Το γεγονός της εβδομάδας στον Ολυμπιακό ήταν, όπως και να το κάνεις, η αναρρίχηση της σημαίας στον ιστό της.
«Είμαι εδώ» φώναξε ο «ερυθρόλευκος» αρχηγός και το συναίσθημα στους πειραϊκούς κόλπους ξεχείλισε. Ο Αβραάμ δεν αναμενόταν μετά Βαΐων και Κλάδων, σιδερένιος και πιο καλότυχος πια, στα γήπεδα, μόνο για τους προφανείς αγωνιστικούς λόγους.
Ποιος προπονητής και ποια ομάδα δεν θα ‘θελε έναν υγιέστατο Παπαδόπουλο «άρχοντα» στην οπισθοφυλακή της; Και βέβαια για τον Ολυμπιακό, που διαθέτει το προνόμιο να είναι δικός του ένας τέτοιος στόπερ κλάσης, με φτερωτά πόδια αξιοζήλευτα και δυσεύρετα στην ποδοσφαιρική Ευρώπη, ο οποίος συνδυάζει παράλληλα και την έκφραση της ελληνικής πλευράς και «ερυθρόλευκης ψυχής» στο Ρέντη, η εικόνα του Μακεδόνα άσου ως κεντρική φιγούρα στο ματς Κυπέλλου της περασμένης Τετάρτης, ήταν δίχως άλλο η «είδηση» για τους πρωταθλητές.
Η πολυαναμενόμενη επιστροφή του διεθνή αμυντικού στον ενεργό ρόλο του στα παιχνίδια, θα δώσει άλλη οντότητα, άλλο κύρος και επάρκεια, καταλυτική ουσία και αποτέλεσμα στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Η αξία και η εμπειρία του, ειδικά στο Champions League, είναι – όπως και να το κάνουμε – ανεκτίμητοι θησαυροί.
Αν δεν ήταν ο Αβράμης, όλα τα φώτα δίχως άλλο, θα είχαν πέσει στα πρωτοσέλιδα και τα κείμενα των τελευταίων ημερών, στους Ιμπαγάσα και Στσέποβιτς.
Εντάξει, για τον «Κάνιο» νομίζω ότι δεν υπάρχουν και πολλά να πεις ή να υποστηρίξεις, αφού είναι πολλά και πολύ περισσότερα όσα αυτή η σούπερ κλάση παρουσιάζει στα γήπεδα όταν και όποτε παίζει. Ο άνθρωπος μεγαλουργεί! Είναι η προσωποποίηση της απλότητας και της ποδοσφαιρικής τέχνης μαζί.
Λένε αρκετοί ότι ίσως έπρεπε να έχει δηλωθεί στη λίστα του Champions League. Προσωπικά διαφωνώ και θα συμφωνήσω με την τεχνική ηγεσία. Η διαδρομή στη διοργάνωση είναι διαρκής, επίπονη, θέλει αντοχές προπαντός, έχει απαιτήσεις μεγάλης φρεσκάδας και ο Αριέλ είναι «γεράκος». Πάντως αποδεικνύει ότι για τις ελληνικές απαιτήσεις δεν είναι ξοφλημένος και καμιά 10αριά παιχνίδια (όχι ολόκληρα) μπορεί να τα παίξει και φέτος.
Ελήφθη το μήνυμα;
Όσο αφορά στο πρόσωπο του νεαρού Σέρβου φορ, ο Ολυμπιακός φαίνεται πως (ξανά)βρίσκει τον «Μάρκο του»… Ο Στσέποβιτς βρήκε δίχτυα φορές στην «ερυθρόλευκη πρεμιέρα» του, δείχνοντας ότι η έφεση στο σκοράρισμα είναι το κύριο συστατικό του ποδοσφαιρικού εαυτού του. Ειδικά το γκολ που έκανε με το άψογο πλασέ-τελείωμα ήταν δείγμα της απλότητας που χαρακτηρίζει έναν γεννημένο σκόρερ.
Το αυτονόητο πλέον είναι ότι έγιναν τώρα τρεις οι γκολτζήδες περιοχής με την ενεργή προσθήκη του Μάρκο, με την οποία αυξάνεται ο ανταγωνισμός για τη θέση του φορ κρούσης καθώς και για τους συνδυασμούς και το ανακάτεμα στη σύνθεση των «διδύμων πυρός».
Ο Μίτσελ δήλωσε στο συνδρομητικό κανάλι ότι: «Κανένας δεν έχει εξασφαλισμένη τη θέση του…» και το… μήνυμα είχε δίχως άλλο παραλήπτη και τον Μήτρογλου. Ο οποίος, ίσως και να είναι κάπως κουρασμένος τελευταία – όπως σημείωσα και το βράδυ μετά το ματς στο Αγρίνιο – κάτι που στην ηλικία του δεν το βρίσκω πάντως και πολύ φυσιολογικό. Αν πάλι ο Κώστας «άραξε» λίγο με την «κατοχή» σταθερής θέσης στην 11άδα, από δω και στο εξής καλά θα κάνει να σοβαρευτεί, μια που έχει το… φόβο του κινήτρου…
Τέλος, για Γιαταμπαρέ και Εντινγκά παρατήρησα: Ο πρώτος παίζει άνετα παντού στη μεσαία γραμμή, κοντρολάρει και πασάρει για… πλάκα, δείχνει όμως να χρειάζεται ακόμα χρόνο προσαρμογής στο νέο κλίμα. Και να κοντρολάρει κάπως τα μαρκαρίσματα του γιατί πέφτει άτσαλα στον αντίπαλο.
Ο Κονγκολέζος είναι ο άνθρωπος της θέσης του κόφτη. Φάνηκε να τον ξέρει καλά το ρόλο του και να πρέπει να επιλύσει με το χρόνο την αφομοίωση του κι αυτός στα «θέλω» του προπονητή και του συνόλου.
Ο υγιής Αβραάμ, μαζί με τον Στσέποβιτς και τους δύο Αφρικανούς κάλλιστα λογίζονται ως οι… φθινοπωρινές μεταγραφές των πρωταθλητών, χαρίζοντας νέες λύσεις στην ήδη εξαιρετική πολυτέλεια επιλογών του Μίτσελ...
-Ο Πάμπλο: Ναι, που θα ‘χανε την ευκαιρία ο πολιτικάντης Πάμπλο βγαίνοντας από τη ναφθαλίνη… Ένα ματς, ε, δηλαδή, κάποια λεπτά έπαιξε και δούλεψε πάλι η… μπατανόβουρτσα. Εκθείασε λαό, φανέλα, έμβλημα, ιστορία. Όλα ΠΑΟΚ! Η… ζωή του όλη. Γεια σου βρε Γκαρσία – εκλεγμένε από τώρα, αέρα πατέρα, στο ξαναλέω - «περιφερειάρχη» Μακεδονίας και Μακεδονομάχε πασών των «δικέφαλων γενεών»!
-Τwitter και… χάδια: Κου, πε, πε και κου, πε, πε. Τόοοοσοοο «ντάντεμα» πια από διαιτησία, πειθαρχικές επιτροπές, δικαιοσύνη, από παντού; Μπας και ήταν το «δώρο» των δικαστών στον πρόεδρο για τα γενέθλια στην εξουσία του τριφυλλιού; Και με το twitter όμως τι θα γίνει; Τι θα γίνει να γράφει; Θα μου πείτε, ό,τι έχει να πει πια, τα λέει στο «Παράγκα και Όραμα», ε;
-«Αστείες» σφυρίχτρες: Με πρόλαβαν οι εξελίξεις των ημερών και άφησα πίσω τους διαιτητές της προηγούμενης αγωνιστικής, αλλά δεν είναι αργά ώσπου να έρθουν τα επόμενα σφυρίγματα. Λοιπόν: Δεν λέω ότι ο Ολυμπιακός «γκέλαρε» στο Αγρίνιο λόγω Σιδηρόπουλου. Λέω όμως ότι ο Δωδεκανήσιος ρέφερι είναι «προβληματική σφυρίχτρα». Όποτε του προκύψει η δύσκολη, η «πονηρή» φάση… καληνύχτα και ξημέρωσε… Πρέπει να είναι μαζί με τον Κουκουλάκη ό,τι χειρότερο έχει να επιδείξει αυτά τα τελευταία χρόνια η ελληνική διαιτησία σε διεθνές επίπεδο! Και… μοιάζουν κιόλας στις συμπεριφορές τους… Απρόβλεπτοι, ικανοί να πνιγούν σε μια κουταλιά νερό, να γεννήσουν ζήτημα εκ του μη όντος και να τινάξουν το παιχνίδι στον αέρα!
Όσες φορές κι αν θα τους παρακολουθήσεις θα σου μείνει η ίδια εντύπωση, η ίδια απορία: Πώς παίζουν ευρωπαϊκά ματς; Πώς φέρουν σήμα FIFA;
Αμ, εκείνος ο Μαντάκης την περασμένη Δευτέρα; Και… τυφλός να ήταν θα έβλεπε το πέναλτι στον Τάτο στα Πηγάδια! Εκτός κι αν οι σφυρίχτρες «όφειλαν» μια εξιλέωση, έναν «συμψηφισμό» στον Πανόπουλο για την πρεμιέρα του πρωταθλήματος στην Τούμπα… Λέω εγώ τώρα.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου