Όταν ομιλούμε για τον ΕΣΑΚΕ αναφερόμαστε στους ηγέτες της Α1.
Αναφερόμαστε, θεωρητικά, στους τεχνοκράτες παράγοντες των συλλόγων, οι οποίοι και πάλι θεωρητικά εργάζονται νυχθημερόν για την ανάπτυξη της βιτρίνας του ελληνικού μπάσκετ.
Αν ανοίξετε την επίσημη ιστοσελίδα του συνδέσμου στη δομή θ’ ανακαλύψετε πλειάδα ανθρώπων, οι οποίοι καταλαμβάνουν θέσεις επί πληρωμής, οι οποίοι έχουν ρόλο είτε μεγαλύτερο είτε μικρότερο.
Ποιοι, αλήθεια, όμως απ’ αυτούς έχουν καταθέσει προτάσεις για τη νέα μέρα της Α1; Βεβαίως, και κάποιοι θα αντιτείνουν το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει λόγος ν’ αλλάξει το πρωτάθλημα, καθ’ ότι εμφανίζεται ανταγωνιστικό. Επί παραδείγματι, η Κηφισιά κέρδισε χθες στην Κρήτη το Ρέθυμνο και η Δράμα εκτός έδρας τον Απόλλωνα. Θα συμφωνούσαμε ως ένα σημείο αν δεν γνωρίζαμε ότι:
* Το πρωτάθλημα είναι τριών ταχυτήτων, με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό να βρίσκονται έτη φωτός μακριά από τους υπόλοιπους. Το αποδεικνύουν, άλλωστε, οι 39 και οι 49 πόντοι που δέχονται…
* Οι τηλεθεατές αδιαφορούν για τις υπόλοιπες ομάδες, πλην των «αιωνίων» αντιπάλων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Γι’ αυτό και παρακολουθούμε συνεχώς τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό ν’ αγωνίζονται εναντίον μικρομεσαίων ομάδων.
* Η πλειοψηφία των συλλόγων βρίσκονται υπό το καθεστώς πτώχευσης λόγω οικονομικής κακοδιαχείρισης των προηγούμενων χρόνων και παρακαλούν, σχεδόν ικετεύουν, τους κυβερνητικούς αξιωματούχους να υπαχθούν, είτε σε διακανονισμό, είτε στο άρθρο 99.
* Η πλειοψηφία των σωματείων καθυστερούν τις πληρωμές προς τους καλαθοσφαιριστές, προπονητές και το υπαλληλικό προσωπικό ενώ αρκετά χρήματα οφείλουν από προηγούμενα χρόνια.
* Ο προϋπολογισμός κυμαίνεται σε χαμηλά – χαμηλότατα επίπεδα και οι μισθοί των επαγγελματιών καλαθοσφαιριστών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, βρίσκονται στο ναδίρ με συνέπεια να παρατηρείται διαρροή καλών παικτών προς το εξωτερικό.
* Η δομή της πλειοψηφίας των ΚΑΕ είναι ανύπαρκτη. Συνήθως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των παραγόντων και των καλαθοσφαιριστών – προπονητών είναι ένας μάνατζερ και μια γραμματέας, οι οποίοι εργάζονται full time αλλά πληρώνονται ως part time… Άντε και έναν δημοσιογράφο, στον οποίο καταβάλλουν ελάχιστα χρήματα όποτε αυτοί έχουν την οικονομική δυνατότητα και την ευγενική καλοσύνη. Ούτε τμήμα μάρκετινγκ υπάρχει, αλλά ούτε δίκτυο πώλησης των εισιτηρίων.
* Η πλειοψηφία των διοικούντων δεν διαθέτουν τη στοιχειώδη ευαισθησία για το αν οι εργαζόμενοί του αντιμετωπίζουν κάποιο οικονομικό πρόβλημα. Όταν βρίσκουν έσοδα παρακρατούν ποσοστό της τάξεως των 50-60% για να πληρωθούν άλλα χρέη και τα υπόλοιπα μπαίνουν στις τσέπες των παικτών - προπονητών.
Είναι μια απονευρωμένη Α1, ένα πρωτάθλημα λες βγήκε από ντουλάπα περασμένων δεκαετιών. Τότε που η κατηγορία σχοινοβατούσε μεταξύ ερασιτεχνισμού και ημι-επαγγελματισμού. Και καλά που υπάρχουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, οι οικογένειες των Αγγελόπουλου και Γιαννακόπουλου, οι οποίοι αποτελούν διαφήμιση για τον αθλητισμό. Και καλά που εμφανίστηκαν σύλλογοι της περιφέρειας για να τονώσουν το ενδιαφέρον και να συγκεντρώσουν φιλάθλους στον πυρήνα τους. Αλλιώς, το πρωτάθλημα θα είχε καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος. Διότι αλήθεια τι προσφέρουν με τη σημερινή τους μορφή στην Α1:
* Ο Ηλυσιακός, που κάθε χρόνο βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας; Που σε κάθε εντός έδρας αγώνα παρακαλεί τους φιλάθλους να δώσουν το «παρών»; Πιο ενδιαφέρουσα, πραγματικά, θα ήταν η εκδοχή μετατροπής της ομάδας σε εκκλησιαστική, μια που ασχολείται ενεργά με το χώρο της εκκλησίας ο Παντελής Γιαμπεράκης. Όπως διαθέτει ραδιόφωνο και ιστοσελίδες, να αντιπροσωπεύεται η εκκλησία και από ομάδα. Από την μία θα έχει και κόσμο στους αγώνες, ολίγον γερασμένο αλλά κανείς δεν είναι τέλειος, ενώ θα συγκέντρωνε περισσότερα χρήματα στο ταμείο αν ο κάθε …πιστός φίλαθλος της ομάδας έριχνε τον οβολό του στην είσοδο του γηπέδου. Αφήστε που θα λάμβανε και το πριμ κατά της βίας από τον ΟΠΑΠ αφού το κλειστό γυμναστήριο θα θύμιζε εκκλησία…
* Ο Ίκαρος, που κάθε καλοκαίρι αγωνιούμε σε ποια περιοχή της Ελλάδας θ’ αγωνιστεί; Πιο ενδιαφέρουσα θα ήταν η εκδοχή, δεδομένου ότι ο Δημήτρης Αγγελόπουλος έχει αδυναμία στα ταξίδια, να εμπλούτιζε την ομάδα του με καλλιτέχνες παντός τύπου και να εκπροσωπούσε τον πολιτισμό. Θα γινόταν, εν ολίγοις, περιοδεύων θίασος που ούτως ή άλλως είναι και θα είχε και μια κουλτούρα ως ομάδα.
Πέρα της ευθυμίας που θέλαμε να προσδώσουμε στο κομμάτι μας, το θέμα παρουσίας των συλλόγων είναι σοβαρό. Η Α1 για να συνεχίσει να υφίσταται με την επαγγελματική της, σημερινή, μορφή πρέπει ν’ αλλάξει τάχιστα. Αλλιώς θα βουλιάξει…
* Ο Ηλυσιακός, η Ελευσίνα, ο Ίκαρος και η Νέα Κηφισιά πρέπει ν’ αγκαλιάσουν ευρύτερες μάζες. Επί παραδείγματι, η ομάδα του Πανελευσινιακού θα μπορούσε να έχει σχέση με το Θριάσιο Πεδίο, την πεδιάδα της Δυτικής Αττικής και να απευθυνθεί στους κατοίκους τεσσάρων – πέντε περιοχών, όπως ο Ασπρόπυργος, η Μαγούλα και η Μάνδρα. Η ευρύτερη αυτή περιοχή δεν φιλοξενεί μόνο αρκετές μεγάλες και μικρότερες εταιρίες και τις αποθήκες αυτών, αλλά αποτελεί την μητέρα όλων των κινέζικων επενδύσεων. Ή ο Ίκαρος να επιλέξει μια μόνιμη έδρα, όπως η Χαλκίδα, ο Βόλος, τα Γιάννενα και όχι, να μετακινείται συνεχώς. Όλοι οι παράγοντες επιβάλλεται ν’ αγκαλιάσουν το τοπικό στοιχείο και να του δώσουν «χώρο», έτσι ώστε να μην φαίνεται η ομάδα ξεκομμένη από το σύνολο.
* Οι ιθύνοντες τον ΕΣΑΚΕ να ενημερώνονται τακτικώς και αδιαλείπτως, αφενός για την ομαλή ροή των καταβολών προς τους εργαζόμενους, αφετέρου για τυχόν διόγκωση των χρεών. Επί προσθέτως, να δεσμεύεται εξ αρχής σημαντικό ποσό από τις χορηγίες στις οποίες εμπλέκεται αποκλειστικά και μόνο ο σύνδεσμος (ΟΠΑΠ, τηλεοπτικά δικαιώματα) και να επιστρέφεται με την λήξη της αγωνιστικής περιόδου στα σωματεία, αν και εφόσον υπάρχει συνέπεια και συνέχεια στις πληρωμές. Σε αντίθετη περίπτωση, το ποσό να καταβάλλεται στους παίκτες, προπονητές και υπαλληλικό προσωπικό.
* Να δημιουργηθεί κεντρικό δίκτυο πωλήσεων εισιτηρίων από τον ΕΣΑΚΕ και όχι, μόνο από την ομάδα, ώστε ο φίλαθλος να έχει τη δυνατότητα με την καταβολή ενός μικρότερου αντιτίμου να έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει κι άλλους αγώνες το σαββατοκύριακο. Πρωταρχικός στόχος είναι ο φίλαθλος να σηκωθεί από τον καναπέ, να βγει από το σπίτι του και να «κολλήσει» με το μπάσκετ. Και όχι, να παρακολουθεί μόνο την ομάδα του.
* Να φιλοξενούνται κάθε σαββατοκύριακο μαθητές και μικροί αθλητές στα παιχνίδια, δίχως οικονομική επιβάρυνση για τους ίδιους παρά μόνο για το συνοδό. Παράλληλα, να γίνονται χάπενινγκς στα γήπεδα, πριν και κατά τη διάρκεια του
αγώνα, δημιουργώντας μια ευχάριστη ατμόσφαιρα και ταυτόχρονα απομακρύνοντας και τη βία.
* Να καταργηθούν όλες αυτές οι επιτροπές, που κατ’ ουσίαν δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στον ΕΣΑΚΕ και να προχωρήσουν στη σύναψη συμφωνίας με εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο θα συνεισφέρει πολύτιμη βοήθεια στο ήδη υπάρχον σε όλους τους τομείς.
* Να περιοριστούν οι τηλεοπτικές μεταδόσεις αγώνων, που δυσφημούν το άθλημα και μειώνουν δραματικά το ενδιαφέρον των φιλάθλων και να προβληθούν ντέρμπι κυρίως στην περιφέρεια (Ρέθυμνο – Κηφισιά, Απόλλωνας – ΚΑΟΔ).
Αυτές είναι λίγες από τις προτάσεις που θα μπορούσαμε να καταθέτουμε για την ενδυνάμωση, την προβολή και την προώθηση του μπάσκετ. Το ζητούμενο βέβαια, δεν είναι τι προτείνουμε εμείς αλλά ποιες ενέργειες προτίθεται να κάνει η διοίκηση του ΕΣΑΚΕ, που μέχρι στιγμής φαίνεται να παραμένει αδρανοποιημένη και αρέσκεται απλά να λουστράρει με αστραφτερό βερνίκι ένα παλιό ξύλο, το οποίο παρουσιάζει βαθιές ρωγμές…
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου