Αυτός ο Ολυμπιακός, πόσω δε μ' έναν στράικερ
καλύτερο του Τζιμπούρ και του Πάντελιτς (όπως ήθελε ο Βαλβέρδε το
καλοκαίρι), μπορεί να πάει πολύ μακριά στο Γιουρόπα Λιγκ. Γράφει ο
Βαγγέλης Μπραουδάκης.
Εγραφα και χθες ότι μπορεί ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού από τους «16»
του Τσάμπιονς Λιγκ να ενόχλησε πολύ, κυρίως με τον τρόπο που ήρθε στα
τελευταία λεπτά στο «Βεστφάλεν», ωστόσο υπάρχουν σοβαρότατες πιθανότητες
να αποδειχθεί σύντομα (Φλεβάρη - Μάρτη) ότι «ουδέν κακόν αμιγές καλού»
Πρωτίστως, επειδή η φετινή διαρκώς επιθετική, αλλά όχι άναρχη, όχι αλάνας, ποδοσφαιρική φιλοσοφία των «ερυθρόλευκων», έτσι όπως κατατέθηκε και εκτός έδρας -πέραν του Καραϊσκάκη-, τους καθιστά ιδιαίτερα ανταγωνιστικούς στα ευρωπαϊκά ματς, πόσω δε όταν θα κληθούν να αγωνιστούν πια σε μια διοργάνωση με μικρότερο συντελεστή δυσκολίας
Για του λόγου το αληθές, κοίταξα πρόχειρα ορισμένα ομαδικά στοιχεία των δύο αμέσως προηγούμενων προκρίσεων του Ολυμπιακού στους «16» για να τα συγκρίνω με τα τωρινά:
Κατ' αρχάς, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν φέτος την καλύτερη επίθεση στον όμιλό τους (8 γκολ) και κυρίως τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα από τους αντιπάλους τους (66 τελικές προσπάθειες), χωρίς να χάνουν την αμυντική τους ισορροπία, όπως π.χ. η Ντόρτμουντ που είχε μεν 59 ολοκληρωμένες επιθέσεις, αλλά χωρίς ικανή ανασταλτική λειτουργία δέχτηκε 12 γκολ, ενώ ο Ολυμπιακός τα μισά
Προ διετίας, λοιπόν, που οι Πειραιώτες είχαν πάει στους «16» και αποκλείστηκαν των προημιτελικών από την Μπορντό, είχαν σκοράρει μόλις τέσσερα γκολ στον όμιλο με Αρσεναλ, Αλκμααρ, Λιέγη, έχοντας 59 τελικές (είχαν δεχτεί 5)
Και προ τετραετίας, με κείνα τα εντυπωσιακά διπλά σε Βρέμη και Ρώμη (όμιλος με Ρεάλ, Λάτσιο, Βέρντερ), που αποκλείστηκε στους «16» από την Τσέλσι, πάλι λιγότερες τελικές παρήγαγε (60), αλλά με τον Κοβάσεβιτς και τον Γκαλέτι στα ντουζένια τους είχε σκοράρει 11 φορές (κι είχε 7 γκολ παθητικό)
Πού καταλήγουμε απ' αυτήν την πρώτη ματιά, όπου και οι αριθμοί (αμείλικτα) επιβεβαιώνουν τη γενική αίσθηση; Στο ότι αυτός ο Ολυμπιακός, πόσω δε μ' έναν στράικερ καλύτερο του Τζιμπούρ και του Πάντελιτς (όπως ήθελε ο Βαλβέρδε το καλοκαίρι), μπορεί να πάει πολύ μακριά στο Γιουρόπα Λιγκ, ενώ η περιπέτεια στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ θα είχε σαφώς μικρότερα ποσοστά πρόκρισης (αν δεν κληρωνόταν, όντας 2ος, με τον ΑΠΟΕΛ, αλλά με Μπάγερν ή Ρεάλ ή Τσέλσι ή Μπαρτσελόνα κ.ο.κ.)
Σ' ένα Γιουρόπα Λιγκ όπου οι βασικοί διεκδικητές -παρεμφερούς δυναμικότητας της Αρσεναλ και της Μαρσέιγ, που τον απέκλεισαν- θα είναι οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ, η Σάλκε, η Βαλένθια (προσθέστε κι όποια θέλετε ακόμα, έτσι κι αλλιώς μένει πάρα πολύς χώρος για συμμετοχή τουλάχιστον ως τα προημιτελικά).
Πηγή: Goal
Πρωτίστως, επειδή η φετινή διαρκώς επιθετική, αλλά όχι άναρχη, όχι αλάνας, ποδοσφαιρική φιλοσοφία των «ερυθρόλευκων», έτσι όπως κατατέθηκε και εκτός έδρας -πέραν του Καραϊσκάκη-, τους καθιστά ιδιαίτερα ανταγωνιστικούς στα ευρωπαϊκά ματς, πόσω δε όταν θα κληθούν να αγωνιστούν πια σε μια διοργάνωση με μικρότερο συντελεστή δυσκολίας
Για του λόγου το αληθές, κοίταξα πρόχειρα ορισμένα ομαδικά στοιχεία των δύο αμέσως προηγούμενων προκρίσεων του Ολυμπιακού στους «16» για να τα συγκρίνω με τα τωρινά:
Κατ' αρχάς, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν φέτος την καλύτερη επίθεση στον όμιλό τους (8 γκολ) και κυρίως τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα από τους αντιπάλους τους (66 τελικές προσπάθειες), χωρίς να χάνουν την αμυντική τους ισορροπία, όπως π.χ. η Ντόρτμουντ που είχε μεν 59 ολοκληρωμένες επιθέσεις, αλλά χωρίς ικανή ανασταλτική λειτουργία δέχτηκε 12 γκολ, ενώ ο Ολυμπιακός τα μισά
Προ διετίας, λοιπόν, που οι Πειραιώτες είχαν πάει στους «16» και αποκλείστηκαν των προημιτελικών από την Μπορντό, είχαν σκοράρει μόλις τέσσερα γκολ στον όμιλο με Αρσεναλ, Αλκμααρ, Λιέγη, έχοντας 59 τελικές (είχαν δεχτεί 5)
Και προ τετραετίας, με κείνα τα εντυπωσιακά διπλά σε Βρέμη και Ρώμη (όμιλος με Ρεάλ, Λάτσιο, Βέρντερ), που αποκλείστηκε στους «16» από την Τσέλσι, πάλι λιγότερες τελικές παρήγαγε (60), αλλά με τον Κοβάσεβιτς και τον Γκαλέτι στα ντουζένια τους είχε σκοράρει 11 φορές (κι είχε 7 γκολ παθητικό)
Πού καταλήγουμε απ' αυτήν την πρώτη ματιά, όπου και οι αριθμοί (αμείλικτα) επιβεβαιώνουν τη γενική αίσθηση; Στο ότι αυτός ο Ολυμπιακός, πόσω δε μ' έναν στράικερ καλύτερο του Τζιμπούρ και του Πάντελιτς (όπως ήθελε ο Βαλβέρδε το καλοκαίρι), μπορεί να πάει πολύ μακριά στο Γιουρόπα Λιγκ, ενώ η περιπέτεια στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ θα είχε σαφώς μικρότερα ποσοστά πρόκρισης (αν δεν κληρωνόταν, όντας 2ος, με τον ΑΠΟΕΛ, αλλά με Μπάγερν ή Ρεάλ ή Τσέλσι ή Μπαρτσελόνα κ.ο.κ.)
Σ' ένα Γιουρόπα Λιγκ όπου οι βασικοί διεκδικητές -παρεμφερούς δυναμικότητας της Αρσεναλ και της Μαρσέιγ, που τον απέκλεισαν- θα είναι οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ, η Σάλκε, η Βαλένθια (προσθέστε κι όποια θέλετε ακόμα, έτσι κι αλλιώς μένει πάρα πολύς χώρος για συμμετοχή τουλάχιστον ως τα προημιτελικά).
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου