Και ήταν άτυχη, διότι έπεσε πάνω σ' αυτή τη Γερμανία. Τέτοιο «κοπάνημα» δεν θα μπορούσε να υποστεί η Ελλάδα από καμία άλλη ομάδα του τουρνουά. Ούτε από την Ισπανία με το «τίκι»-«τάκα». Από καθαρή ατυχία, κληθήκαμε να παίξουμε στα προημιτελικά με μια εξαιρετική ομάδα που μπήκε αποφασισμένη στο γήπεδο να τα δώσει όλα και παίζοντας στο «κόκκινο», εμφανίστηκε ως υπερομάδα. Με ποδοσφαιριστές-υπεραθλητές.
Αυτή η Γερμανία συνδυάζει τόσο εντυπωσιακά τη δύναμη με την ταχύτητα, σε σημείο που απλώς να μην... παίζεται από την Ελλάδα και όχι μόνο από αυτήν. Οταν αυτή η ομάδα πιάνει τέτοια απόδοση, η Ελλάδα θα ηττηθεί δεδομένα. Ισως τιμητικά, ίσως πανηγυρικά, αλλά θα ηττηθεί.
Απέναντι σ' αυτή την ομάδα, λοιπόν, οι διεθνείς μας σκόραραν δύο φορές κι αν μας έλεγε κάποιος πριν το ματς ότι θα τους βάζαμε δύο γκολ, θα τον... φιλούσαμε σταυρωτά και θα ετοιμαζόμασταν για γλέντι! Το γλέντι, όμως, δεν ήρθε. Επρόκειτο, βλέπετε, για μια «καθαρή» τιμητική ήττα.
Αυτό που ίσως να μας απογοήτευσε, είναι ότι δεν δείξαμε τις αρετές μας στην αμυντική λειτουργία. Αυτό είναι το ατού μας κι αυτό έπρεπε να «λάμψει» σε προημιτελικό αγώνα Euro, αν θέλαμε να είχαμε τύχη. Με έναν άλλο αντίπαλο, είναι πιθανό να διεκδικούσαμε την πρόκριση και μ' αυτές τις αδυναμίες που δείξαμε. Με τη Γερμανία, οι διεθνείς μας διεκδίκησαν και πέτυχαν να μη χάσουν την αξιοπρέπειά τους.
Επί μέρους ζητήματα μπορούν να συζητηθούν πολλά. Επειτα από τέτοιο ματς, όμως, απέναντι σε έναν αντίπαλο από «ατσάλι» που προκαλεί δέος ποδοσφαιρικά, είναι περιττό να ψάξεις να βρεις αν κάποιοι παίκτες ή ο προπονητής μπορούσαν να κάνουν κάτι περισσότερο. Ολοι μπορούσαν θεωρητικά να κάνουν περισσότερα, αλλά... πως; Οι Γερμανοί έπιασαν τοπ απόδοση και το ζευγάρι ήταν άνισο. Προφανώς και απογοήτευσε ο Νίνης που επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο Σάντος σε αγώνα με αντιπάλους... «τούμπανα», προφανώς και συγκίνησε ο Σαμαράς, προφανώς και οι παίκτες μας έδειξαν δυστυχώς να φοβούνται τον αντίπαλο. Αυτό το «πρώτοι στην μπάλα» που είχε ζητήσει ο Σάντος, το είδαμε σε πολύ λίγες περιπτώσεις, αλλά τι να πεις; Τα πράγματα είναι απλά. Ο αντίπαλος μάς έβαλε τέσσερα γκολ, χωρίς να είναι σούπερ αποτελεσματικός και έχασε ευκαιρίες για άλλα τόσα. Αμφιβάλλει κανείς πως αν η Γερμανία πιάσει τέτοια απόδοση σε τελικό με την Ισπανία, δεν θα διαλύσει τους «φούριας ρόχας»;
Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους διεθνείς και στον Σάντος που έφεραν την Ελλάδα στα τελικά του Euro (με πρωτιά στον όμιλο των προημιτελικών) και την έφτασαν μέχρι τους 8 της Ευρώπης. Σε ένα τόσο δύσκολο περιβάλλον. Με όλες αυτές τις αντιξοότητες. Με τέτοιο επίτευγμα, δεν πρέπει απλώς να τους σφίξουμε το χέρι, αλλά να τους δώσουμε και τη... χώρα να την κυβερνήσουν, τώρα στα δύσκολα. Μας χρειάζεται και η ενέργειά τους και το πείσμα τους και η πίστη τους...
πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου