Να 'ναι καλά ο Σπανούλης που επέλεξε να αλλάξει
στρατόπεδο. Μπορεί να στεναχωρήθηκαν οι πράσινοι αλλά στο τέλος πήραν
τους τίτλους. Μπορεί να ενθουσιάστηκαν οι κόκκινοι, έμειναν όμως με το
κύπελλο. Γράφει ο Τάσος Μαγουλάς.
Στο τέλος της ημέρας έχουμε σε διαφορετικές πλευρές τους καλύτερους.
Μπορούμε να τους δούμε σε ένας εναντίον ενός ή να μην τους δούμε όπως
τους περιόρισαν οι Σέρβοι κόουτς στο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός.
Την γλυτώνουν για μία εβδομάδα. Σπανούλης και Διαμαντίδης γλύτωσαν τους κουμπάρους. Τον έναν από την γκρίνια για τις επιλογές των ξένων, τον άλλο για την αδυναμία να "καθαρίσει" παιχνίδια που από νωρίς φαίνονταν δικά του.
Όταν όμως έχεις παρακολουθήσει ένα τέτοιο ρεσιτάλ τότε δεν μπορείς παρά να ασχοληθείς με τους δύο σύγχρονους ήρωες του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Σπανούλης πήρε ένα μετρίως μέτριο σύνολο από το χέρι και με 18 πόντους, τέσσερις ασίστ στα τελευταία οκτώ λεπτά και το οδήγησε σε μία πραγματικά μεγάλη νίκη.
Ο Διαμαντίδης χρειάστηκε να θυμηθεί την ηρωϊκή του εμφάνιση πέρυσι με την Ολύμπια και με δύο συγκλονιστικά τρίποντα έσωσε τον κακό Παναθηναϊκού του δεύτερου ημιχρόνου, χαρίζοντάς του τη δεύτερη θέση στον όμιλο.
Οι δύο καλύτεροι των ημερών μας. Για να είμαστε πιο σωστοί ο Διαμαντίδης είναι ο κορυφαίος αλλά πλέον έχει σοβαρό ανταγωνισμό για την πρωτιά. Μην σπεύσετε να φορέσετε τα χρωματιστά γυαλιά σας, διότι εδώ βρισκόμαστε σε ένα εθνικό θέμα. Επιτέλους. Οι παλαιότεροι ζήσαμε την κόντρα του Γιαννάκη με τον Γκάλη, την κουβέντα η οποία μας έφτιαχνε τις ημέρες μας. Σίγουρα ο Γκάλης ήταν ο ένας αλλά ο Γιαννάκης ήταν ο άλλος.
Ως δημοσιογράφοι κάναμε ένα λάθος. Συνεπαρμένοι από τις επιτυχίες του 2005 και του 2006 τολμήσαμε να θέσουμε θέμα σύγκρισης Γκάλη-Γιαννάκη με Διαμαντίδη-Παπαλουκά. Ταπεινή γνώμη; Δεν μπορείς να συγκρίνεις διαφορετικές εποχές, στυλ μπάσκετ ομάδες και κυρίως, παίκτες που υπήρξαν από τους καλύτερους στις εποχές τους με παίκτες που είναι οι καλύτεροι ανάμεσα σε όσους δεν παίζουν στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.
Σύμφωνοι δεν έχουμε Παρκερ, Κιριλένκο, Νοβίτσκι, Γκασόλ(και τους δύο) ίσως ούτε Μπατούμ, Καλδερόν, Τούρκογλου αλλά από την στιγμή που υπάρχει λοκ άουτ, τώρα μιλάμε εμείς.
Να 'ναι καλά ο Σπανούλης που επέλεξε να αλλάξει στρατόπεδο. Μπορεί να στεναχωρήθηκαν οι πράσινοι αλλά στο τέλος πήραν τους τίτλους. Μπορεί να ενθουσιάστηκαν οι κόκκινοι, έμειναν όμως με το κύπελλο. Στο τέλος της ημέρας έχουμε σε διαφορετικές πλευρές τους καλύτερους. Μπορούμε να τους δούμε σε ένας εναντίον ενός ή να μην τους δούμε όπως τους περιόρισαν οι Σέρβοι κόουτς στο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός.
Η κουβέντα όμως μπορεί να ανοίξει, με τα γυαλιά, τα χρωματιστά, στην τσέπη. Ωραία μπασκετική συζήτηση για όσα βλέπουμε φέτος από δύο εκπληκτικούς παίκτες οι οποίοι επιστρέφουν το μπάσκετ εκεί που το ξέραμε και το αγαπάμε: στους ήρωες. Αυτά τα παραμύθια με την τακτική, το πλάνο, το μυαλό, τελειώνουν διότι όταν οι κορυφαίοι κόουτς ακουμπούν την μπάλα στους ηγέτες τους με την εντολή: κάντε ότι μπορείτε, τότε το μπάσκετ γίνεται πολύ πιο όμορφο.
Ακόμα πιο όμορφη είναι η συζήτηση για το ποιος είναι πιο καυτός αυτή την στιγμή.
Ο Διαμαντίδης με τα 7/11 τρίποντα που καθάρισε την Μάλαγα ή ο Σπανούλης με τους 18 πόντους που εκτέλεσε την Μπιλμπάο. Πολύ ενδιαφέρον διότι έχουμε κοινό πεδίο δράσης(δύο καλές ισπανικές ομάδες), κοινό αποτέλεσμα, με παρεμφερή στατιστικά. Αναλογικά δε κοινή διαδρομή των ομάδων στην Ευρωλίγκα μετά από έξι αγώνες και η λογική λέει ότι δεν θα δούμε τέραστιες διάφορες άμεσα.
Σίγουρα ο Παναθηναϊκός διαθέτει περισσότερες επιλογές για να ξεκουράσει τον αρχηγό του, αλλά τον έχει στο παρκέ για 35 λεπτά(στα δύσκολα παιχνίδια) ενώ ο Σπανούλης με τους πολύ πιο άπειρους συμπαίκτες, αγωνίζεται για 30 λεπτά.
Οι πράσινοι, φέτος, δεν δείχνουν ικανοί να πάρουν αγώνες χωρίς τον αρχηγό τους(ΤΣΣΚΑ), ενώ για τον Ολυμπιακό δεν το συζητάμε καν.
Άρα; Άρα Ανοίγουμε την συζήτηση διότι οι ομάδες είναι οάσεις και ο καλύτερος είναι ο...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Παραθέτουμε τα στατιστικά της Ευρωλίγκα, χωρίς το ranking το οποίο αφορά μόνο στους αριθμούς και όχι στην συνολική προσφορά. Για την ιστορία ο Σπανούλης έχει 23 και και ο Διαμάντιδης 18.2.
Πηγή: Contra.gr
Την γλυτώνουν για μία εβδομάδα. Σπανούλης και Διαμαντίδης γλύτωσαν τους κουμπάρους. Τον έναν από την γκρίνια για τις επιλογές των ξένων, τον άλλο για την αδυναμία να "καθαρίσει" παιχνίδια που από νωρίς φαίνονταν δικά του.
Όταν όμως έχεις παρακολουθήσει ένα τέτοιο ρεσιτάλ τότε δεν μπορείς παρά να ασχοληθείς με τους δύο σύγχρονους ήρωες του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Σπανούλης πήρε ένα μετρίως μέτριο σύνολο από το χέρι και με 18 πόντους, τέσσερις ασίστ στα τελευταία οκτώ λεπτά και το οδήγησε σε μία πραγματικά μεγάλη νίκη.
Ο Διαμαντίδης χρειάστηκε να θυμηθεί την ηρωϊκή του εμφάνιση πέρυσι με την Ολύμπια και με δύο συγκλονιστικά τρίποντα έσωσε τον κακό Παναθηναϊκού του δεύτερου ημιχρόνου, χαρίζοντάς του τη δεύτερη θέση στον όμιλο.
Οι δύο καλύτεροι των ημερών μας. Για να είμαστε πιο σωστοί ο Διαμαντίδης είναι ο κορυφαίος αλλά πλέον έχει σοβαρό ανταγωνισμό για την πρωτιά. Μην σπεύσετε να φορέσετε τα χρωματιστά γυαλιά σας, διότι εδώ βρισκόμαστε σε ένα εθνικό θέμα. Επιτέλους. Οι παλαιότεροι ζήσαμε την κόντρα του Γιαννάκη με τον Γκάλη, την κουβέντα η οποία μας έφτιαχνε τις ημέρες μας. Σίγουρα ο Γκάλης ήταν ο ένας αλλά ο Γιαννάκης ήταν ο άλλος.
Ως δημοσιογράφοι κάναμε ένα λάθος. Συνεπαρμένοι από τις επιτυχίες του 2005 και του 2006 τολμήσαμε να θέσουμε θέμα σύγκρισης Γκάλη-Γιαννάκη με Διαμαντίδη-Παπαλουκά. Ταπεινή γνώμη; Δεν μπορείς να συγκρίνεις διαφορετικές εποχές, στυλ μπάσκετ ομάδες και κυρίως, παίκτες που υπήρξαν από τους καλύτερους στις εποχές τους με παίκτες που είναι οι καλύτεροι ανάμεσα σε όσους δεν παίζουν στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.
Σύμφωνοι δεν έχουμε Παρκερ, Κιριλένκο, Νοβίτσκι, Γκασόλ(και τους δύο) ίσως ούτε Μπατούμ, Καλδερόν, Τούρκογλου αλλά από την στιγμή που υπάρχει λοκ άουτ, τώρα μιλάμε εμείς.
Να 'ναι καλά ο Σπανούλης που επέλεξε να αλλάξει στρατόπεδο. Μπορεί να στεναχωρήθηκαν οι πράσινοι αλλά στο τέλος πήραν τους τίτλους. Μπορεί να ενθουσιάστηκαν οι κόκκινοι, έμειναν όμως με το κύπελλο. Στο τέλος της ημέρας έχουμε σε διαφορετικές πλευρές τους καλύτερους. Μπορούμε να τους δούμε σε ένας εναντίον ενός ή να μην τους δούμε όπως τους περιόρισαν οι Σέρβοι κόουτς στο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός.
Η κουβέντα όμως μπορεί να ανοίξει, με τα γυαλιά, τα χρωματιστά, στην τσέπη. Ωραία μπασκετική συζήτηση για όσα βλέπουμε φέτος από δύο εκπληκτικούς παίκτες οι οποίοι επιστρέφουν το μπάσκετ εκεί που το ξέραμε και το αγαπάμε: στους ήρωες. Αυτά τα παραμύθια με την τακτική, το πλάνο, το μυαλό, τελειώνουν διότι όταν οι κορυφαίοι κόουτς ακουμπούν την μπάλα στους ηγέτες τους με την εντολή: κάντε ότι μπορείτε, τότε το μπάσκετ γίνεται πολύ πιο όμορφο.
Ακόμα πιο όμορφη είναι η συζήτηση για το ποιος είναι πιο καυτός αυτή την στιγμή.
Ο Διαμαντίδης με τα 7/11 τρίποντα που καθάρισε την Μάλαγα ή ο Σπανούλης με τους 18 πόντους που εκτέλεσε την Μπιλμπάο. Πολύ ενδιαφέρον διότι έχουμε κοινό πεδίο δράσης(δύο καλές ισπανικές ομάδες), κοινό αποτέλεσμα, με παρεμφερή στατιστικά. Αναλογικά δε κοινή διαδρομή των ομάδων στην Ευρωλίγκα μετά από έξι αγώνες και η λογική λέει ότι δεν θα δούμε τέραστιες διάφορες άμεσα.
Σίγουρα ο Παναθηναϊκός διαθέτει περισσότερες επιλογές για να ξεκουράσει τον αρχηγό του, αλλά τον έχει στο παρκέ για 35 λεπτά(στα δύσκολα παιχνίδια) ενώ ο Σπανούλης με τους πολύ πιο άπειρους συμπαίκτες, αγωνίζεται για 30 λεπτά.
Οι πράσινοι, φέτος, δεν δείχνουν ικανοί να πάρουν αγώνες χωρίς τον αρχηγό τους(ΤΣΣΚΑ), ενώ για τον Ολυμπιακό δεν το συζητάμε καν.
Άρα; Άρα Ανοίγουμε την συζήτηση διότι οι ομάδες είναι οάσεις και ο καλύτερος είναι ο...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Παραθέτουμε τα στατιστικά της Ευρωλίγκα, χωρίς το ranking το οποίο αφορά μόνο στους αριθμούς και όχι στην συνολική προσφορά. Για την ιστορία ο Σπανούλης έχει 23 και και ο Διαμάντιδης 18.2.
Πηγή: Contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου