Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Μνημόνιο και στις μεταγραφές

Ο Γιώργος Μαζιάς γράφει για τις κινήσεις του Παναθηναϊκού στο μεταγραφικό παζάρι.
Προκαλεί απορία ή και έκπληξη όταν ακούς ότι ο Παναθηναϊκός παίρνει τον Ντίνα από την Παναχαϊκή. Με όλο τον σεβασμό στον παίκτη και στην αξιέπαινη προσπάθεια που καταβάλει, στο πρόσφατο παρελθόν το να πάρει ποδοσφαιριστή από τη Β' Εθνική ήταν μάλλον ανήκουστο για το «τριφύλλι». Δεν είναι καν σε ηλικία ταλέντου. Μπορεί να εξελιχθεί και να αποδώσει πολλά. Μπορεί. Ολοι το μπορούν.
Το θέμα μας όμως δεν είναι ο Ντίνας. Το ζήτημα είναι ο ίδιος ο Παναθηναϊκός. Οι κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι τον κατεβάζουν επίπεδο. Δεν γίνεται αλλιώς. Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα τον αναγκάζουν. Οταν δεν υπάρχουν λεφτά, σε επιλογές χαμηλού κόστους θα πας. Τέτοια είναι και η σκέψη για Ντε Βινσέντι ή για όποιο άλλο όνομα που θα ακούσουμε τις επόμενες μέρες.
Περιθώρια για μεγάλα συμβόλαια και ακριβές μεταγραφές δεν υπάρχουν. Πρώτη το βίωσε η ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι. Στραβώνει ή όχι ο κόσμος της και πλέον και ο κόσμος του ΠΑΟ, τι να κάνει η κάθε διοίκηση. Τα' χει και δεν τα δίνει; Να κόψει ευρώ δεν μπορεί. Δεν είναι η παγκόσμια τράπεζα. Οσα έχει, τόσα βάζει. Δεν έχει, δεν βάζει. Ομως, όταν το οικονομικό κραχ είναι επί θύραις, μοιραία έρχεται και ο αγωνιστικός μαρασμός.
Mπορείς να αντέξεις το «πολιτικό» κόστος; Οταν χαμηλώσει ο πήχυς με ρόστερ μνημονιακό τότε θα έρθει και ο κατήφορος. Οτι δίνεις, παίρνεις. Μπορεί να μην έρθει η πρόκριση στην Ευρώπη και οι σφαλιάρες να πέφτουν βροχή. Μπορεί. Το αντέχεις; Είσαι έτοιμος; Αν ναι, τότε προχωράς. Για ομάδες μεγέθους ΠΑΟ και ΑΕΚ τα πράγματα δεν είναι απλά. Ο κόσμος είναι αλλιώς μαθημένος. Αν τον κάνεις να συνειδητοποιήσει άμεσα την κατάσταση και τη νέα τάξη πραγμάτων τότε έχει καλώς. Κάνουν όλοι υπομονή και ζουν με βάρκα την ελπίδα. Οταν ο μεγάλος σου αντίπαλος όμως παραμένει δυνατός, βάζει λεφτά και κυριαρχεί παντού τότε το «ποδοσφαιρικό μνημόνιο» μπορεί να μην είναι ανεκτό από όλους. Η κατάσταση είναι σαν την ελληνική κοινωνία.
Οι πολλές θυσίες για σειρά ετών θα είναι αρκετές για να βγουμε από το αδιέξοδο έχοντας αποκτήσει υγεία στα ταμεία μας; Θα αντέξει ο κόσμος να βλέπει την ψαλίδα να ανοίγει κάθε φορά και περισσότερο. Πότε θα έρθει στα ίσια η οικονομία ώστε να κάνουμε μεταγραφές και να δουμε μπαλίτσα και την ομάδα να πρωταγωνιστεί; Ποιος μπορεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα; Μάλλον κανείς. Κανείς με σιγουριά. Οπως και οι πολιτικοί που ζητούν θυσίες από τον λαό, έτσι και οι διοικήσεις των συλλόγων που πάσχουν οικονομικά, το μόνο που είναι σε θέση να κάνουν με τα σημερινά δεδομένα είναι να ζητούν υπομονή. Δεν έμεινε και τίποτε άλλο...
Πηγή: Sday.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: