Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Γιώργος Καραγκούνης στη «Real Sports»
Έτοιμος για το Euro, Γιώργο;
«Πάντα και ειδικά για την Εθνική, που μας έχει χαρίσει μεγάλες χαρές. Τόσο εγώ όσο και όλα τα παιδιά ανυπομονούμε για το Euro. Όταν, μάλιστα, προέρχεσαι από ένα πρωτάθλημα με πολλά προβλήματα και πηγαίνεις σε μια διοργάνωση υψηλού επιπέδου, η οποία υπόσχεται θέαμα και συγκινήσεις δεν γίνεται να μην κυλάει γρηγορότερα το αίμα σου στις φλέβες, θα τα δώσουμε όλοι όλα, αυτό είναι το σίγουρο».
Άλλη εποχή το 2004;
«Και το ρωτάς; Φυσικά. Τότε, θυμάμαι, σκεφτόμασταν αν θα κάνουμε νίκη, αυτός ήταν ο μεγάλος στόχος. Η πρώτη νίκη. Το ότι προχωρήσαμε, φτάσαμε έως τον τελικό και κερδίσαμε, τι να πω, άλλη ιστορία, μοναδική, παραμυθένια, μα τελικά πέρα για πέρα αληθινή, κάτι που αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε. Να φανταστείς είχαν τελειώσει οι αγώνες κι ακόμη αναρωτιόμασταν: μα είναι δυνατόν να τα πετύχαμε εμείς όλα αυτά; Έλα που ήταν».
Άγχος υπήρχε;
«Και τότε και τώρα και πάντα. Δεν είναι φυσιολογικό να μην έχεις άγχος όταν προσπαθείς κι όταν είσαι φιλόδοξος. Η φιλοδοξία πρέπει να τελειώνει όταν τελειώνει ο άνθρωπος, αυτό πιστεύω».
Αλήθεια, έχεις σκεφτεί πότε θα σταματήσεις να παίζεις; Το ρωτώ, γιατί έτσι που σ' ακούω να μιλάς, μοιάζει να έχεις τακτοποιημένα τα πάντα στο μυαλό σου.
«Όχι, δεν έχω αποφασίσει. Και η αλήθεια είναι ότι σχεδόν τίποτα δεν προγραμμάτισα ποτέ. Είμαι άνθρωπος των ανατροπών, αυθόρμητος. Εξετάζω κάθε φορά τα δεδομένα και αποφασίζω. Και τώρα που με ρωτάς, σου απαντώ ότι ούτε που το έχω σκεφτεί αυτό».
Τον όμιλο μας, όμως, στην Πολωνία, φαντάζομαι ηώς τον έχεις αναλύσει νοερά.
«Να σου πω κάτι; Τον όμιλο τον φτιάχνεις εσύ και η ομάδα που διαθέτεις. Όλα τα άλλα είναι θεωρία. Το 2004 παίζαμε με Πορτογάλους, Ισπανούς και Ρώσους. Μεγάλες δυνάμεις ζόρικα πράγματα, όχι αστεία. Κι όμως περάσαμε, με τη συνέχεια γνωστή. Το 2008, σε αναμφίβολα πιο βατό όμιλο, αποτύχαμε. Τώρα έχουμε τους Πολωνούς, τους Τσέχους και τους Ρώσους. Σε τέτοιες διοργανώσεις δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι. Κάθε ομάδα έχει χαρίσματα και αδυναμίες...»
Εμείς τι έχουμε;
«Εμείς έχουμε μια συμπαγή ομάδα, με καλή συνολικά λειτουργία, στην οποία όποιος φοράει το εθνόσημο φανατίζεται και τα δίνει όλα. Πολύ σημαντικό αυτό. Σε επιμέρους τομείς ναι μεν υπάρχει μια δυσκολία στο γκολ, ωστόσο πιστεύω ότι τη στιγμή που πρέπει, τότε που πρέπει, όλα θα κυλήσουν κατ’ ευχήν».
Φαβορί;
«Εντάξει, η Ιταλία, η Γερμανία, η Ισπανία και η Ολλανδία, σ’ όποια κατάσταση κι αν βρίσκονται, είναι σπουδαίοι αντίπαλοι, ικανοί στην καλή τους ημέρα να διαλύσουν τους πάντες. Ψυχή χρειάζεται, προσπάθεια και να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Γιατί όχι λέω αν, περάσουμε στην επόμενη φάση, όλοι οι αγώνες δεν θα είναι παρά ένα 90λεπτο "μια κι έξω". Κάτι που σημαίνει ότι κάθε ομάδα θα έχει τις δικές της πιθανότητες επιτυχίας και πρόκρισης. Και τότε όλα μπορούν να συμβούν».
Τρίτο σερί Euro για σένα. Συναισθήματα και αναμνήσεις;
«Υγεία να υπάρχει πάνω απ’ όλα. Όμορφα νιώθω. Και θυμάμαι τα πάντα. Τα πάντα. Το πρώτο μου γκολ στην Πορτογαλία, μέσα στο "σπίτι" των αντιπάλων μας, τα τραγούδια των Ελλήνων, το κύπελλο που σήκωσα, τους πανηγυρισμούς μετά. Είναι στιγμές που όσα χρόνια κι αν περάσουν, τίποτα δεν σβήνει. Τίποτα δεν θα σβήσει. Σαν να ήταν χθες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου