Τα tweets των κορυφαίων Ευρωπαίων αναλυτών του ποδοσφαίρου από το
55’ο λεπτό μέχρι το 61’ο ήταν τα καλύτερα παράσημα στο στήθος των
Ελλήνων παικτών. Στο timeline μου έπεφταν βροχή οι διαπιστώσεις για μια
ομάδα που υστερεί σε τεχνική, εκπαίδευση και ποιότητα αλλά έχει θαυμαστό
κουράγιο, μεγάλη αποτελεσματικότητα και κότσια για να αντέχει,
αξιοποιώντας στο έπακρο της δυνατότητές της, στο υψηλό επίπεδο.
Σχολιάζει ο Βασίλης Σαμπράκος.
Δεν είχαμε την τύχη να κερδίσουμε ένα δεκάλεπτο μετά το 1-1, για να
αρχίσουμε να βάζουμε την πίεση στα γερμανικά πόδια και να κερδίζουμε
αυτοπεποίθηση για να αγχώσουμε την ομάδα του Γιόακιμ Λεβ. Το γκολ του
Κεντίρα έβαλε την πρόκριση στην τσέπη των Γερμανών και αποκατέστησε την
τάξη που υπαγορεύει η ποδοσφαιρική λογική.
Το 4-2 έγραψε τον επίλογο μιας πολύ επιτυχημένης, όμορφης, γενναίας
διαδρομής. Η ομάδα που ταξίδεψε αήττητη μέχρι την τελική φάση του Euro
2012, πέτυχε την δεύτερη μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού
εθνικού ποδοσφαίρου με την περήφανη πρόκρισή της στην ελίτ, στις 8
καλύτερες της Ευρώπης. Ανάγκασε την κοινωνία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου
να την παραδεχθεί και να αναγνωρίσει ότι η Ελλάδα δίνει συνέχεια σε έναν
θρίαμβο που έμοιαζε τυχαίος το καλοκαίρι του 2004.
Αυτή η Εθνική ομάδα είναι το πιο υγιές κομμάτι του ελληνικού
ποδοσφαίρου. Εκανε περήφανους αυτούς που την αγαπούν και την
υποστηρίζουν και απέδειξε ότι υπάρχει συνέχεια για την Εθνική που κάνει
την μια υπέρβαση πίσω από την άλλη και δίνει το παρών στις μεγάλες
διοργανώσεις.
Με μεγάλη ανακούφιση παρακολούθησα τα tweets αναγνωρίσιμων και μη
Ελλήνων στο timeline μου. Είδα το «μπράβο παιδιά» να διαδέχεται το
«ευχαριστούμε παιδιά» και το «μετά από μια μεγάλη επιτυχία, πάλεψαν
απέναντι σε ένα θηρίο και έπεσαν μαχόμενοι» να διαδέχεται το «έδωσαν ένα
καλό αγώνα και μας ανάγκασαν για 60’ λεπτά ενός προημιτελικού να
ονειρευόμαστε». Η αναγνώριση της προσπάθειας είναι ο καλύτερος επίλογος
μιας επιτυχημένης πορείας.
Σας ευχαριστούμε παιδιά για ακόμη ένα ταξίδι βγαλμένο από τα όνειρα
που κάναμε για την Εθνική τον καιρό που ήμασταν πιτσιρίκια και
μεγαλώναμε με τον καημό ότι η δική μας ομάδα ήταν μια παρακατιανή της
Ευρώπης και του πλανήτη, μονίμως απούσα από τις μεγάλες γιορτές.
πηγή: sport-fm.gr
Σάββατο 23 Ιουνίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου