Στην
γειτονιά της, πού αλλού, παρουσία του κόσμου της και στα δικά της
λημέρια η ΑΕΚ κατάφερε να τελειώσει πρόωρα την πρώτη δύσκολη, την πιο
δύσκολη για την ακρίβεια, σεζόν – πιο σωστά μαρτύριο – και πλέον να
εστιάσει στην επόμενη όπου θα πρέπει ουσιαστικά να σιγουρέψει και πάλι
από νωρίς την επιστροφή της!
Πόσο πιο όμορφα και λιγότερο πόνο θα νιώθαμε αν παίζαμε όλη τη χρονιά σε αυτό το γήπεδο, σε τούτη τη γειτονιά, τη δική μας γειτονιά... «Να ‘χα λεφτά ρε γαμώτο», που έλεγε και ένας κύριος όπως αποχωρούσε απ’ το γήπεδο: «Να ‘χα λεφτά να το έκλεινα εγώ να παίζουμε εδώ μέχρι να γίνει η «Αγιά Σοφιά» στην Νέα Φιλαδέλφεια.
Κι αυτή είναι η πλέον λογική ατάκα. Τόσα ματς στο ΟΑΚΑ και δεν μπορείς να αισθανθείς όπως στα λημέρια σου. Να... μυρίσεις και να νιώσεις πιο κοντά από ποτέ την ΑΕΚ... Μακάρι να γίνει κάτι και να αλλάξει από του χρόνου αυτό!
Είναι ρε παιδί μου άλλο πράγμα να περνάς τα στενά προς το γήπεδο, να διασχίζεις την Ανθέων πηγαίνοντας είτε επιστρέφοντας από το ματς και να γνωρίζεις τους πάντες με το μικρό τους όνομα (ή το οπαδικό παρατσούκλι τους) και να χαίρεσαι που βλέπεις επιπλέον γνώριμες φάτσες που έτσι απλά κλείνει το μάτι ο ένας στον άλλον για χαιρετούρα αφού σε κάποιο γήπεδο έχουν όλοι μεταξύ τους συναντηθεί.
Δεν θα εστιάσουμε στα αγωνιστικά... Τέλος αυτή η χρονιά και ας χρειάζεται να περιμένουμε έως του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης (την 21η Μαΐου κοινώς) για να τελειώσουν και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ΑΕΚ και ως εκ τούτου και τυπικά το συγκεκριμένο μαρτύριο που βιώσαμε όλοι...
Ευτυχώς στην (και για την) ΑΕΚ οι Δημήτρης Μελισσανίδης, Ντούσαν Μπάγεβιτς, Νίκος Λυμπερόπουλος και Τραϊανός Δέλλας προχωρούν καιρό τώρα στη δημιουργία ομάδας που θα πρωταγωνιστήσει εύκολα και τη νέα σεζόν και ταυτόχρονα θα αποτελούν την βάση για πρωταθλητισμό και στην Σούπερ Λίγκα (και ο Δέλλας σωστά διαβάσατε αφού είτε συνεχίσει στον πάγκο της Ενωσης είτε όχι έχει δουλέψει αρκετά με τους παραπάνω για την επόμενη αγωνιστική μέρα της ΑΕΚ).
Για το ματς θα πούμε μόνο πως καταντάει τραγικό ανέκδοτο αυτό το πράγμα με τα χαμένα πέναλτι και ταυτόχρονα πως η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε σημειώσει έως και 6 τέρματα. Καλά δείγματα από τις αλλαγές που βοήθησαν, στο πρώτο 45λεπτο καλή η ομάδα και ο τρόπος ανάπτυξης, στο δεύτερο έπεσε ο ρυθμός, καλά στημένα από Ρόβα (αλλά και επιπόλαια λαθάκια που δεν επιτρέπονται για εκείνον) και γενικά θετική αναφορά, όπως θα έπρεπε να είναι πάντα.
Η πρώτη χρονιά μαρτύριο τέλειωσε λοιπόν και έρχεται μία ακόμη για τη μεγάλη επιστροφή εκεί που αρμόζει να αγωνίζεται η ΑΕΚ (στην Σούπερ Λίγκα) που όλοι ελπίζουμε, προσευχόμαστε και παρακαλάμε να συνδυαστεί με την επιστροφή και στην Νέα Φιλαδέλφεια και στο ‘’σπίτι’’ της Ενωσης και του κάθε Ενωσίτη...
Πίκρα μας περιμένει και του χρόνου στην Β΄ κατηγορία. Αλλά τουλάχιστον θα υπάρχουν καλύτερα ματς, θα παίξουμε και Κύπελλο και πού ξέρεις, όταν πιστεύεις όλα γίνονται... Αυτή η χρονιά πέρασε πιο αργά, πιο βασανιστικά, αλλά θαρρώ η επόμενη θα περάσει πιο εύκολα, πιο γρήγορα.
Μία χρονιά έφυγε, μία χρονιά έμεινε: Υπομονή φίλοι ΑΕΚτσήδες, υπομονή κι όλοι οι υπόλοιποι ντε, όντως ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ και είμαστε πιο... φτιαγμένοι από ποτέ!
Υγ: Ο Παναθηναϊκός επικράτησε στον τελικό του ΠΑΟΚ γιατί όπως έγραφα και παραμονές του τελικού δεν είχε σημαντικές απουσίες όπως ο αντίπαλός του και διότι είχε προπονητή και περιβάλλον για να προετοιμαστεί κατάλληλα για να φτάσει στην κούπα. Ο Δικέφαλος του Βορρά έχασε τεράστια ευκαιρία για να κατακτήσει τρόπαιο, τεράστια όμως... Πολλή υγεία το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού και μεγάλη απόδειξη ότι όταν στις σωστές θέσεις έχεις ικανά πρόσωπα τα χρήματα δεν παίζουν ποδόσφαιρο (όχι πάντα τουλάχιστον)!
Πόσο πιο όμορφα και λιγότερο πόνο θα νιώθαμε αν παίζαμε όλη τη χρονιά σε αυτό το γήπεδο, σε τούτη τη γειτονιά, τη δική μας γειτονιά... «Να ‘χα λεφτά ρε γαμώτο», που έλεγε και ένας κύριος όπως αποχωρούσε απ’ το γήπεδο: «Να ‘χα λεφτά να το έκλεινα εγώ να παίζουμε εδώ μέχρι να γίνει η «Αγιά Σοφιά» στην Νέα Φιλαδέλφεια.
Κι αυτή είναι η πλέον λογική ατάκα. Τόσα ματς στο ΟΑΚΑ και δεν μπορείς να αισθανθείς όπως στα λημέρια σου. Να... μυρίσεις και να νιώσεις πιο κοντά από ποτέ την ΑΕΚ... Μακάρι να γίνει κάτι και να αλλάξει από του χρόνου αυτό!
Είναι ρε παιδί μου άλλο πράγμα να περνάς τα στενά προς το γήπεδο, να διασχίζεις την Ανθέων πηγαίνοντας είτε επιστρέφοντας από το ματς και να γνωρίζεις τους πάντες με το μικρό τους όνομα (ή το οπαδικό παρατσούκλι τους) και να χαίρεσαι που βλέπεις επιπλέον γνώριμες φάτσες που έτσι απλά κλείνει το μάτι ο ένας στον άλλον για χαιρετούρα αφού σε κάποιο γήπεδο έχουν όλοι μεταξύ τους συναντηθεί.
Δεν θα εστιάσουμε στα αγωνιστικά... Τέλος αυτή η χρονιά και ας χρειάζεται να περιμένουμε έως του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης (την 21η Μαΐου κοινώς) για να τελειώσουν και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ΑΕΚ και ως εκ τούτου και τυπικά το συγκεκριμένο μαρτύριο που βιώσαμε όλοι...
Ευτυχώς στην (και για την) ΑΕΚ οι Δημήτρης Μελισσανίδης, Ντούσαν Μπάγεβιτς, Νίκος Λυμπερόπουλος και Τραϊανός Δέλλας προχωρούν καιρό τώρα στη δημιουργία ομάδας που θα πρωταγωνιστήσει εύκολα και τη νέα σεζόν και ταυτόχρονα θα αποτελούν την βάση για πρωταθλητισμό και στην Σούπερ Λίγκα (και ο Δέλλας σωστά διαβάσατε αφού είτε συνεχίσει στον πάγκο της Ενωσης είτε όχι έχει δουλέψει αρκετά με τους παραπάνω για την επόμενη αγωνιστική μέρα της ΑΕΚ).
Για το ματς θα πούμε μόνο πως καταντάει τραγικό ανέκδοτο αυτό το πράγμα με τα χαμένα πέναλτι και ταυτόχρονα πως η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε σημειώσει έως και 6 τέρματα. Καλά δείγματα από τις αλλαγές που βοήθησαν, στο πρώτο 45λεπτο καλή η ομάδα και ο τρόπος ανάπτυξης, στο δεύτερο έπεσε ο ρυθμός, καλά στημένα από Ρόβα (αλλά και επιπόλαια λαθάκια που δεν επιτρέπονται για εκείνον) και γενικά θετική αναφορά, όπως θα έπρεπε να είναι πάντα.
Η πρώτη χρονιά μαρτύριο τέλειωσε λοιπόν και έρχεται μία ακόμη για τη μεγάλη επιστροφή εκεί που αρμόζει να αγωνίζεται η ΑΕΚ (στην Σούπερ Λίγκα) που όλοι ελπίζουμε, προσευχόμαστε και παρακαλάμε να συνδυαστεί με την επιστροφή και στην Νέα Φιλαδέλφεια και στο ‘’σπίτι’’ της Ενωσης και του κάθε Ενωσίτη...
Πίκρα μας περιμένει και του χρόνου στην Β΄ κατηγορία. Αλλά τουλάχιστον θα υπάρχουν καλύτερα ματς, θα παίξουμε και Κύπελλο και πού ξέρεις, όταν πιστεύεις όλα γίνονται... Αυτή η χρονιά πέρασε πιο αργά, πιο βασανιστικά, αλλά θαρρώ η επόμενη θα περάσει πιο εύκολα, πιο γρήγορα.
Μία χρονιά έφυγε, μία χρονιά έμεινε: Υπομονή φίλοι ΑΕΚτσήδες, υπομονή κι όλοι οι υπόλοιποι ντε, όντως ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ και είμαστε πιο... φτιαγμένοι από ποτέ!
Υγ: Ο Παναθηναϊκός επικράτησε στον τελικό του ΠΑΟΚ γιατί όπως έγραφα και παραμονές του τελικού δεν είχε σημαντικές απουσίες όπως ο αντίπαλός του και διότι είχε προπονητή και περιβάλλον για να προετοιμαστεί κατάλληλα για να φτάσει στην κούπα. Ο Δικέφαλος του Βορρά έχασε τεράστια ευκαιρία για να κατακτήσει τρόπαιο, τεράστια όμως... Πολλή υγεία το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού και μεγάλη απόδειξη ότι όταν στις σωστές θέσεις έχεις ικανά πρόσωπα τα χρήματα δεν παίζουν ποδόσφαιρο (όχι πάντα τουλάχιστον)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου