Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Όταν ξεμπερδευτούν θα παίξουν πολύ καλό μπάσκετ!!

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει τα όσα είδε (θετικά και αρνητικά) στο ματς με την Λαμποράλ Κούτσα και περιμένει να περάσουν οι μέρες να δει έναν ακόμη καλύτερο Ολυμπιακό. Το μπάσκετ που παίχτηκε το βράδυ της Παρασκευής στο ΣΕΦ ήταν (το λιγότερο) κακό. Και καλά η Λαμποράλ Κούτσα δεν μπορούσε να παίξει και πολύ καλύτερα λόγω ρόστερ, αλλά ο Ολυμπιακός σίγουρα μπορεί πολύ καλύτερα. Να είστε σίγουροι πως όταν ξεμπερδευτούν παίκτες και προπονητές τότε η ομάδα θα δείξει ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο. Διάβασα στο «Φως» μία καλή ατάκα… «Καλύτερα να παίζει έτσι τώρα, παρά μετά». Την επαναλαμβάνω διότι την πιστεύω 100%.
ADVERTISEMENT
Η αναμέτρηση με την Λαμποράλ είχε θετικά και αρνητικά στοιχεία.
ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ
Η αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι του Ματ Λοτζέσκι. Ο Αμερικάνος δεν δίστασε να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο δείχνοντας μάλιστα πως του ταιριάζει αρκετά. Πήρε σουτ σε κρίσιμα σημεία, δεν κρύφτηκε, έπαιξε άμυνα, έβγαλε ενέργεια. Τα έκανε όλα στο παρκέ.
Η απόφαση του Μίλαν Τόμιτς να αποσύρει τον Οθέλο Χάντερ όταν αυτός γκρίνιαξε. Πάνω από όλους είναι ο Ολυμπιακός και σωστά έπραξε ο κόουτς. Κέρδισε πολλά περισσότερα η ομάδα από αυτή την απόφαση του Τόμιτς.
Η παρουσία και η έμπρακτη στήριξη των 5.000 φίλων της ομάδας που βρέθηκαν στο ΣΕΦ. Αν στον πάγκο καθόταν ο Κολέ ή ο Μαρκόπουλος το ΣΕΦ θα είχε 2.000 άτομα. Ο Τόμιτς ήταν ένας λόγος για να πάνε στο γήπεδο και να χειροκροτήσουν. Στο 40-43 ακούστηκε χειροκρότημα και ενθάρρυνση. Με ποιον άλλον προπονητή δε θα ακουγόταν γκρίνια και μουρμούρα;
Η δημιουργικότητα και το ένστικτο του Κώστα Σλούκα. Το έχω αναφέρει πολλάκις και τολμώ να το επαναλάβω. Ο Σλούκας μου θυμίζει πολύ τον Σπανούλη και στον τρόπο με τον οποίον αγωνίζεται στην επίθεση, αλλά κυρίως στον τρόπο που σκέφτεται στην επίθεση. Αν δεν ήταν αυτός να μετατρέψει μόνος του σχεδόν το 40-43 σε 48-43 (τρίποντο από την γωνία και δύο ασίστ στον Χάντερ), τα πράγματα θα ήταν δύσκολα.
Η μαχητικότητα και η άμυνα του Δημήτρη Αγραβάνη. Αν μάθει να μπαίνει στον ρυθμό του ματς από την άμυνα και όχι από την επίθεση, θα βοηθήσει πολύ.
ΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ
Τραγικές αποστάσεις στην επίθεση. Οι παίκτες «κουτούλαγαν» και ειδικά θυμάμαι τρεις αιφνιδιασμούς όπου τα δύο γκαρντ έτρεχαν στον ίδιο διάδρομο. Ακόμη και στην τελευταία επίθεση όπου η Λαμποράλ δεν έκανε φάουλ θέλοντας να κρατήσει τη διαφορά, Μάντζαρης και Σπανούλης μπλέχτηκαν στη γωνία και δεν εκδηλώθηκε επίθεση.
Η άμυνα του Μπρεντ Πέτγουεϊ ήταν από τις χειρότερες όλων των εποχών! Κάνει δύο ανόητα φάουλ στο low post στο πρώτο δίλεπτο. Αφήστε το αυτό. Ο Αμερικάνος δέχτηκε πέντε τρίποντα σε προσωπική άμυνα και όχι προερχόμενος από περιστροφή. Μιλάμε για τραγωδία. Μπαίνει ο Σαν Εμετέριο στο παρκέ, τον βλέπει με κατεβασμένα χέρια, παρ’ το πρώτο. Στην αμέσως επόμενη φάση, ο Πέρκινς κάνει παράλληλη ντρίπλα προς τον πάγκο της ομάδας του (όχι διείσδυση δηλαδή με σκοπό να σκοράρει) και ο Πέτγουεϊ δίνει αχρείαστη βοήθεια (καλά το δυνατή πλευρά δεν το σχολιάζω καν) και αφήνει τον Σαν Εμετέριο ελεύθερο. Παρ’ το και το δεύτερο.
Ο Βασίλης Σπανούλης έχει κάθε δικαίωμα να έχει άσχημο βράδυ. Και ένα και δύο και τρία. Όταν αυτό συμβαίνει θα πρέπει και ο ίδιος να βρει άλλον τρόπο να βοηθήσει τον Ολυμπιακό. Με τα πόδια που έχει μπορεί να παίξει καταπληκτική άμυνα. Επίσης του κάνει κακό η κατάχρηση ντρίμπλας. Όσο περισσότερη ώρα έχεις τη μπάλα στα χέρια σου, τόσα περισσότερα λάθη θα κάνεις (ειδικά στην κακή βραδιά σου). Νόμος.
ΥΠΟΘΕΣΗ… ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
Ο Μίλαν Τόμιτς λειτουργεί ως πρώτος προπονητής ακόμη κι αν οι ιδιοκτήτες δεν έχουν ξεκαθαρίσει την όλη κατάσταση. Ο Τόμιτς έχει βγάλει από το playbook του ορισμένα συστήματα που έτρεχε η ομάδα επί Ίβκοβιτς, προσπαθεί να περάσει τη δική του φιλοσοφία (κάτι το οποίο παραδέχτηκε και ο Λοτζέσκι στις δηλώσεις του). Προσπαθεί, δουλεύει.
Αν έρθει άλλος προπονητής θα θέλει και αυτός να περάσει τη δική του φιλοσοφία και πάει λέγοντας. Να γίνει κάτι άμεσα ώστε να εκμεταλλευτούν την ευκολία του ομίλου στην πρώτη φάση. Η κατάσταση οφείλει να ξεκαθαρίσει και μόνο οι Αγγελόπουλοι μπορούν να το κάνουν.
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα στον κόσμο που έχει ξένο μόνο για την Ευρωλίγκα και τον αφήνει εκτός δωδεκάδας. Ακατανόητο το… γιατί. Το γιατί τον έχει, όχι το γιατί μένει εκτός 12άδας.
ΥΓ 2: Πολλοί με ρωτάτε αν θέλω τον Τόμιτς προπονητή στον Ολυμπιακό. Απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο αν γνωρίζω ποιος άλλος μπορεί να έρθει στον πάγκο. Από τον Κολέ και τον Μαρκόπουλο, ναι προτιμώ τον Τόμιτς. Από τον Φιλ Τζάκσον (αστείο), όχι δεν προτιμώ τον Τόμιτς. Γενικά στην αγορά δεν υπάρχουν πολλοί ικανοί τεχνικοί των οποίων τα συμβόλαια μπορούν να σπάσουν.
ΥΓ 3: Ακόμη δεν παίζει ο ένας για τον άλλον.
ΥΓ 4: Να θυμάστε (κι εγώ επίσης) πως ο χειρότερος προπονητής, γνωρίζει περισσότερο μπάσκετ από τον καλύτερο δημοσιογράφο, αναλυτή, φίλαθλο.
*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: