Ο Σταύρος Κόλκας γράφει από την παγωμένη Αστάνα για τα μυστήρια που
συνάντησε εκεί, για τον ΠΑΟΚ που θέλει να κλείσει στόματα, για τα
μεταγραφικά και για τη χημεία παικτών – Στέφενς.
Ήταν το πιο μακρινό ταξίδι της ζωής μου είναι η αλήθεια και σε έναν
πολιτισμό που προσπαθώ να κατανοήσω τι ακριβώς επιδιώκει μέσα από τη
δημιουργία μίας τέτοιας πόλης όπως η Αστάνα.
Στη μέση του πουθενά, με κτίρια που δεν μπορούμε να φανταστούμε καν, με μυστήρια μνημεία και εντυπωσιακά σιντριβάνια.
Αυτό που με παραξένεψε, είναι η αίσθηση πως ο καθένας μπορεί να σηκώσει
ότι κτίριο γουστάρει. Για παράδειγμα, αν εγώ έχω λεφτά και τους πω πως
θέλω να χτίσω ένα 20όροφο χάμπουργκερ, κανένας δεν πρόκειται να μου πει
τίποτα.
Εκεί που βλέπεις ένα κανονικό παλάτι, ξαφνικά πετάγεται ένα τεράστιο
μανιτάρι, δίπλα ένας Παρθενώνας και πάει λέγοντας. Απίστευτη εικόνα που
μάλλον σε τρομάζει. Αν δεν είσαι αναίσθητος βέβαια.
Ο ΠΑΟΚ τώρα καλείται να ισορροπήσει με την διαφορά ώρας και την
ιδιομορφία του αγώνα. Κακά τα ψέματα είναι λίγο φρίκη να απογειώνεται
μεσημέρι και να φτάνεις 11 το βράδυ. Η διαφορά των τεσσάρων ωρών είναι
μεγάλη, όχι όμως όσοι οι έξι που έπαιξαν οι Σκωτσέζοι της Σέλτικ και
παραλίγο να αποκλειστούν από τη Σαχτάρ.
Το κίνητρο για τον ΠΑΟΚ είναι απλό και ταυτόχρονα σύνθετο. Πρέπει να
κλείσει στόματα είναι η απλή ανάγνωση και για να το καταφέρει αυτό
χρειάζεται ένα καλό σερί νικών. Αρχής γενομένης από αυτό που έρχεται.
Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη το σερί γιατί πρέπει να πείσει το κοινό του πως
βαδίζει σε σωστό δρόμο. Να διώξει τις φωνές που λένε πως οι παίκτες του
αδιαφορούν. Και για να το κλείνουμε αυτό το θέμα, εγώ δεν πιστεύω σε
καμία των περιπτώσεων πως υπάρχει αδιαφορία.
Θεωρώ πως υπάρχει έλλειψη χημείας μεταξύ προπονητή – παικτών, θεωρώ πως
τα διοικητικά λάθη ουσιαστικά γεμίζουν με πίεση την ομάδα. Θεωρώ πως οι
διεθνείς δεν είναι πως χαίρονται μόνο τους αγώνες της εθνικής, αλλά
κακά τα ψέματα όταν κυνηγάς την παρουσία σου σε ένα Μουντιάλ ίσως το
μυαλό σου να παρασυρθεί. Τίποτα όμως δεν με πείθει πως υπήρχε αδιαφορία.
Απλά από την πλευρά τους και αυτοί θα πρέπει να δώσουν χαρές στον
κόσμο. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει μία ομάδα, ένας σύλλογος. Και
φέτος, χαρές ο ΠΑΟΚ πήρε μόνο μέσα από μία δικαστική απόφαση που
αφορούσε την πρόκριση επί της Μέταλιστ. Αυτό είναι ένα γεγονός και αυτά
που το κοινό έζησε από εκεί και πέρα μικροχαρές και κάποιες λύπες. Του
Καραϊσκάκη ήταν μάλιστα μεγάλη.
Πάμε λίγο στα μεταγραφικά. Είναι πολύ μπερδεμένη η υπόθεση Πελέ αφού οι
μισοί στον ΠΑΟΚ θεωρούν πως ο Εργοτέλης δεν θα τον δώσει στον ΠΑΟΚ και
μόλις τον ζητήσει ο Ολυμπιακός θα πάει εκεί, από την Κρήτη όμως μαθαίνω
πως ο Ολυμπιακός δεν θέλει να πληρώσει για να τον πάρει.
Ο Εργοτέλης χρειάζεται ρευστό, αλλά δεν μπορεί να ζητά 500 χιλιάρικα
για έναν παίκτη που του έκανε έξι παιχνίδια και σε αυτά να μην
υπολογίζεται η προμήθεια του μάνατζερ. Το ποσό είναι μεγάλο.
Από την άλλη κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις σχέσεις Εργοτέλη –
Ολυμπιακού, όμως ο τελευταίος είναι σε καλύτερο μουντ με τον Πουλινάκη
που είναι πολύ στενός του φίλος.
Μπερδεμένη κατάσταση και ενδεικτική του που βαδίζουμε. Καλύτερα να
αφήσουμε αυτές τις κινήσεις γιατί στο τέλος εκτεθειμένοι θα βγούμε.
Υπάρχει αγορά και στο εξωτερικό αρκεί να μην εμπλακούν αυτοί οι αστείοι
σκάουτ που και καλά δουλεύουν για τον ΠΑΟΚ.
Πηγή: sportdog.gr
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου