Η αθηναϊκή ομάδα ξεκίνησε τη χρονιά με στόχο τη γρήγορη σωτηρία και τη διεκδίκηση αν ήταν δυνατό μιας εκ των τεσσάρων θέσεων που οδηγούσαν στα play – offs για την άνοδο στη Superleague.
Περνώντας όμως οι αγωνιστικές ο Απόλλων έκανε μεγάλες νίκες που τον κρατούσαν στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας κλείνοντας τον πρώτο γύρο ως πρωταθλητής χειμώνα. Την περίοδο του Ιανουαρίου έκανε πολύ καλές μεταγραφές ( Ρόβας – Μπάρκογλου – Κιάσσος – Φαρινόλα – Γουμάγιας) που έδειξαν ξεκάθαρα πως οι στόχοι είχαν αλλάξει και πλέον όλοι στην ομάδα ήθελαν την απ’ ευθείας άνοδο. Στα πρώτα παιχνίδια του δεύτερου γύρου η ομάδα έκανε μια μικρή κοιλιά και υποχώρησε στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας, αλλά από εκεί και μετά έκανε ένα μεγάλο αήττητο σερί που την επανέφερε πάλι στην πρώτη θέση όπου και έμεινε ως το τέλος παρ’ όλα τα 2 συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα στις τελευταίες αγωνιστικές.
Αρχιτέκτονας αυτής της μεγάλης πορείας είναι ο Αλέκος Βοσνιάδης (δούλεψε για πρώτη φορά στη Football League), ο οποίος με τους συνεργάτες του και τη διοίκηση δημιούργησαν μια νεανική ομάδα αμιγώς Ελληνική με μόλις ένα ξένο στη σύνθεσή της (Καμαρά). Ο προπονητής του Απόλλωνα χρησιμοποίησε όλη τη χρονιά σύστημα 4 – 2 – 3 – 1 με ελάχιστες εξαιρέσεις όπου η ομάδα αγωνίστηκε και με 4 – 4 – 2 σε κάποια κομμάτια αγώνων. Στο πρώτο μέρος της σεζόν ο Βοσνιάδης στηρίχθηκε στους Κοτταρά (τερματοφύλακας), Χατζηζήση (δεξί μπακ), Δεληζήση – Ιασωνίδη (σέντερ μπακ), Χιντζίδη (αριστερό μπακ), Τσεμπερίδη – Καμαρά (αμυντικά χαφ), Τσιλιγκίρη (δεξί χαφ), Διαμάντη (αριστερό χαφ), Κατσίκη (επιτελικός χαφ) και Καραμαλίκη (φορ). Ο προπονητής της ομάδας έψαξε αρκετά να βρει λύσεις στο επιθετικό κομμάτι, διότι ο Καραμαλίκης δεν ήταν και στην καλύτερή του χρονιά και είχε ως χρυσή αλλαγή σε πολλά παιχνίδια το Μιχάλη Μανιά ένα ποδοσφαιριστή που ερχόμενος από τον πάγκο και παίζοντας ως φορ ή ως αριστερό χαφ έβαζε συνεχώς γκολ. Αυτή η παρουσία του Μανιά «ανάγκασε» το Βοσνιάδη από ένα χρονικό σημείο και μετά να του δώσει φανέλα βασικού και ο ποδοσφαιριστής από τη Ρόδο το εκμεταλλεύτηκε βγαίνοντας και πρώτος σκόρερ της κατηγορίας με 18 τέρματα στην πρώτη του συμμετοχή στη Football League.
Στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος και μετά τις μεταγραφές που έγιναν υπήρχαν αλλαγές σε πρόσωπα όχι όμως και στο σύστημα, έτσι τη θέση του τερματοφύλακα πήρε στα περισσότερα παιχνίδια ο Γιώργος Γουμάγιας, ο Κώστας Κιάσσος αγωνίστηκε αρκετές φορές ως δεξί μπακ, ο Δημήτρης Διαμάντης γύρισε από αριστερό χαφ σε αριστερό μπακ, ο Βασίλης Ρόβας έπαιξε ως αμυντικό χαφ, ο Ηλίας Τσιλιγκίρης μεταφέρθηκε από το δεξί άκρο στο αριστερό και δεξιά ήρθε ο Πάολο Φαρινόλα, ενώ και ο Γιώργος Μπάρκογλου έδωσε πολύτιμες βοήθειες τόσο ως επιτελικός μέσος, όσο και ως φορ. Ο coach του Απόλλωνα παρουσίασε ένα πολύ συμπαγές σύνολο, που ήξερε πώς να κρατήσει πίσω το μηδέν και να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο την παραμικρή ευκαιρία που θα του δινόταν στο επιθετικό κομμάτι. Είναι χαρακτηριστικό πως η εστία της ομάδας παραβιάστηκε ελάχιστές φορές με δύο ή περισσότερα τέρματα, ενώ έκανε πολύ μεγάλες νίκες εκτός έδρας (Καλλονή – Δράμα – Ηρακλής) χωρίς να δεχτεί κάποιο γκολ.
Ο Αλέκος Βοσνιάδης
Τα πρόσωπα της φετινής χρονιάς
Πρόσωπα της φετινής πορείας της μεγάλης αυτής ομάδας που επιστρέφει στα μεγάλα σαλόνια είναι σίγουρα ο Αλέκος Βοσνιάδης που κατάφερε να δημιουργήσει αυτό το σύνολο, αλλά και κράτησε την ομάδα ενωμένη στη δύσκολη περίοδο (όταν έκανε κοιλιά), ο Γιώργος Δεληζήσης – πρωτοεμφανιζόμενος σε επίπεδο δεύτερης εθνικής – ένας αμυντικός ογκόλιθος με ηγετικές ικανότητες που βρισκόταν σε όλα τα σημεία όταν έκανε επίθεση η αντίπαλη ομάδα, με πολύ καλή αίσθηση του χώρου, καλό τάκλινγκ, πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι και αρκετά γρήγορος ώστε να δίνει τις καλύψεις που χρειαζόταν στους συμπαίκτες του, μοναδικό του μειονέκτημα η δύναμη πράγμα στο οποίο χρειάζεται περισσότερη δουλειά.Ένας παίκτης ακόμα που διακρίθηκε μέσα από το σύνολο είναι ο Τζον Καμαρά, ένα παιδί από τη Σιέρα Λεόνε που ήρθε από το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής Νιγηρίας. Ο Καμαρά αγωνίστηκε στο χώρο του κέντρου ως αμυντικό και κεντρικό χαφ και έδωσε πολλές μάχες με όλους τους αντιπάλους του βγαίνοντας στις περισσότερες νικητής έχοντας τη δύναμη, την αλτικότητα, το μεγάλο διασκελισμό και τη σωστή τοποθέτηση του σώματος ως κύρια στοιχεία, υστερώντας όμως στο κομμάτι της τελικής πάσας και της τεχνικής.
Επίσης ένας ποδοσφαιριστής που ξεχώρισε είναι ο Γιάννης Κατσίκης, ο Έλληνας μέσος έχοντας πολύ μεγάλη εμπειρία από το πρωτάθλημα της Football League έκανε ένα απίστευτο δεύτερο γύρο με πολλά γκολ και πολλές ασίστ δίνοντας στην ομάδα του αρκετούς βαθμούς. Ο Κατσίκης δεν ξεκίνησε καθόλου καλά το πρωτάθλημα, αφού έψαχνε να βρει το ρόλο του στη νέα του ομάδα, μόλις όμως ο Βοσνιάδης τον τοποθέτησε σε θέση επιτελικού μέσου και του έδωσε το ελεύθερο των κινήσεων αυτός ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω. Στηριζόμενος στην πολύ καλή του τεχνική, στις καλές εκτελέσεις στημένων (κόρνερ – φάουλ και πέναλτι) και στα εξαιρετικά τελειώματα φάσεων ο Κατσίκης ανταποκρίθηκε πλήρως στο ρόλο του ηγέτη της ομάδας.
Ο Ηλίας Τσιλιγκίρης είναι επιπρόσθετα ένας ποδοσφαιριστής που βοήθησε πολύ σε αυτή την πορεία. Έχοντας πραγματοποιήσει εξαιρετική χρονιά στη Football League II την περσινή χρονιά με τον Απόλλωνα φέτος οι περισσότεροι πίστευαν πως θα ήταν η χρονιά του, παρ’ όλα αυτά δεν ξεκίνησε πολύ καλά και χρειάστηκε κι αυτός το χρόνο του για να μπορέσει να φθάσει σε υψηλά επίπεδα απόδοσης. Πραγματοποιώντας ένα δεύτερο γύρο εξαιρετικό και αγωνιζόμενος σε θέση αριστερού χαφ (έπαιζε με αντίθετο πόδι), ο «Τσίλι» έδειξε δείγματα του ταλέντου του, όπως η ταχύτητα, η ικανότητα στο 1v1, η διαγώνια κίνηση προς τα μέσα με αντίθετο πόδι και η καλή τεχνική, θα μπορούσε βέβαια να έχει καλύτερα τελειώματα σε αρκετές περιπτώσεις και μεγαλύτερη προσήλωση στο αμυντικό κομμάτι.
Τέλος, μεγάλος πρωταγωνιστής είναι ο Μιχάλης Μανιάς, ένας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται για πρώτη φορά σε αυτό το επίπεδο δείχνοντας πως πρόκειται για έναν παίκτη υψηλών προδιαγραφών. Ο Μανιάς κατάφερε με το «δολοφονικό» ένστικτο που διαθέτει να βγει πρώτος σκόρερ στην κατηγορία και να γίνει ο ήρωας της φετινής πορείας του Απόλλωνα, είναι ένας ποδοσφαιριστής που πάντα δίνει το 101% των δυνάμεων του, παίζει για την ομάδα και γενικά βάζει το ομαδικό συμφέρον πάνω από το ατομικό. Ο striker από τη Ρόδο ξεχώρισε για τις πολύ καλές τοποθετήσεις που έπαιρνε στην αντίπαλη περιοχή, για την πίεση που έκανε στα αντίπαλα στόπερ και στους τερματοφύλακες, τα γρήγορα τελειώματά του, την αλτικότητα του και την αίσθηση του γκολ που είχε, αφού χρειαζόταν μόνο μία ευκαιρία για να μπορέσει να χριστεί σκόρερ. Βέβαια δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής και χρειάζεται να βελτιωθεί στο κομμάτι της τεχνικής και στην υποδοχή της μπάλας με πλάτη.
Ο Απόλλων έλειψε πολύ από τη μεγάλη κατηγορία, ξεκίνησε ένα ταξίδι από το 2000 σε κατηγορίες που δεν είχε ξαναπαίξει, παρ’ όλα αυτά δε φοβήθηκε και πάλεψε αυτά τα δεκατρία χρόνια για να επανέλθει δυνατός και έτοιμος στηριζόμενος μόνο στις δικές του δυνάμεις, χωρίς να περιμένει καμία βοήθεια από κανέναν, παρά μόνο από τους ανθρώπους που τον αγαπούν (διοίκηση Βελλή – ερασιτέχνη και κόσμο). Η 26η Μαΐου 2013 θα μείνει στη μνήμη όλων των φιλάθλων ως η ημερομηνία που ο Απόλλων Σμύρνης έφθασε στη δική του Ιθάκη.
Κλείνοντας, και αντί για επίλογο, θα γίνει μια αναφορά στο τι δήλωσε ο προπονητής του Εθνικού Γαζώρου μετά το τέλος του παιχνιδιού Απόλλων – Γάζωρος τη Τετάρτη 22 Μαΐου 2013 σ’ ένα παιχνίδι που έληξε 1 – 1
«Ο Απόλλων είχε το πολύ μεγάλο κίνητρο να βγει πρωταθλητής, εμείς ως μοναδικό κίνητρο τον ποδοσφαιρικό μας εγωισμό. Με βάση την εικόνα του παιχνιδιού, πραγματικά ο Απόλλων θα έπρεπε να έχει πάρει κάτι περισσότερο, θα μπορούσε να βάλει και δεύτερο γκολ»,τόνισε ο Παναγιώτης Διλμπέρης και πρόσθεσε:
«Σε εμάς, ο τερματοφύλακας μας ήταν σε καλή μέρα. Θα πρέπει να σταθώ κυρίως, πέρα από όλα όμως, στην απίστευτα και απρόβλεπτα κόσμια συμπεριφορά του Απόλλωνα. Θα περίμενα να μας βρίσει έστω ένας. Μέσα από την ψυχή μου εύχομαι να βγει πρωταθλητής, όχι απλά να ανέβει. Ο Απόλλων είναι πάντως, ήδη πρωταθλητής ήθους».Πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου