Tελικά, η ρήση του Όσιμ δε δικαιώνεται πάντα. Η μπάλα δε φέρθηκε σαν «πόρνη» στους κιτρινόμαυρους, και επιβράβευσε την αγωνιστική τους ανάταση στο δεύτερο ημίχρονο. Ευτυχώς για το ποδόσφαιρο, προσεγγίσεις «τύπου Παράσχου» μετά το 60ο λεπτό δεν στέφονται από επιτυχία. Το «αντιποδόσφαιρο» δεν προσφέρει τίποτα στο φίλαθλο κοινό παρά μόνο την ενδεχόμενη βραχυπρόθεσμη «βαθμολογική μαγκιά» σε προέδρους που προσεγγίζουν το άθλημα χωρίς μακροχρόνιο προγραμματισμό για αγωνιστική βελτίωση της ομάδας τους. Ως φυσικό επακόλουθο, ο νόμος του ποδοσφαίρου (περί χαμένων ευκαιριών) δεν ίσχυσε διότι απλούστατα ο Λεβαδειακός δεν είχε απολύτως καμία διάθεση για αντεπίθεση με αποτέλεσμα να μετατραπεί ο Βελλίδης από τερματοφύλακας σε θεατής στο τελευταίο ημίωρο της αναμέτρησης.
«Ματ» του Παράσχου στο πρώτο ημίχρονο
Ο προπονητής του Λεβαδειακού ευτύχησε να προηγηθεί με γκολ «από τα αποδυτήρια», το οποίο επιτευχθεί λόγω ατομικών ικανοτήτων Σουμπίνιο και όχι οργανωμένης επιθετικής λειτουργίας . Εκμεταλλευόμενος την ψυχολογική πτώση των αντιπάλων και την «πίεση της εξέδρας» έδωσε τις εξής εντολές
1) Παθητική άμυνα στα 2/5 του γηπέδου
2) Man-to-man στον Ούμπιντεζ
3) Πίεση στον κάτοχο της μπάλα από δύο ή τρεις ποδοσφαιριστές
4) Καθυστερήσεις «τακτικής» και εκνευρισμός του αντιπάλου
Στο πρώτο 45λεπτο, οι φιλοξενούμενοι διένυσαν περισσότερα χιλιόμετρα, επέδειξαν τακτική πειθαρχία και κατάφεραν να κερδίσουν την πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών. Η αγωνιστική λειτουργία του Άρη αποδιοργανώθηκε, ο Καστίγιο «απομονώθηκε» λόγω της αριθμητικής υπεροπλίας του Λεβαδειακού στον άξονα και το αρχικό πλάνο του Μασάδο δε στέφθηκε από επιτυχία.
Οι αλλαγές του Μασάδο συνέβαλλαν αλλαγή της αγωνιστικής εικόνας του Άρη
Ο Πορτογάλος αντελήφθη την ανεπαρκή επιθετική λειτουργία της ομάδας του και επέλεξε να ρισκάρει από την αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, προκειμένου να αποφευχθεί το… «μοιραίο».
- «Έριξε στο παιχνίδι» τον Τριανταφυλλάκο και μετέτρεψε το σύστημα από 4-2-3-1 σε κλασικό 4-4-2
- Μετέφερε τον Ούμπιντεζ στη δεξιά πτέρυγα ώστε να «πλαγιοκοπήσει» την αντίπαλη άμυνα, καθώς η παρουσία του στον άξονα ήταν μέτρια λόγω του man-to-man των αντιπάλων
- Έδωσε εντολή για ανέβασμα των γραμμών κατά 5 μέτρα, πίεση ψηλά και διαρκή προώθηση των μπακ ώστε να αυξηθεί η πίεση προς την εστία του εξαιρετικού Κυριακίδη
- Εστίασε στο passing game σε μικρές αποστάσεις και στο συνδυασμό των βραχύσωμων παικτών σε κλειστό χώρο προκειμένου να δημιουργηθούν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα
- Επέτρεψε στους ακραίους να σεντράρουν υπό την προϋπόθεση ότι θα «πατούσαν» στην περιοχή του Λεβαδειακού τουλάχιστον τρεις παίκτες του Άρη ώστε να αυξηθούν οι προϋποθέσεις επίτευξης τέρματος
Σχόλιο: Ο Άρης παρουσίασε εντελώς διαφορετικό πρόσωπο στο δεύτερο ημίχρονο, κυριάρχησε στο γήπεδο, επέβαλλε το ρυθμό του, πίεσε και ήταν καταιγιστικός σε ορισμένα σημεία του αγώνα. Τα στατιστικά της αναμέτρησης αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Τα ερωτηματικά για τις αντιδράσεις του Μασάδο
Οι κιτρινόμαυροι βρήκαν «δράκο» στο «παραμύθι» του παιχνιδιού και κατάφεραν, τελικά, να κερδίσουν το πολυπόθητο τρίποντο. Επομένως, ο προπονητής τους δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος. Επειδή, όμως, το overlap.gr δεν κρίνει με βάση της τελική έκβαση ενός αγώνα προκαλεί εντύπωση η απόφαση του Πορτογάλου να μη «φρεσκάρει» την ομάδα μετά το 75ο λεπτό. Οι ποδοσφαιριστές του Άρη έχουν προετοιμαστεί ανεπαρκώς κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου και επιδεικνύουν, συχνά, δείγματα υπερβολικής κόπωσης στα τελευταία λεπτά των αναμετρήσεων.
Πράγματι, η υπερπροσπάθεια του δευτέρου ημιχρόνου εξουθένωσε αρκετούς εξ’ αυτών με αποτέλεσμα να παρατηρούνται λανθασμένες μεταβιβάσεις και καθυστερημένες αντιδράσεις διότι «τα πόδια δεν ακολουθούσαν τη σκέψη». Άσχετα με το «ξεκλείδωμα» της αντίπαλης άμυνας στο «παρά ένα», η διαχείριση της αναμέτρησης μετά το 75ο λεπτό θα μπορούσε να είναι πιο «ρεαλιστική» ώστε η ομάδα να «αποκτήσει τρεξίματα» και «καθαρό μυαλό» στην επίθεση.
Τέλος, η «αλλαγή στην αλλαγή» του Τριανταφυλλάκου προκαλεί αρκετά ερωτηματικά σχετικά με την ποδοσφαιρική φιλοσοφία του Μασάδο. Είτε αρέσκεται να προβαίνει σε περίεργες αλλαγές είτε προσπάθησε να «καλύψει» το «λάθος Κατίδη» με μία ανάλογη συμπεριφορά σε μία νικηφόρο αναμέτρηση. Σε μία ανασκόπηση της καριέρας του, διαπιστώνουμε (μάλλον) το δεύτερο γεγονός που σημαίνει ότι ο Πορτογάλος διαθέτει «ποδοσφαιρική εξυπνάδα» και φιλοδοξεί να «διατηρήσει τις ισορροπίες» με έξυπνες επιλογές που διορθώνουν τα λάθη.
Συμπέρασμα
Η παρουσία του Άρη στο δεύτερο ημίχρονο εξέπληξε την πλειοψηφία των φιλάθλων και απέδειξε ότι η υπερπροσπάθεια μπορεί να καταβάλλει τη σθεναρή αντίσταση υποδεέστερων ομάδων. Η «σημαντική νίκη» προσφέρει χρόνο για ανασύνταξη και «σκληρή δουλειά» ώστε να εξαντληθούν οι μαθηματικές ελπίδες για έξοδο στην Ευρώπη. Ωστόσο, η υπερβολική αισιοδοξία δε θα πρέπει να διακατέχει τους φιλάθλους διότι ο Άρης διαθέτει «ποδοσφαιριστές περιορισμένης ευθύνης» με συγκεκριμένες δυνατότητες και χωρίς ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Φυσικά, αυτό ενδεχομένως να μη γίνεται αισθητό απέναντι σε νεοφώτιστες ομάδες αλλά είναι κατανοητό όταν η ομάδα αντιμετωπίζει «σοβαρούς αντιπάλους».
Επομένως, οι πανηγυρισμοί για την επίτευξη του αυτονόητου δεν «τιμούν» κανέναν καθώς νίκες απέναντι σε ομάδες «τύπου Λεβαδειακού» θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένες στο Κλεάνθης Βικελίδης. Σαφώς, οφείλουμε να προσαρμοστούμε στα «δεδομένα της εποχής» και να αντιληφθούμε πως η ομάδα έχει «αγωνιστικό ταβάνι». Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε την ιστορία της ομάδας και τις αντιδράσεις που επιβάλλεται να έχουμε αν θέλουμε να συγκαταλεγόμαστε στο «group των μεγάλων». Διότι «μικρός» δε γίνεσαι από τις ενδεχόμενες αποτυχίες της ομάδας σου, αλλά από τη νοοτροπία που επιδεικνύεις ως φίλαθλος.
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου