Σε μια κρίσιμη για τον τόπο και τον λαό μέρα, ο Τάκης Τσιρτσώνης στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Στον καναπέ μιας φίλης του.
Γράφει ο Τάκης Τσιρτσώνης...
Δεν είχα σκοπό να την πατήσω πρωτομηνιάτικα σαν τον Παπανδρέου και να αρχίσουν η μία μετά την άλλη οι φίλες μου να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από το γενειοφόρο πρόσωπό μου. Και είπα έτσι αμέσως ναι στην πρόταση της ξανθής, εκ Θεσσαλονίκης, φίλης μου να παρακολουθήσουμε από τον καναπέ της το ματς του Βεστφάλεν.
«Υπάρχει τερματοφύλακας Μέγερι;», με ρώτησε το καλό μου βλέποντας τη σύνθεση που ο Βαλβέρδε είχε εμπνευστεί. «Γιατί, ήξερες ότι υπάρχει βουλευτής Βαρβαρίγος;», της απάντησα. Το ότι, παρά τα προγνωστικά, δεν ξεκίνησαν Τοροσίδης και Μακούν από την άλλη έμοιαζε να επιβεβαιώνει τον θρύλο πως ο κόουτς έχει κάποιο θεματάκι με μαύρους και Ελληνες (τόσο που ο Χολέμπας τού κρύβει ότι πήρε ελληνική υπηκοότητα μη και χάσει το ψωμάκι του).
Η στιγμή της ενηλικίωσης του νεαρού Μαγυάρου πάντως ήρθε προτού συμπληρωθεί το δεκάλεπτο –και ήταν οδυνηρή όσο η παράδοση επιτάσσει. 1-0 από νωρίς, σε ένα διάστημα που οι Γερμανοί έμοιαζαν να πολλαπλασιάζονται στο γήπεδο σαν μύκητες. Ο μικρός όμως είχε αντανακλαστικά και το έδειξε σε ένα αναίτια φαρμακερό γύρισμα του Φέισα προς τα πίσω.
Μία έξοδος του Γερμανού τερματοφύλακα στο υπερπέραν έμοιαζε με νοσταλγική αφιέρωση στο πνεύμα του απόντος Φράνκο Κοστάντσο. Από τα μισά πάντως του ημιχρόνου και μετά ο Ολυμπιακός πήρε τα πάνω του. «Ηταν χέρι και πέναλτι ή φάουλ στον τερματοφύλακα;» με ρώτησε η φίλη μου. «Είναι ώρα για δημοψηφίσματα, γλυκό μου;» της απάντησα διπλωματικά.
Στο δεύτερο ημίχρονο το ματς έμοιαζε ισορροπημένο, αν και δεν έλειψαν κάποιες ευγενικές προσφορές της άμυνας του Ολυμπιακού προς του Γερμανούς, που είναι –καταπώς λένε ολοένα και περισσότεροι– φίλοι μας. Δοκάρι ο Λεβαντόφσκι, αλλά το καζάν ντιμπί που μοιραζόμασταν έμοιαζε περισσότερα υποσχόμενο. Και οι μπαλιές από την άμυνα στην επίθεση που και οι δύο αντίπαλοι δοκιμάζουν χαρωπά πιο βαθιές κι από το ντεκολτέ της.
Θέλει ένα δεκάλεπτο για να λήξει και ο Πάντελιτς ετοιμάζεται να μπει στον αγώνα. Η κάμερα κάνει κοντινό στο πρόσωπο του Βαλβέρδε, που φέρνει το δάχτυλο στον κρόταφο. Μάλλον προσπαθεί να θυμηθεί πώς τον λένε…
Ενας Γερμανός παθαίνει κράμπα και κάποιος συμπαίκτης του του κάνει μασάζ. Με το που η Ντόρτμουντ χάνει την μπάλα, του βροντάει το πόδι κάτω και τρέχει να καλύψει – σκληρός λαός.
Ο τέταρτος διαιτητής κάνει τα τρία δύο (λεπτά καθυστέρησης). Και στο 92’ ο Μέλμπεργκ πάει να κάνει το κόλπο που είχε κάνει και κόντρα στην Ξάνθη, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Τη βρίσκει όμως με το κεφάλι αυτήν τη φορά και τη στέλνει ψηλά στον ουρανό. «Πείνασα», μου λέει η φίλη μου. At your service
Πηγή: Εξέδρα
Δεν είχα σκοπό να την πατήσω πρωτομηνιάτικα σαν τον Παπανδρέου και να αρχίσουν η μία μετά την άλλη οι φίλες μου να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από το γενειοφόρο πρόσωπό μου. Και είπα έτσι αμέσως ναι στην πρόταση της ξανθής, εκ Θεσσαλονίκης, φίλης μου να παρακολουθήσουμε από τον καναπέ της το ματς του Βεστφάλεν.
«Υπάρχει τερματοφύλακας Μέγερι;», με ρώτησε το καλό μου βλέποντας τη σύνθεση που ο Βαλβέρδε είχε εμπνευστεί. «Γιατί, ήξερες ότι υπάρχει βουλευτής Βαρβαρίγος;», της απάντησα. Το ότι, παρά τα προγνωστικά, δεν ξεκίνησαν Τοροσίδης και Μακούν από την άλλη έμοιαζε να επιβεβαιώνει τον θρύλο πως ο κόουτς έχει κάποιο θεματάκι με μαύρους και Ελληνες (τόσο που ο Χολέμπας τού κρύβει ότι πήρε ελληνική υπηκοότητα μη και χάσει το ψωμάκι του).
Η στιγμή της ενηλικίωσης του νεαρού Μαγυάρου πάντως ήρθε προτού συμπληρωθεί το δεκάλεπτο –και ήταν οδυνηρή όσο η παράδοση επιτάσσει. 1-0 από νωρίς, σε ένα διάστημα που οι Γερμανοί έμοιαζαν να πολλαπλασιάζονται στο γήπεδο σαν μύκητες. Ο μικρός όμως είχε αντανακλαστικά και το έδειξε σε ένα αναίτια φαρμακερό γύρισμα του Φέισα προς τα πίσω.
Μία έξοδος του Γερμανού τερματοφύλακα στο υπερπέραν έμοιαζε με νοσταλγική αφιέρωση στο πνεύμα του απόντος Φράνκο Κοστάντσο. Από τα μισά πάντως του ημιχρόνου και μετά ο Ολυμπιακός πήρε τα πάνω του. «Ηταν χέρι και πέναλτι ή φάουλ στον τερματοφύλακα;» με ρώτησε η φίλη μου. «Είναι ώρα για δημοψηφίσματα, γλυκό μου;» της απάντησα διπλωματικά.
Στο δεύτερο ημίχρονο το ματς έμοιαζε ισορροπημένο, αν και δεν έλειψαν κάποιες ευγενικές προσφορές της άμυνας του Ολυμπιακού προς του Γερμανούς, που είναι –καταπώς λένε ολοένα και περισσότεροι– φίλοι μας. Δοκάρι ο Λεβαντόφσκι, αλλά το καζάν ντιμπί που μοιραζόμασταν έμοιαζε περισσότερα υποσχόμενο. Και οι μπαλιές από την άμυνα στην επίθεση που και οι δύο αντίπαλοι δοκιμάζουν χαρωπά πιο βαθιές κι από το ντεκολτέ της.
Θέλει ένα δεκάλεπτο για να λήξει και ο Πάντελιτς ετοιμάζεται να μπει στον αγώνα. Η κάμερα κάνει κοντινό στο πρόσωπο του Βαλβέρδε, που φέρνει το δάχτυλο στον κρόταφο. Μάλλον προσπαθεί να θυμηθεί πώς τον λένε…
Ενας Γερμανός παθαίνει κράμπα και κάποιος συμπαίκτης του του κάνει μασάζ. Με το που η Ντόρτμουντ χάνει την μπάλα, του βροντάει το πόδι κάτω και τρέχει να καλύψει – σκληρός λαός.
Ο τέταρτος διαιτητής κάνει τα τρία δύο (λεπτά καθυστέρησης). Και στο 92’ ο Μέλμπεργκ πάει να κάνει το κόλπο που είχε κάνει και κόντρα στην Ξάνθη, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Τη βρίσκει όμως με το κεφάλι αυτήν τη φορά και τη στέλνει ψηλά στον ουρανό. «Πείνασα», μου λέει η φίλη μου. At your service
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου