Διάβασα από τον Μιχάλη Τσόχο την διήγηση της
ιστορίας του Γιάννη Μανιάτη, δηλαδή την τεκμηρίωση του ισχυρισμού ότι ο
Γιάννης Μανιάτης δεν έγινε κατά λάθος ήρωας χθες βράδυ στο Καραϊσκάκη.
Σχολιάζει ο Βασίλης Σαμπράκος.
Και έπειτα συνομίλησα στον αέρα του NovaΣΠΟΡ FM 94,6 με τον Γιώργο
Δέδε, που καμαρώνει για τον τίτλο του «ποδοσφαιρικού νονού» του 25χρονου
διεθνούς μεσοαμυντικού.
Δεν χρειάζεται να διαβάσει ή να ακούσει κανείς περισσότερα για να φτάσει μπροστά σε ένα συμπέρασμα που τον αναγκάζει σε δύο παραδοχές:
Ήταν συνειδητοποιημένη επιλογή και όχι πρεμούρα η απόφαση του Μανιάτη να πατήσει γκάζι στη μεταγραφή του από τον Πανιώνιο στον Ολυμπιακό. Ήταν συνειδητοποιημένη επιλογή και όχι ζαριά η απόφαση του Ερνέστο Βαλβέρδε να του δώσει την ευκαιρία στον άξονα στα ματς του Champions League. Και κάπως έτσι δεν βγαίνει ευεργετημένος μόνο ο Ολυμπιακός, που βρίσκει έναν αμυντικό μέσο υψηλών προδιαγραφών σε μια στιγμή που τον είχε ανάγκη, αλλά και η Εθνική ομάδα, της οποίας ο μεγαλύτερος αγωνιστικός πονοκέφαλος είναι αυτός που σχετίζεται με τις επιλογές που έχει ο Φερνάντο Σάντος για αυτή τη θέση.
Ο Γιάννης Μανιάτης θα έπρεπε να χρησιμοποιείται ως παράδειγμα στα σχολεία που διδάσκεται ποδόσφαιρο σε μικρά παιδιά. Δούλεψε πολύ, βελτίωσε πολύ τον εαυτό του, ωρίμασε, είχε καλή αντίληψη των δυνατοτήτων του, έκανε τη μεταγραφή, έκανε υπομονή, έπνιξε μέσα του το παράπονο για την καθυστερημένη εκπλήρωση των φιλοδοξιών του, δεν αμφισβήτησε τον προπονητή που τον ενσωμάτωσε σταδιακά στην ομάδα, και σήμερα έχει βάλει τον εαυτό του ήδη στην κουβέντα για την βασική ενδεκάδα του Ολυμπιακού και της Εθνικής ομάδας.
Δεν ξέρω τι σκέφτεται να κάνει ο Ολυμπιακός με τον Μακούν, τον Φέισα ή τους άλλους μέσους του. Σε μια περίοδο πάντως που ζητεί από τον εαυτό του να γίνει περισσότερο ελληνική η ενδεκάδα του, προφανώς και πρέπει να χαίρεται με αυτή την εξέλιξη. Είναι αμέτρητα τα οφέλη του από την παρουσία του Μανιάτη στην ενδεκάδα. Κι αυτή είναι μια σαφής ένδειξη που πάει κόντρα στον ισχυρισμό ότι ο Βαλβέρδε δεν θέλει να βλέπει Ελληνες στην ενδεκάδα του.
Έκλεψα μια φράση που μετέφερε, στο κείμενό του, ο Μιχάλης Τσόχος: «Ο Μανιάτης είναι ένα παιδί με τον χαρακτήρα και τα κότσια του Πάντου και με ακόμη καλύτερη ποιότητα από τον Τάσο ως ποδοσφαιριστής». Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς έτσι. Ο Μανιάτης όμως φωνάζει ότι είναι ποδοσφαιριστής που πεινάει, με την καλή έννοια, για επιτυχία και διακρίσεις, για ποδόσφαιρο. Και ο Φερνάντο Σάντος πρέπει ήδη να χαμογελά.
ΠΗΓΗ: sport-fm.gr
Δεν χρειάζεται να διαβάσει ή να ακούσει κανείς περισσότερα για να φτάσει μπροστά σε ένα συμπέρασμα που τον αναγκάζει σε δύο παραδοχές:
Ήταν συνειδητοποιημένη επιλογή και όχι πρεμούρα η απόφαση του Μανιάτη να πατήσει γκάζι στη μεταγραφή του από τον Πανιώνιο στον Ολυμπιακό. Ήταν συνειδητοποιημένη επιλογή και όχι ζαριά η απόφαση του Ερνέστο Βαλβέρδε να του δώσει την ευκαιρία στον άξονα στα ματς του Champions League. Και κάπως έτσι δεν βγαίνει ευεργετημένος μόνο ο Ολυμπιακός, που βρίσκει έναν αμυντικό μέσο υψηλών προδιαγραφών σε μια στιγμή που τον είχε ανάγκη, αλλά και η Εθνική ομάδα, της οποίας ο μεγαλύτερος αγωνιστικός πονοκέφαλος είναι αυτός που σχετίζεται με τις επιλογές που έχει ο Φερνάντο Σάντος για αυτή τη θέση.
Ο Γιάννης Μανιάτης θα έπρεπε να χρησιμοποιείται ως παράδειγμα στα σχολεία που διδάσκεται ποδόσφαιρο σε μικρά παιδιά. Δούλεψε πολύ, βελτίωσε πολύ τον εαυτό του, ωρίμασε, είχε καλή αντίληψη των δυνατοτήτων του, έκανε τη μεταγραφή, έκανε υπομονή, έπνιξε μέσα του το παράπονο για την καθυστερημένη εκπλήρωση των φιλοδοξιών του, δεν αμφισβήτησε τον προπονητή που τον ενσωμάτωσε σταδιακά στην ομάδα, και σήμερα έχει βάλει τον εαυτό του ήδη στην κουβέντα για την βασική ενδεκάδα του Ολυμπιακού και της Εθνικής ομάδας.
Δεν ξέρω τι σκέφτεται να κάνει ο Ολυμπιακός με τον Μακούν, τον Φέισα ή τους άλλους μέσους του. Σε μια περίοδο πάντως που ζητεί από τον εαυτό του να γίνει περισσότερο ελληνική η ενδεκάδα του, προφανώς και πρέπει να χαίρεται με αυτή την εξέλιξη. Είναι αμέτρητα τα οφέλη του από την παρουσία του Μανιάτη στην ενδεκάδα. Κι αυτή είναι μια σαφής ένδειξη που πάει κόντρα στον ισχυρισμό ότι ο Βαλβέρδε δεν θέλει να βλέπει Ελληνες στην ενδεκάδα του.
Έκλεψα μια φράση που μετέφερε, στο κείμενό του, ο Μιχάλης Τσόχος: «Ο Μανιάτης είναι ένα παιδί με τον χαρακτήρα και τα κότσια του Πάντου και με ακόμη καλύτερη ποιότητα από τον Τάσο ως ποδοσφαιριστής». Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς έτσι. Ο Μανιάτης όμως φωνάζει ότι είναι ποδοσφαιριστής που πεινάει, με την καλή έννοια, για επιτυχία και διακρίσεις, για ποδόσφαιρο. Και ο Φερνάντο Σάντος πρέπει ήδη να χαμογελά.
ΠΗΓΗ: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου