Συστήνοντας λοιπόν τους Ελληνες παίκτες όλων των εποχών, ο
«αυτοκράτορας» του μπάσκετ έλεγε ότι «είμαστε bad losers», αλλά τώρα ο
Ιμπαγάσα αποδεικνύει ότι εκτός από δαύτους υπάρχουν και οι bad winners!
Οταν ο Γκούμας αναφερόταν σε «bad losers», εννοούσε αυτούς που δεν χωνεύουν τις ήττες και τα σπάνε από τη τσατίλα τους, ωστόσο τούτο μπορεί να συμβεί και μετά από τις νίκες!
Τότε μάλιστα (για έναν παίκτη της κλάσης του «Κάνιο», που τυγχάνει να είναι και αρχηγός) η δουλειά γίνεται ευκολότερη, χώρια που λειτουργεί και ως προειδοποίηση για την απευκταία «στραβή» στον επόμενο ή ακόμη και στον μεθεπόμενο αγώνα...
Παρεμπιπτόντως ο επόμενος αγώνας του Ολυμπιακού είναι με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι και ο μεθεπόμενος στο Λονδίνο με την Αρσεναλ, οπότε εδώ ισχύει στην κυριολεξία -κι όχι μονάχα μεταφορικά- το «τρεχάτε ποδαράκια μου»!
Μετά τη λήξη του ματς με τον Πανθρακικό και παρά τον περίπατο, που αποτυπώθηκε στο 4-1, ο Αργεντινός χαφ μπήκε, λέει, τσατισμένος στα αποδυτήρια, άρχισε να κοπανιέται και όταν είδε τους συμπαίκτες του συγκεντρωμένους, τους έριξε μια περιποιημένη κατσάδα και τους έβαλε νέφτι στον... κώλο!
Το ερώτημα του Ιμπαγάσα προς την ομήγυρη υπήρξε ένα κλασικό παράδειγμα της μαιευτικής μεθόδου του Σωκράτη και (γελώ τώρα που το γράφω, αλλά) το μόνο που δεν ξέρω είναι αν κι η μάνα του αρχηγού του Ολυμπιακού ξεγεννά παιδιά, όπως έκανε η Φαιναρέτη!
Το γράφω αυτό, διότι στο πλαίσιο αυτής της μεθόδου, ο Σωκράτης, προσποιούμενος την πλήρη άγνοιά του για το θέμα που συζητούσε κάθε φορά, προσπαθούσε μέσα από απλοϊκές ερωτήσεις να εκμαιεύσει την αλήθεια από τον εκάστοτε συνομιλητή του...
Αυτό ακριβώς έκανε και ο Ιμπαγάσα, ρωτώντας τους συμπαίκτες του «όταν εγώ είμαι 36 χρονών και τρέχω έτσι, εσείς τι πρέπει να κάνετε;».
Ελα μου ντε!
Δεν ξέρω αν απάντησε κάποιος, αλλά με τη φόρα που είχε πάρει ο Ιμπαγάσα, φαντάζομαι πως κανείς δεν είχε το... θράσος να του φέρει αντίρρηση, άλλωστε (όπως πρέσβευε και ο Σωκράτης) σε τέτοιες περιπτώσεις την αλήθεια την ξεγεννά η συνείδηση του ανθρώπου!
Οι αρμόδιοι ρεπόρτερ εκτιμούν ότι τα βέλη του Ιμπαγάσα στρέφονταν κυρίως κατά του Μήτρογλου και του Φετφατζίδη, ενώ ο Ιμπαγάσα με την ίδια μέθοδο διερωτήθηκε επίσης «ποιος σας είπε ότι φτάνει μόνο το ταλέντο για να παίξετε σε μια ομάδα του επιπέδου του Ολυμπιακού;».
Εδώ τίθεται η κλασική και διαχρονική άποψη ότι τα τρία μυστικά της επιτυχίας είναι «η δουλειά, η δουλειά και η δουλειά», άλλωστε (όπως είπε κάποτε ο Βιντάλ Σασούν) «το μόνο μέρος στο οποίο η επιτυχία προηγείται της εργασίας είναι στο λεξικό»!
Τάδε έφη Ιμπαγάσα, και δεδομένων του βεληνεκούς, του περιβραχιόνιου, αλλά και του καταλυτικού ρόλου που έχει στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, αυτός όντως δικαιούται (διά) να ομιλεί!
Δικαιούται επίσης να κατσαδιάζει διότι δεν είναι απλώς ο αρχηγός, αλλά (και) ο ηγέτης της ομάδας, που σύμφωνα με έναν ορθότατο ορισμό, «βγαίνει τελευταίος στις νίκες και στις χαρές και πρώτος στις ήττες και στις απογοητεύσεις»...
Μεταξύ μας, και μη γίνει κουβέντα παραέξω, θαρρώ πως σε πείσμα της δομής και της ιεραρχίας, ο (κάθε) Ιμπαγάσα δικαιούται να ομιλεί μέσα στα αποδυτήρια περισσότερο και δυνατότερα ακόμη κι από τον προπονητή: το εννοώ αυτό, όπως το εννοεί και ο Ζαρντίμ, ο οποίος σχολιάζοντας τον φιλιππικό του Αριέλ, είπε το αυτονόητο...
«Ακούτε τον όλοι»!
Κανονικά ο Λεονάρντο θα έπρεπε να συμπληρώσει «τρεχάτε όλοι όπως αυτός», αλλά προφανώς διαπίστωσε ότι το μήνυμα είχε ληφθεί και το 'κοψε εκεί...
... εξυπηρετώντας (όπως έλεγε κι ένας φιλόλογος καθηγητής μου στο λύκειο), την οικονομία του έπους!
Μ' αυτά και μ' αυτά ο Ιμπαγάσα επιτέλεσε το χρέος του ως ηγέτης της ομάδας και απέδειξε πως οι καλοί επαγγελματίες, που αγαπάνε τη δουλειά τους δεν χρειάζεται να περιμένουν την ήττα για να ξεσπάσουν, αλλά μπορούν, όποτε γουστάρουν, να γίνονται bad winners!
Πηγή: Goal
Οταν ο Γκούμας αναφερόταν σε «bad losers», εννοούσε αυτούς που δεν χωνεύουν τις ήττες και τα σπάνε από τη τσατίλα τους, ωστόσο τούτο μπορεί να συμβεί και μετά από τις νίκες!
Τότε μάλιστα (για έναν παίκτη της κλάσης του «Κάνιο», που τυγχάνει να είναι και αρχηγός) η δουλειά γίνεται ευκολότερη, χώρια που λειτουργεί και ως προειδοποίηση για την απευκταία «στραβή» στον επόμενο ή ακόμη και στον μεθεπόμενο αγώνα...
Παρεμπιπτόντως ο επόμενος αγώνας του Ολυμπιακού είναι με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι και ο μεθεπόμενος στο Λονδίνο με την Αρσεναλ, οπότε εδώ ισχύει στην κυριολεξία -κι όχι μονάχα μεταφορικά- το «τρεχάτε ποδαράκια μου»!
Μετά τη λήξη του ματς με τον Πανθρακικό και παρά τον περίπατο, που αποτυπώθηκε στο 4-1, ο Αργεντινός χαφ μπήκε, λέει, τσατισμένος στα αποδυτήρια, άρχισε να κοπανιέται και όταν είδε τους συμπαίκτες του συγκεντρωμένους, τους έριξε μια περιποιημένη κατσάδα και τους έβαλε νέφτι στον... κώλο!
Το ερώτημα του Ιμπαγάσα προς την ομήγυρη υπήρξε ένα κλασικό παράδειγμα της μαιευτικής μεθόδου του Σωκράτη και (γελώ τώρα που το γράφω, αλλά) το μόνο που δεν ξέρω είναι αν κι η μάνα του αρχηγού του Ολυμπιακού ξεγεννά παιδιά, όπως έκανε η Φαιναρέτη!
Το γράφω αυτό, διότι στο πλαίσιο αυτής της μεθόδου, ο Σωκράτης, προσποιούμενος την πλήρη άγνοιά του για το θέμα που συζητούσε κάθε φορά, προσπαθούσε μέσα από απλοϊκές ερωτήσεις να εκμαιεύσει την αλήθεια από τον εκάστοτε συνομιλητή του...
Αυτό ακριβώς έκανε και ο Ιμπαγάσα, ρωτώντας τους συμπαίκτες του «όταν εγώ είμαι 36 χρονών και τρέχω έτσι, εσείς τι πρέπει να κάνετε;».
Ελα μου ντε!
Δεν ξέρω αν απάντησε κάποιος, αλλά με τη φόρα που είχε πάρει ο Ιμπαγάσα, φαντάζομαι πως κανείς δεν είχε το... θράσος να του φέρει αντίρρηση, άλλωστε (όπως πρέσβευε και ο Σωκράτης) σε τέτοιες περιπτώσεις την αλήθεια την ξεγεννά η συνείδηση του ανθρώπου!
Οι αρμόδιοι ρεπόρτερ εκτιμούν ότι τα βέλη του Ιμπαγάσα στρέφονταν κυρίως κατά του Μήτρογλου και του Φετφατζίδη, ενώ ο Ιμπαγάσα με την ίδια μέθοδο διερωτήθηκε επίσης «ποιος σας είπε ότι φτάνει μόνο το ταλέντο για να παίξετε σε μια ομάδα του επιπέδου του Ολυμπιακού;».
Εδώ τίθεται η κλασική και διαχρονική άποψη ότι τα τρία μυστικά της επιτυχίας είναι «η δουλειά, η δουλειά και η δουλειά», άλλωστε (όπως είπε κάποτε ο Βιντάλ Σασούν) «το μόνο μέρος στο οποίο η επιτυχία προηγείται της εργασίας είναι στο λεξικό»!
Τάδε έφη Ιμπαγάσα, και δεδομένων του βεληνεκούς, του περιβραχιόνιου, αλλά και του καταλυτικού ρόλου που έχει στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, αυτός όντως δικαιούται (διά) να ομιλεί!
Δικαιούται επίσης να κατσαδιάζει διότι δεν είναι απλώς ο αρχηγός, αλλά (και) ο ηγέτης της ομάδας, που σύμφωνα με έναν ορθότατο ορισμό, «βγαίνει τελευταίος στις νίκες και στις χαρές και πρώτος στις ήττες και στις απογοητεύσεις»...
Μεταξύ μας, και μη γίνει κουβέντα παραέξω, θαρρώ πως σε πείσμα της δομής και της ιεραρχίας, ο (κάθε) Ιμπαγάσα δικαιούται να ομιλεί μέσα στα αποδυτήρια περισσότερο και δυνατότερα ακόμη κι από τον προπονητή: το εννοώ αυτό, όπως το εννοεί και ο Ζαρντίμ, ο οποίος σχολιάζοντας τον φιλιππικό του Αριέλ, είπε το αυτονόητο...
«Ακούτε τον όλοι»!
Κανονικά ο Λεονάρντο θα έπρεπε να συμπληρώσει «τρεχάτε όλοι όπως αυτός», αλλά προφανώς διαπίστωσε ότι το μήνυμα είχε ληφθεί και το 'κοψε εκεί...
... εξυπηρετώντας (όπως έλεγε κι ένας φιλόλογος καθηγητής μου στο λύκειο), την οικονομία του έπους!
Μ' αυτά και μ' αυτά ο Ιμπαγάσα επιτέλεσε το χρέος του ως ηγέτης της ομάδας και απέδειξε πως οι καλοί επαγγελματίες, που αγαπάνε τη δουλειά τους δεν χρειάζεται να περιμένουν την ήττα για να ξεσπάσουν, αλλά μπορούν, όποτε γουστάρουν, να γίνονται bad winners!
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου