«Τέτοια
υποδοχή δεν είχα ζήσει ξανά και ειλικρινά λυπάμαι γι' αυτό που έγινε.
Αντί για σεκιούριτι ήταν οι αρχηγοί των ultras της Γιουβέντους, μας
έφτυναν συνεχώς, μας έβριζαν και παραλίγο να μας δείρουν κιόλας.
Πραγματικά λυπάμαι, δεν το περίμενα»... Τα λόγια του Χαβιέρ Ζανέτι
περιγράφουν το κλίμα που επικρατούσε στο «Ολίμπικο» του Τορίνο στις 4
Νοεμβρίου 2007, στο πρώτο Γιουβέντους-Ιντερ (1-1) μετά το Calciopoli και
την επιστροφή των Μπιανκονέρι από την Serie
B. Από τότε πέρασαν επτά χρόνια, ο Μάσιμο Μοράτι έχει αποχωρήσει, οι
Τορινέζοι επέστρεψαν στους τίτλους και η πολεμική εκείνων των χρόνων
έχει κοπάσει. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πέρυσι, στο 3-1 του
Juventus Stadium, οι τιφόζι των γηπεδούχων δεν ασχολήθηκαν με το
παρελθόν αλλά προτίμησαν να ειρωνεύονται τον Ερικ Τοχίρ με το σύνθημα
για τα... σουβενίρ στην Piazza Duomo.
Τώρα, το βράδυ της Τρίτης (22:00, OTESPORT 1), η λογική λέει ότι θα ασχοληθούν και γι' αυτό «ευθύνεται» ο Ρομπέρτο Μαντσίνι. Ανεξάρτητα από την άποψη που έχει ο καθένας για την προπονητική του αξία, ο «Μάντσιο» έλειπε από την Serie A για μια σειρά από λόγους και ένας εξ αυτών είναι αυτό το... αλατοπίπερο που βάζει στις σχέσεις των Νερατζούρι με τους Μπιανκονέρι. Αυτός, άλλωστε, ήταν που καθόταν στον πάγκο της Ιντερ στη διετία 2004-06, η οποία θεωρήθηκε «αμαρτωλή» από την ιταλική δικαιοσύνη και έφερε τον υποβιβασμό της Γιούβε και την αφαίρεση των δύο scudetti, με αυτό του 2006 να πάει στους Νερατζούρι του Μαντσίνι. Ο οποίος, είχε δεχθεί με μεγάλη χαρά αυτή την εξέλιξη.
«Είναι η δίκαιη ανταμοιβή για τους τίμιους. Αυτό το scudetto θα πρέπει να αποτελεί την βάση και το κίνητρο για την επόμενη σεζόν».
Δύο χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2008, ο Μαντσίνι απολυόταν από τον Μοράτι λόγω των συνεχόμενων αποτυχιών στην Ευρώπη και στη συνέχεια έπαιρνε τον δρόμο για την Αγγλία και την Μάντσεστερ Σίτι, θάβοντας το τσεκούρι του πολέμου με την Γιουβέντους. Αυτό, πάντως, τυπικά έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου 2011, λίγες μέρες μετά τα εγκαίνια του νέου γηπέδου των Μπιανκονέρι, όταν σε δηλώσεις του στην Gazzetta dello Sport εμφάνιζε ένα άλλο πρόσωπο.
«Συγχαρητήρια στη Γιουβέντους για το γήπεδο της. Οπως πάντα, η Γιούβε φτάνει στον στόχο της πριν τους αντιπάλους της. Ηταν επιτέλους καιρός να δούμε ένα τέτοιο γήπεδο στην Ιταλία και είμαι σίγουρος ότι οι Μπιανκονέρι θα έχουν μεγάλο προβάδισμα για χρόνια απέναντι στους ανταγωνιστές τους».
Στην ίδια συνέντευξη, θα εκφραστεί διαφορετικά και για τον τίτλο του 2006: «Αισθάνομαι δικά μου μόνο τα πρωταθλήματα που κατέκτησα στο γήπεδο».
Θα περάσουν τρία χρόνια από τότε, οι Τορινέζοι θα πανηγυρίσουν τρία σερί πρωταθλήματα στη νέα έδρα τους και όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα προβλήματα στις σχέσεις με τον Αντόνιο Κόντε, εμφανίστηκαν και σενάρια για υποψηφιότητα Μαντσίνι. Σύμφωνα με τους Ιταλούς δημοσιογράφους, αυτός που τον στήριζε, θέλοντας βασικά να δείξει την αντίθεση του με το ενδεχόμενο να επιλεγεί ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, ήταν ο Πάβελ Νέντβεντ. Να στηρίξει τον εαυτό του, όμως, προσπάθησε και ο ίδιος ο Μαντσίνι, ο οποίος έκανε μια αναδρομή στα παιδικά του χρόνια.
«Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν υπήρξαν συζητήσεις με την Γιουβέντους για να συνεργαστούμε αλλά στη ζωή ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Είμαι επαγγελματίας άλλωστε ενώ όταν ήμουν πιτσιρικάς ήμουν Γιουβεντίνος και δεν το είχα κρύψει ποτέ».
Οι δύο πλευρές, τελικά, δεν συνεργάστηκαν το καλοκαίρι αφού στο Τορίνο επέλεξαν τον Αλέγκρι και η λογική λέει ότι δεν θα συνεργαστούν ποτέ. Θα είναι πάντα αντίπαλοι, θα έχουν πάντα τα γεγονότα του 2006 για να τους χωρίζουν και θα έχουν πάντα μια... ιδιαίτερη επιθυμία για νίκη όταν θα βρίσκονται αντιμέτωποι. Αυτό, άλλωστε, είναι κάτι που εξιτάρει τον «Μάντσιο», όπως είχε παραδεχθεί το 2009...
«Η Γιουβέντους είναι ο πιο δυνατός αντίπαλος και ταυτόχρονα το πιο αξιόπιστο τεστ. Αν την νικήσεις -και είμαι χαρούμενος επειδή κατάφερα να το κάνω περισσότερες από μία φορές- σημαίνει ότι η αξία σου είναι μεγάλη. Αυτά πάνε μαζί».
Το βράδυ της Τρίτης, στο Juventus Stadium, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι θα έχει ακόμη μία φορά την ευκαιρία να μετρήσει την αξία του και μαζί αυτή της ομάδας του...
Τώρα, το βράδυ της Τρίτης (22:00, OTESPORT 1), η λογική λέει ότι θα ασχοληθούν και γι' αυτό «ευθύνεται» ο Ρομπέρτο Μαντσίνι. Ανεξάρτητα από την άποψη που έχει ο καθένας για την προπονητική του αξία, ο «Μάντσιο» έλειπε από την Serie A για μια σειρά από λόγους και ένας εξ αυτών είναι αυτό το... αλατοπίπερο που βάζει στις σχέσεις των Νερατζούρι με τους Μπιανκονέρι. Αυτός, άλλωστε, ήταν που καθόταν στον πάγκο της Ιντερ στη διετία 2004-06, η οποία θεωρήθηκε «αμαρτωλή» από την ιταλική δικαιοσύνη και έφερε τον υποβιβασμό της Γιούβε και την αφαίρεση των δύο scudetti, με αυτό του 2006 να πάει στους Νερατζούρι του Μαντσίνι. Ο οποίος, είχε δεχθεί με μεγάλη χαρά αυτή την εξέλιξη.
«Είναι η δίκαιη ανταμοιβή για τους τίμιους. Αυτό το scudetto θα πρέπει να αποτελεί την βάση και το κίνητρο για την επόμενη σεζόν».
Δύο χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2008, ο Μαντσίνι απολυόταν από τον Μοράτι λόγω των συνεχόμενων αποτυχιών στην Ευρώπη και στη συνέχεια έπαιρνε τον δρόμο για την Αγγλία και την Μάντσεστερ Σίτι, θάβοντας το τσεκούρι του πολέμου με την Γιουβέντους. Αυτό, πάντως, τυπικά έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου 2011, λίγες μέρες μετά τα εγκαίνια του νέου γηπέδου των Μπιανκονέρι, όταν σε δηλώσεις του στην Gazzetta dello Sport εμφάνιζε ένα άλλο πρόσωπο.
«Συγχαρητήρια στη Γιουβέντους για το γήπεδο της. Οπως πάντα, η Γιούβε φτάνει στον στόχο της πριν τους αντιπάλους της. Ηταν επιτέλους καιρός να δούμε ένα τέτοιο γήπεδο στην Ιταλία και είμαι σίγουρος ότι οι Μπιανκονέρι θα έχουν μεγάλο προβάδισμα για χρόνια απέναντι στους ανταγωνιστές τους».
Στην ίδια συνέντευξη, θα εκφραστεί διαφορετικά και για τον τίτλο του 2006: «Αισθάνομαι δικά μου μόνο τα πρωταθλήματα που κατέκτησα στο γήπεδο».
Θα περάσουν τρία χρόνια από τότε, οι Τορινέζοι θα πανηγυρίσουν τρία σερί πρωταθλήματα στη νέα έδρα τους και όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα προβλήματα στις σχέσεις με τον Αντόνιο Κόντε, εμφανίστηκαν και σενάρια για υποψηφιότητα Μαντσίνι. Σύμφωνα με τους Ιταλούς δημοσιογράφους, αυτός που τον στήριζε, θέλοντας βασικά να δείξει την αντίθεση του με το ενδεχόμενο να επιλεγεί ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, ήταν ο Πάβελ Νέντβεντ. Να στηρίξει τον εαυτό του, όμως, προσπάθησε και ο ίδιος ο Μαντσίνι, ο οποίος έκανε μια αναδρομή στα παιδικά του χρόνια.
«Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν υπήρξαν συζητήσεις με την Γιουβέντους για να συνεργαστούμε αλλά στη ζωή ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Είμαι επαγγελματίας άλλωστε ενώ όταν ήμουν πιτσιρικάς ήμουν Γιουβεντίνος και δεν το είχα κρύψει ποτέ».
Οι δύο πλευρές, τελικά, δεν συνεργάστηκαν το καλοκαίρι αφού στο Τορίνο επέλεξαν τον Αλέγκρι και η λογική λέει ότι δεν θα συνεργαστούν ποτέ. Θα είναι πάντα αντίπαλοι, θα έχουν πάντα τα γεγονότα του 2006 για να τους χωρίζουν και θα έχουν πάντα μια... ιδιαίτερη επιθυμία για νίκη όταν θα βρίσκονται αντιμέτωποι. Αυτό, άλλωστε, είναι κάτι που εξιτάρει τον «Μάντσιο», όπως είχε παραδεχθεί το 2009...
«Η Γιουβέντους είναι ο πιο δυνατός αντίπαλος και ταυτόχρονα το πιο αξιόπιστο τεστ. Αν την νικήσεις -και είμαι χαρούμενος επειδή κατάφερα να το κάνω περισσότερες από μία φορές- σημαίνει ότι η αξία σου είναι μεγάλη. Αυτά πάνε μαζί».
Το βράδυ της Τρίτης, στο Juventus Stadium, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι θα έχει ακόμη μία φορά την ευκαιρία να μετρήσει την αξία του και μαζί αυτή της ομάδας του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου