Ολοι καταλαβαίνουμε ότι είναι μία κωμωδία. Οπου τίποτε δεν λειτουργεί,
τίποτε και κανείς δεν λειτουργεί σε υγιή και νόμιμη βάση.
Ολοι καταλαβαίνουμε ότι έτσι, με τις μισές ομάδες στα δυο μεγάλα πρωταθλήματα να έχουν πρόβλημα επιβίωσης, δεν μπορείς να περιμένεις θέαμα, ποιότητα, αξιοπιστία και σωστή διαδρομή, λειτουργία και εξέλιξη. Κανένας όμως απ' όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτό το σαθρό οικοδόμημα δεν κάνει τίποτα. Ολοι το δεχόμαστε σχεδόν αδιαμαρτύρητα. Παράγοντες, ποδοσφαιριστές, προπονητές, πολιτικοί και Τύπος.
Γιατί σε αυτήν τη χώρα δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε κάτι νέο και υγιές; Αυτό το άθλιο οικοδόμημα δεν θα μας πάει πουθενά. Δεν το καταλαβαίνουμε επιτέλους; Οποιο κι αν είναι το κόστος (προσωρινό όμως) πρέπει να το γκρεμίσουμε, να το φτιάξουμε, να το δημιουργήσουμε, να το οργανώσουμε από την αρχή. Επιτέλους. Μα, δεν αρέσει σε κανέναν. Μόνο σκιές, προβλήματα, αναξιοπιστία, σπέκουλα, αλητεία, μηδέν θέαμα, μηδέν ποιότητα, μηδέν όλα. Ας ενωθούμε μια φορά επιτέλους κι ας το φτιάξουμε από την αρχή. Μόνο να κερδίσουμε έχουμε.Τώρα θα πεις και θα ρωτήσεις: Είσαι τρελός;
Είναι δυνατόν για παράδειγμα ο Ολυμπιακός να συμφωνήσει, όταν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα χάσει περισσότερα από 30 εκατομμύρια ευρώ; Εισπράξεις και μπόνους από συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, χορηγούς, διαφημίσεις κλπ.; Ναι, είναι ένα θέμα, αλλά δείξτε μου έναν σε αυτήν τη χώρα που είναι ικανοποιημένος από αυτό που βλέπει.
Δείξτε μου έναν που είναι ικανοποιημένος από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και δεν αποκλείεται (ίσως είναι σίγουρο) η εκάστοτε κυβέρνηση να φοβάται το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας ριζοσπαστικής αλλά σωτήριας απόφασης. Κάποτε όμως πρέπει να γίνει. Εμείς αντί για μπροστά, πάμε πάντα πίσω. Τη μια να μη δυσαρεστήσουμε τον Βαρδινογιάννη, την άλλη να μη δυσαρεστήσουμε τον Κόκκαλη, τον Μαρινάκη, τον Μελισσανίδη, τον Μπατατούδη, κλπ., κλπ. Ακόμη και το πρωτάθλημα της Ζουαζιλάνδης βελτιώνεται κάθε χρόνο. Της Ελλάδας ποτέ. Πώς το λέει η διαφήμιση; Ρε παιδιά, ας ενωθούμε, ρε παιδιά, να κάνουμε ένα πρωτάθλημα της προκοπής.
Το δίκιο του Πρέλεβιτς
Απόλυτα εύστοχος και έχει δίκιο ο Μπάνε Πρέλεβιτς, που είπε ότι καλύτερα είναι να παίξουν οι δυο τους το πρωτάθλημα. Ολυμπιακός δηλαδή και Παναθηναϊκός. Με τα χρήματα που έχει αποφασιστεί να πάρουν οι υπόλοιπες ομάδες είναι αστείο να συζητάμε διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Η διαφορά είναι τεράστια των δυο ομάδων με τις υπόλοιπες, αλλά δεν είναι λογική αυτή.
Οι δυο να πάρουν από ένα εκατομμύριο και πλέον και οι υπόλοιπες ομάδες ψίχουλα. Αλλά δεν εκπλήσσει κανέναν η φιλοσοφία, το σκεπτικό και οι συζητήσεις που γίνονται με τον τρόπο που γίνονται. Αν μη τι άλλο μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα η ψαλίδα και αυτό είναι καταστροφικό για το ελληνικό μπάσκετ. Τελικά και στο μπάσκετ δεν μας ενδιαφέρει τίποτε άλλο από το προσωπικό συμφέρον και όχι το συμφέρον του πρωταθλήματος, των ομάδων και του κόσμου.
Δυστυχώς. Η επέμβαση και η τακτική της διοίκησης του ΕΣΑΚΕ πρέπει να είναι άμεση και διαφορετική άμεσα. Αναρωτιέμαι όμως αν μπορεί η διοίκηση του ΕΣΑΚΕ να επιβληθεί στους δυο μεγάλους. Αυτό δεν είναι αιχμή για τη νέα διοίκηση, αλλά ένα καθεστώς που δεν έχει αλλάξει ποτέ. Καμία διοίκηση δεν μπόρεσε να βάλει χαλινάρι στους δυο μεγάλους του σήμερα, αλλά και στους δυο μεγάλους (Αρη και ΠΑΟΚ) του χθες.
Είπαν...
Κ. Λάζαρ: «Μόνο νίκη με τον Αρη»
Υπήρχε, δηλαδή, περίπτωση να δηλώσεις μόνο ήττα;
Μ. Κατσαβάκης: «Να δώσουμε χαρά στον κόσμο μας»
Με τα «εγκλήματα» που έγιναν τα τελευταία χρόνια στον Αρη, η χαρά… αγνοείται
Ρ. Μαντσίνι: «Λυπάμαι…»
Που σ' αγάπησα πολύ, δεν ξέρω να αγαπώ όμως πιο λίγο…
Πηγή: Goal
Ολοι καταλαβαίνουμε ότι έτσι, με τις μισές ομάδες στα δυο μεγάλα πρωταθλήματα να έχουν πρόβλημα επιβίωσης, δεν μπορείς να περιμένεις θέαμα, ποιότητα, αξιοπιστία και σωστή διαδρομή, λειτουργία και εξέλιξη. Κανένας όμως απ' όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτό το σαθρό οικοδόμημα δεν κάνει τίποτα. Ολοι το δεχόμαστε σχεδόν αδιαμαρτύρητα. Παράγοντες, ποδοσφαιριστές, προπονητές, πολιτικοί και Τύπος.
Γιατί σε αυτήν τη χώρα δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε κάτι νέο και υγιές; Αυτό το άθλιο οικοδόμημα δεν θα μας πάει πουθενά. Δεν το καταλαβαίνουμε επιτέλους; Οποιο κι αν είναι το κόστος (προσωρινό όμως) πρέπει να το γκρεμίσουμε, να το φτιάξουμε, να το δημιουργήσουμε, να το οργανώσουμε από την αρχή. Επιτέλους. Μα, δεν αρέσει σε κανέναν. Μόνο σκιές, προβλήματα, αναξιοπιστία, σπέκουλα, αλητεία, μηδέν θέαμα, μηδέν ποιότητα, μηδέν όλα. Ας ενωθούμε μια φορά επιτέλους κι ας το φτιάξουμε από την αρχή. Μόνο να κερδίσουμε έχουμε.Τώρα θα πεις και θα ρωτήσεις: Είσαι τρελός;
Είναι δυνατόν για παράδειγμα ο Ολυμπιακός να συμφωνήσει, όταν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα χάσει περισσότερα από 30 εκατομμύρια ευρώ; Εισπράξεις και μπόνους από συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, χορηγούς, διαφημίσεις κλπ.; Ναι, είναι ένα θέμα, αλλά δείξτε μου έναν σε αυτήν τη χώρα που είναι ικανοποιημένος από αυτό που βλέπει.
Δείξτε μου έναν που είναι ικανοποιημένος από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και δεν αποκλείεται (ίσως είναι σίγουρο) η εκάστοτε κυβέρνηση να φοβάται το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας ριζοσπαστικής αλλά σωτήριας απόφασης. Κάποτε όμως πρέπει να γίνει. Εμείς αντί για μπροστά, πάμε πάντα πίσω. Τη μια να μη δυσαρεστήσουμε τον Βαρδινογιάννη, την άλλη να μη δυσαρεστήσουμε τον Κόκκαλη, τον Μαρινάκη, τον Μελισσανίδη, τον Μπατατούδη, κλπ., κλπ. Ακόμη και το πρωτάθλημα της Ζουαζιλάνδης βελτιώνεται κάθε χρόνο. Της Ελλάδας ποτέ. Πώς το λέει η διαφήμιση; Ρε παιδιά, ας ενωθούμε, ρε παιδιά, να κάνουμε ένα πρωτάθλημα της προκοπής.
Το δίκιο του Πρέλεβιτς
Απόλυτα εύστοχος και έχει δίκιο ο Μπάνε Πρέλεβιτς, που είπε ότι καλύτερα είναι να παίξουν οι δυο τους το πρωτάθλημα. Ολυμπιακός δηλαδή και Παναθηναϊκός. Με τα χρήματα που έχει αποφασιστεί να πάρουν οι υπόλοιπες ομάδες είναι αστείο να συζητάμε διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Η διαφορά είναι τεράστια των δυο ομάδων με τις υπόλοιπες, αλλά δεν είναι λογική αυτή.
Οι δυο να πάρουν από ένα εκατομμύριο και πλέον και οι υπόλοιπες ομάδες ψίχουλα. Αλλά δεν εκπλήσσει κανέναν η φιλοσοφία, το σκεπτικό και οι συζητήσεις που γίνονται με τον τρόπο που γίνονται. Αν μη τι άλλο μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα η ψαλίδα και αυτό είναι καταστροφικό για το ελληνικό μπάσκετ. Τελικά και στο μπάσκετ δεν μας ενδιαφέρει τίποτε άλλο από το προσωπικό συμφέρον και όχι το συμφέρον του πρωταθλήματος, των ομάδων και του κόσμου.
Δυστυχώς. Η επέμβαση και η τακτική της διοίκησης του ΕΣΑΚΕ πρέπει να είναι άμεση και διαφορετική άμεσα. Αναρωτιέμαι όμως αν μπορεί η διοίκηση του ΕΣΑΚΕ να επιβληθεί στους δυο μεγάλους. Αυτό δεν είναι αιχμή για τη νέα διοίκηση, αλλά ένα καθεστώς που δεν έχει αλλάξει ποτέ. Καμία διοίκηση δεν μπόρεσε να βάλει χαλινάρι στους δυο μεγάλους του σήμερα, αλλά και στους δυο μεγάλους (Αρη και ΠΑΟΚ) του χθες.
Είπαν...
Κ. Λάζαρ: «Μόνο νίκη με τον Αρη»
Υπήρχε, δηλαδή, περίπτωση να δηλώσεις μόνο ήττα;
Μ. Κατσαβάκης: «Να δώσουμε χαρά στον κόσμο μας»
Με τα «εγκλήματα» που έγιναν τα τελευταία χρόνια στον Αρη, η χαρά… αγνοείται
Ρ. Μαντσίνι: «Λυπάμαι…»
Που σ' αγάπησα πολύ, δεν ξέρω να αγαπώ όμως πιο λίγο…
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου