Ο ΠΑΟΚ μπορεί αγωνιστικά να αποδυναμώθηκε τον Ιανουάριο, με τις
αποχωρήσεις των Βιεϊρίνια και Κοντρέρας, αλλά σε καμία περίπτωση οι
παίκτες του "Δικεφάλου" δεν θα πρέπει να νιώσουν στο παιχνίδι με την
Ουντινέζε μειονεκτικά και να φοβηθούν εκ των προτέρων μια ομάδα που παρά
την πολύ καλή παρουσία της την φετινή σεζόν δεν αποτελεί φόβητρο.
Ο λόγος είναι απλός. Οι "ασπρόμαυροι" από το 2010 και μετά τέθηκαν αντιμέτωποι με ομάδες όπως η Βιγιαρεάλ, η Φενέρμπαχτσέ, ο Αγιαξ και η Τότεναμ και στις περισσότερες των περιπτώσεων τα πήγαν εξαιρετικά. Και όταν δεν κατάφεραν να πάρουν θετικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον έκαναν την αντίπαλη ομάδα να δεινοπαθήσει.
Μέσα από αυτά τα ματς ο ΠΑΟΚ "έχτισε" ισχυρό προφίλ και έδωσε ξανά στο ονομά του την αίγλη που του αξίζει, στοιχεία που αν μη τι άλλο κάνουν τους εκάστοτε παίκτες της ομάδας να αντιμετωπίζουν με διαφορετικό μάτι τέτοια παιχνίδια και να πατάνε πιο δυνατά στον αγωνιστικό χώρο.
Το μέταλλο όπως και να το κάνουμε είναι μεγάλη υπόθεση και πολλές φορές κάνει τον Δαυίδ να μοιάζει με Γολιάθ.
Ο ενθουσιασμός
Ενα ακόμη ατού του ο ΠΑΟΚ είναι οι πολλοί νεαροί παίκτες που διαθέτει στο ρόστερ του και σε τέτοια ματς μπορεί να αποδειχθούν κάτι παραπάνω από πολύτιμοι. Ναι, τους λείπει εμπειρία και δεν έχουν παραστάσεις, αλλά ποδοσφαιριστές όπως ο Γιάννου και ο Σταφυλίδης, παιχνίδια σαν αυτό με την Ουντινέζε -όσο δύσκολα και να είναι- τα βλέπουν σαν... λουκούμι, αφού η ρεαλιστική προσέγγιση "λέει" πως οι καλές εμφανίσεις σε παιχνίδια με την λάμψη όπως αυτού της Πέμπτης (16/2) έχουν διπλή αξία.
Τα δύο πρόσωπα
Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν ο "Δικέφαλος" να παρουσιάζει δύο διαφορετικά πρόσωπα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η αλήθεια είναι ότι η απάντηση δεν είναι εύκολη, μια εξήγηση, όμως, που μπορεί να δοθεί είναι ότι στην Ευρώπη με ένα καλό ματς και μια επική πρόκριση μπορείς να περάσεις στο πάνθεον της ιστορίας, κάτι που οπωσδήποτε αποτελεί ισχυρό κίνητρο για οποιονδήποτε παίκτη.
Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τα μέλη της ομάδας που θριάμβευσε επί της Αρσεναλ το 1997; Εκείνη την επική πρόκριση που συζητείται ακόμη και τώρα...
Πηγή: olapaok.gr
Ο λόγος είναι απλός. Οι "ασπρόμαυροι" από το 2010 και μετά τέθηκαν αντιμέτωποι με ομάδες όπως η Βιγιαρεάλ, η Φενέρμπαχτσέ, ο Αγιαξ και η Τότεναμ και στις περισσότερες των περιπτώσεων τα πήγαν εξαιρετικά. Και όταν δεν κατάφεραν να πάρουν θετικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον έκαναν την αντίπαλη ομάδα να δεινοπαθήσει.
Μέσα από αυτά τα ματς ο ΠΑΟΚ "έχτισε" ισχυρό προφίλ και έδωσε ξανά στο ονομά του την αίγλη που του αξίζει, στοιχεία που αν μη τι άλλο κάνουν τους εκάστοτε παίκτες της ομάδας να αντιμετωπίζουν με διαφορετικό μάτι τέτοια παιχνίδια και να πατάνε πιο δυνατά στον αγωνιστικό χώρο.
Το μέταλλο όπως και να το κάνουμε είναι μεγάλη υπόθεση και πολλές φορές κάνει τον Δαυίδ να μοιάζει με Γολιάθ.
Ο ενθουσιασμός
Ενα ακόμη ατού του ο ΠΑΟΚ είναι οι πολλοί νεαροί παίκτες που διαθέτει στο ρόστερ του και σε τέτοια ματς μπορεί να αποδειχθούν κάτι παραπάνω από πολύτιμοι. Ναι, τους λείπει εμπειρία και δεν έχουν παραστάσεις, αλλά ποδοσφαιριστές όπως ο Γιάννου και ο Σταφυλίδης, παιχνίδια σαν αυτό με την Ουντινέζε -όσο δύσκολα και να είναι- τα βλέπουν σαν... λουκούμι, αφού η ρεαλιστική προσέγγιση "λέει" πως οι καλές εμφανίσεις σε παιχνίδια με την λάμψη όπως αυτού της Πέμπτης (16/2) έχουν διπλή αξία.
Τα δύο πρόσωπα
Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν ο "Δικέφαλος" να παρουσιάζει δύο διαφορετικά πρόσωπα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η αλήθεια είναι ότι η απάντηση δεν είναι εύκολη, μια εξήγηση, όμως, που μπορεί να δοθεί είναι ότι στην Ευρώπη με ένα καλό ματς και μια επική πρόκριση μπορείς να περάσεις στο πάνθεον της ιστορίας, κάτι που οπωσδήποτε αποτελεί ισχυρό κίνητρο για οποιονδήποτε παίκτη.
Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τα μέλη της ομάδας που θριάμβευσε επί της Αρσεναλ το 1997; Εκείνη την επική πρόκριση που συζητείται ακόμη και τώρα...
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου