Χαρισματικός διαπραγματευτής με προσβάσεις στην ποδοσφαιρική αγορά και
άριστη γνώση της έννοιας value for money, ο Φερέρ έχει αποδείξει πως
διαθέτει τη δυνατότητα να μεταλλάξει ένα ασχημόπαπο σε πρίγκιπα.
Αποτελεί, επομένως, την τέλεια…ρελάνς της διοίκησης Αθανασιάδη-Κόντη
μετά την οικονομική και αγωνιστική αποτυχία που έφερε τον Άρη στο χείλος
της καταστροφής. Ας θυμηθούμε, λοιπόν, τι εστί Μανέλ Φερέρ….
Το ξεκίνημα…
Η αρχή της επαγγελματικής ενασχόλησης του Μανέλ Φερέρ Σαλαμάνκα -όπως είναι το πλήρες όνομά του- με το χώρο του ποδοσφαίρου, ξεκίνησε από το υποκατάστημα μιας τράπεζας στη Βαρκελώνη, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ως ανώτερο τραπεζικό στέλεχος (αλλά και επιφανής φίλαθλος της Μπαρτσελόνα) ο πολυπράγμων Ισπανός έγινε γνωστός για τις ικανότητές του σε ρόλο συμβούλου επενδύσεων και συνεργάστηκε με πολλούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι εμπιστεύτηκαν τη διαχείριση της περιουσίας τους στα χέρια του και δεν το μετάνιωσαν.
Η μετάβαση στο ποδόσφαιρο…
Αφού είχε πλέον αποδείξει ότι μπορούσε να πολλαπλασιάζει με τις επενδυτικές κινήσεις του τα χρήματα των πελατών του, ο Φερέρ ξεκίνησε να σκέφτεται να επεκτείνει τις δραστηριότητές του, περνώντας από τη διαχείριση χαρτοφυλακίων στην εκπροσώπηση των ίδιων των ποδοσφαιριστών. Με τις προτροπές του Αλφόνσο Πέρεθ και του μετέπειτα κουμπάρου του, Ιβάν Ντε λα Πένια (που ήταν δύο εκ των καλύτερων πελατών του) έκανε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο επάγγελμα και άνοιξε γραφείο μάνατζερ.
Εκτός από οικονομική επιφάνεια, γνώση των κανόνων της αγοράς και διαπραγματευτικές ικανότητες, είχε ως πλεονέκτημα την πολύ καλή του σχέση με τον παλιό άσο των «μπλαουγκράνα», Χουάν Μανουέλ Ασένσι, επειδή η κόρη του τελευταίου είχε δεσμό με τον Ντε λα Πένια. Μάλιστα, αργότερα, ο Φερέρ πάντρεψε το ζευγάρι.
Οι πρώτες…business
Οι πρώτες μεγάλες δουλειές του έγιναν με τη Λάτσιο του Σέρτζιο Κρανιότι. Το καλοκαίρι του 1998, ήταν ο άνθρωπος που μεσολάβησε ώστε να καταλήξει στη Ρώμη το «πνευματικό του παιδί», ο Ιβάν Ντε λα Πένια και ο Χιλιανός Μαρσέλο Σάλας, ενώ η συνεργασία του με τους «λατσιάλι» επεκτάθηκε και σε άλλες περιπτώσεις παικτών.
Παράλληλα, ο Ισπανός ατζέντης είχε φροντίσει να δικτυωθεί μέσα στη διοίκηση της «Μπάρτσα«, στην οποία διετέλεσε εξωδιοικητικός παράγοντας του συλλόγου, επί προεδρίας του Γιοζέπ Λουίς Νούνιεθ. Έχοντας προνομιακή πρόσβαση στις ακαδημίες του συλλόγου, ο Φερέρ ξεκίνησε να εφαρμόζει την επιχείρηση αξιοποίησης όσων ταλέντων δεν είχαν την ευκαιρία να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν… κάποιος Αλμπέρτ Λούκε της Μπαρτσελόνα Β’, για τις ικανότητες του οποίου φρόντισε να πείσει τη Μαγιόρκα, κρατώντας ταυτόχρονα ο ίδιος το 50% των δικαιωμάτων του παίκτη, σε περίπτωση μελλοντικής μεταπώλησης. Η παραχώρηση του Λούκε τέσσερα χρόνια αργότερα στη Λα Κορούνια, έναντι 15 εκατ. ευρώ, έκανε τον ατζέντη του πολύ πλουσιότερο. Λίγο αργότερα ο τελευταίος συνεργάστηκε με τη Μαγιόρκα και στην περίπτωση ενός άλλου, νεαρού και πολλά υποσχόμενου παίκτη, που δεν είχε θέση στη Ρεάλ Μαδρίτης και αναζητούσε ομάδα. Το όνομά του ήταν Σαμουέλ Ετό.
Η επαγγελματική συνεργασία του με την Μπαρτσελόνα βρέθηκε στο απόγειό της το καλοκαίρι του 2000, όταν η διοίκηση του φίλου του, Ζοάν Γκασπάρτ, απέκτησε τους «δικούς του» Αλφόνσο και Ντε λα Πένια. Ο Φερέρ είχε ενεργή συμμετοχή και στην υπόθεση απόκτησης του Ροναλντίνιο, το 2003, αφού εκείνη την εποχή συνεργαζόταν με τον αδερφό και ατζέντη του Βραζιλιάνου σταρ, Ρομπέρτο Ασίς.
Εντούτοις, δεν είχε επίσημα καμία ανάμιξη στη συμφωνία του τελευταίου με την ΠΑΕ Άρης, την άνοιξη του 2006. Η εμπλοκή του στους κίτρινους ξεκίνησε λίγους μήνες αργότερα, με τη μεσολάβηση του παλιού του γνώριμου, Γιάννη Κόντη.
Η θητεία στον Άρη
Ο Φερέρ συνεργάστηκε με τον Κόντη επί διοίκησης Σκόρδα φέρνοντας στο Χαριλάου ποιοτικούς ποδοσφαιριστές με λίγα χρήματα. Το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας άλλαξε μέσα σε λίγους μήνες και οι προσδοκίες των φιλάθλων ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ωστόσο, η δουλειά…χάλασε όταν ο Ισπανός ατζέντης επιχείρησε να ελέγξει τον Άρη μέσω της εταιρίας «ONZE» που θα αναλάμβανε ουσιαστικά τη διαχείριση της ΠΑΕ. Στη συνέχεια, ο Άρης πορεύτηκε με τον κορμό του Φερέρ και μείωνε σταδιακά την ανταγωνιστικότητά του μετά τη φυγή των ποδοσφαιριστών που αυτός έφερε στην ομάδα αλλά παρέμειναν μετά την απομάκρυνσή του.
Τα θετικά της επαναδραστηριοποίησης του Φερέρ
Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα. Ο Φερέρ μπορεί να μεταμορφώσει την ομάδα, αλλά δε γίνεται να ελεγχθεί επαρκώς. Είναι, επομένως, στη διακριτική του ευχέρεια να δημιουργήσει πολλαπλάσια χρέη από τα σημερινά. Επιπρόσθετα, δε θα ευθύνεται επισήμως για τίποτα καθώς η υπογραφή θα βαραίνει τη διοίκηση που τον έχει προσλάβει. Με τον Φερέρ, ο Άρης θα μπορεί να χτυπάει Ευρώπη και να παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο.
Οι φίλαθλοι θα παίρνουν εφήμερες χαρές και θα επισκέπτονται αραιά και που το αεροδρόμιο για να υποδεχτούν το…νέο αστέρι. Το ηθικό τους θα ανέβει στα ουράνια και θα αποκτήσουν και πάλι «πρόσωπο» στην ποδοσφαιρική κοινωνία. Η ομάδα, όμως, δε θα μπορεί να διαχειριστεί ανεξάρτητα τα έσοδά της με σκοπό τη μακροπρόθεσμη βελτίωση των υποδομών του συλλόγου. Κάθε κίνηση της διοίκησης θα υπόκειται στην άτυπη έγκριση του Φερέρ, διότι απλούστατα κανένας δε θα έχει τη δυνατότητα να «κυβερνήσει το καράβι» χωρίς αυτόν. Για ακόμα μία φορά, ο Κόντης θα….σώσει την παρτίδα μεταλασσόμενος σε Φερέρ και οι αντιδράσεις του κόσμου θα μετατοπιστούν για κάποια χρόνια αργότερα.
πηγή:overlap.gr
Το ξεκίνημα…
Η αρχή της επαγγελματικής ενασχόλησης του Μανέλ Φερέρ Σαλαμάνκα -όπως είναι το πλήρες όνομά του- με το χώρο του ποδοσφαίρου, ξεκίνησε από το υποκατάστημα μιας τράπεζας στη Βαρκελώνη, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ως ανώτερο τραπεζικό στέλεχος (αλλά και επιφανής φίλαθλος της Μπαρτσελόνα) ο πολυπράγμων Ισπανός έγινε γνωστός για τις ικανότητές του σε ρόλο συμβούλου επενδύσεων και συνεργάστηκε με πολλούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι εμπιστεύτηκαν τη διαχείριση της περιουσίας τους στα χέρια του και δεν το μετάνιωσαν.
Η μετάβαση στο ποδόσφαιρο…
Αφού είχε πλέον αποδείξει ότι μπορούσε να πολλαπλασιάζει με τις επενδυτικές κινήσεις του τα χρήματα των πελατών του, ο Φερέρ ξεκίνησε να σκέφτεται να επεκτείνει τις δραστηριότητές του, περνώντας από τη διαχείριση χαρτοφυλακίων στην εκπροσώπηση των ίδιων των ποδοσφαιριστών. Με τις προτροπές του Αλφόνσο Πέρεθ και του μετέπειτα κουμπάρου του, Ιβάν Ντε λα Πένια (που ήταν δύο εκ των καλύτερων πελατών του) έκανε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο επάγγελμα και άνοιξε γραφείο μάνατζερ.
Εκτός από οικονομική επιφάνεια, γνώση των κανόνων της αγοράς και διαπραγματευτικές ικανότητες, είχε ως πλεονέκτημα την πολύ καλή του σχέση με τον παλιό άσο των «μπλαουγκράνα», Χουάν Μανουέλ Ασένσι, επειδή η κόρη του τελευταίου είχε δεσμό με τον Ντε λα Πένια. Μάλιστα, αργότερα, ο Φερέρ πάντρεψε το ζευγάρι.
Οι πρώτες…business
Οι πρώτες μεγάλες δουλειές του έγιναν με τη Λάτσιο του Σέρτζιο Κρανιότι. Το καλοκαίρι του 1998, ήταν ο άνθρωπος που μεσολάβησε ώστε να καταλήξει στη Ρώμη το «πνευματικό του παιδί», ο Ιβάν Ντε λα Πένια και ο Χιλιανός Μαρσέλο Σάλας, ενώ η συνεργασία του με τους «λατσιάλι» επεκτάθηκε και σε άλλες περιπτώσεις παικτών.
Παράλληλα, ο Ισπανός ατζέντης είχε φροντίσει να δικτυωθεί μέσα στη διοίκηση της «Μπάρτσα«, στην οποία διετέλεσε εξωδιοικητικός παράγοντας του συλλόγου, επί προεδρίας του Γιοζέπ Λουίς Νούνιεθ. Έχοντας προνομιακή πρόσβαση στις ακαδημίες του συλλόγου, ο Φερέρ ξεκίνησε να εφαρμόζει την επιχείρηση αξιοποίησης όσων ταλέντων δεν είχαν την ευκαιρία να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν… κάποιος Αλμπέρτ Λούκε της Μπαρτσελόνα Β’, για τις ικανότητες του οποίου φρόντισε να πείσει τη Μαγιόρκα, κρατώντας ταυτόχρονα ο ίδιος το 50% των δικαιωμάτων του παίκτη, σε περίπτωση μελλοντικής μεταπώλησης. Η παραχώρηση του Λούκε τέσσερα χρόνια αργότερα στη Λα Κορούνια, έναντι 15 εκατ. ευρώ, έκανε τον ατζέντη του πολύ πλουσιότερο. Λίγο αργότερα ο τελευταίος συνεργάστηκε με τη Μαγιόρκα και στην περίπτωση ενός άλλου, νεαρού και πολλά υποσχόμενου παίκτη, που δεν είχε θέση στη Ρεάλ Μαδρίτης και αναζητούσε ομάδα. Το όνομά του ήταν Σαμουέλ Ετό.
Η επαγγελματική συνεργασία του με την Μπαρτσελόνα βρέθηκε στο απόγειό της το καλοκαίρι του 2000, όταν η διοίκηση του φίλου του, Ζοάν Γκασπάρτ, απέκτησε τους «δικούς του» Αλφόνσο και Ντε λα Πένια. Ο Φερέρ είχε ενεργή συμμετοχή και στην υπόθεση απόκτησης του Ροναλντίνιο, το 2003, αφού εκείνη την εποχή συνεργαζόταν με τον αδερφό και ατζέντη του Βραζιλιάνου σταρ, Ρομπέρτο Ασίς.
Εντούτοις, δεν είχε επίσημα καμία ανάμιξη στη συμφωνία του τελευταίου με την ΠΑΕ Άρης, την άνοιξη του 2006. Η εμπλοκή του στους κίτρινους ξεκίνησε λίγους μήνες αργότερα, με τη μεσολάβηση του παλιού του γνώριμου, Γιάννη Κόντη.
Ο Φερέρ "ευθύνεται" για το....Vamos Campeon
Ο Φερέρ συνεργάστηκε με τον Κόντη επί διοίκησης Σκόρδα φέρνοντας στο Χαριλάου ποιοτικούς ποδοσφαιριστές με λίγα χρήματα. Το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας άλλαξε μέσα σε λίγους μήνες και οι προσδοκίες των φιλάθλων ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ωστόσο, η δουλειά…χάλασε όταν ο Ισπανός ατζέντης επιχείρησε να ελέγξει τον Άρη μέσω της εταιρίας «ONZE» που θα αναλάμβανε ουσιαστικά τη διαχείριση της ΠΑΕ. Στη συνέχεια, ο Άρης πορεύτηκε με τον κορμό του Φερέρ και μείωνε σταδιακά την ανταγωνιστικότητά του μετά τη φυγή των ποδοσφαιριστών που αυτός έφερε στην ομάδα αλλά παρέμειναν μετά την απομάκρυνσή του.
Τα θετικά της επαναδραστηριοποίησης του Φερέρ
- απόκτηση φερέλπιδων ποδοσφαιριστών σε χαμηλή τιμή
- προστασία από δίκτυα manager (καθώς ο Ισπανός θα προστατεύει το… ‘σπίτι του’)
- λατινοποίηση του roster, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ομάδας
- προσέλκυση εσόδων αμφιβόλου προέλευσης, μέσω γνωριμιών από το εξωτερικό
- βεβαιότητα ότι ο Άρης δε θα παλέψει για τη σωτηρία του στο προσεχές πρωτάθλημα
- τη μεταπωλητική αξία των φερέλπιδων ποδοσφαιριστών δε θα την καρπώνεται ο Άρης, αλλά ο Φερέρ και οι συνεργάτες του
- οι «ξένοι managers» δε θα εκβιάζουν τον Άρη, αλλά θα μπορεί να το κάνει ο Φερέρ αν δεν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του
- θα υπάρχει παντελής απουσία ελέγχου των οικονομικών στοιχείων διότι οι εισροές-εκροές κεφαλαίου θα καθορίζονται αποκλειστικά από τον Ισπανό. Κανένας άλλος στον Άρη (πλην Κόντη) δε διαθέτει τεχνογνωσία για να διαπιστώσει που καταλήγει ο…κύκλος του χαμένου χρήματος
- δε θα στηριχθεί η ομάδα σε προπονητή, δε θα υπάρχει μακροπρόθεσμο πλάνο και ο Άρης θα μετατραπεί σε πολυτελή βιτρίνα προώθησης περιουσιακών στοιχείων προς όφελος τρίτων
Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα. Ο Φερέρ μπορεί να μεταμορφώσει την ομάδα, αλλά δε γίνεται να ελεγχθεί επαρκώς. Είναι, επομένως, στη διακριτική του ευχέρεια να δημιουργήσει πολλαπλάσια χρέη από τα σημερινά. Επιπρόσθετα, δε θα ευθύνεται επισήμως για τίποτα καθώς η υπογραφή θα βαραίνει τη διοίκηση που τον έχει προσλάβει. Με τον Φερέρ, ο Άρης θα μπορεί να χτυπάει Ευρώπη και να παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο.
Οι φίλαθλοι θα παίρνουν εφήμερες χαρές και θα επισκέπτονται αραιά και που το αεροδρόμιο για να υποδεχτούν το…νέο αστέρι. Το ηθικό τους θα ανέβει στα ουράνια και θα αποκτήσουν και πάλι «πρόσωπο» στην ποδοσφαιρική κοινωνία. Η ομάδα, όμως, δε θα μπορεί να διαχειριστεί ανεξάρτητα τα έσοδά της με σκοπό τη μακροπρόθεσμη βελτίωση των υποδομών του συλλόγου. Κάθε κίνηση της διοίκησης θα υπόκειται στην άτυπη έγκριση του Φερέρ, διότι απλούστατα κανένας δε θα έχει τη δυνατότητα να «κυβερνήσει το καράβι» χωρίς αυτόν. Για ακόμα μία φορά, ο Κόντης θα….σώσει την παρτίδα μεταλασσόμενος σε Φερέρ και οι αντιδράσεις του κόσμου θα μετατοπιστούν για κάποια χρόνια αργότερα.
πηγή:overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου