Ο έντονος, σοβαρός (και δικαιολογημένος) προβληματισμός για την εικόνα της ομάδας, άρα και για τον προπονητή, είναι δεδομένος, όπως κι η εξέλιξη που μπορεί να φέρει…
Η όποια απόφαση δεν είναι εύκολη…
Η ομάδα έχει κάνει πέντε σερί νίκες, είναι μόλις ένα πόντο πίσω από την κορυφή και συνεχίζει στην Ευρώπη, έχοντας κερδίσει Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους.
Ποιος υπογράφει ότι με αλλαγή του προπονητή η κατάσταση θα γίνει καλύτερη-κι όχι χειρότερη;…
Ο Ολυμπιακός κερδίζει σχεδόν πάντα με τεράστια ζόρια, αλλά τουλάχιστον εσχάτως δείχνει ένα χαρακτήρα και ξεπερνάει τις αναποδιές, που ενίοτε ο ίδιος δημιουργεί, μέσα στα παιχνίδια του.
Με τη Μάλμε ισοφαρίστηκε δύο φορές-τη δεύτερη στο 81’. Κι όμως κέρδισε 4-2, με τα γκολ στο 87’ και στο 90’.
Στη Λιβαδειά βρέθηκε να χάνει με γκολ από το πρώτο λεπτό, αλλά ισοφάρισε στο 73’ και πήρε το διπλό στο 91’.
Με τον Πανιώνιο μέσα στον Πειραιά υπέφερε, αλλά έστω στο 91’ κλείδωσε με δεύτερο γκολ τη νίκη (2-0).
Με τον Πλατανιά χθες υπέφερε ακόμη περισσότερο, ισοφαρίστηκε στο 50’, όμως πήρε το τρίποντο στο 73’.
Μεταξύ των δύο τελευταίων αγώνων είχε τη μοναδική άνετη νίκη του εδώ και δύο μήνες (!), το 5-0 στην Καλλονή, όπου και πάλι στο α΄ ημίχρονο θα μπορούσε το σκορ εύκολα να ήταν 1-1.
Ότι έχει προβλήματα η ομάδα, ξεκάθαρα έχει. Σε επίπεδο λειτουργίας δε, είναι τόσο επιθετικά, όσο κι αμυντικά-τα τελευταία δεν είναι εύκολο να τα «μαζεύει» πάντα ο Ρομπέρτο.
Και της βγήκαν και μαζεμένοι σοβαροί τραυματισμοί μέσα στο Δεκέμβρη. Σε 25 ημέρες βγήκαν νοκ άουτ Μιλιβόγεβιτς, Μποτία και Φουστέρ, οφ για αρκετές εβδομάδες ο καθένας. Ο Αμπιντάλ δεν έχει αντικατασταθεί κι ο Αυλωνίτης με το Σιόβα δεν μπορεί να έχουν χημεία παίζοντας ελάχιστα μαζί. Κι ο Αφελάϊ είναι στον αέρα…
Τουλάχιστον ο Μίτσελ μοιάζει, μέσω του…Μήτρογλου, να έχει βρει εδώ και λίγο καιρό τη ρέντα που του έλειπε φέτος στα περισσότερα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος!
Ένας Μήτρογλου, που καταφέρνει εκεί προς το τέλος του κάθε αγώνα, όταν όλα μοιάζουν τόσο δύσκολα, να δίνει τη λύση. Συνήθως με ένα άγγιγμα της μπάλας σε απόσταση ενός-δύο μέτρων από τα αντίπαλα δίκτυα. Γι΄ αυτό, άλλωστε, τον έχεις τον σέντερ φορ, για να σου βάζει το εύκολο γκολ, που παρεμπιπτόντως δεν έχει κανένας άλλος παίκτης στην ομάδα-η, δεν το έχει δείξει ακόμη (π.χ. ο εξαιρετικά ασταθής Μπενίτες, που από το ένα παιχνίδι στο άλλο έχει τρομερές διαφορές-μεταπτώσεις στην απόδοσή του).
Αν έχετε προσέξει ο Μίτσελ τον Μήτρογλου σπάνια τον κάνει αλλαγή. Ακόμη κι όταν «σέρνεται» δεν τον βγάζει. Κι ο Μήτρογλου τι κάνει; Στο 87’ το 3-2 με τη Μάλμε, στο 91’ το 2-1 στη Λιβαδειά, στο 90’ το 2-0 με τον Πανιώνιο (ο ίδιος και το 1-0), στο 73’ το 2-1 με τον Πλατανιά. Α, στο 73’ το 3-1 με την Ατλέτικο και στο 90’ και το 3-2 στον Εργοτέλη…
Είμαι βέβαιος ότι και τη μόνη ουσιαστικά φορά που τον έκανε αλλαγή στο πρωτάθλημα, στο 1-2 από τον ΠΑΟΚ, το έχει μετανιώσει ο Μίτσελ, γιατί όλο και μπορεί να πέταγε κάποιο τεμάχιο στο τέλος…
Αλλά ποιος ξέρει, ίσως τελικά να βγήκε σε καλό εκείνη η αλλαγή, που είχε συνοδευθεί με αποδοκιμασίες προς το πρόσωπο του Κώστα. Ίσως με κάποιο τρόπο να τον...ξύπνησαν και φτάσαμε τώρα να γίνεται χθες αλλαγή και να τον χειροκροτεί όλο το Καραϊσκάκη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου