Δεν διέφερε βέβαια σαν απόδοση και σαν συνολική λειτουργία το παιχνίδι κόντρα στον Πλατανιά από τα προηγούμενα παιχνίδια. Με την ίδια ευκολία που θα μπορούσε να μην χάσει ή να κερδίσει τα προηγούμενα, με την ίδια κέρδισε και το σημερινό. Όπως επίσης με την ίδια ευκολία που έχασε τα προηγούμενα, θα μπορούσε να χάσει και το σημερινό.
Οι λεπτομέρειες και οι συγκυρίες καθόρισαν το τελικό αποτέλεσμα.
Γι' αυτό και πρέπει να μην μείνει σ' αυτές ο Παναθηναϊκός. Όπως αντίστοιχα δεν έπρεπε να μείνει σ' αυτές και στα παιχνίδια που έχασε.
Σήμερα δεν μπήκε είναι η αλήθεια νωθρά στο παιχνίδι. Προηγήθηκε μάλιστα και νωρίς στο σκορ. Όμως νωθρά και πάλι αντιμετώπισε αυτή την διαφορετικότητά του. Με αποτέλεσμα να χάσει γρήγορα το προβάδισμα.
Το ανάποδο έγινε στο δεύτερο ημίχρονο.
Δέχθηκε γκολ σε ρυθμό προπόνησης. Απάντησε όμως γρήγορα. Και μπήκε και σχετικά γρήγορα επίσης μπροστά στο σκορ. Μόνο που γι' αυτό θα πρέπει να... ανάψει μια λαμπάδα στον γκολκίπερ του Πλατανιά που... αναπλήρωσε επάξια το κενό του εξαφανισμένου και πάλι από το γήπεδο Πέτριτς, με δυο γκάφες ολκής.
Από κει και πέρα ο Παναθηναϊκός δεν κινδύνεψε.
Αυτό τουλάχιστον το επίπεδο τόχει κατακτήσει με ομάδες σαν τον Πλατανιά και τα λοιπά και θα πρέπει να του κάτσουν πολύ ανάποδα το ματς, οι λεπτομέρειες και οι φάσεις, για να μην τα κερδίσει και ακόμα περισσότερο να τα χάσει τέτοια παιχνίδια.
Επειδή όμως, προφανώς και δεν είναι αυτό το ζητούμενο για την φετινή χρονιά αλλά και διαχρονικά για μια ομάδα που είτε έτσι είτε αλλιώς εξακολουθεί να κουβαλάει το όνομα του Παναθηναϊκού, θα πρέπει από αύριο να κοιτάξει το επόμενο βήμα του.
Να μην μείνει δηλαδή και πάλι στα γνωστά... αναστήθηκε, έδωσε απαντήσεις, αυτός ναι ήταν Παναθηναϊκός, έδειξε ψυχή και πάθος και όλα τα σχετικά που πιθανότατα θα "ντύσουν" την νίκη με τον Πλατανιά.
Αλλά να επιμείνει να κοιτάει συνολικά την εικόνα του και να βελτιώνει στο μέτρο που μπορεί τις αδυναμίες του.
Για παράδειγμα.
Για ένα ακόμα παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός στηρίχθηκε πιο πολύ στη φλόγα και στην διάθεση των νεαρών του, όπως κυρίως ο Δώνης όσο άντεχε και ο Καρέλης, παρά στις βοήθειες από τους έμπειρους όπως Πράνιτς ή Πέτριτς.
Για ένα ακόμα παιχνίδι επίσης, φάνηκε πως το μοναδικό βαρόμετρο που υπάρχει στο κέντρο αλλά και συνολικά στην ομάδα, είναι ο Ζέκα. Είναι ο μόνος που μπορεί να ανεβοκατεβάσει ρυθμό, να παρασύρει τους συμπαίκτες του σε ανταγωνιστικό τέμπο και γενικότερα είναι ο μόνος που η απόδοσή του -ακόμα και ανά... δεκάλεπτα- επηρεάζει σαφέστατα την συνολική εικόνα της ομάδας.
Για ένα ακόμα παιχνίδι επίσης, φάνηκε πως αν ο Σίλντεφελντ δεν είναι σε καλή μέρα ή γενικά σε καλή κατάσταση όπως σήμερα, αμυντικά ο Παναθηναϊκός μοιάζει ευάλωτος, ακόμα και σε επιθέσεις σαν του Πλατανιά που δεν είναι δα και το φόβητρο της Σούπερ Λίγκα.
Με λίγα λόγια.
Ο Παναθηναϊκός πήρε σήμερα μια πολύτιμη -κυρίως ψυχολογικά και από πλευράς κερδίσματος χρόνου- νίκη. Θα πρέπει όμως να την... ξεπεράσει γρήγορα για να μπορέσει αυτή η νίκη να αποτελέσει αφετηρία για μια συνολική αλλαγή της εικόνας του.
Κι εδώ θα επανέλθω και πάλι στην γνωστή... πονεμένη ιστορία.
Έχει μεγάλη σημασία το πως θα διαχειριστεί αυτή την νίκη ο Παναθηναϊκός. Κι αν όχι το... περιβάλλον του Παναθηναϊκού το οποίο μοιάζει... ανεπίδεκτο μαθήσεως στο συγκεκριμένο τομέα, τουλάχιστον το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Αν απλά χρησιμοποιήσει αυτή την νίκη για να... δικαιώσει τα αδικαίωτα, χαμένη θα πάει και η νίκη και η ευκαιρία που δίνει στον Παναθηναϊκό να επιστρέψει σε νορμάλ καταστάσεις από πλευράς λειτουργίας και νοοτροπίας.
Αντίθετα, αν χρησιμοποιήσει αυτή την νίκη, κρατώντας χαμηλά το κεφάλι και κοιτώντας κατάματα τις αδυναμίες και τις δυνατότητές του με την άνεση χρόνου και ψυχολογίας που του δίνει αυτή η νίκη, τότε ασφαλώς και μπορεί να πιάσει τόπο το τρίποντο στα Χανιά.
Είναι καθαρά πλέον θέμα δικό του.*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου