Κατινιές στην εθνική ομάδα!!

Η εθνική ομάδα είναι national project. Πρώτα να σημειώσουμε αυτή τη λεπτομέρεια πριν πούμε οτιδήποτε άλλο. Δυστυχώς, ευτυχώς, αν δεν το εμπεδώσουμε αυτό, ότι η εθνική ομάδα είναι εθνικό προϊόν, δεν έχει καμμία αξία οτιδήποτε αναφερθεί, σχολιαστεί σχετικώς. Δεν είναι μόνον τα αποτελέσματα στους αγώνες της εθνικής που ενδιαφέρουν. Μετράει και η απόδοση της, η εν γένει εμφάνιση της στις διεθνείς διοργανώσεις. Ακόμα ποιος είναι ο προπονητής. Εθνικό προϊόν η ελληνική ομάδα διότι και κονομάει από τους χορηγούς και φτιάχνει έτσι ή, αλλοιώς τη διεθνή εικόνα της χώρας.
Όχι, δεν λέω ότι λύνει θέματα εθνικά και οικονομικά η εθνική ομάδα ακόμα κι αν διακριθεί αγωνιστικά. Λέω το άλλο. Ότι στην εθνική ομάδα δεν χωράνε κατινιές. Δηλαδή; Ένας δημοσιογράφος, ο Καρπετόπουλος έγραψε ότι τον έχουν για ξού τον Ρανιέρι. Απίστευτο. Χοντρό. Τόσο ενωρίς να τον απολύσουν τον Ιταλό αν η εθνική ξαναχάσει;
Όταν είσαι ΕΠΟ ακολουθείς τη χρυσή συνταγή. Άστον να γράφει ό,τι θέλει, τον όποιον. Άστον να λέει ό,τι θέλει, τον όποιον. Η ΕΠΟ τι έκανε; Για να δικαιολογήσει το μεροκάματό του ο διευθυντής επικοινωνίας της ομοσπονδίας κατηγόρησε τον δημοσιογράφο για μάνατζερ. Ότι εξυπηρετεί συμφέροντα μάνατζερ, όμως με τρόπο όχι ευπρεπή.
Τα πάντα μπορείς να πεις με τον κατάλληλο τρόπο. Όχι με τέτοιον που να σε κατεβάζει πιο κάτω απ’ αυτόν που σχολιάζεις.

ΜΑΚΡΥΚΩΣΤΑΙΟΙ ΚΑΙ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΔΕΣ στην Εθνική ομάδα, γράφει ο apodytiriakias.gr

“Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες” ήταν ο τίτλος του θεατρικού έργου που έγινε ταινία πριν 50 χρόνια. Το πιο εύκολο στην εθνική ομάδα είναι να εμφανιστεί πάλι μια ιστορία αλά Μανιάτηδες και Τζαβελαίοι, όπως το περασμένο καλοκαίρι, στο μουντιάλ της Βραζιλίας.
Στην ταινία ούτε ο Ηλιόπουλος, ούτε ο Χατζηχρήστος ήθελαν να πάρουν το αίμα τους πίσω, όπως το απαιτούσαν οι ηθικές επιταγές της οικογένειάς τους. Και οι δυο τους άνθρωποι ειρηνικοί και φιλήσυχοι το τελευταίο που σκεπτόντουσαν ήταν να υπηρετήσουν το βωμό της εκδίκησης. Στην εθνική ομάδα δημιουργήθηκε το θέμα, η άγρια κόντρα ανάμεσα στους διεθνείς, χωρίς την πίεση των ομάδων τους, του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ.
Ήταν πράγματι μια διαφορά προσωπική που γεννήθηκε ανάμεσα στους δύο ποδοσφαιριστές, μάλιστα έφθασε να ταλαιπωρεί την εθνική ομάδα στις ημέρες του μουντιάλ. Απίστευτο. Μέχρι που ο ένας, ο Μανιάτης, άσχετο ποιος, είχε ετοιμάσει τη βαλίτσα του να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Είναι δυνατόν να μπαίνουν τα προσωπικά, όχι τα συλλογικά, δύο παικτών στην εθνική ομάδα; Εϊναι όταν γενικά η υπόθεση της εθνικής ομάδας δεν εκτιμάται σύμφωνα με το μέγεθός της. Σα μέσο, δηλαδή, ικανό να προωθήσει τα προσωπικά συμφέροντα ποδοσφαιριστών, προπονητών, ανθρώπων της ΕΠΟ.
Δεν αγνοείται ποτέ το προσωπικό κίνητρο. Δεν πας πουθενά, δεν κάνεις τίποτα αν δεν ποντάρεις στο προσωπικό συμφέρον του καθενός. Λέμε εθνική ομάδα. Πατρίδα. Λαός. Έθνος. Σύλλογος. Κόμμα. Όλα αυτά τα αφηρημένα και συγκεκριμένα πράγματα. Ε, μην περιμένεις από τον άλλον, τον όποιον άλλον, να πάρεις τη ψυχή του και το αίμα του αν ο ίδιος ο μαλάκας δεν αντιλαμβάνεται την αξία και τα κυβικά της εθνικής ομάδας.
Στην περίπτωση της εθνικής ομάδας. Να το πούμε αλλοιώς. Αν ο άλλος δεν αξιολογεί ότι μέσα από την εθνική, από την ακτινοβολία της εθνικής, μπορεί να βγει κερδισμένος, τον ξεχνάς. Δεν τον υπολογίζεις. Δεν ασχολείσαι μαζύ του.
Τι γίνεται με την εθνική μας; Κρίνοντας συνολικά τα τελευταία 12 χρόνια, από την προκριματική φάση του Εύρω 2004, μία είναι η κουβέντα. Οι παίκτες τα δίνουν όλα. Παίζουν με τις περιορισμένες δυνατότητες, όμως με πάθος. Επειδή έχουν ζυγίσει ότι εξυπηρετεί την προσωπική τους καριέρα η συμμετοχή στην εθνική. Το επεισόδιο Μανιάτη-Τζαβέλλα μπορεί να χαρακτηριστεί σα μεμονωμένο.

*Πηγή: sportdog.gr*