Γράφει ο Μιχάλης Τσώχος
Ό,τι και αν γίνει το Σάββατο στο Ουέμπλεϊ, αυτός ο τελικός του Τσάμπιονς Ληγκ, θα φέρει την σφραγίδα του Ουαλλού άσσου της Μάντσεστερ. Μπορεί να είναι μία ακόμη ευκαιρία για τον Μέσσι, να δείξει ότι δίκαια θεωρείται από πολλούς, ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην ιστορία, και μια επιπλέον μαγική παράσταση, από το «αριστερό του πόδι», θα εδραιώσει αυτή την άποψη. Όμως τα όσα έχουν γίνει εδώ και μία εβδομάδα, με την εξωσυζυγική περιπέτεια του Γκιγγς, νομίζω, ότι θα κλέψουν σημαντικό μερίδιο, αν δεν επισκιάσουν, το πιθανό σόου από την Μπάρτσα και τον Αργεντινό. Με δεδομένο, ότι η έδρα του τελικού, θα είναι σε Αγγλικό έδαφος.
Αγωνιστικά, ο Γκιγγς είναι από τους πλέον αδικημένους παίκτες στον κόσμο. Ενώ στα Βρεττανικά νησιά, αναγνωρίζεται πλήρως η αξία του-χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη δημοσιοποίηση της κορυφαίας 11άδας της δεκαετίας, που προέκυψε από δημοψήφισμα των προπονητών της πρέμιερ και ο Ουαλλός με το συντριπτικό ποσοστό του 87% κατέλαβε την θέση το αριστερού εξτρέμ-δεν συμβαίνει το ίδιο και με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο Ρούνεϊ, ο Μπέκαμ, ακόμη και ο Σκόουλς θεωρούνται από τους φιλάθλους καλύτεροι του. Και έχει λογική μια τέτοια αντιμετώπιση, αφού ποτέ του δεν έπαιξε σε ένα μεγάλο τουρνουά με την εθνική του ομάδα, ενώ και η απόδοση του, στους τρεις τελικούς του Τσάμπιονς Ληγκ, δεν «έβγαλε μάτια»: στο τρεμπλ του 1999 έπαιξε στην δεξιά πλευρά (αριστερό χαφ στην τετράδα ήταν ο Μπλόμκβιστ και ο Μπέκαμ κεντρικό, δίπλα στον Μπατ) χωρίς να ξεχωρίσει. Το 2008 μπήκε αλλαγή στο 87, στην θέση του Σκόουλς και ήταν πάντως ο άνθρωπος, που ευστόχησε στο τελευταίο πέναλτυ (πριν αστοχήσει ο Ανελκά), ενώ την επόμενη σεζόν παρασύρθηκε και αυτός από την «καταιγίδα Μπάρτσα». Είναι η ευκαιρία λοιπόν, έστω και στα 37 του, να δείξει σε όλους, ότι άδικα δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους.
Τα όσα έγιναν με την Ιμογέν Τόμας όμως, που μοιάζουν με βρεττανική σαπουνόπερα, και η έκταση της προσπάθεια του, να μην αποκαλυφθεί τίποτε στο Τύπο, που τελικά απέτυχε, τον έχουν κάνει πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο. Από τις σκανδαλοθηρικές εφημερίδες, που έχουν λεπτομέρειες πικάντικες, με τις απειλές, που δέχεται το μοντέλο, ή την βέρα, που έβγαλε η 32χρονη σύζυγος του Στέισι (αν και δημόσια φέρεται να τον στηρίζει, λέγοντας του να παίξει τον αγώνα της ζωής του). Αλλά και τις πιο σοβαρές, που εξετάζουν τα όρια της ελευθερίας του Τύπου και του Διαδικτύου, ανοίγοντας μια ολόκληρη συζήτηση, σε μία υποκριτική, ούτως ή άλλως, «σεμνότυφη» κοινωνία.
Μέχρι και στην Βουλή των Κοινοτήτων έχει γίνει θέμα, με τον δημοκρατικό Τζον Χίμινγκ, να δημοσιοποιεί το όνομα του, εκμεταλλευόμενος την βουλευτική του ασυλία, ενώ ο πρωθυπουργός Τζον Κάμερον, εξετάζει την περίπτωση να φέρει νόμο, ώστε να περιορίζεται η δυνατότητα των «πλουσίων», να βγάζουν τις «σούπερ-εντολές» από τα δικαστήρια, που απαγορεύουν την δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων, για θέματα, που άπτονται της οικογενειακής και προσωπικής ζωής, παρόλο, που είναι ευρύτερα γνωστή η «δράση τους». Απόφαση, που ο κύριος Κηθ Σίλινγκ και το δικηγορικό του γραφείο, εξασφάλισε και για τον Γκιγγς, έναντι 200 χιλιάδων λιρών, όσα δηλαδή δύο βδομαδιάτικα του παίκτη, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού το Twitter, ήταν το «εργαλείο», που κατέστρεψε την δημόσια εικόνα του «καλού παιδιού». Και όσες αγωγές και αν φάνε οι Αμερικάνοι, ουδέποτε θα συναινέσουν στο αίτημα των δικηγόρων, για να τους δοθεί ο σχετικός κατάλογος των χρηστών.
Η τραυματική εμπειρία που είχε από τον πατέρα του Ντάνι Ουίλσον και τον χωρισμό με την μητέρα του, που άλλωστε τον έκανε να υιοθετήσει και το επίθετο της, ίσως εξηγεί και την λυσσώδη προσπάθεια του, να διαφυλάξει το δικό του ατόπημα. Είναι φανερή η σκέψη του, το όλο θέμα, να μην επηρεάσει την δική του οικογενειακή γαλήνη και κυρίως την σχέση του με τα δύο παιδιά του. Όπως και να έχει όμως, πλέον θα είναι στο επίκεντρο του τελικού. Το αν θα καταφέρει με την εντός των γραμμών απόδοση του, να «σβήσει» τις «εκτός των γραμμών», θα το ξέρουμε το βράδυ του Σαββάτου.
Πηγή: theplayer.gr
Ό,τι και αν γίνει το Σάββατο στο Ουέμπλεϊ, αυτός ο τελικός του Τσάμπιονς Ληγκ, θα φέρει την σφραγίδα του Ουαλλού άσσου της Μάντσεστερ. Μπορεί να είναι μία ακόμη ευκαιρία για τον Μέσσι, να δείξει ότι δίκαια θεωρείται από πολλούς, ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην ιστορία, και μια επιπλέον μαγική παράσταση, από το «αριστερό του πόδι», θα εδραιώσει αυτή την άποψη. Όμως τα όσα έχουν γίνει εδώ και μία εβδομάδα, με την εξωσυζυγική περιπέτεια του Γκιγγς, νομίζω, ότι θα κλέψουν σημαντικό μερίδιο, αν δεν επισκιάσουν, το πιθανό σόου από την Μπάρτσα και τον Αργεντινό. Με δεδομένο, ότι η έδρα του τελικού, θα είναι σε Αγγλικό έδαφος.
Αγωνιστικά, ο Γκιγγς είναι από τους πλέον αδικημένους παίκτες στον κόσμο. Ενώ στα Βρεττανικά νησιά, αναγνωρίζεται πλήρως η αξία του-χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη δημοσιοποίηση της κορυφαίας 11άδας της δεκαετίας, που προέκυψε από δημοψήφισμα των προπονητών της πρέμιερ και ο Ουαλλός με το συντριπτικό ποσοστό του 87% κατέλαβε την θέση το αριστερού εξτρέμ-δεν συμβαίνει το ίδιο και με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο Ρούνεϊ, ο Μπέκαμ, ακόμη και ο Σκόουλς θεωρούνται από τους φιλάθλους καλύτεροι του. Και έχει λογική μια τέτοια αντιμετώπιση, αφού ποτέ του δεν έπαιξε σε ένα μεγάλο τουρνουά με την εθνική του ομάδα, ενώ και η απόδοση του, στους τρεις τελικούς του Τσάμπιονς Ληγκ, δεν «έβγαλε μάτια»: στο τρεμπλ του 1999 έπαιξε στην δεξιά πλευρά (αριστερό χαφ στην τετράδα ήταν ο Μπλόμκβιστ και ο Μπέκαμ κεντρικό, δίπλα στον Μπατ) χωρίς να ξεχωρίσει. Το 2008 μπήκε αλλαγή στο 87, στην θέση του Σκόουλς και ήταν πάντως ο άνθρωπος, που ευστόχησε στο τελευταίο πέναλτυ (πριν αστοχήσει ο Ανελκά), ενώ την επόμενη σεζόν παρασύρθηκε και αυτός από την «καταιγίδα Μπάρτσα». Είναι η ευκαιρία λοιπόν, έστω και στα 37 του, να δείξει σε όλους, ότι άδικα δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους.
Τα όσα έγιναν με την Ιμογέν Τόμας όμως, που μοιάζουν με βρεττανική σαπουνόπερα, και η έκταση της προσπάθεια του, να μην αποκαλυφθεί τίποτε στο Τύπο, που τελικά απέτυχε, τον έχουν κάνει πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο. Από τις σκανδαλοθηρικές εφημερίδες, που έχουν λεπτομέρειες πικάντικες, με τις απειλές, που δέχεται το μοντέλο, ή την βέρα, που έβγαλε η 32χρονη σύζυγος του Στέισι (αν και δημόσια φέρεται να τον στηρίζει, λέγοντας του να παίξει τον αγώνα της ζωής του). Αλλά και τις πιο σοβαρές, που εξετάζουν τα όρια της ελευθερίας του Τύπου και του Διαδικτύου, ανοίγοντας μια ολόκληρη συζήτηση, σε μία υποκριτική, ούτως ή άλλως, «σεμνότυφη» κοινωνία.
Μέχρι και στην Βουλή των Κοινοτήτων έχει γίνει θέμα, με τον δημοκρατικό Τζον Χίμινγκ, να δημοσιοποιεί το όνομα του, εκμεταλλευόμενος την βουλευτική του ασυλία, ενώ ο πρωθυπουργός Τζον Κάμερον, εξετάζει την περίπτωση να φέρει νόμο, ώστε να περιορίζεται η δυνατότητα των «πλουσίων», να βγάζουν τις «σούπερ-εντολές» από τα δικαστήρια, που απαγορεύουν την δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων, για θέματα, που άπτονται της οικογενειακής και προσωπικής ζωής, παρόλο, που είναι ευρύτερα γνωστή η «δράση τους». Απόφαση, που ο κύριος Κηθ Σίλινγκ και το δικηγορικό του γραφείο, εξασφάλισε και για τον Γκιγγς, έναντι 200 χιλιάδων λιρών, όσα δηλαδή δύο βδομαδιάτικα του παίκτη, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού το Twitter, ήταν το «εργαλείο», που κατέστρεψε την δημόσια εικόνα του «καλού παιδιού». Και όσες αγωγές και αν φάνε οι Αμερικάνοι, ουδέποτε θα συναινέσουν στο αίτημα των δικηγόρων, για να τους δοθεί ο σχετικός κατάλογος των χρηστών.
Η τραυματική εμπειρία που είχε από τον πατέρα του Ντάνι Ουίλσον και τον χωρισμό με την μητέρα του, που άλλωστε τον έκανε να υιοθετήσει και το επίθετο της, ίσως εξηγεί και την λυσσώδη προσπάθεια του, να διαφυλάξει το δικό του ατόπημα. Είναι φανερή η σκέψη του, το όλο θέμα, να μην επηρεάσει την δική του οικογενειακή γαλήνη και κυρίως την σχέση του με τα δύο παιδιά του. Όπως και να έχει όμως, πλέον θα είναι στο επίκεντρο του τελικού. Το αν θα καταφέρει με την εντός των γραμμών απόδοση του, να «σβήσει» τις «εκτός των γραμμών», θα το ξέρουμε το βράδυ του Σαββάτου.
Πηγή: theplayer.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου