Σοβαρές ανησυχίες ότι στην επέτειο για του Πολυτεχνείου η Αθήνα θα "καεί" εξέφρασε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
«Αρχίζω ν’ ανησυχώ» τόνισε ο κ. Παπουτσής προσθέτοντας πως: «Φτιάχνουμε
λοιπόν τη βεβαιότητα της σύγκρουσης. Γι’ αυτό ανησυχώ… Θέλω λοιπόν να
επιστήσω την προσοχή σε όλους και αυτό είναι το τέταρτο μήνυμα το οποίο
θέλω να στείλω, ότι η ευθύνη μας αφορά και την αποτροπή τέτοιων
γεγονότων».
Συγκεκριμένα ο υπουργός τόνισε πως «πρώτα απ’ όλα άκουσα τον πολύ αγαπητό μου και σεβαστό –για πολλούς μπορεί να ξενίζει, αλλά η ουσία είναι έτσι- συναγωνιστή και τιμημένο αγωνιστή της Ελληνικής Αριστεράς, το Μανόλη Γλέζο, να προσπαθεί να δώσει τη δική του ερμηνεία στην 28η Οκτωβρίου. Την ερμηνεία όσον αφορά τα γεγονότα. Λέγοντας ότι αυτό αποτελούσε στην πραγματικότητα το πραγματικό νόημα του ΟΧΙ του ’40.
Κι επειδή υπάρχει μια τέτοια τάση αυτή την περίοδο, ακούω και πολλές συζητήσεις, πολλές ζυμώσεις γενικότερα, «να φτιάξουμε ένα νέο ΕΑΜ, οι συνθήκες ωριμάζουν, είναι έτοιμο να καταρρεύσει το κράτος» και διάφορα τέτοια, έχω την αίσθηση, το φόβο μάλλον, ότι ορισμένοι μπορεί να ονειρεύονται να δώσουν ένα καινούργιο νόημα στη 17η του Νοέμβρη.
Κι επειδή οι μέρες είναι πονηρές και οι καιροί δύσκολοι, γι’ αυτό σπεύδω να πω ότι η ευθύνη όλων μας, κι όταν λέω «όλων» εννοώ των πάντων, συμπεριλαμβανομένων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, είναι πολύ μεγάλη.
Το λέω αυτό γιατί: Θα διαβάσατε και θ’ ακούσατε, θ’ αξιοποιήσατε ενδεχομένως κάποιοι από εσάς, την πληροφορία που έπαιξε παντού, ότι η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου πήρε την απόφαση ότι δεν έχει καμία ευθύνη για το τι μέλλει γενέσθαι και τα υπόλοιπα.
Εγώ δεν ανησύχησα για την απόφαση. Ανησύχησα για την προβολή και για τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύθηκε. Και θέλω να είμαι απολύτως σαφής: Τι είναι αυτή η απόφαση; Ουδείς είπε ότι είναι η ίδια η απόφαση η οποία λαμβάνεται διαρκώς, κάθε χρόνο από τη Σύγκλητο, από το 1997. Είναι το πλαίσιο στο οποίο έχουν συμφωνήσει η Σύγκλητος, οι Πρυτανικές Αρχές, τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικές νεολαίες, οι παρατάξεις που συμμετέχουν στην ΕΦΕΕ και οι διάφοροι Σύλλογοι οι οποίοι συμμετέχουν στην Οργανωτική Επιτροπή. Κανείς δεν το λέει αυτό. Κανείς. Αυτά αναφέρονται κάθε χρόνο, από το 1997.
Τώρα όμως, προεβλήθη περίπου ως κάλεσμα των Πρυτανικών Αρχών στην Αστυνομία, από τώρα, ν’ αναλάβει ευθύνη για τις ενδεχόμενες φθορές που μπορεί να υπάρξουν, την ευθύνη για τα έκτροπα που μπορεί να υπάρξουν μέσα στις Σχολές. Αυτό με ανησυχεί. Αυτή η προσπάθεια να προκαταλάβουμε από τώρα μια κατάσταση η οποία θα γίνει. Δηλαδή να προετοιμάσουμε την κατάσταση.
Άκουγα σήμερα το πρωί στην τηλεόραση, σ’ ένα κανάλι, δεν έχει σημασία, έναν συνάδελφό μου στη Βουλή, δεν έχει επίσης σημασία, από ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, ο οποίος έλεγε μετά βεβαιότητος δυο και τρεις φορές «δε θα καεί η Αθήνα στις 17 του Νοέμβρη; Θα καεί». «Δε θα καεί;» Ξανά. Κι επειδή ενδεχομένως κάποιοι να μην το κατάλαβαν, επανήλθε. «Δε θα καεί η Αθήνα;» Με βεβαιότητα.
Φτιάχνουμε λοιπόν τη βεβαιότητα της σύγκρουσης. Γι’ αυτό ανησυχώ. Για την προσπάθεια ορισμένων να δημιουργήσουν βεβαιότητα σύγκρουσης. Και βεβαίως, υπάρχουν κι εκείνοι που ζουν πολιτικά από τη σύγκρουση, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για μαζική συγκέντρωση και τον καλύτερο δυνατό εορτασμό που θα τιμά πραγματικά τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Γιατί αυτή η εκδήλωση δεν είναι για τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, είναι για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Και αυτή η εκδήλωση έρχεται να θυμίσει την αξία του συλλογικού αγώνα, της μεγάλης προσπάθειας. Και εδώ η χώρα μας, αυτή την περίοδο, κάνει μια μεγάλη προσπάθεια, έναν συλλογικό αγώνα. Έναν αγώνα για την επιβίωσή της. Αυτό τον αγώνα κάνουμε σήμερα.
Εγώ, πραγματικά ανησυχώ από τις προσπάθειες οι οποίες γίνονται, από τώρα ν’ αξιοποιηθεί ο εορτασμός του Πολυτεχνείου για άλλους σκοπούς. Θεωρώ δε ότι λειτουργούν τελικά, εις βάρος της ίδιας της επετείου, εις βάρος του λαϊκού κινήματος, εις βάρος της ανάγκης των πολιτών να εκφραστούν τέτοιου είδους σχεδιασμοί οι οποίοι θέλουν να φέρουν από την πίσω πόρτα τη βία και στην πραγματικότητα ν’ απομακρύνουν τον κόσμο από τη συμμετοχή του σε μια τέτοια εκδήλωση που έχει τόσο πολύ μεγάλη σημασία για τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα για τη νεολαία.
Θέλω λοιπόν να επιστήσω την προσοχή σε όλους και αυτό είναι το τέταρτο μήνυμα το οποίο θέλω να στείλω, ότι η ευθύνη μας αφορά και την αποτροπή τέτοιων γεγονότων. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη, προκειμένου να λειτουργήσουμε από κοινού, πολιτική ηγεσία και ΜΜΕ προκειμένου να αποτρέψουμε τέτοιου είδους γεγονότα και τη δημιουργία κλίματος το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις, που δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη ο τόπος».
Πηγή: protothema.gr
Συγκεκριμένα ο υπουργός τόνισε πως «πρώτα απ’ όλα άκουσα τον πολύ αγαπητό μου και σεβαστό –για πολλούς μπορεί να ξενίζει, αλλά η ουσία είναι έτσι- συναγωνιστή και τιμημένο αγωνιστή της Ελληνικής Αριστεράς, το Μανόλη Γλέζο, να προσπαθεί να δώσει τη δική του ερμηνεία στην 28η Οκτωβρίου. Την ερμηνεία όσον αφορά τα γεγονότα. Λέγοντας ότι αυτό αποτελούσε στην πραγματικότητα το πραγματικό νόημα του ΟΧΙ του ’40.
Κι επειδή υπάρχει μια τέτοια τάση αυτή την περίοδο, ακούω και πολλές συζητήσεις, πολλές ζυμώσεις γενικότερα, «να φτιάξουμε ένα νέο ΕΑΜ, οι συνθήκες ωριμάζουν, είναι έτοιμο να καταρρεύσει το κράτος» και διάφορα τέτοια, έχω την αίσθηση, το φόβο μάλλον, ότι ορισμένοι μπορεί να ονειρεύονται να δώσουν ένα καινούργιο νόημα στη 17η του Νοέμβρη.
Κι επειδή οι μέρες είναι πονηρές και οι καιροί δύσκολοι, γι’ αυτό σπεύδω να πω ότι η ευθύνη όλων μας, κι όταν λέω «όλων» εννοώ των πάντων, συμπεριλαμβανομένων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, είναι πολύ μεγάλη.
Το λέω αυτό γιατί: Θα διαβάσατε και θ’ ακούσατε, θ’ αξιοποιήσατε ενδεχομένως κάποιοι από εσάς, την πληροφορία που έπαιξε παντού, ότι η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου πήρε την απόφαση ότι δεν έχει καμία ευθύνη για το τι μέλλει γενέσθαι και τα υπόλοιπα.
Εγώ δεν ανησύχησα για την απόφαση. Ανησύχησα για την προβολή και για τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύθηκε. Και θέλω να είμαι απολύτως σαφής: Τι είναι αυτή η απόφαση; Ουδείς είπε ότι είναι η ίδια η απόφαση η οποία λαμβάνεται διαρκώς, κάθε χρόνο από τη Σύγκλητο, από το 1997. Είναι το πλαίσιο στο οποίο έχουν συμφωνήσει η Σύγκλητος, οι Πρυτανικές Αρχές, τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικές νεολαίες, οι παρατάξεις που συμμετέχουν στην ΕΦΕΕ και οι διάφοροι Σύλλογοι οι οποίοι συμμετέχουν στην Οργανωτική Επιτροπή. Κανείς δεν το λέει αυτό. Κανείς. Αυτά αναφέρονται κάθε χρόνο, από το 1997.
Τώρα όμως, προεβλήθη περίπου ως κάλεσμα των Πρυτανικών Αρχών στην Αστυνομία, από τώρα, ν’ αναλάβει ευθύνη για τις ενδεχόμενες φθορές που μπορεί να υπάρξουν, την ευθύνη για τα έκτροπα που μπορεί να υπάρξουν μέσα στις Σχολές. Αυτό με ανησυχεί. Αυτή η προσπάθεια να προκαταλάβουμε από τώρα μια κατάσταση η οποία θα γίνει. Δηλαδή να προετοιμάσουμε την κατάσταση.
Άκουγα σήμερα το πρωί στην τηλεόραση, σ’ ένα κανάλι, δεν έχει σημασία, έναν συνάδελφό μου στη Βουλή, δεν έχει επίσης σημασία, από ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, ο οποίος έλεγε μετά βεβαιότητος δυο και τρεις φορές «δε θα καεί η Αθήνα στις 17 του Νοέμβρη; Θα καεί». «Δε θα καεί;» Ξανά. Κι επειδή ενδεχομένως κάποιοι να μην το κατάλαβαν, επανήλθε. «Δε θα καεί η Αθήνα;» Με βεβαιότητα.
Φτιάχνουμε λοιπόν τη βεβαιότητα της σύγκρουσης. Γι’ αυτό ανησυχώ. Για την προσπάθεια ορισμένων να δημιουργήσουν βεβαιότητα σύγκρουσης. Και βεβαίως, υπάρχουν κι εκείνοι που ζουν πολιτικά από τη σύγκρουση, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για μαζική συγκέντρωση και τον καλύτερο δυνατό εορτασμό που θα τιμά πραγματικά τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Γιατί αυτή η εκδήλωση δεν είναι για τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, είναι για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Και αυτή η εκδήλωση έρχεται να θυμίσει την αξία του συλλογικού αγώνα, της μεγάλης προσπάθειας. Και εδώ η χώρα μας, αυτή την περίοδο, κάνει μια μεγάλη προσπάθεια, έναν συλλογικό αγώνα. Έναν αγώνα για την επιβίωσή της. Αυτό τον αγώνα κάνουμε σήμερα.
Εγώ, πραγματικά ανησυχώ από τις προσπάθειες οι οποίες γίνονται, από τώρα ν’ αξιοποιηθεί ο εορτασμός του Πολυτεχνείου για άλλους σκοπούς. Θεωρώ δε ότι λειτουργούν τελικά, εις βάρος της ίδιας της επετείου, εις βάρος του λαϊκού κινήματος, εις βάρος της ανάγκης των πολιτών να εκφραστούν τέτοιου είδους σχεδιασμοί οι οποίοι θέλουν να φέρουν από την πίσω πόρτα τη βία και στην πραγματικότητα ν’ απομακρύνουν τον κόσμο από τη συμμετοχή του σε μια τέτοια εκδήλωση που έχει τόσο πολύ μεγάλη σημασία για τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα για τη νεολαία.
Θέλω λοιπόν να επιστήσω την προσοχή σε όλους και αυτό είναι το τέταρτο μήνυμα το οποίο θέλω να στείλω, ότι η ευθύνη μας αφορά και την αποτροπή τέτοιων γεγονότων. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη, προκειμένου να λειτουργήσουμε από κοινού, πολιτική ηγεσία και ΜΜΕ προκειμένου να αποτρέψουμε τέτοιου είδους γεγονότα και τη δημιουργία κλίματος το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις, που δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη ο τόπος».
Πηγή: protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου