Ο Γιώργος Καραμάνος συγκρίνει την Θώδη με τους Rolling Stones και δικαιολογεί τα πανάκριβα εισιτήρια στο Ρεάλ-Ατλέτικο.
Το μαδριλένικο ντέρμπι μαγνητίζει όλο τον καλό ποδοσφαιρικό κόσμο που
θα στηθεί στις -ανά την υφήλιο- οθόνες το βράδυ του Σαββάτου (23:00 ώρα
Ελλάδας) για να το παρακολουθήσει. Ωστόσο, αυτοί που θα βιώσουν την
απόλυτη ποδοσφαιρική ευτυχία να το δουν από τις εξέδρες του «Σαντιάγο
Μπερναμπέου», θα μπορούσαν κάλλιστα να χαρακτηριστούν και ως «πλούσιοι».
Στην Ισπανία τα πράγματα από οικονομικής άποψης είναι σαν την
Ελλάδα. Ο πολύς κόσμος απλά δεν έχει. Πόσο μάλλον να πληρώσει τα 70 ευρώ
που είναι και το φθηνότερο(!) αντίτιμο για να βρεθεί κάποιος στο
Ρεάλ-Ατλέτικο. Οποιος φυσικά καταβάλει αυτό το μεγάλο ποσό, θα βρεθεί
στα ύψη, δηλαδή στο τέταρτο και υψηλότερο διάζωμα (ή αμφιθέατρο όπως το
αποκαλούν οι Ισπανοί). Μιλάμε για πάρα πολλά χρήματα για να βλέπεις
εντελώς κάθετα το παιχνίδι.
Για εκείνους που έχουν επιλέξει να το παρακολουθήσουν από καλύτερη
θέση και έχουν φροντίσει να κάνουν από καιρό τις σχετικές οικονομίες (ή
απλά τους περισσεύουν), το ακριβό εισιτηριάκι κάνει μόλις 235 ευρώ.
Κάμποσοι πάλι έσπευσαν να κάνουν την κλασική επένδυση: να αγοράσουν
μερικά κομμάτια και να το μοσχοπουλήσουν στη μαύρη αγορά, όπου π.χ. το
μαγικό χαρτάκι των 235 φτάνει ακόμα και το 1.000ρικο. Και όμως οι οπαδοί
της Βασίλισσας δεν κάμφθηκαν από τις τιμές και τα εφαφάνισαν.
Την ώρα που γραφόταν το εν λόγω κείμενο, είχαν μείνει απούλητα μονάχα
1.850 εισιτήρια, αλλά και αυτά προβλεπόταν να φύγουν μέχρι την ώρα του
αγώνα. Αντιθέτως, οι φιλοξενούμενοι είπαν ΟΧΙ. Από τα 500 κομμάτια που
προμηθεύτηκαν οι Ροχιμπλάνκος, μονάχα 30 άτομα αποφάσισαν να δώσουν τα
70 ευρώ και να πάνε στο γήπεδο. Οι υπόλοιποι θεώρησαν προκλητικό το
ποσό. Φυσικά γκρίνια υπήρχε και από μεγάλη μερίδα των φίλων της Ρεάλ.
«Απόλυτα δικαιολογημένη», σκέφτηκα καθώς ξεκινούσα να γράφω σκεπτόμενος
τα πανάκριβα εισιτήρια σε σχέση με την κρίση στην Ισπανία. Στην πορεία
όμως μου φάνηκε το παράδοξο...
Μα καλά όταν είσαι απαιτητικός οπαδός, είναι ωραία να πανηγυρίζεις
που σου αγοράζουν Κριστιάνο, Μπέιλ, Ισκο. Θες να ασκείς κριτική για τις
μεταγραφές που δεν έγιναν. Αναμφίβολα μεγάλη μερίδα θα... στράβωνε εάν
στο φινάλε ο Φλορεντίνο δεν πλήρωνε την κατοστάρα για τον Ουαλό ή δεν
έδινε στον Ρονάλντο ένα καράβι χρήματα για να ανανεώσει. Πως γίνεται
λοιπόν να έχεις τέτοιες απαιτήσεις και να θες να πηγαίνεις στο γήπεδο
για να απολαύσεις όλους αυτούς με 30 ευρώ;
Οπότε το ξανασκέφτηκα από την ανάποδη. Και τα 70 από μία άποψη λίγα
είναι για να δεις όλους αυτούς τους παικταράδες (μαζί με Βίγια, Ντιέγκο
Κόστα κτλ.). Οι καλύτερες παραστάσεις πρέπει να πληρώνονται ακριβά. Εάν
ήθελες μικρό εισιτήριο, θα μπορούσες να μειώσεις τις προσδοκίες σου και
να μείνεις με τους παίκτες της ακαδημίας. Οικονομικά φθηνός προβιβασμός
της πιτσιρικαρίας από την Καστίγια με αντίτιμο τα 15 ευρώ ανά αγώνα.
Τότε όμως θα ήταν σα να πήγαινες σε επαρχιακή συναυλία της Θώδη. Ενώ
τώρα θα δεις τους Rolling Stones.
ΥΓ.: Φυσικά τα παραπάνω ισχύουν για όλες τις μεγάλες ομάδες που
χρυσοπληρώνουν μεταγραφές και συμβόλαια. Η Ρεάλ και το Clasico της
Μαδρίτης υπήρξαν απλά η αφορμή!
Πηγή: gazzetta.gr
Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου