Πολύ θα ήθελα να ξέρω πως ένιωθαν προχθές κάποια θεσμικά λαμόγια, διαπιστώνοντας πως η ομάδα που έστειλαν με τις βρώμικες μηχανορραφίες τους, στα…τάρταρα, όχι μόνο δεν «εξαφανίστηκε», αλλά αντίθετα θρυμμάτισε και τα δεσμά με τα οποία την αιχμαλώτισαν προκειμένου να μην μπορέσει να αντιδράσει και να ξανασταθεί στα πόδια της. Εξηγούμαι βέβαια ότι ναι θα ήθελα να γνωρίζω πως ένιωσαν εκείνη τη στιγμή, όχι όμως και να παραμείνω έστω κι ένα δευτερόλεπτο στη θέση τους.
Ο ιστορικός Ηρακλής όπως αντιλαμβάνεται ο κάθε έντιμος Έλληνας φίλαθλος, τόσο με την εν γένει πορεία του στο πρωτάθλημα της FootballLeague, όσο και με τη προχθεσινή επική του πρόκριση απολαμβάνει ένα είδους «ρεβανσισμού»…απόλυτα δικαιολογημένου, αλλά και ηρωικού. «Τιμωρός» κι «εκδικητής» ασπόνδυλων και ασυνείδητων θεσμικών μελών της ΕΠΟ, επαναφέρει τακτικά στο προσκήνιο με μια εκπληκτική αναγεννητική προσπάθεια (σε όλα τα επίπεδα) την τραγωδία που βίωσε και για την οποία ακόμη δεν έχει δώσει κανείς λόγο. Και την επαναφέρει μάλιστα πολυδιάστατα με επιμονή και σε κάθε εκδήλωση του και σε κάθε βήμα του αποπνέοντας υγεία και δίνοντας…δωρεάν μαθήματα διοικητικής και αγωνιστικής αξιοπρέπειας.
Βέβαια αρκετοί από τους συνωμότες του ελεεινού σε βάρος του πραξικοπήματος συμπεριλαμβάνονται στη γνωστή λίστα των κατηγορουμένων για κακουργήματα σε βάρος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν είναι λίγοι ανάμεσα τους εκείνοι για τους οποίους έχει καταδειχθεί και αποδειχθεί ο βρώμικος ρόλος που διαδραμάτισαν στη μεθοδευμένη εξόντωση του Γηραιού. Θεσμικοί ΕΠΟτζήδες με απίθανες νομικίστικες απατεωνιές και παρασκηνιακά εφευρήματα «τεκμηρίωσαν» την «εξόντωση» του. Με δυο λόγια έστησαν τον Ηρακλή στον τοίχο τον εκτέλεσαν εν ψυχρό και στη θέση του «φύτεψαν» ένα «παράρτημα» που προστάτευαν οι Πακιστανοί και η συμμορία της εθνικής ποδοσφαιρικής μας ομοσπονδίας!!!Για τον Ηρακλή τότε ξεκίνησε ένας πραγματικός Γολγοθάς τον οποίο βίωσε μαρτυρικά. Πολέμησε όμως γενναία και άντεξε. Και νάτος τώρα αγέρωχος «τιμωρός» κι «εκδικητής» βροντοφωνάζει στα λαμόγια και στη συμμορία της παράγκας, ότι είναι παρών κι έτοιμος να παρακολουθήσει το «ξεγύμνωμα» και τον δικό τους «κατήφορο».
Για μεταμέλεια ουδείς λόγος. Άλλωστε όταν δεν υπάρχει συνείδηση πως θα υπάρξει συγνώμη; Δεν περιμένει κάτι τέτοιο ο Ηρακλής. Αν κάτι όμως περιμένει είναι η μεγάλη δίκη για να δει στο εδώλιο μαζί με όλα τα υπόλοιπα μέλη της εγκληματικής συμμορίας αυτούς που μηχανορράφησαν και συνωμοτήσαν σε βάρος του. Κι σε αυτή τη περίπτωση δεν θα περιμένει να ακούσει την απολογία τους γιατί θα γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα πουν ψέματα. Απλά τον ενδιαφέρει να πληροφορηθεί την απόφαση για την ποινή τους. Τίποτα περισσότερο.
Τα περί ηρωικού και δικαιολογημένου ρεβανσισμού ίσως δεν είμαι ο μόνος που τα υιοθετεί και τα υποστηρίζει. Υπάρχουν αρκετοί φίλοι μέσα στη κυανόλευκη οικογένεια που πιστεύουν ότι αυτό το μεγαλείο που αποπνέει ο σύλλογος τους, αυτή η ποδοσφαιρική υγεία και αξιοπρέπεια, μαζί με τις μεγάλες επιτυχίες είναι η πιο σκληρή τιμωρία κι εκδίκηση για συγκεκριμένους που ακόμη δεν έχουν π[προφανώς διαισθανθεί το μέγεθος του εγκλήματος που διέπραξαν. Είναι μια υπέροχη εκδίκηση συμφωνούν απαξάπαντες. Πέραν όμως όλων αυτών το πανηγύρι και η αποθέωση καλά κρατούν. Η οικογένεια του Ηρακλή ζει μεγάλες στιγμές. Τις χαίρεται. Άλλωστε αυτό της το χρωστούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην προκειμένη περίπτωση δεν ξεχνούν οι φίλοι του συλλόγου να ευχαριστήσουν από βάθος ψυχής το σεμνό Ελληνοκαναδό που τους άπλωσε το χέρι και τους τράβηξε έξω από τον ερεβώδη γκρεμό που τους είχε ρίξει η αμαρτωλή ΕΠΟ.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου