“Μην αλλάζετε την Εθνική μόνο για να την αλλάξετε”

Ο Βασίλης Σαμπράκος διαβάζει τις εντυπώσεις ενός Ρουμάνου αθλητικού δημοσιογράφου που βρέθηκε την περασμένη Κυριακή στο Καραϊσκάκη. 

Οι Ελληνες κάνουμε μεταξύ μας μια μεγάλη συζήτηση, την οποία έχουμε ανοιχτή και σε υψηλή ένταση από το βράδυ της περασμένης Κυριακής σχετικά με την προοπτική της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, με αφορμή την εμφάνισή της στο ματς της πρεμιέρας και την ήττα από την Ρουμανία. Ωρα είναι να βάλουμε σε αυτή την κουβέντα και τους ξένους. Και πιο ειδικά τους Ρουμάνους, που έχουν την εμπειρία της αντιμετώπισης της νέας έκδοσης της Εθνικής Ελλάδας. Διότι είναι πολύ χρήσιμο να κοιτάζει κανείς την Εθνική με την ψυχραιμία της απόστασης και να την κρίνει ποδοσφαιρικά, χωρίς συναισθηματικές επιρροές.

ADVERTISEMENT

Ο Vlad Arhire είναι ένας Ρουμάνος συνάδελφός μου που εργάζεται ως ρεπόρτερ και αναλυτής/σχολιαστής για την κρατική τηλεόραση της πατρίδας του, το TVR. Είχε παρακολουθήσει από κοντά τα μπαράζ της Ρουμανίας με την Ελλάδα. Και ταξίδεψε στην Ελλάδα για να βρεθεί στο Καραϊσκάκη και να καλύψει αυτό το ματς, την περασμένη Κυριακή. Είχαμε συζητήσει αρκετά πριν από αυτό το παιχνίδι. Τον άκουγα να εκφράζει την μεγάλη ανησυχία του επειδή δεν εμπιστευόταν την νέα έκδοση της Εθνικής του, της οποίας η ενδεκάδα θα συμπληρωνόταν με αρκετούς ποδοσφαιριστές που δεν παίζουν στις ομάδες τους και δεν έχουν υψηλή εμπειρία. Τον άκουγα έως και φοβισμένο, επειδή είχε στο μυαλό του την Ελλάδα που είδε στα μπαράζ και στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.
Ζήτησα από τον Vlad Arhire να βάλει σε ένα σημείωμα την εντύπωση που σχημάτισε για το “σήμερα” της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας, για να το μοιραστώ μαζί σας. Δικό σας. Μαζί με τα συμπεράσματα, που τα αντιλαμβάνομαι ως μια πολύ καλή τροφή για σκέψη.

“Χωρίς αμφιβολία, η Ρουμανία είχε κάποια σημαντικά αβαντάζ πριν από αυτό το παιχνίδι. Πλεονεκτήματα τα οποία όλοι γνώριζαν και ουδείς αμφισβητούσε. Αλλά ακόμη και έτσι, δεν μπορούσα να φανταστώ μια ελληνική ομάδα που θα έμενε αβοήθητη, που έδειχνε να μην έχει πάθος και ενέργεια, χωρίς το ομαδικό και μαχητικό πνεύμα που την έκανε γνωστή σε όλο τον κόσμο, χωρίς εμπνεύσεις από τους σημαντικούς ποδοσφαιριστές της: από τον Σαλπιγγίδη, τον Σαμαρά και ειδικά τον Μήτρογλου, ο οποίος σχεδόν μόνος του πήρε από το χέρι την Ελλάδα και την πέρασε στο Μουντιάλ πριν από μερικούς μήνες στα δύο ματς με τη Ρουμανία. Εφυγα από το Καραϊσκάκη με την εντύπωση ότι δεν είδα τον Μήτρογλου στο τερέν.
Το λέγαμε και πριν από το παιχνίδι μεταξύ μας, και γι' αυτό το λέω και τώρα, διότι διαφορετικά θα έμοιαζα με παρατηρητή που ανακαλύπτει μαχητές μετά από τη μάχη: ίσως ο Ρανιέρι θα έπρεπε να εμπιστευτεί έναν άλλο επιθετικό αντί του Μήτρογλου σε αυτό το παιχνίδι. Από πότε έχει να παίξει ο Μήτρογλου σαν Μήτρογλου;
Εζησα όλο το παιχνίδι με μια αίσθηση φόβου. Ακόμη και όταν ο Μαρικά πέτυχε ένα “γρήγορο” γκολ, οι σκέψεις που έκανα ήταν ότι οι Ελληνες ποδοσφαιριστές θα ξυπνήσουν, θα πιέσουν ασφυκτικά τους Ρουμάνους και στο τέλος θα γυρίσουν το παιχνίδι. Αυτή η αίσθηση μου έγινε πιο δυνατή μετά την αποβολή του Μαρικά, αλλά δεν συνέβη απολύτως τίποτα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι η Ελλάδα δεν είχε μια καλή απάντηση στις ερωτήσεις που της έβαλε το παιχνίδι. Οι μόνοι Ελληνες που “κατάλαβα” στο ματς ήταν ο Χολέμπας, ο Μανωλάς, ο Τοροσίδης και ο Σωκράτης.
Ακόμη και έτσι, με αυτό το κακό αποτέλεσμα, δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα θα έχει πρόβλημα να προκριθεί στο Euro, αλλά προσέξτε τι αλλάζετε. Μην αλλάζετε κάτι τόσο καλό και επιτυχημένο μόνο επειδή θέλετε κάτι να αλλάξετε. Το έκαναν κι άλλες εθνικές ομάδες και το πλήρωσαν πολύ ακριβά, εξαφανίστηκαν από το προσκήνιο. Προσέξτε. Για κάποιο λόγο ήσασταν εκεί επί μια 10ετία. Μην τον αλλάξετε τον λόγο”.

*Πηγή: gazzetta.gr*