Τη δύσκολη πενταετία από το 1996 μέχρι το 2001, ο ισλαμικός νόμος των Ταλιμπάν δεν απαγόρευσε το ποδόσφαιρο. Προσπάθησε να το χρησιμοποιήσει, οδηγώντας φυσικά στην παρακμή του. Το καθεστώς πραγματοποιούσε δημόσιες εκτελέσεις και ακρωτηριασμούς στα ημίχρονα. Σε μια κοινωνία χτυπημένη για χρόνια από τον εμφύλιο σπαραγμό, η δημιουργία ενός πρωταθλήματος που θα «αγκάλιαζε» κάθε ζώνη της χώρας, αποτελούσε εξ' αρχής ένα δύσκολο εγχείρημα.
Η ιδέα που άρχισε να αναπτύσσεται με τη στήριξη της εταιρίας τηλεπικοινωνιών Roshan Telecom Development CO και της Moby Group του μεγιστάνα των Media της χώρας, Σάαντ Μόσεν, για μια τοπική Πρέμιερ Λιγκ, ήταν,΄όπως το έθεσε η Washington Post, η μοναδική εναλλακτική στον πόλεμο. Το δίλημμα ήταν τηλεοπτική ποδοσφαιρική αντιπαλότητα, ή ένοπλος εμφύλιος πόλεμος. Η Ομοσπονδία της χώρας, η οποία βραβεύτηκε από τη FIFA, στήριξε το εγχείρημα. «Στην πραγματικότητα, θα φέρουν κοντά περιοχές και εθνικά, φυλετικά και θρησκευτικά γκρουπ, τα οποία στο παρελθόν ήταν στα μαχαίρια μεταξύ τους», ανάφερε χαρακτηριστικά η ανακοίνωσή της πριν τη διοργάνωση της πρώτης Λίγκας. Παρά τα προβλήματα, οι Αφγανοί ποτέ δεν έχασαν το πάθος τους για το ποδόσφαιρο. Και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στο αθλητικό κοινό, όπως έγραφε και ο Μπρεχτ.
«Μετά από χρόνια εμφύλιων συγκρούσεων και πολέμου, ο κόσμος θα επικεντρωθεί στο ποδόσφαιρο και οι επιχειρηματίες από κάθε ζώνη θα προσπαθήσουν να έχουν τους καλύτερους παίκτες. Αυτό θα δημιουργήσει εθνική ενότητα επειδή αν για παράδειγμα η κεντρική ζώνη έχει έναν πολύ καλό παίκτη, η ομάδα της νότιας ζώνης θα θέλει να τον αγοράσει. Δεν θα τη νοιάζει η εθνικότητά του. Ούτε η φυλή του. Θα νοιαστεί μόνο για το ότι είναι ένας εξαιρετικός παίκτης», τόνιζε ο Αμπντούλ Σαμπόρ Ουαλιζάδα, προπονητής και πρώην διεθνής παίκτης.
Τα δοκιμαστικά ξεκίνησαν από την Ομοσπονδία σε έξι πόλεις της χώρας, προκειμένου να γίνει το πρώτο ξεσκαρτάρισμα. Το event, με την ονομασία «Green Field» αγκαλιάστηκε αμέσως και χιλιάδες έσπευσαν να κάνουν αιτήσεις, θέλοντας να πρωταγωνιστήσουν στη νέα μέρα του ποδοσφαίρου της χώρας τους. Στην Καμπούλ, μόνο έγιναν 2500 αιτήματα. Μέσω της τηλεοπτικής διαδικασίας, 30 παίκτες σε κάθε σόου έδειχναν τα ποδοσφαιρικά τους χαρίσματα μέσα από μια σειρά σωματικών, πνευματικών και ποδοσφαιρικών τεστ. Πρώην διεθνείς ποδοσφαιριστές και προπονητές κατέληγαν σε 21 και το κοινό έβγαζε την τελική δεκαοκτάδα κάθε ομάδας. Συνολικά οκτώ σύλλογοι δημιούργησαν το νεοσύστατο πρωτάθλημα.
Κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές είχαν πράγματα να πουν και πριν το ριάλιτι. Άλλοι, ήταν παντελώς άγνωστοι. Η δύναμη του Μέσου όμως έδωσε δύναμη και στο τελικό αποτέλεσμα. Ο κόσμος παρακολουθούσε με προσήλωση το σόου και στο τέλος, οι ποδοσφαιριστές ήταν γνωστοί στο κοινό. «Το ποδόσφαιρο είναι πολύ δημοφιλές εδώ. Αν κάνεις μια βόλτα, θα δεις κόσμο να παίζει στα πάρκα και στους σκονισμένους δρόμους. Οι δυτικές ομάδες εκτός Αφγανιστάν είναι πολύ δημοφιλείς. Βλέπεις παντού το σήμα της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρτσελόνα», έλεγε ο επικεφαλής του τηλεοπτικού πρότζεκτ. Πέραν του κόσμου όμως, το event αγκαλιάστηκε και από τα ιδιωτικά κεφάλαια. Κακά τα ψέματα, αν δεν υπήρχαν οι χορηγοί, η προσπάθεια ίσως έμενε ημιτελής.
«Αποτελεί μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία, οι επενδυτές είναι χαρούμενοι. Οι σύλλογοι και οι παίκτες βγάζουν χρήματα από αυτό το πρωτάθλημα και υπάρχει ξανά ποδόσφαιρο στο Αγγανιστάν», έλεγε χαρακτηριστικά ο Τιερί Ρεγκενάς, επικεφαλής ποδοσφαιρικής ανάπτυξης της FIFΑ.
Το Αφγανιστάν δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Στη Μαυριτανία, την Αιθιοπία, τη Σομαλία και την Αμερικανική Σαμόα η δύναμη της τηλεόρασης χρησιμοποιήθηκε για να συνδράμει την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Προφανώς, σε τέτοιες περιπτώσεις, ο ρόλος του ποδοσφαίρου έχει μεγαλύτερες προεκτάσεις από την απλή ανάπτυξη του παιχνιδιού. Αποτελεί ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κοινωνικό πείραμα και θα φανεί σε βάθος χρόνου αν θα αντέξει στο χρόνο. Σίγουρα, πάντως δεν αποτελεί πανάκια και είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται να λύσει τα ενδημικά προβλήματα των εν λόγω χωρών. Η πρόσφατη επίθεση αυτοκτονίας σε εστιατόριο της Καμπούλ, όπου μεταξύ άλλων σκοτώθηκε και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στο Αφγανιστάν, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Ο αντίκτυπος όμως στην κοινωνία δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Τα Χριστούγεννα, ο πρωθυπουργός της Αγγλίας, Ντέιβιντ Κάμερον, μαζί με τον πρεσβευτή της FA Μάικλ Όουεν συναντήθηκε με ανθρώπους από την Ομοσπονδία του Αφγανιστάν, στο πλαίσιο επίσκεψής του στα βρετανικά στρατεύματα στη χώρα. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν για συνεργασία τόσο σε επίπεδο Ομοσπονδίας, όσο και σε επίπεδο Πρέμιερ Λιγκ, ενώ έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για φιλικό στο Γουέμπλεϊ. Πέραν από τις... χαρούλες των Άγγλων, η συνεργασία με την FA μπορεί να βοηθήσει το ποδόσφαιρο του Αφγανιστάν να συνεχίσει τη δύσκολη πορεία του...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου