Ακόμη
και σήμερα οι παλαιότεροι λησμονούν τις εντυπωσιακές ντρίμπλες του
Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος αποτελεί σημείο αναφοράς για τρεις ομάδες. Τον
Άγιαξ, την Μπαρτσελόνα και την εθνική Ολλανδίας. Οι υπόλοιποι σταθμοί
(Λος Άντζελες, Ουάσινγκτον, Λεβάντε, Φέγενορντ) πέρασαν και... δεν
ακούμπησαν στη λαμπρή καριέρα του «ιπτάμενου» Ολλανδού. Ποιος ξέρει όμως
ότι ο Κρόιφ το 1981 αγωνίστηκε με τη Μίλαν;
Λίγα χρόνια πριν εμπλακεί με τα διοικητικά της Μίλαν, ο πολυμήχανος Σίλβιο Μπερλουσκόνι εισχώρησε στο ποδόσφαιρο, δημιουργώντας – προς όφελος του τηλεοπτικού σταθμού του – ένα τουρνουά, που θύμιζε μίνι Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Ρεάλ Μαδρίτης και Μπόκα Τζούνιορς δε δέχθηκαν να συμμετάσχουν, όμως Μίλαν, Ίντερ, Φέγενορντ, Σάντος και Πενιαρόλ είπαν το μεγάλο ''ναι''. Ιδιαιτερότητα αυτής της διοργάνωσης; Κάθε ομάδα είχε δικαίωμα να χρησιμοποιήσει δύο guests, δηλαδή δύο ποδοσφαιριστές που δεν άνηκαν στο ρόστερ της.
Και η Μίλαν έκανε τη μεγάλη έκπληξη. Ήρθε σε συμφωνία με τον Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος τότε ήταν 34 ετών και μόλις είχε ολοκληρώσει τη διετή παρουσία τους στις Ηνωμένες Πολιτείες και το σύντομο πέρασμά του από την Λεβάντε. Με την τηλεόραση να είναι μην είναι προνόμιο όλων, οι φίλαθλοι αγνοούσαν το επίπεδο της αγωνιστικής κατάστασης του Ολλανδού και περίμεναν πως και πως να τον ξαναδούν σε δράση. Με τον ίδιο να ελπίζει σε ένα συμβόλαιο με τους «ροσονέρι», εφόσον τους ικανοποιούσε σε αυτά τα φιλικά. Δυστυχώς για τον ίδιο, όμως, το πρώτο του παιχνίδι με τη Μίλαν κόντρα στη Φέγενορντ έμελλε να είναι και το τελευταίο.
Στις 16 Ιουνίου του 1981, 30 χιλιάδες φίλαθλοι βρέθηκαν στις εξέδρες του Σαν Σίρο και ο Κρόιφ γνώρισε την αποθέωση μόλις πάτησε το πόδι του στον αγωνιστικό χώρο, φορώντας τη φανέλα με το Νο14. Προς απογοήτευση του κοινού, ο πάλαι ποτέ «ιπτάμενος» Ολλανδός είχε... προσγειωθεί στο έδαφος και δε θύμιζε σε τίποτα τον παίκτη που όλοι είχαν θαυμάσει τη δεκαετία του ’70. Χωρίς καμία συμμετοχή στο παιχνίδι, ο Κρόιφ περιορίστηκε σε κάποιες κοντινές πασούλες. Στο ημίχρονο έγινε αλλαγή και δεν ξαναφόρεσε ποτέ πάλι τη φανέλα της Μίλαν. Αργότερα, ο ίδιος υποστήριξε πως είχε προειδοποιήσει τους ιθύνοντες των «ροσονέρι» για το χαμηλό επίπεδο της αγωνιστικής του ετοιμότητας.
Αυτή η παρουσία του για 45 λεπτά με τη φανέλα της Μίλαν προβλημάτισε ιδιαίτερα τους συμπατριώτες του, οι οποίοι τον αμφισβήτησαν έντονα κατά την επιστροφή του στην Ολλανδία για λογαριασμό του Άγιαξ και αργότερα της Φέγενορντ. Ο Κρόιφ, όμως, παρέμεινε το Νο1 στην Ολλανδία, καθώς στα δύο επόμενα χρόνια με τον Άγιαξ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο, ενώ στη σεζόν που ολοκλήρωσε την καριέρα του, φορώντας τη φανέλα της Φέγενορντ, κατέκτησε το νταμπλ.
Μπορεί το καταστροφικό του 45λεπτο με τη φανέλα της Μίλαν να το θυμούνται λίγοι, όμως ο Κρόιφ το ανταπέδωσε και με το παραπάνω. Στα χέρια του... μεγάλωσαν οι Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ και Ράικαρντ, οι οποίοι αργότερα μεγαλούργησαν με τους «ροσονέρι» και τους κράτησαν για πολλά χρόνια στην κορυφή της Ευρώπης. Έτσι επέστρεψε και με το παραπάνω το τεράστιο ποσό που είχε δαπανήσει η Μίλαν για να το φέρει στο Σαν Σίρο και να αγωνιστεί μόλις για λίγα λεπτά με τη φανέλα της.
Λίγα χρόνια πριν εμπλακεί με τα διοικητικά της Μίλαν, ο πολυμήχανος Σίλβιο Μπερλουσκόνι εισχώρησε στο ποδόσφαιρο, δημιουργώντας – προς όφελος του τηλεοπτικού σταθμού του – ένα τουρνουά, που θύμιζε μίνι Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Ρεάλ Μαδρίτης και Μπόκα Τζούνιορς δε δέχθηκαν να συμμετάσχουν, όμως Μίλαν, Ίντερ, Φέγενορντ, Σάντος και Πενιαρόλ είπαν το μεγάλο ''ναι''. Ιδιαιτερότητα αυτής της διοργάνωσης; Κάθε ομάδα είχε δικαίωμα να χρησιμοποιήσει δύο guests, δηλαδή δύο ποδοσφαιριστές που δεν άνηκαν στο ρόστερ της.
Και η Μίλαν έκανε τη μεγάλη έκπληξη. Ήρθε σε συμφωνία με τον Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος τότε ήταν 34 ετών και μόλις είχε ολοκληρώσει τη διετή παρουσία τους στις Ηνωμένες Πολιτείες και το σύντομο πέρασμά του από την Λεβάντε. Με την τηλεόραση να είναι μην είναι προνόμιο όλων, οι φίλαθλοι αγνοούσαν το επίπεδο της αγωνιστικής κατάστασης του Ολλανδού και περίμεναν πως και πως να τον ξαναδούν σε δράση. Με τον ίδιο να ελπίζει σε ένα συμβόλαιο με τους «ροσονέρι», εφόσον τους ικανοποιούσε σε αυτά τα φιλικά. Δυστυχώς για τον ίδιο, όμως, το πρώτο του παιχνίδι με τη Μίλαν κόντρα στη Φέγενορντ έμελλε να είναι και το τελευταίο.
Στις 16 Ιουνίου του 1981, 30 χιλιάδες φίλαθλοι βρέθηκαν στις εξέδρες του Σαν Σίρο και ο Κρόιφ γνώρισε την αποθέωση μόλις πάτησε το πόδι του στον αγωνιστικό χώρο, φορώντας τη φανέλα με το Νο14. Προς απογοήτευση του κοινού, ο πάλαι ποτέ «ιπτάμενος» Ολλανδός είχε... προσγειωθεί στο έδαφος και δε θύμιζε σε τίποτα τον παίκτη που όλοι είχαν θαυμάσει τη δεκαετία του ’70. Χωρίς καμία συμμετοχή στο παιχνίδι, ο Κρόιφ περιορίστηκε σε κάποιες κοντινές πασούλες. Στο ημίχρονο έγινε αλλαγή και δεν ξαναφόρεσε ποτέ πάλι τη φανέλα της Μίλαν. Αργότερα, ο ίδιος υποστήριξε πως είχε προειδοποιήσει τους ιθύνοντες των «ροσονέρι» για το χαμηλό επίπεδο της αγωνιστικής του ετοιμότητας.
Αυτή η παρουσία του για 45 λεπτά με τη φανέλα της Μίλαν προβλημάτισε ιδιαίτερα τους συμπατριώτες του, οι οποίοι τον αμφισβήτησαν έντονα κατά την επιστροφή του στην Ολλανδία για λογαριασμό του Άγιαξ και αργότερα της Φέγενορντ. Ο Κρόιφ, όμως, παρέμεινε το Νο1 στην Ολλανδία, καθώς στα δύο επόμενα χρόνια με τον Άγιαξ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο, ενώ στη σεζόν που ολοκλήρωσε την καριέρα του, φορώντας τη φανέλα της Φέγενορντ, κατέκτησε το νταμπλ.
Μπορεί το καταστροφικό του 45λεπτο με τη φανέλα της Μίλαν να το θυμούνται λίγοι, όμως ο Κρόιφ το ανταπέδωσε και με το παραπάνω. Στα χέρια του... μεγάλωσαν οι Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ και Ράικαρντ, οι οποίοι αργότερα μεγαλούργησαν με τους «ροσονέρι» και τους κράτησαν για πολλά χρόνια στην κορυφή της Ευρώπης. Έτσι επέστρεψε και με το παραπάνω το τεράστιο ποσό που είχε δαπανήσει η Μίλαν για να το φέρει στο Σαν Σίρο και να αγωνιστεί μόλις για λίγα λεπτά με τη φανέλα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου