Το περιβάλλον, το κλειστό περιβάλλον μιας ομάδας, της κάθε ομάδας είναι αποφασιστικός παράγων στην απόδοση των ποδοσφαιριστών. Τα αποδυτήρια για παράδειγμα, η μικροκοινωνία της κάθε ΠΑΕ πιθανόν να εμπνέει έναν παίκτη, όπως και να λειτουργεί αρνητικά. Ασφαλώς παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα του κάθε επαγγελματία ποδοσφαιριστή.
Γιατί να είναι μάγκας και άξιος συγχαρητηρίων ο πρόεδρος όταν οι παίκτες κατακτούν το πρωτάθλημα; Επειδή εξ ορισμού συντελεί στο καλό κλίμα της ομάδας ο μεγαλομέτοχος. Όπως, όμως, έχει, διότι πράγματι έχει μερίδιο στην επιτυχία η προεδράρα, έτσι του ανήκει και μερίδιο στην αποτυχία. Κρίνει, λοιπόν, ότι θα ξυπνήσουν τα αίματα με το πρόστιμο; Σύμφωνοι. Όχι μόνον στους παίκτες!
Για τον αποκλεισμό από την Ντνίπρο και την κακή επίσης εμφάνιση με την ΑΕΚ ο Μαρινάκης έριξε πρόστιμο 500.000 ευρώ στους παίκτες. Τους έκανε και μία κατήχηση, με την ευκαιρία. Ότι πρέπει οπωδήποτε να πάρουν το νταμπλ. Να τα πάρουν και τα τρία, δηλαδή. Πρωτάθλημα, κύπελλο και την πεντακοσαρού πίσω. Με το νταμπλ θα τους χαρίσει το πρόστιμο, όμως, ο Καραπαπάς αυτό να μην το πει στα μήντια, ούτε να το περάσει σα "διαροή".
ΜΗΝΥΣΗ και στον αμυντικό του Παναθηναϊκού Σίντελφελντ ο Μαρινάκης, γράφει ο apodytiriakias
Κάποτε έκανα συλλογή ονομάτων, όχι των επιθέτων. Από τα αγγλικά ένα που μου άρεσε ήταν το «Γκόρντον». Δείχνει βαρβαρισμό, εύκολα φοριέται σε άνδρα δυνατό, ριψοκίνδυνο, πρώην πολεμιστή που έγινε αριστοκράτης. Το κάθε όνομα έχει την ποιητική του αύρα. Από τα γαλλικά μ' αρέσει το Φρανσουά, ένα καλό βουλγάρικο είναι το Μπογιάν. Τα ιταλικά είναι κουλτουριάρικα, δεν ξέρεις ποιο να πρωτοδιαλέξεις, Ορφέο, Μαρτσέλο, Ενρίκο, Λουτσιάνο, Ουμπέρτο, Ρικάρντο, Σύλβιο, Κάρλο, Μάριο, Τζουλιάνο, Άντζελο, Ρενάτο, Λουκίνο, Βιτόριο, ένα σωρό.
Στο θέμα μας. Ο Μαρινάκης δικαιούται να κάνει μήνυση και στον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Γκόρντον Σίλντελφελντ, όχι μόνον στον Αλαφούζο. Τα ίδια που λέει ο πρόεδρος του είπε και ο Κροάτης ποδοσφαιριστής στην πατρίδα του, όχι στην παρέα του, αλλά δημόσια, σε συνέντευξη.
Θα μου πεις τι φταίει το παλληκάρι, ό, τι ισχυρίζεται το έχει ακούσει από τον Αλαφούζο. Βέβαια, ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού δεν είπε ποτέ «άρχοντα» τον Μαρινάκη, όπως... μεταφραστικά έτσι τον χαρακτήρισε ο σέντερ-μπακ του Παναθηναϊκού.
Ο Μαρινάκης είναι το άλφα και το ωμέγα στο ελληνικό ποσόσφαιρο, δήλωσε στην πατρίδα του ο Σίλντελφελντ. Είναι ο απόλυτος άρχοντας. Είναι σα να λέει ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είναι ο «νονός», αφού κατά τον Σίλντελφελντ για να πάρει μία ομάδα το πρωτάθλημα στην Ελλάδα δεν αρκεί να είναι η καλύτερη στο γήπεδο.
Άρχοντας. Από το άρχει. Ο αρχηγός. Αυτός που κάνει κουμάντο. Πώς ξέρεις ότι δεν υπάρχει στα κροατικά μία άλλη λέξη συγγενική με τον άρχοντα, τον αρχηγό, τον αρχισυμμορίτη, τον αρχομαφιόζο, τον αρχιεπίσκοπο, τον αρχιγκάγκστερ. Καμμία σημασία δεν έχει η λέξη, όσο τι νόημα της δίνει κάποιος μ' αυτά που εννοεί, ακόμα και υπονοεί.
*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου