Σχολιάζει ο Γιάννης Τσαούσης για το Fight Club.
-Ο Πορτογάλος προφέρεται «Ζαρντίμ» ή μήπως «Χαρντίμ»; Έχει σημασία αυτό, γιατί αυτές είναι οι μέρες που «κλειδώνει» το επίθετό του για τον ελληνικό Τύπο μια για πάντα.
-Γράφεται ότι ο Ζαρντίμ παίζει 4-1-3-2 και 4-2-3-1. Το πρώτο είναι κομματάκι δύσκολο για Ολυμπιακό και σχετικά αδόκιμο ως σύστημα (στο επερχόμενο Euro λ.χ. μόνο την Ιταλία θα δούμε να αγωνίζεται έτσι). Το δεύτερο είναι κλασικό κι αγαπημένο και εξάπτει τη φαντασία των οπαδών, που κάνουν συνδυασμούς και ονειρεύονται ένα σωρό «δεκάρια» και «μάγους-παικταράδες» στο «3». Σύμφωνα όμως με τους Πορτογάλους, ο Ζαρντίμ είναι απόλυτος θιασώτης του «αλλαγές προσώπων και όχι ρόλων» και ως εκ τούτου δεν «πολυστρίβει» στο θέμα «κοουτσάρισμα και τακτική ευελιξία εν ώρα αγώνα». Αν αυτό ισχύει, τι έχει να δηλώσει ο Τροντ Σόλιντ για το θέμα;
-Ο Πορτογάλος έχει προπονήσει στο ξεκίνημα της καριέρας του ομάδα χάντμπολ στην πατρίδα του (Σαντακρουζένσε). Να υποθέσουμε ότι πρόκειται για πολυπροπονητή ή οι αμυντικοί της ομάδας πρέπει να αισθάνονται τυχεροί που θα μάθουν από τον ειδήμονα «τη σημασία των χεριών στο σύγχρονο ποδόσφαιρο»;
-38χρονος που δεν έχει παίξει μπάλα στη ζωή του, ε; Αν ερχόταν στον Ολυμπιακό την εποχή της «παλιοπαρέας», όχι τα κλειδιά του θα έψαχνε (Αμπντεσλάμ Ουαντού ρησπέκτ), αλλά από που του ήρθε το φατούρο και ποιος οργάνωσε το μπουγέλο που έκανε τα αποδυτήρια μούσκεμα.
-Last but not least: Ας το παραδεχτούμε από τώρα, για να μην το συζητάμε μετά κάθε τρεις και λίγο: Φατσικά, ο Ζαρντίμ είναι μία ελαφρώς ασχημότερη και σχετικά πιο μουντρούχα έκδοση του Ζινεντίν Ζιντάν. Μακάρι να έχει στο κεφάλι του κάτι από την ποδοσφαιρική οξυδέρκεια του Γάλλου και κάτι από τον καλλιτεχνικό οίστρο με τον οποίον αυτός εκφραζόταν στο γήπεδο. Αυτή μάλιστα, θα είναι μια προσδοκία με νόημα.
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου