Την Κυριακή των εκλογών, λίγο πριν κλείσουν οι κάλπες, δημοσίευσα ένα
κείμενο στηριγμένο στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων προεκλογικών
24ώρων και στα πρώτα, πρώιμα, στοιχεία του exit poll με τίτλο:
«Οι εκλογές τέλειωσαν -Πάμε ξανά για εκλογές»;
άρθρο του Χρήστου Παναγιωτόπουλου
Μια εβδομάδα αργότερα, δυστυχώς, επιβεβαιώνονται όσα έγραφα στις τελευταίες αράδες:
«Μπορεί η χώρα να κυβερνηθεί; Θα καταφέρουν τα κόμματα να
συμπράξουν σε κυβερνητικό σχήμα; Ποια κόμματα; Με ποιο πρόγραμμα; Με
ποιον πρωθυπουργό; Με πόση διάρκεια ζωής;
Αν όχι, που αυτό νομίζω, ας ετοιμαζόμαστε για εκλογές σε λίγες
εβδομάδες. Το αντέχει, όμως, αυτό ο τόπος; Οι δανειστές θα περιμένουν
χωρίς να αντιδράσουν; Αλλά, αλήθεια, υπάρχει άλλη λύση»;
Σήμερα το ξέρουμε. Είναι σχεδόν απίθανο να υπάρξει άλλη λύση πλην των εκλογών.
Ο Σύριζα έχει «αέρα στα πανιά του» και δεν πρόκειται να μπει σε κανένα
κυβερνητικό σχήμα. Οδηγεί τη χώρα ξανά στις κάλπες, με μόνο μέλημα να
μην του αποδοθεί η αποκλειστική ευθύνη γι αυτό, δεδομένου ότι η
πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει επαναληπτικές εκλογές.
Πιθανότατα, λοιπόν, η σύσκεψη υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Το μόνο ερώτημα είναι γιατί δεν σχηματίζουν κυβέρνηση η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ
και η ΔΗΜΑΡ, αφού διαθέτουν μαζί πλειοψηφία 168 βουλευτών. Η απάντηση
είναι απλή: κανένα απ’ τα τρία κόμματα δεν συμπράττει σε κυβέρνηση χωρίς
τον Σύριζα, ο οποίος αυτή τη στιγμή εκφράζει το μεγαλύτερο κομμάτι των
αντιμνημονιακών πολιτών -εκείνων που πιστεύουν ότι υπάρχει δρόμος
παραμονής στο ευρώ χωρίς Μνημόνια!
Μη ρωτήσετε αν η πρόταση του Σύριζα είναι ρεαλιστική, διότι η δική μου απάντηση δεν έχει σημασία. Δείτε
μόνο τι γίνεται στην Ευρώπη: έχει φουντώσει πάλι η συζήτηση για το αν
πρέπει να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη και για το πόσο θα κόστιζε
ενδεχόμενος εξωβελισμός της.
Την απάντηση, όπως πάντα, τη δίνουν οι Γερμανοί με επικεφαλής τον Σόιμπλε. Τι λένε;
«Είμαστε περισσότερο έτοιμοι από ποτέ για το ενδεχόμενο
απομάκρυνσης της Ελλάδας απ’ το ευρώ. Αν θέλει να μείνει πρέπει να
εφαρμόσει πλήρως τα συμφωνηθέντα! Δηλαδή, το Μνημόνιο και τη δανειακή
σύμβαση».
Ποιος θα εφαρμόσει, όμως, τα «συμφωνηθέντα»; Ο Αλέξης Τσίπρας που
μιλάει ανοιχτά για ακύρωσή τους; Ή μήπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που τώρα
κάνουν λόγο για επαναδιαπραγμάτευση, κάτω από την ασφυκτική πίεση των
μετεκλογικών συσχετισμών;
Το μήνυμα του πολιτικού κόσμου προς τους δανειστές είναι καθαρό:
συζητάμε από επαναδιαπραγμάτευση έως πλήρη ακύρωση της δανειακής σύμβασης!
Τι μας απαντούν εκείνοι;
Ότι δε δέχονται καμία ουσιαστική αλλαγή των όρων του Μνημονίου.
Κάποιες φωνές, μειοψηφικές προς το παρόν, ψιθυρίζουν κάτι περί χαλάρωσης
του προγράμματος λιτότητας, ίσως με επέκταση από δυο χρόνια σε τρία του
στόχου για μείωση του ελλείμματος. Αυτό είναι όλο, τίποτα περισσότερο.
Πλήρες αδιέξοδο, λοιπόν. Επειδή, όμως, η ζωή συνεχίζεται, η χώρα θα οδηγηθεί σε λίγες εβδομάδες ξανά σε εκλογές. Και
το αποτέλεσμα τους, ίσως, δώσει στον Σύριζα ό,τι οραματίζεται. Τη
δυνατότητα να είναι πρώτο κόμμα, να πάρει το bonus των 50 εδρών και,
συνεπώς, να σχηματίσει κυβέρνηση με τα χαρακτηριστικά και τους στόχους
που προβάλλει. Τότε θα πάει ο Αλέξης Τσίπρας στη Μέρκελ, τον
Ολάντ, τον Ρομπάϊ, τον Μπαρόζο, τη Λαγκάρντ και θα θέσει τους όρους του.
Αν τους πείσει να χαλαρώσουν τη θηλειά γύρω απ’τον λαιμό μας θα γίνει
εθνικός ήρωας. Αν αποτύχει, η Ελλάδα θα μπει σε περιδίνηση.
Κάποιοι, ίσως, ρωτήσουν «γιατί να πάρουμε τέτοιο τεράστιο ρίσκο»;
Η απάντηση, πιθανώς, βρίσκεται σε ένα στοιχείο στο οποίο δεν έδιναν
ιδιαίτερη σημασία οι δημοσκόποι τον τελευταίο χρόνο. Σχεδόν οι μισοί
Έλληνες πίστευαν και πιστεύουν ότι υπάρχει δρόμος που διατηρεί τη χώρα
στο Ευρώ χωρίς τα Μνημόνια.
Θα αλλάξουν οι άνθρωποι αυτοί γνώμη αν δεν αποδειχθεί στη πράξη αν υπάρχει ή όχι ο άλλος δρόμος; Προφανώς όχι.
Και όσο ακούνε την προειδοποίηση « ή εφαρμόζετε το Μνημόνιο ή φεύγετε απ’ το Ευρώ» τόσο αγριεύονται.
Δεν έχετε ακούσει στις παρέες σας τη φράση «τι με νοιάζει αν χρεοκοπήσει η χώρα από τη στιγμή που χρεοκόπησε το σπίτι μου»;
Και πώς θα θεραπευτούν, άραγε, όλα τα δεινά; Με το «ναι σε όλα τα αιτήματα» που διακηρύσσει ο Σύριζα;
Προφανώς όχι. Αν δεν γίνουν βαθιές τομές στον «μεγάλο ασθενή», στο
κράτος δηλαδή, τίποτα δεν πρόκειται να διορθωθεί. Και, όμως, ο Σύριζα
εγγυάται σήμερα ότι θα γίνουν προσλήψεις αντί απολύσεων! Και
κρατικοποιήσεις αντί αποκρατικοποιήσεων!
Το χειρότερο όλων, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας
αυτοεγκλωβίστηκε σε μια ακραία λαϊκίστικη ρητορική, η οποία κινδυνεύει
να τον οδηγήσει σε απόλυτο αδιέξοδο. Και μαζί και τη χώρα…
πηγή: www.aixmi.gr
Κυριακή 13 Μαΐου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου