Ο Αρης, όπως και όλες οι μεγάλες ομάδες του
ελληνικού ποδοσφαίρου, λειτουργούν υπό το καθεστώς μιας ιδιότυπης
πίεσης. Γράφει ο Παναγιώτης Στεφάνου.
Και κυρίως η πίεση αυτή αφορά τα αποτελέσματα. Ότι προσπάθεια κι αν
καταβάλει κανείς, το καλύτερο ποδόσφαιρο του κόσμου κι αν παίζει, αν δεν
κερδίζει, είναι απλά αποτυχημένος και πρέπει να αντικατασταθεί. Πρέπει
να φύγει!
Και αυτό ισχύει για όλους. Ποδοσφαιριστές και προπονητές. Ειδικά για τους τελευταίους η κατάσταση είναι αφόρητη. Θα πείτε, γνωστά πράγματα, χρόνια τώρα, γιατί τα επαναλαμβάνεις και κουράζεσαι;
Τα επαναλαμβάνω με αφορμή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί στον Αρη, σχετικά με την παραμονή του Σάκη Τσιώλη και την ψήφο εμπιστοσύνης που παίρνει (πολύ ορθώς), σχεδόν μετά το τέλος κάθε αγώνα. «Προχώρα» του είπαν οι άνθρωποι της ομάδας, μετά το 0-1 από τον Ατρόμητο, μετά το 0-0 με την Ξάνθη, μετά το 1-1 της Κρήτης. Δηλαδή, το αυτονόητο γινόταν είδηση και όλοι περίμεναν το επόμενο αποτέλεσμα.
Ότι ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Η αίσθηση που επικρατεί είναι πως το μέλλον του Τσιώλη στον Αρη θα κριθεί από την έκβαση του ντέρμπι. Μέγα λάθος! Οσοι σκέφτονται κατ΄ αυτόν τον τρόπο είναι σίγουρο πως δεν βλέπουν ποδόσφαιρο και δεν επιθυμούν την ηρεμία και την πρόοδο της ομάδας. Διότι πως είναι δυνατόν να χαρακτηρίσεις ως αποτυχημένο (μέσα σε τέσσερα μόλις παιχνίδια) έναν προπονητή που με τόσο κόπο κατάφερες να πείσεις να ρίξει άγκυρα στο «Κλ. Βικελίδης», αθετώντας από τη μεριά του την ηθική δέσμευση που είχε αναλάβει απέναντι στο φίλαθλο κοινό του Βόλου;
Πως θα καταδικάσεις τον ίδιο άνθρωπο που πέρυσι είχε 5 στα 5 και αποθεωνόταν σε κάθε του βήμα; Τι έχει αλλάξει από τότε; Απλά και μόνο δυο – τρία ατυχή αποτελέσματα, είναι ικανά να κρίνουν το έργο ενός προπονητή; Εάν ο Αρης κερδίσει τον ΠΑΟΚ ο Τσιώλης θα είναι και πάλι ο μέγας κόουτς ή απλά θα πάρει παράταση για το ματς με την ΑΕΚ;
Ερωτήματα αμείλικτα, όμως υπαρκτά και απολύτως λογικά. ΕΥΤΥΧΩΣ μέχρι αυτή την ώρα η διοίκηση της ΠΑΕ Αρης δεν έχει μπει σε αυτή την λογική, επιδεικνύοντας ωριμότητα. Εχει άλλωστε την απαιτούμενη εμπειρία στη διαχείριση τέτοιου είδους καταστάσεων. Το ερώτημα βεβαίως είναι, πόσο θα αντέξει την πίεση του κόσμου σε περίπτωση νέου στραβοπατήματος την ερχόμενη Κυριακή.
Σαφώς και ο Αρης δεν μπορεί να μένει χωρίς νίκες επί μακρόν. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ουσιαστικά η ομάδα βρίσκεται ακόμη σε στάδιο προετοιμασίας μετά τις προσθήκες που έγιναν τελευταία και χρειάζονται, άπαντες, δουλειά. Όμως σιγά-σιγά αυτή η ομάδα δείχνει πως μπορεί να βρει τα πατήματά της και να καλύψει το χαμένο έδαφος. Διότι, δεν έχει έρθει και η συντέλεια του κόσμου. Το πρωτάθλημα έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του και όπως φαίνεται θα μακρύνει ακόμη περισσότερο μετά την αύξηση των 18!
Προς τι, λοιπόν, ο πανικός; Εκτός κι αν υπάρχει η εντύπωση πως οι ομάδες χτίζονται από τη μια μέρα στην άλλη...
Αυτό που πρέπει να κάνει ο Αρης είναι να δώσει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη στον Τσιώλη και να εμπιστευθεί απόλυτα την ομάδα που αυτός χτίζει. Και θα έρθουν και τα αποτελέσματα. Ισως κόντρα στον ΠΑΟΚ, ίσως λίγο μετά. Όμως θα έρθουν...
Πηγή: novasports.gr
Και αυτό ισχύει για όλους. Ποδοσφαιριστές και προπονητές. Ειδικά για τους τελευταίους η κατάσταση είναι αφόρητη. Θα πείτε, γνωστά πράγματα, χρόνια τώρα, γιατί τα επαναλαμβάνεις και κουράζεσαι;
Τα επαναλαμβάνω με αφορμή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί στον Αρη, σχετικά με την παραμονή του Σάκη Τσιώλη και την ψήφο εμπιστοσύνης που παίρνει (πολύ ορθώς), σχεδόν μετά το τέλος κάθε αγώνα. «Προχώρα» του είπαν οι άνθρωποι της ομάδας, μετά το 0-1 από τον Ατρόμητο, μετά το 0-0 με την Ξάνθη, μετά το 1-1 της Κρήτης. Δηλαδή, το αυτονόητο γινόταν είδηση και όλοι περίμεναν το επόμενο αποτέλεσμα.
Ότι ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Η αίσθηση που επικρατεί είναι πως το μέλλον του Τσιώλη στον Αρη θα κριθεί από την έκβαση του ντέρμπι. Μέγα λάθος! Οσοι σκέφτονται κατ΄ αυτόν τον τρόπο είναι σίγουρο πως δεν βλέπουν ποδόσφαιρο και δεν επιθυμούν την ηρεμία και την πρόοδο της ομάδας. Διότι πως είναι δυνατόν να χαρακτηρίσεις ως αποτυχημένο (μέσα σε τέσσερα μόλις παιχνίδια) έναν προπονητή που με τόσο κόπο κατάφερες να πείσεις να ρίξει άγκυρα στο «Κλ. Βικελίδης», αθετώντας από τη μεριά του την ηθική δέσμευση που είχε αναλάβει απέναντι στο φίλαθλο κοινό του Βόλου;
Πως θα καταδικάσεις τον ίδιο άνθρωπο που πέρυσι είχε 5 στα 5 και αποθεωνόταν σε κάθε του βήμα; Τι έχει αλλάξει από τότε; Απλά και μόνο δυο – τρία ατυχή αποτελέσματα, είναι ικανά να κρίνουν το έργο ενός προπονητή; Εάν ο Αρης κερδίσει τον ΠΑΟΚ ο Τσιώλης θα είναι και πάλι ο μέγας κόουτς ή απλά θα πάρει παράταση για το ματς με την ΑΕΚ;
Ερωτήματα αμείλικτα, όμως υπαρκτά και απολύτως λογικά. ΕΥΤΥΧΩΣ μέχρι αυτή την ώρα η διοίκηση της ΠΑΕ Αρης δεν έχει μπει σε αυτή την λογική, επιδεικνύοντας ωριμότητα. Εχει άλλωστε την απαιτούμενη εμπειρία στη διαχείριση τέτοιου είδους καταστάσεων. Το ερώτημα βεβαίως είναι, πόσο θα αντέξει την πίεση του κόσμου σε περίπτωση νέου στραβοπατήματος την ερχόμενη Κυριακή.
Σαφώς και ο Αρης δεν μπορεί να μένει χωρίς νίκες επί μακρόν. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ουσιαστικά η ομάδα βρίσκεται ακόμη σε στάδιο προετοιμασίας μετά τις προσθήκες που έγιναν τελευταία και χρειάζονται, άπαντες, δουλειά. Όμως σιγά-σιγά αυτή η ομάδα δείχνει πως μπορεί να βρει τα πατήματά της και να καλύψει το χαμένο έδαφος. Διότι, δεν έχει έρθει και η συντέλεια του κόσμου. Το πρωτάθλημα έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του και όπως φαίνεται θα μακρύνει ακόμη περισσότερο μετά την αύξηση των 18!
Προς τι, λοιπόν, ο πανικός; Εκτός κι αν υπάρχει η εντύπωση πως οι ομάδες χτίζονται από τη μια μέρα στην άλλη...
Αυτό που πρέπει να κάνει ο Αρης είναι να δώσει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη στον Τσιώλη και να εμπιστευθεί απόλυτα την ομάδα που αυτός χτίζει. Και θα έρθουν και τα αποτελέσματα. Ισως κόντρα στον ΠΑΟΚ, ίσως λίγο μετά. Όμως θα έρθουν...
Πηγή: novasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου