Ο Λάκης Παπαϊωάννου, από τις μεγαλύτερες δόξες του συλλόγου, μίλησε για:
-τον Ηρακλή της δεκαετίας του ’80: «Είναι αλήθεια πως παίζαμε πολύ όμορφο ποδόσφαιρο στη δική μου εποχή. Ο καλύτερος τίτλος που έχει πάρει εκείνη η ομάδα είναι η θύμηση όλου του κόσμου και το γεγονός ότι περίμενε να δει τους αγώνες του Ηρακλή. Χωρίς να θέλω να γίνω γραφικός, επειδή ζούμε στην ίδια χώρα όπως έπεσε ο Ηρακλής, η διαιτησία έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Τότε δεν είχαμε ανάλυση των φάσεων. Βλέπω διαιτητές που τώρα είναι στα πάνελ. Θα ήταν καλό να βάζουμε και εκείνες τις διαιτησίες για να ξέρει ο κόσμος ποιους ακούει. Όποιος με συναντά μου λέει για εκείνη την ομάδα. Επειδή αγαπούσαμε το ποδόσφαιρο, ευχαριστιόμασταν και την προπόνηση. Κάναμε μαγικά πράγματα, γουστάραμε να παίζουμε ποδόσφαιρο. Σε κάθε προπόνηση είχαμε 1000 1500 άτομα στο βοηθητικό του Καυτανζογλείου».
-το πώς αντιμετώπιζαν τον Ηρακλή οι αντίπαλοι οπαδοί ή παράγοντες: «Υπάρχουν τρία περιστατικά: Είχαμε χάσει με 1-0 από τον Ολυμπιακό, παίζοντας μονότερμα τους αντίπαλους μας και ο κόσμος του φώναζε για 20 λεπτά πριν από τη λήξη πως έληξε το παιχνίδι. Παίζαμε με την καλή ομάδα του ΟΦΗ και κερδίσαμε 4-0 μέσα στο Γεντί κουλέ και ο κόσμος μας χειροκροτούσε για ένα τέταρτο πριν τη λήξη. Και στον Εθνικό είχαν τυπώσει κάποια εισιτήρια, αλλά εξαντλήθηκαν και τελικά κάποιοι μπήκαν τσάμπα. Όταν χάναμε, είχαμε την αγάπη του κόσμου, το χειροκρότημα. Κατεβαίναμε για να κερδίσουμε. Κάθε κατεβασιά ήταν και ευκαιρία για γκολ».
-τον Ηρακλή εκείνης της εποχής σε σχέση με το σήμερα: «Ο γιος ενός παλιού ποδοσφαιριστή είδε ένα DVD μου που είδε μία φάση μου, μου είπε ότι το έχουν βάλει στο γρήγορο. Μακάρι να ήμουν 30 ετών και ας χρωστούσα 1 εκατ. ευρώ! Όσον αφορά τον Βασίλη, ο Χατζηπαναγής είναι διαχρονικός. Όλοι λένε καλά πράγματα, αλλά κανείς δεν λέει ότι τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα εκείνη την εποχή. Δεν είχαμε το ίδιο υλικό, τα ίδια συμβόλαια και τις φαρμακευτικές αγωγές που ακολουθούν σήμερα οι παίκτες».
-την πορεία της ομάδας τη φετινή σεζόν: «Επειδή τρέχαμε με όλα τα παιδιά, τον Σάββα, τον Βασίλη, τον Καραΐσκο, ο Ηρακλής έπεσε για να σωθεί αποκλειστικά ο Αστέρας Τρίπολης. Πάρα πολλοί που διεκπεραίωσαν αυτή την κατάσταση τους ξέρει ο κόσμος. Έριξαν τον Ηρακλή για δυσφήμιση του ποδοσφαίρου. Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για έναν ιστορικό σύλλογο. Δεν στέκομαι στο γεγονός ότι τώρα ο Ηρακλής είναι πρώτος, στο τέλος θα κάνουμε ταμείο. Πρέπει, παράλληλα, να οργανωθεί για την επόμενη σεζόν αυτή τη στιγμή για να είναι έτοιμος στη Σούπερ Λίγκα. Θέλουμε ο κόσμος να είναι κοντά στην ομάδα. Δεν παρακολουθώ τη Football League και τη Σούπερ Λίγκα. Ας περάσει αυτή η χρονιά και ας μην ξαναγυρίσουν πίσω αυτά τα χρόνια. ».
-τη δική του δουλειά αυτή τη στιγμή: «Είμαι στη Σόφια και παρακολουθώ κάποια παιχνίδια 13χρονων παιδιών για λογαριασμό της Άρσεναλ. Μπορείτε να καταλάβετε πώς λειτουργούν οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι από τέτοιου είδους καταστάσεις».
Ο Μάκης Σεντελίδης, δεύτερος σε συμμετοχές στην ιστορία του Ηρακλή, φορώντας τη φανέλα του από το 1966 μέχρι το 1978 και κατακτώντας μαζί του το Κύπελλο, μίλησε για:
-την καριέρα του: «Με φώναζαν ‘τανάλια’. Ήταν κάτι που μου κόλλησε ένας συμπαίκτης μου επειδή ήμουν καλός στο man to man. Όμως έπαιζα πάντα καθαρά και στην καριέρα μου πήρα μόνο μια κόκκινη κάρτα, κι αυτή άδικα. Μέχρι τα 17 ήμουν φίλαθλος του ΠΑΟΚ και δίπλα στο εικόνισμα της Παναγιάς είχα φωτογραφία του Κούδα. Ένα χρόνο μετά τον μάρκαρα ως παίκτης του Ηρακλή».
-την κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό το 1976: «Πάντα όταν παίζεις, ελπίζεις. Ήταν ένας από τους καλύτερους τελικούς που έχουν γίνει. Ο Σάνον όρισε τους παίκτες που θα εκτελούσαν πέναλτι και ήμουν ο πρώτος που ευστόχησε. Είχαμε πολύ καλούς παίκτες και με εμπειρία, όπως τον Βασίλη Χατζηπαναγή. Στην προπόνηση προσπαθούσα να τον μαρκάρω. Ήταν ένας παίκτης με φαντασία και υψηλό επίπεδο τεχνικής».
-τον σημερινό Ηρακλή: «Τα προβλήματα δεν λύνονται από τη μια μέρα στην άλλη, ειδικά τα οικονομικά. Υπάρχουν χρέη και είναι υποχρεωμένος ο Παπαθανασάκης να πληρώνει. Είναι ένας άνθρωπος που δείχνει ότι αγαπά την ομάδα με πράξεις. Αν η ομάδα παραμείνει σε αυτό το επίπεδο που είναι τώρα, μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα. Ο Ηρακλής είναι πραγματικά ομάδα και υπάρχουν οι καλύτερες συνθήκες για να επιστρέψει μετά από τον εφιάλτη του υποβιβασμού».
Το τμήμα μπάσκετ του Ηρακλή έχει προσθέσει σημαντικές σελίδες στο βιβλίο ιστορίας του συλλόγου. Ο Λευτέρης Κακιούσης υπηρέτησε την ομάδα σαν παίκτης (1987-1997) όντας πρώτος σε συμμετοχές, πρώτος σε ασίστ, τρίτος σκόρερ και πέμπτος στα ριμπάουντ στην ιστορία του «Γηραιού», αλλά και σαν προπονητής (2004-2005 και 2009-2010). Ο παλαίμαχος γκαρντ και νυν προπονητής μίλησε για:
-την αγωνιστική του ιστορία στον Ηρακλή: «Ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι. Όλη αυτή η διαδρομή στην ομάδα και γενικότερα στο μπάσκετ. Ο Ηρακλής για μένα είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ψυχής και της καρδιάς μου. Δυστυχώς για διάφορους λόγους βρίσκεται στη θέση που είναι τώρα με τα γνωστά προβλήματα. Αλλά το όνομα του συλλόγου και η αγάπη του κόσμου του δίνουν τη δύναμη να συνεχίσει για να επανέλθει στο προσκήνιο».
-το αν θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί τα προβλήματα: «Σαφώς πιστεύω πως ο Ηρακλής θα μπορούσε εύκολα να μην είναι στη θέση που είναι τώρα. Κάποιοι όμως το επιδίωξαν. Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν άλλο, αλλά τους ανθρώπους που είναι ήδη μέσα στην ομάδα. Τα «κάστρα» πέφτουν από μέσα. Ο Ηρακλής νικούσε τους εκτός αντιπάλους, αλλά δε μπόρεσε να νικήσει τους από… μέσα».
-την καλύτερη στιγμή του με την ομάδα: «Είχα πολύ καλές και άσχημες στιγμές. Έτσι είναι η ζωή. Μια από τις καλύτερες ήταν όταν παίζαμε αντίπαλοι με τον ΠΑΟΚ στη Νεάπολη. Χάναμε με επτά πόντους και έμεναν 20 δευτερόλεπτα, αλλά νικήσαμε με τρίποντο από τη γωνία και πήραμε το εισιτήριο για την Ευρωλίγκα».
-το αν είναι αισιόδοξος πως μπορεί να επανέλθει η ομάδα: «Σαν όνομα έχει θεμέλια ο Ηρακλής. Ευελπιστώ πως πάνω σε αυτά, θα «χτίσει» μία νέα αρχή».
*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου