Ολυμπιακός με αυτόματο, Παναθηναϊκός με GPS!

Η ψυχολογία και οι παραστάσεις των παικτών του Ολυμπιακού από ντέρμπι «αιωνίων» έκαναν τη διαφορά απέναντι στον Παναθηναϊκό.

Ντέρμπι σαν κι αυτά των «αιωνίων» δεν κερδίζονται πάντα από τον καλύτερο. Περισσότερο κερδίζονται από αυτόν που έχει την καλύτερη ψυχολογία. Κι ενώ ο Ολυμπιακός έδειχνε να βαδίζει σε γνώριμα μονοπάτια, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε συχνά να ψάχνεται στο χάρτη. Όπως συνέβαινε παλαιότερα αλλά από την ανάποδη…

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Οι «ερυθρόλευκοι» απαλλαγμένοι πλέον από το… ζυγό του Παναθηναϊκού, με αυτοπεποίθηση στα ύψη μετά τους άθλους της περασμένης περιόδου και με παίκτες που έχουν άριστη γνώση των ιδιαιτεροτήτων αυτών των αγώνων έφτασαν σε μια δίκαια νίκη. Για τους «πράσινους» δεν αρκούσαν Διαμαντίδης και Σχορτσανίτης σε ρόλο ξεναγού για τους υπόλοιπους που πριν το ματς αναζητούσαν στο google και το youtube για να μάθουν τι εστί ντέρμπι αιωνίων κι έμοιαζαν να πασχίζουν να προσαρμοστούν στις συνθήκες του ματς

Προσθέστε στην εξίσωση την κυριαρχία του Ολυμπιακού στη γραμμή των γκαρντ, όπου οι τρεις διαθέσιμοι περιφερειακοί, Σπανούλης, Λο και Σλούκας, επικράτησαν κατά κράτος του Διαμαντίδη που έδειχνε να παλεύει μοναχός του, καθώς Μπανκς και Ούκιτς ήταν αρνητικοί, ενώ ο φιλότιμος Ξανθόπουλος δεν αποτέλεσε επαρκές στήριγμα. Συνυπολογίστε και την… επιστροφή στα καλά παιχνίδια των «τριαριών» του Ολυμπιακού, Παπανικολάου και Περπέρογλου, σε συνδυασμό με την υστέρηση στον αντίποδα των Ματσιούλις και Μπράμος. Βάλτε στη ζυγαριά και τον εγκλωβισμό του Παναθηναϊκού στο παιχνίδι με τον Σχορτσανίτη σε συνδυασμό με την αστοχία στο μακρινό σουτ και το παζλ για το πώς ήρθε το αποτέλεσμα στο ντέρμπι συμπληρώθηκε.

Ασφαλώς το αποτέλεσμα δεν κρίνει απολύτως τίποτα. Ο Ολυμπιακός γνωρίζει καλά πως για να υπερασπιστεί τον τίτλο του θα πρέπει να υπερασπιστεί την έδρα του, ίσως και τρεις φορές ακόμη, ενώ ο Παναθηναϊκός πως για να επιστρέψει στην κορυφή θα χρειαστεί να νικήσει στο άντρο του εχθρού, υπό ανάλογες συνθήκες, τουλάχιστον μία φορά. Και οι δύο έχουν λόγους να αισιοδοξούν. Οι μεν ότι θα μάθουν να ζουν καλύτερα με την απουσία του Βαγγέλη Μάντζαρη καλύπτοντας το κενό είτε εκ των έσω είτε με εξωτερική βοήθεια (βλ. μεταγραφή), οι δε ότι στην επόμενη επίσκεψή τους στο ΣΕΦ δεν θα είναι τόσο «ψαρωμένοι» και πως ο χρόνος δουλεύει υπέρ μίας ομάδας που χτίστηκε από την αρχή το καλοκαίρι και αναδομήθηκε με νέα «υλικά» στη διάρκεια της σεζόν.

Όρεξη να έχουμε, να τους βλέπουμε… Γιατί μπορεί πλέον να μην υπάρχουν Ίβκοβιτς και Ομπράντοβιτς, μπορεί το μπάτζετ τους να έχει περικοπεί από την κρίση, αλλά εκπτώσεις στην ποιότητα του μπάσκετ και το ενδιαφέρον των αναμετρήσεών τους δεν κάνουν.