Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Το 1-1 πάντως δεν είναι κακό αποτέλεσμα και για τη Λίβερπουλ. Ειδικά
από την ώρα που τουλάχιστον για τα ενενήντα λεπτά της ρεβάνς δεν μετράει
το εκτός έδρας γκολ! Ωστόσο αν υπάρχει μία δεκαετία τώρα στην Αγγλία,
ομάδα που ξέρει να μην πετάει το αβαντάζ της στα σκουπίδια, αυτή είναι η
Τσέλσι. Και για αυτό αποτελεί σημαντικό δείγμα του πόσο βελτιώθηκε η
Λίβερπουλ προιόντος του χρόνου μέσα στη σεζόν που από το εύκολο 1-2 με
το οποίο η Τσέλσι έφυγε νικήτρια στο ματς πρωταθλήματος ανατρέποντας
και το σκορ!
Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Παρά την απογοήτευση από το φτηνό πέναλτι που έκανε ο Τσαν στον Αζάρ, οι γηπεδούχοι αντέδρασαν με πλάνο και οι 16 τελικές προσπάθειες τους απέναντι στη μοναδική της Τσέλσι δεν είναι ωραιοποίηση της κατάστασης αλλά γεγονός. Απέναντι στην κορυφαία ομάδα στο κομμάτι της ανασταλτικής λειτουργίας που υπάρχει στο νησί , η ενδεκάδα που παρέταξε ο Ρότζερς έκανε απανωτές καλές στιγμές και χωρίς τον Κουρτουά κάτω από τα δοκάρια των «μπλε» το πιθανότερο είναι να νικούσε.
Επίσης όταν μία ομάδα κάνει τόσες καλές στιγμές απέναντι σε άμυνα που αποτελείται από Τέρι και Κέιχιλ συν τον Ιβάνοβιτς και με Μάτιτς και Μίκελ μπροστά σε ρόλο αμυντικών χαφ τότε μπορεί να λέει πως έκανε σωστά τη δουλειά της. Ισως με τον Στάριτζ γερό να είναι πραγματικά διαφορετικά τα πράγματα. Κανείς δεν το ξέρει και μη λησμονούμε πως στο κρίσιμο ματς του Μαίου η Λίβερπουλ είχε και Στάριτζ και Σουάρεζ μπροστά σε δαιμονιώδη φόρμα όμως δεν κατάφερε να κάνει ούτε τις μισές τελικές προσπάθειες σε σύγκριση με χτες!Συνεπώς όλα τα πράγματα δεν είναι μαθηματικές ακολουθίες στο ποδόσφαιρο κα ευτυχώς, γιατί τότε δεν θα είχε το παραμικρό ενδιαφέρον!
Στα πολύ ωραία της βραδιάς η χειραψία του Μουρίνιο στον Τζέραρντ την ώρα της αλλαγής του αρχηγού της Λίβερπουλ. Ο Τζέραρντ έκανε ένα σπουδαίο ματς όσο άντεξε και παραλίγο να πετύχει και ένα εξαιρετικό γκολ αλλά το σουτ του πήγε στο δοκάρι! Από την άλλη, ένα σημαντικό γεγονός ήταν ο τρόπος που η ανασταλτική λειτουργία της Λίβερπουλ περιόρισε τους κινδύνους κόντρα σε μία σπουδαία ομάδα με Κόστα Φάμπρεγας, Γουίλιαν και Αζάρ στην ενδεκάδα και αυτό αποτελεί ίσως το πιο ενθαρρυντικό συμπέρασμα της βραδιάς για τους γηπεδούχους! Σε τελική ανάλυση ήταν μία βραδιά που για μία ομάδα είχε μεγάλη αξία το πώς θα έπαιζε και τι θα έβγαζε στον αγωνιστικό χώρο. Η εικόνα πιστοποίησε πως είναι σε καλό δρόμο η Λίβερπουλ χωρίς το βαρίδι που λέγεται Μπαλοτέλι και με πιο ορθολογική προσέγγιση ανασταλτικά. Μία εφήμερη χαρά μίας «κλεμμένης» νίκης με κάποιο γκολ που θα έβαζε και μετά όλοι μαζί θα έπαιζαν ηρωική άμυνα, θα ήταν πολύ σημαντικό ως σκορ και θα της έδινε κάτι για τη ρεβάνς, ωστόσο η ομάδα του Ρότζερς με τον τρόπο που αγωνίστηκε μακροπρόθεσμα θα αποκομίσει περισσότερα οφέλη!
Ηταν ένα ματς διαφήμιση για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Και πραγματικά είναι κρίμα που κανένα κανάλι στην Ελλάδα, δεν μπαίνει στον κόπο να πάρει τα δικαιώματα του Λιγκ Καπ και του FA Cup την ώρα που πια βλέπουμε τα πάντα!
Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Παρά την απογοήτευση από το φτηνό πέναλτι που έκανε ο Τσαν στον Αζάρ, οι γηπεδούχοι αντέδρασαν με πλάνο και οι 16 τελικές προσπάθειες τους απέναντι στη μοναδική της Τσέλσι δεν είναι ωραιοποίηση της κατάστασης αλλά γεγονός. Απέναντι στην κορυφαία ομάδα στο κομμάτι της ανασταλτικής λειτουργίας που υπάρχει στο νησί , η ενδεκάδα που παρέταξε ο Ρότζερς έκανε απανωτές καλές στιγμές και χωρίς τον Κουρτουά κάτω από τα δοκάρια των «μπλε» το πιθανότερο είναι να νικούσε.
Επίσης όταν μία ομάδα κάνει τόσες καλές στιγμές απέναντι σε άμυνα που αποτελείται από Τέρι και Κέιχιλ συν τον Ιβάνοβιτς και με Μάτιτς και Μίκελ μπροστά σε ρόλο αμυντικών χαφ τότε μπορεί να λέει πως έκανε σωστά τη δουλειά της. Ισως με τον Στάριτζ γερό να είναι πραγματικά διαφορετικά τα πράγματα. Κανείς δεν το ξέρει και μη λησμονούμε πως στο κρίσιμο ματς του Μαίου η Λίβερπουλ είχε και Στάριτζ και Σουάρεζ μπροστά σε δαιμονιώδη φόρμα όμως δεν κατάφερε να κάνει ούτε τις μισές τελικές προσπάθειες σε σύγκριση με χτες!Συνεπώς όλα τα πράγματα δεν είναι μαθηματικές ακολουθίες στο ποδόσφαιρο κα ευτυχώς, γιατί τότε δεν θα είχε το παραμικρό ενδιαφέρον!
Στα πολύ ωραία της βραδιάς η χειραψία του Μουρίνιο στον Τζέραρντ την ώρα της αλλαγής του αρχηγού της Λίβερπουλ. Ο Τζέραρντ έκανε ένα σπουδαίο ματς όσο άντεξε και παραλίγο να πετύχει και ένα εξαιρετικό γκολ αλλά το σουτ του πήγε στο δοκάρι! Από την άλλη, ένα σημαντικό γεγονός ήταν ο τρόπος που η ανασταλτική λειτουργία της Λίβερπουλ περιόρισε τους κινδύνους κόντρα σε μία σπουδαία ομάδα με Κόστα Φάμπρεγας, Γουίλιαν και Αζάρ στην ενδεκάδα και αυτό αποτελεί ίσως το πιο ενθαρρυντικό συμπέρασμα της βραδιάς για τους γηπεδούχους! Σε τελική ανάλυση ήταν μία βραδιά που για μία ομάδα είχε μεγάλη αξία το πώς θα έπαιζε και τι θα έβγαζε στον αγωνιστικό χώρο. Η εικόνα πιστοποίησε πως είναι σε καλό δρόμο η Λίβερπουλ χωρίς το βαρίδι που λέγεται Μπαλοτέλι και με πιο ορθολογική προσέγγιση ανασταλτικά. Μία εφήμερη χαρά μίας «κλεμμένης» νίκης με κάποιο γκολ που θα έβαζε και μετά όλοι μαζί θα έπαιζαν ηρωική άμυνα, θα ήταν πολύ σημαντικό ως σκορ και θα της έδινε κάτι για τη ρεβάνς, ωστόσο η ομάδα του Ρότζερς με τον τρόπο που αγωνίστηκε μακροπρόθεσμα θα αποκομίσει περισσότερα οφέλη!
Ηταν ένα ματς διαφήμιση για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Και πραγματικά είναι κρίμα που κανένα κανάλι στην Ελλάδα, δεν μπαίνει στον κόπο να πάρει τα δικαιώματα του Λιγκ Καπ και του FA Cup την ώρα που πια βλέπουμε τα πάντα!
*Πηγή: england365.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου