Ο Eυρωπαίος Ολυμπιακός απέδειξε σε όλα τα γήπεδα
που έπαιξε ότι ήταν η καλύτερη ομάδα και έπρεπε δικαιωματικά να περάσει.
Γράφει ο Βασίλης Παπανικολάου.
Ωστόσο, η περίεργη ανατροπή στο Ντόρτμουντ τον άφησε έξω απ’ τη συνέχεια του Τσάμπιονς λιγκ.
Ο γνωστός γαλλογερμανικός άξονας χτύπησε και δεν άφησε τελικά τον Ολυμπιακό να πάρει εκείνο που άξιζε και κέρδισε δίκαια μέσα στα γήπεδα της Ευρώπης. Η πρόκριση χάθηκε εξαιτίας των… περίεργων γκολ των Γάλλων στο 85’ και στο 87’ και το μυαλό όλων των Ολυμπιακών πήγε στη σκέψη ενός ακριβότατου δώρου των Γερμανών στους Γάλλους προκειμένου να αφήσουν έξω τους Ελληνες που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι.
Δεν ξέρω αν είναι έτσι, διότι πέρα από τα γελάκια και τις αγκαλίτσες μεταξύ των ποδοσφαιριστών στο τέλος του αγώνα στο Ντόρτμουντ, κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι «κάτι έγινε» εκεί. Δεν πειράζει. Ο Ολυμπιακός είναι ο πραγματικός δεύτερος στα μάτια όλων των οπαδών του. Οχι θεωρητικά, αλλά με βάση τα όσα έγιναν στα γήπεδα από τον Σεπτέμβριο μέχρι και χθες βράδυ.
Να τα δούμε λιγάκι; Με 1-0 έχασε στη Γερμανία από την ομάδα του Κλοπ, τρία τους … έριξε στο Καραϊσκάκη.
Με 2-1 έχασε (άδικα) από την Αρσεναλ στο Λονδίνο, με νέα ξεγυρισμένη τριάρα απάντησε στη ρεβάνς. Και με τη Μαρσέιγ έχασε 1-0 (τελείως ανέτοιμος) στον Πειραιά, με το ίδιο σκορ πήγε και νίκησε στην Μασσαλία. Ποιος ήταν ο καλύτερος του ομίλου;
Σαφώς οι πρωταθλητές Ελλάδος. Εμειναν όμως τρίτοι και έξω από το Τσάμπιονς Λιγκ επειδή η τύχη (και όχι μόνο αυτή) τους γύρισε την πλάτη. Δεν πειράζει. Ο Ολυμπιακός είναι έτσι κι αλλιώς θριαμβευτής και με τα όποια παράπονα συνεχίζει τώρα στο Γιουρόπα Λιγκ.
Χθες πάντως ήταν η σειρά του Βενγκέρ να υποκλιθεί στην ανωτερότητα του Ολυμπιακού. Οι ανοησίες περί αδιαφορίας των Κανονιέρηδων και αναπληρωματικών πιτσιρικάδων έδωσαν τη θέση τους στην πραγματικότητα. Σε ένα ματς ακατάλληλο για καρδιακούς, κοντραρίστηκαν δύο μεγάλες ομάδες και τελικά κέρδισε ο καλύτερος. Με σόου του Βαλβέρδε από τον πάγκο (μέχρι τη στιγμή που έβαλε τον Αμπντούν και πήγε να χαθεί η νίκη) και παίκτες έτοιμους για τη «μητέρα των μαχών», οι Ερυθρόλευκοι πήραν μια τεράστια νίκη. Ατέλειωτο τρέξιμο στα τέσσερα τέταρτα του γηπέδου, πρέσινγκ που οι Αγγλοι δεν είχαν ξανανιώσει στην καριέρα τους, με δημιουργικότητα και φαντασία στην επίθεση, οι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια τους στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Για κορυφαίο του αγώνα δεν μπορώ να μιλήσω με ευκολία. Ο Αβραάμ βράχος, ο Μέλμπεργκ και πάλι τεράστιος (σε άμυνα και επίθεση), ο Φουστέρ υπέροχος, ο Τζιμπούρ και πάλι μεγάλος σκόρερ, το ίδιο υπέροχοι οι Μιραλάς, Χολέβας και Τοροσίδης. Κράτησα μια ξεχωριστή θέση στην κριτική για τον Γιάννη Μανιάτη. Χθες έκανε το παιχνίδι της ζωής του και ήταν ο κορυφαίος των κορυφαίων. Δεν έχασε προσωπική μονομαχία, έσβησε από το χάρτη τον «πολύ» Αρσάβιν και επιπλέον πέρασε μερικές εκπληκτικές κάθετες προς τους επιθετικούς. Με μια λέξη, ήταν σπουδαίος.
Πηγή: Εξέδρα
Ο γνωστός γαλλογερμανικός άξονας χτύπησε και δεν άφησε τελικά τον Ολυμπιακό να πάρει εκείνο που άξιζε και κέρδισε δίκαια μέσα στα γήπεδα της Ευρώπης. Η πρόκριση χάθηκε εξαιτίας των… περίεργων γκολ των Γάλλων στο 85’ και στο 87’ και το μυαλό όλων των Ολυμπιακών πήγε στη σκέψη ενός ακριβότατου δώρου των Γερμανών στους Γάλλους προκειμένου να αφήσουν έξω τους Ελληνες που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι.
Δεν ξέρω αν είναι έτσι, διότι πέρα από τα γελάκια και τις αγκαλίτσες μεταξύ των ποδοσφαιριστών στο τέλος του αγώνα στο Ντόρτμουντ, κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι «κάτι έγινε» εκεί. Δεν πειράζει. Ο Ολυμπιακός είναι ο πραγματικός δεύτερος στα μάτια όλων των οπαδών του. Οχι θεωρητικά, αλλά με βάση τα όσα έγιναν στα γήπεδα από τον Σεπτέμβριο μέχρι και χθες βράδυ.
Να τα δούμε λιγάκι; Με 1-0 έχασε στη Γερμανία από την ομάδα του Κλοπ, τρία τους … έριξε στο Καραϊσκάκη.
Με 2-1 έχασε (άδικα) από την Αρσεναλ στο Λονδίνο, με νέα ξεγυρισμένη τριάρα απάντησε στη ρεβάνς. Και με τη Μαρσέιγ έχασε 1-0 (τελείως ανέτοιμος) στον Πειραιά, με το ίδιο σκορ πήγε και νίκησε στην Μασσαλία. Ποιος ήταν ο καλύτερος του ομίλου;
Σαφώς οι πρωταθλητές Ελλάδος. Εμειναν όμως τρίτοι και έξω από το Τσάμπιονς Λιγκ επειδή η τύχη (και όχι μόνο αυτή) τους γύρισε την πλάτη. Δεν πειράζει. Ο Ολυμπιακός είναι έτσι κι αλλιώς θριαμβευτής και με τα όποια παράπονα συνεχίζει τώρα στο Γιουρόπα Λιγκ.
Χθες πάντως ήταν η σειρά του Βενγκέρ να υποκλιθεί στην ανωτερότητα του Ολυμπιακού. Οι ανοησίες περί αδιαφορίας των Κανονιέρηδων και αναπληρωματικών πιτσιρικάδων έδωσαν τη θέση τους στην πραγματικότητα. Σε ένα ματς ακατάλληλο για καρδιακούς, κοντραρίστηκαν δύο μεγάλες ομάδες και τελικά κέρδισε ο καλύτερος. Με σόου του Βαλβέρδε από τον πάγκο (μέχρι τη στιγμή που έβαλε τον Αμπντούν και πήγε να χαθεί η νίκη) και παίκτες έτοιμους για τη «μητέρα των μαχών», οι Ερυθρόλευκοι πήραν μια τεράστια νίκη. Ατέλειωτο τρέξιμο στα τέσσερα τέταρτα του γηπέδου, πρέσινγκ που οι Αγγλοι δεν είχαν ξανανιώσει στην καριέρα τους, με δημιουργικότητα και φαντασία στην επίθεση, οι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια τους στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Για κορυφαίο του αγώνα δεν μπορώ να μιλήσω με ευκολία. Ο Αβραάμ βράχος, ο Μέλμπεργκ και πάλι τεράστιος (σε άμυνα και επίθεση), ο Φουστέρ υπέροχος, ο Τζιμπούρ και πάλι μεγάλος σκόρερ, το ίδιο υπέροχοι οι Μιραλάς, Χολέβας και Τοροσίδης. Κράτησα μια ξεχωριστή θέση στην κριτική για τον Γιάννη Μανιάτη. Χθες έκανε το παιχνίδι της ζωής του και ήταν ο κορυφαίος των κορυφαίων. Δεν έχασε προσωπική μονομαχία, έσβησε από το χάρτη τον «πολύ» Αρσάβιν και επιπλέον πέρασε μερικές εκπληκτικές κάθετες προς τους επιθετικούς. Με μια λέξη, ήταν σπουδαίος.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου