Ο Θοδωρής Τσούτσος γράφει στο sport-fm.gr για ένα ελληνικό πρωτάθλημα που πλέον στερεί από το φίλαθλο και τις μικρές χαρές που του είχαν απομείνει.
Του Θοδωρή Τσούτσου
Ακόμη και το αυτονόητο για οποιαδήποτε (άλλη) ποδοσφαιρική κοινωνία το έχουμε ξεπεράσει. Το να θέλουμε, δηλαδή, ένα πρωτάθλημα με αγωνιστικό ενδιαφέρον τουλάχιστον μέχρι τον Φλεβάρη ρε αδερφέ. Κανονικά δεν θα έπρεπε καν να το ζητάμε. Θα έπρεπε να το θεωρούμε de facto. Κι όμως, φτάσαμε στο σημείο να μην το έχουμε και να το θεωρούμε και φυσιολογικό.
Αυτό από μόνο του δείχνει τον ξεπεσμό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλλά έστω κι έτσι, σε έναν κανονικό ποδοσφαιρικό κόσμο, εκείνος που θέλει να βρει ποδόσφαιρο, θα μπορούσε να το βρει. Να ξεπεράσει το αυτονόητο, ένα πρωτάθλημα που δεν έχει νόημα και να αναζητήσει αλλού τις μικρές χαρές του.
Αμ δε. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να κάνει το 30 στα 30 χωρίς να χαλάει κάθε τρεις και λίγο το νευρικό σύστημα ακόμη και δικών του οπαδών. Και στο κάτω - κάτω, αν δεν το κάνει γιατί κάποιο ματς θα στραβώσει και δεν θα... στραβωθεί ο διαιτητής να δώσει το πεναλτάκι για να το ισιώσει, δεν χάθηκε και ο κόσμος.
Ο ΠΑΟΚ έσπασε κι εκείνος τα νεύρα της Τούμπας κόντρα στον Πλατανιά. Κυρίως με το πέναλτι που πήρε, γιατί κάτι τέτοια 0-0 τα έχει ξαναζήσει τα τελευταία χρόνια. Τόσο πολύ, όμως, όσο με την "κάλπικη" νίκη δεν είχε γιουχάρει. Στο Περιστέρι τα ίδια με τη διαιτησία. Στο ποδόσφαιρο πρέπει να υπάρχουν και οι Κυριακές που ο Παναθηναϊκός, για παράδειγμα, θα χάνει από τον Πανθρακικό. Οπως κι έγινε. Αλλιώς το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να έχει νόημα. Και ακριβώς επειδή αυτές οι Κυριακές είναι απαραίτητες, όταν για κάποιους έχουν πάψει να υπάρχουν, το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται λανθάνουσες γενιές οπαδών. Οπως αυτές που πλέον υπάρχουν στην Ελλάδα.
Δεν γίνεται, όμως, ρε παιδιά να αποφεύγουμε τους αγώνες που από πριν γνωρίζουμε ότι θα μας σπάσουν τα νεύρα και να μας "χαλάτε" και τα Ατρόμητος - Πανιώνιος. Τα ΠΑΣ Γιάννινα - Παναιτωλικός (τυχαία επιλογή). Να μας "χαλάτε" και το Κύπελλο. Αυτό είναι "ψυχρός" πόλεμος. Και ο "ψυχρός" πόλεμος δεν παλεύεται. Δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο θα σκαρφιστείτε να μας "χαλάσετε" στη συνέχεια. Ισως και τα φιλικά...
Μην μας σπάτε άλλο τα νεύρα. Αφήστε μας τουλάχιστον να χαρούμε άλλους αγώνες, που δεν έχουν τόση ...χάρη όσο οι υπόλοιποι. Οι "δικοί" σας. Εκείνος που θέλει να δει ποδόσφαιρο και όχι απλώς και μόνο νίκες, θα βρει τον τρόπο να διασκεδάσει ανεξαρτήτως ποιοι είναι οι αντίπαλοι. Μην το στερείτε και αυτό!
Και έρχεται και αυτή η Ντόρτμουντ Δευτεριάτικα να μας ανακοινώσει ότι σε μία χρονιά που κινδύνεψε ακόμη και με υποβιβασμό, σχεδόν δύο εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν από κοντά αγώνες της. Για να μας σπάσει κι άλλο τα νεύρα...
*Πηγή: sport-fm.gr*
Ακόμη και το αυτονόητο για οποιαδήποτε (άλλη) ποδοσφαιρική κοινωνία το έχουμε ξεπεράσει. Το να θέλουμε, δηλαδή, ένα πρωτάθλημα με αγωνιστικό ενδιαφέρον τουλάχιστον μέχρι τον Φλεβάρη ρε αδερφέ. Κανονικά δεν θα έπρεπε καν να το ζητάμε. Θα έπρεπε να το θεωρούμε de facto. Κι όμως, φτάσαμε στο σημείο να μην το έχουμε και να το θεωρούμε και φυσιολογικό.
Αυτό από μόνο του δείχνει τον ξεπεσμό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλλά έστω κι έτσι, σε έναν κανονικό ποδοσφαιρικό κόσμο, εκείνος που θέλει να βρει ποδόσφαιρο, θα μπορούσε να το βρει. Να ξεπεράσει το αυτονόητο, ένα πρωτάθλημα που δεν έχει νόημα και να αναζητήσει αλλού τις μικρές χαρές του.
Αμ δε. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να κάνει το 30 στα 30 χωρίς να χαλάει κάθε τρεις και λίγο το νευρικό σύστημα ακόμη και δικών του οπαδών. Και στο κάτω - κάτω, αν δεν το κάνει γιατί κάποιο ματς θα στραβώσει και δεν θα... στραβωθεί ο διαιτητής να δώσει το πεναλτάκι για να το ισιώσει, δεν χάθηκε και ο κόσμος.
Ο ΠΑΟΚ έσπασε κι εκείνος τα νεύρα της Τούμπας κόντρα στον Πλατανιά. Κυρίως με το πέναλτι που πήρε, γιατί κάτι τέτοια 0-0 τα έχει ξαναζήσει τα τελευταία χρόνια. Τόσο πολύ, όμως, όσο με την "κάλπικη" νίκη δεν είχε γιουχάρει. Στο Περιστέρι τα ίδια με τη διαιτησία. Στο ποδόσφαιρο πρέπει να υπάρχουν και οι Κυριακές που ο Παναθηναϊκός, για παράδειγμα, θα χάνει από τον Πανθρακικό. Οπως κι έγινε. Αλλιώς το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να έχει νόημα. Και ακριβώς επειδή αυτές οι Κυριακές είναι απαραίτητες, όταν για κάποιους έχουν πάψει να υπάρχουν, το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται λανθάνουσες γενιές οπαδών. Οπως αυτές που πλέον υπάρχουν στην Ελλάδα.
Δεν γίνεται, όμως, ρε παιδιά να αποφεύγουμε τους αγώνες που από πριν γνωρίζουμε ότι θα μας σπάσουν τα νεύρα και να μας "χαλάτε" και τα Ατρόμητος - Πανιώνιος. Τα ΠΑΣ Γιάννινα - Παναιτωλικός (τυχαία επιλογή). Να μας "χαλάτε" και το Κύπελλο. Αυτό είναι "ψυχρός" πόλεμος. Και ο "ψυχρός" πόλεμος δεν παλεύεται. Δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο θα σκαρφιστείτε να μας "χαλάσετε" στη συνέχεια. Ισως και τα φιλικά...
Μην μας σπάτε άλλο τα νεύρα. Αφήστε μας τουλάχιστον να χαρούμε άλλους αγώνες, που δεν έχουν τόση ...χάρη όσο οι υπόλοιποι. Οι "δικοί" σας. Εκείνος που θέλει να δει ποδόσφαιρο και όχι απλώς και μόνο νίκες, θα βρει τον τρόπο να διασκεδάσει ανεξαρτήτως ποιοι είναι οι αντίπαλοι. Μην το στερείτε και αυτό!
Και έρχεται και αυτή η Ντόρτμουντ Δευτεριάτικα να μας ανακοινώσει ότι σε μία χρονιά που κινδύνεψε ακόμη και με υποβιβασμό, σχεδόν δύο εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν από κοντά αγώνες της. Για να μας σπάσει κι άλλο τα νεύρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου