Το θέμα ήταν πρώτο σε όλες τις στήλες των σοβαρών
πολιτικών εφημερίδων της Βρετανίας κι όχι άδικα. Συνεχίστηκε και χθες.
Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας.
Τα πυροτεχνήματα που εκτόξευσαν στον βαρύ αγγλικό ουρανό η Κάρεν Μέρφι
και οι συνάδελφοί της ιδιοκτήτες των παραδοσιακών παμπ της Γηραιάς
Αλβιόνας, μόλις έγινε γνωστή η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα
τηλεοπτικά δικαιώματα, άρχισαν να ξεθωριάζουν και η επόμενη ημέρα βρήκε
όλους τους εμπλεκόμενους μουδιασμένους.
Η απόφαση –που έγινε πρωτοσέλιδο όπου υπάρχουν φανατικοί του ποδοσφαίρου– εκ πρώτης όψεως έμοιαζε ιδανική για τους τηλεθεατές, τους επαγγελματίες των παμπ και όσους φυσικά αγαπούν τα παραμύθια «βιοπαλαίστρια εναντίον κολοσσών 1-0», και δυσοίωνη για την Πρέμιερ Λιγκ, τις ομάδες και τους μεγιστάνες των μίντια. Ωστόσο, μια πιο ψύχραιμη ματιά δείχνει πως οι μόνοι που σίγουρα σκόραραν είναι οι δικηγόροι.
Αυτοί οι τελευταίοι είναι που έπειτα από την αναμενόμενη επικύρωση της απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο θα κληθούν –έναντι χρυσών αμοιβών– είτε να δικαιώσουν το κατεστημένο μοντέλο των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Πρέμιερ Λιγκ, που της έχει αποφέρει τα τελευταία 20 χρόνια μια αύξηση των εσόδων της από 304 εκατ. λίρες στα 3,5 δισ. λίρες (!), είτε να κερδίσουν δόξα υπερασπιζόμενοι τους «ταπεινούς» αντιπάλους.
Οι διαφωνίες μεταξύ των ειδικών στην ερμηνεία της απόφασης πως «είναι αντίθετο προς το δίκαιο της Ενωσης σύστημα αδειών αναμεταδόσεως ποδοσφαιρικών αγώνων, βάσει του οποίου παρέχεται στους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς εδαφική αποκλειστικότητα ανά κράτος-μέλος και απαγορεύεται στους τηλεθεατές να παρακολουθούν τις εκπομπές αυτές με κάρτα αποκωδικοποιητή στα άλλα κράτη-μέλη», είναι πολλές. Κάποιοι υποστηρίζουν πως η ετυμηγορία του δικαστηρίου του Λουξεμβούργου, που υπερασπίζεται τους ευρωπαϊκούς νόμους της ελεύθερης αγοράς, δίνοντας μοναδικό δικαίωμα στην Πρέμιερ Λιγκ να επιβάλει τον δικό της νόμο στους χώρους καφέ-εστιατορίων, καθώς στη διάρκεια των μεταδόσεων αγώνων εμπεριέχονται προστατευόμενα έργα όπως το σήμα και τα λογότυπα των ομάδων και της διοργανώτριας, θα επιφέρει κατακλυσμιαίες και θεμελιώδεις αλλαγές. Στον αντίποδα, η ποδοσφαιρική βιομηχανία θεωρεί πως έστω κι αν δεν καταφέρει να αποτρέψει τους πολίτες να προμηθευτούν κάρτα αποκωδικοποιητή από ξένη χώρα, η ζημιά θα περιοριστεί εκεί, όμως όλες οι απόψεις συγκλίνουν σε ένα γεγονός: πως οι ειδικευόμενοι στο αθλητικό δίκαιο δικηγόροι θα αυξήσουν ραγδαία τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Ποια είναι όμως πραγματικά η αλήθεια για την Πρέμιερ Λιγκ που εμφανίστηκε προχθές ταπεινωμένη από μια μεσήλικη ιδιοκτήτρια παμπ στο Πόρτσμουθ; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Guardian», κύκλοι της ποδοσφαιρικής αρχής τονίζουν πως όχι μόνο δεν υπέστησαν συντριπτική ήττα, αλλά αντιθέτως εμφανίζονται ικανοποιημένοι. Κι αυτό γιατί πολύ απλά φοβούνταν τα χειρότερα μετά τη δήλωση ενός εκ των οκτώ γενικών εισαγγελέων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, πως το τωρινό μοντέλο διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων αντιβαίνει κατάφορα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ τελικά η απόφαση έχει πολλές παραμέτρους που εστιάζουν στην προστασία πνευματικών δικαιωμάτων. Δεδομένου, λοιπόν, πως η εικόνα των ματς που δίνεται σε κάθε συσκευή είναι η ίδια και εμπεριέχει τη μουσική, τα γραφικά και τα σήματα της Πρέμιερ Λιγκ, τα οποία το ίδιο δικαστήριο έκρινε πως της ανήκουν και χρειάζεται η έγκρισή της για τη μετάδοση, μάλλον δε θα δυσκολευτεί στην τελική κρίση να κερδίσει το χαμένο έδαφος. Ο,τι κι αν συμβεί τελικά, το θέμα δεν πρόκειται να κλείσει, ενώ το παραμυθάκι με την κυρία Μέρφι που κέρδισε τις ποδοσφαιρικές εταιρείες και τον ίδιο το Μέρντοχ, θα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά της ποδοσφαιρόφιλης Βρετανίας.
ΥΓ: Η συζήτηση γύρω από την… ελληνοποίηση του Βιεϊρίνια προς όφελος της Εθνικής καλό θα ήταν να πάρει ένα τέλος. Οχι γιατί θα συνέφερε ή όχι μεσοπρόθεσμα τη γαλανόλευκη, αλλά διότι εν όψει μιας κρίσιμης αναμέτρησης με την Κροατία, στην οποία κρίνεται μια πρόκριση σε τελική φάση Euro, θα ήταν χρήσιμο να αποφεύγεται οποιαδήποτε διατύπωση ή έστω φήμη που θα πλήγωνε το ήδη καταρρακωμένο γόητρο των διεθνών μας. Ο νοών νοείτω…
Πηγή: Εξέδρα
Η απόφαση –που έγινε πρωτοσέλιδο όπου υπάρχουν φανατικοί του ποδοσφαίρου– εκ πρώτης όψεως έμοιαζε ιδανική για τους τηλεθεατές, τους επαγγελματίες των παμπ και όσους φυσικά αγαπούν τα παραμύθια «βιοπαλαίστρια εναντίον κολοσσών 1-0», και δυσοίωνη για την Πρέμιερ Λιγκ, τις ομάδες και τους μεγιστάνες των μίντια. Ωστόσο, μια πιο ψύχραιμη ματιά δείχνει πως οι μόνοι που σίγουρα σκόραραν είναι οι δικηγόροι.
Αυτοί οι τελευταίοι είναι που έπειτα από την αναμενόμενη επικύρωση της απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο θα κληθούν –έναντι χρυσών αμοιβών– είτε να δικαιώσουν το κατεστημένο μοντέλο των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Πρέμιερ Λιγκ, που της έχει αποφέρει τα τελευταία 20 χρόνια μια αύξηση των εσόδων της από 304 εκατ. λίρες στα 3,5 δισ. λίρες (!), είτε να κερδίσουν δόξα υπερασπιζόμενοι τους «ταπεινούς» αντιπάλους.
Οι διαφωνίες μεταξύ των ειδικών στην ερμηνεία της απόφασης πως «είναι αντίθετο προς το δίκαιο της Ενωσης σύστημα αδειών αναμεταδόσεως ποδοσφαιρικών αγώνων, βάσει του οποίου παρέχεται στους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς εδαφική αποκλειστικότητα ανά κράτος-μέλος και απαγορεύεται στους τηλεθεατές να παρακολουθούν τις εκπομπές αυτές με κάρτα αποκωδικοποιητή στα άλλα κράτη-μέλη», είναι πολλές. Κάποιοι υποστηρίζουν πως η ετυμηγορία του δικαστηρίου του Λουξεμβούργου, που υπερασπίζεται τους ευρωπαϊκούς νόμους της ελεύθερης αγοράς, δίνοντας μοναδικό δικαίωμα στην Πρέμιερ Λιγκ να επιβάλει τον δικό της νόμο στους χώρους καφέ-εστιατορίων, καθώς στη διάρκεια των μεταδόσεων αγώνων εμπεριέχονται προστατευόμενα έργα όπως το σήμα και τα λογότυπα των ομάδων και της διοργανώτριας, θα επιφέρει κατακλυσμιαίες και θεμελιώδεις αλλαγές. Στον αντίποδα, η ποδοσφαιρική βιομηχανία θεωρεί πως έστω κι αν δεν καταφέρει να αποτρέψει τους πολίτες να προμηθευτούν κάρτα αποκωδικοποιητή από ξένη χώρα, η ζημιά θα περιοριστεί εκεί, όμως όλες οι απόψεις συγκλίνουν σε ένα γεγονός: πως οι ειδικευόμενοι στο αθλητικό δίκαιο δικηγόροι θα αυξήσουν ραγδαία τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Ποια είναι όμως πραγματικά η αλήθεια για την Πρέμιερ Λιγκ που εμφανίστηκε προχθές ταπεινωμένη από μια μεσήλικη ιδιοκτήτρια παμπ στο Πόρτσμουθ; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Guardian», κύκλοι της ποδοσφαιρικής αρχής τονίζουν πως όχι μόνο δεν υπέστησαν συντριπτική ήττα, αλλά αντιθέτως εμφανίζονται ικανοποιημένοι. Κι αυτό γιατί πολύ απλά φοβούνταν τα χειρότερα μετά τη δήλωση ενός εκ των οκτώ γενικών εισαγγελέων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, πως το τωρινό μοντέλο διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων αντιβαίνει κατάφορα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ τελικά η απόφαση έχει πολλές παραμέτρους που εστιάζουν στην προστασία πνευματικών δικαιωμάτων. Δεδομένου, λοιπόν, πως η εικόνα των ματς που δίνεται σε κάθε συσκευή είναι η ίδια και εμπεριέχει τη μουσική, τα γραφικά και τα σήματα της Πρέμιερ Λιγκ, τα οποία το ίδιο δικαστήριο έκρινε πως της ανήκουν και χρειάζεται η έγκρισή της για τη μετάδοση, μάλλον δε θα δυσκολευτεί στην τελική κρίση να κερδίσει το χαμένο έδαφος. Ο,τι κι αν συμβεί τελικά, το θέμα δεν πρόκειται να κλείσει, ενώ το παραμυθάκι με την κυρία Μέρφι που κέρδισε τις ποδοσφαιρικές εταιρείες και τον ίδιο το Μέρντοχ, θα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά της ποδοσφαιρόφιλης Βρετανίας.
ΥΓ: Η συζήτηση γύρω από την… ελληνοποίηση του Βιεϊρίνια προς όφελος της Εθνικής καλό θα ήταν να πάρει ένα τέλος. Οχι γιατί θα συνέφερε ή όχι μεσοπρόθεσμα τη γαλανόλευκη, αλλά διότι εν όψει μιας κρίσιμης αναμέτρησης με την Κροατία, στην οποία κρίνεται μια πρόκριση σε τελική φάση Euro, θα ήταν χρήσιμο να αποφεύγεται οποιαδήποτε διατύπωση ή έστω φήμη που θα πλήγωνε το ήδη καταρρακωμένο γόητρο των διεθνών μας. Ο νοών νοείτω…
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου