Στη λίστα αποφοίτων του μεγάλου σχολείου της Μπαρτσελόνα, το όνομά
του απουσιάζει. Οκτώ χρόνια μετά την… αποβολή του, ο Ζόρντι Άλμπα
επέστρεψε στη Μασία για να ολοκληρώσει το παιδικό του όνειρο. Το gazzetta.gr παρουσιάζει το νέο στολίδι του ισπανικού ποδοσφαίρου.
Ο μικρός ήρωας…
Σε μια πόλη που έχει ως αξιοθέατο το ύψος, ο Ζόρντι Άλμπα Ράμος θα ερχόταν στον κόσμο στις 21 Μαρτίου του 1989. Ανάμεσα στους 14 ουρανοξύστες που υπήρχαν ή χτίστηκαν ως και το 2010 στο Χοσπιταλέτ, θα έπρεπε να δεχτεί αυτή την αντίθεση της ζωής του. Το ύψος θα ήταν εκείνο που θα του στερούσε το παιδικό του όνειρο κι εκείνο που θα τον έκανε από μικρό να δεχτεί την αποτυχία. Η ιστορία, ωστόσο, δεν ξεκινάει στην Μπαρτσελόνα. «Θυμάμαι ότι από μικρό παιδί ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής και τώρα κάνω ακριβώς αυτό που ονειρευόμουν. Οι βάσεις για ό,τι κάνω σήμερα, μπήκαν από τότε, χάρη στην ανατροφή που πήρα από την οικογένειά μου και τους ανθρώπους που συνάντησα στον δρόμο μου και με βοήθησαν να εξελιχθώ».
Στην τοπική ομάδα του Χοσπιταλέτ, ένα σύλλογο που ουδέποτε κατόρθωσε να παίξει πιο πάνω από τη secunda division, ξεκίνησε να παίζει ο Ζόρντι Άλμπα. «Ήταν εκείνος που ξεχώριζε. Όταν ήταν μικρός έπαιζε στην επίθεση και ήταν για όλους το σημείο αναφοράς», θα περιγράψει ένας παιδικός του φίλος, με τον οποίο ξεκίνησαν μαζί. Ένας από τους πολλούς που μέχρι και σήμερα διατηρεί στενές επαφές, αφού ουδέποτε άφησε την επιτυχία να τον διαβάλλει. Εκείνα τα χρόνια, η Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ ήταν το σημείο αναφοράς. «Θυμάμαι που κάναμε τις συγκρίσεις. Και ο Ζόρντι ήταν ο δικός μας Ρομάριο».
«Είναι αλήθεια ότι οι περισσότερες εικόνες μου και αναφορές ήταν από την Μπαρτσελόνα», θα παραδεχτεί ο 23χρονος αμυντικός, ο οποίος θαύμαζε τον Στόιτσκοφ, τον Ριβάλντο, τον Ρομάριο και άφησε να παρεισφρήσει τις επιρροές του και ο… κακός Ζινεντίν Ζιντάν. Δεν είναι έκπληξη, αφού από τα εννέα του χρόνια άφησε την ομάδα του Χοσπιταλέτ για τη μεγάλη Μασία.
Το όνειρο και η απόρριψη!
«Είχε την ποιότητα να παίξει στην πρώτη ομάδα, δεν υπήρχε αμφιβολία γι’ αυτό. Όμως του έλειπαν τα φυσικά προσόντα και κυρίως το ύψος». Ο φίλος του άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της πιο δύσκολης στιγμής για έναν έφηβο. Εκείνη της απόρριψης. Στην Μπαρτσελόνα, είχε πάει το 1997 σε ηλικία οκτώ ετών κι έφυγε το 2005. Θα έβλεπε πολλά παιδιά της ηλικίας του, συμπαίκτες και συμμαθητές να τα καταφέρνουν, με προεξέχοντα τον Τζιοβάνι Ντος Σάντος. Δεν θα έπαιρνε, όμως, ποτέ την ευκαιρία που περίμενε και θα έφτανε μέχρι τη δεύτερη ομάδα κάτω των 15 ετών της Μπαρτσελόνα.
«Δεν μου έμεινε κάποιο τραύμα. Λένε ότι ήμουν θυμωμένος, αλλά είναι ψέματα. Πήγα οκτώ χρονών και έφυγα στα 15 μου. Είδα πολλά παιδιά να φεύγουν πριν από μένα και κάθε καλοκαίρι σκεφτόμουν ότι μπορεί να ήμουν ο επόμενος. Όταν ήρθε η στιγμή, δεν ήταν και τόσο σκληρό. Πήγα κατευθείαν στην Κορνίλια, μια ομάδα που έπαιζαν φίλοι μου. Μου φέρθηκαν πολύ καλά και ήμουν ευτυχισμένος».
Ούτε εκεί, όμως, θα έμενε πολύ. Οι σκάουτερ της Βαλένθια εκτίμησαν το ταλέντο του περισσότερο από εκείνους στην Βαρκελώνη και με 6.000 ευρώ τον απέκτησαν! Έμεινε για ένα χρόνο στη δεύτερη ομάδα των «νυχτερίδων», ψήθηκε για μια σεζόν στην Ταραγόνα και επέστρεψε το 2009 για να αρχίσει την πραγματική του καριέρα! «Είχα πάρει τα στοιχεία από την Μπαρτσελόνα που θα με βοηθούσαν στην καριέρα μου. Να παίζω γρήγορα, να σκέφτομαι πριν υποδεχτώ τη μπάλα. Έμαθα τα πάντα».
Το παιδί του Έμερι!
Ένας αριστερός χαφ μέτριων προδιαγραφών με καριέρα κυρίως σε ομάδες δεύτερης κατηγορίας και με ελάχιστες συμμετοχές στην Primera Division, θα ήταν εκείνος που θα του άλλαζε την καριέρα. «Ό,τι έχω κατορθώσει, το χρωστάω στον Έμερι. Είναι ο προπονητής που με σημάδεψε, με βοήθησε και πρέπει να τον ευγνωμονώ για πάντα», δηλώνει ο Ζόρντι Άλμπα, που θα έκανε ντεμπούτο στη μεγάλη κατηγορία στις 13 Σεπτεμβρίου του 2009. Στην πρώτη του σεζόν θα παίξει συνολικά σε 26 παιχνίδια και ένα είναι εκείνο που θα αλλάξει τα δεδομένα της πορείας του.
«Ήταν στο παιχνίδι με την Βέρντερ Βρέμης. Ο Μαθιού ήταν τραυματίας και ο Αλέξις χτύπησε στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ουνάι γύρισε και μου είπε «θα παίξεις εσύ». Είχα κάνει μια φορά προπόνηση σε αυτή τη θέση, αλλά τίποτα περισσότερο». Στις 11 Μαρτίου του 2010, ο επιθετικός που ξεκίνησε στο Χοσπιταλέτ, εκείνος που έγινε μέσος στην Μπαρτσελόνα, θα γινόταν αμυντικός. Και από τότε ξεκίνησε η κατακόρυφη άνοδός του. «Μου άλλαξε τη ζωή. Ακόμα και εγώ εξεπλάγην που τα κατάφερα. Τότε στη Βαλένθια ήταν ο Βιθέντε, ο Μάτα, ο Σίλβα, ήταν πολύ δύσκολο να βρω χώρο να παίξω. Έπαιζα σε όλες τις θέσεις μέχρι τότε, όπου υπήρχε ανάγκη. Έπαιρνα, όμως, λεπτά συμμετοχής και αυτό με βοήθησε».
Ο Έμερι θα τον καθιέρωνε στο αριστερό άκρο της άμυνας. Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις θα τον οδηγούσαν στην Εθνική ομάδα, με την οποία έκανε ντεμπούτο στις 30 Σεπτεμβρίου του 2011. Πρόλαβε να παίξει μόλις σε δύο επίσημα ματς πριν έρθει η ώρα για το Euro. «Νομίζω ότι βρήκαμε έναν ειδικό για τη θέση που έχει μπροστά του ένα λαμπρό μέλλον», θα ανάγκαζε τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε να δηλώσει και δεν θα ήταν ο μόνος που θα υποκλινόταν στην αξία του.
Ο Πεπ Γκουαρντιόλα, ο Ζεράρ Πικέ, ο Τσάβι, ο Αντρές Ινιέστα, ο Σεσκ Φάμπρεγκας και ο Νταβίντ Βίγια θα τον καλωσόριζαν στο νέο του σπίτι, μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για την αξία του και τον χαρακτήρα μου. «Είμαι ευτυχισμένος που γυρίζω σπίτι», θα έλεγε λεπτά μετά την συμφωνία της Βαλένθια με την Μπαρτσελόνα. Ο Ζόρντι Άλμπα κάποτε άξιζε 6.000 ευρώ και κόπηκε γιατί ήταν 1μ.70. Μετά από 14 εκ. ευρώ, ένα γκολ στον τελικό του Euro και ένα τίτλο πρωταθλητή Ευρώπης, μπορεί να νιώθει όσο ψηλός θέλει!
πηγή: gazzetta.gr
Σε μια πόλη που έχει ως αξιοθέατο το ύψος, ο Ζόρντι Άλμπα Ράμος θα ερχόταν στον κόσμο στις 21 Μαρτίου του 1989. Ανάμεσα στους 14 ουρανοξύστες που υπήρχαν ή χτίστηκαν ως και το 2010 στο Χοσπιταλέτ, θα έπρεπε να δεχτεί αυτή την αντίθεση της ζωής του. Το ύψος θα ήταν εκείνο που θα του στερούσε το παιδικό του όνειρο κι εκείνο που θα τον έκανε από μικρό να δεχτεί την αποτυχία. Η ιστορία, ωστόσο, δεν ξεκινάει στην Μπαρτσελόνα. «Θυμάμαι ότι από μικρό παιδί ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής και τώρα κάνω ακριβώς αυτό που ονειρευόμουν. Οι βάσεις για ό,τι κάνω σήμερα, μπήκαν από τότε, χάρη στην ανατροφή που πήρα από την οικογένειά μου και τους ανθρώπους που συνάντησα στον δρόμο μου και με βοήθησαν να εξελιχθώ».
Στην τοπική ομάδα του Χοσπιταλέτ, ένα σύλλογο που ουδέποτε κατόρθωσε να παίξει πιο πάνω από τη secunda division, ξεκίνησε να παίζει ο Ζόρντι Άλμπα. «Ήταν εκείνος που ξεχώριζε. Όταν ήταν μικρός έπαιζε στην επίθεση και ήταν για όλους το σημείο αναφοράς», θα περιγράψει ένας παιδικός του φίλος, με τον οποίο ξεκίνησαν μαζί. Ένας από τους πολλούς που μέχρι και σήμερα διατηρεί στενές επαφές, αφού ουδέποτε άφησε την επιτυχία να τον διαβάλλει. Εκείνα τα χρόνια, η Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ ήταν το σημείο αναφοράς. «Θυμάμαι που κάναμε τις συγκρίσεις. Και ο Ζόρντι ήταν ο δικός μας Ρομάριο».
«Είναι αλήθεια ότι οι περισσότερες εικόνες μου και αναφορές ήταν από την Μπαρτσελόνα», θα παραδεχτεί ο 23χρονος αμυντικός, ο οποίος θαύμαζε τον Στόιτσκοφ, τον Ριβάλντο, τον Ρομάριο και άφησε να παρεισφρήσει τις επιρροές του και ο… κακός Ζινεντίν Ζιντάν. Δεν είναι έκπληξη, αφού από τα εννέα του χρόνια άφησε την ομάδα του Χοσπιταλέτ για τη μεγάλη Μασία.
Το όνειρο και η απόρριψη!
«Είχε την ποιότητα να παίξει στην πρώτη ομάδα, δεν υπήρχε αμφιβολία γι’ αυτό. Όμως του έλειπαν τα φυσικά προσόντα και κυρίως το ύψος». Ο φίλος του άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της πιο δύσκολης στιγμής για έναν έφηβο. Εκείνη της απόρριψης. Στην Μπαρτσελόνα, είχε πάει το 1997 σε ηλικία οκτώ ετών κι έφυγε το 2005. Θα έβλεπε πολλά παιδιά της ηλικίας του, συμπαίκτες και συμμαθητές να τα καταφέρνουν, με προεξέχοντα τον Τζιοβάνι Ντος Σάντος. Δεν θα έπαιρνε, όμως, ποτέ την ευκαιρία που περίμενε και θα έφτανε μέχρι τη δεύτερη ομάδα κάτω των 15 ετών της Μπαρτσελόνα.
«Δεν μου έμεινε κάποιο τραύμα. Λένε ότι ήμουν θυμωμένος, αλλά είναι ψέματα. Πήγα οκτώ χρονών και έφυγα στα 15 μου. Είδα πολλά παιδιά να φεύγουν πριν από μένα και κάθε καλοκαίρι σκεφτόμουν ότι μπορεί να ήμουν ο επόμενος. Όταν ήρθε η στιγμή, δεν ήταν και τόσο σκληρό. Πήγα κατευθείαν στην Κορνίλια, μια ομάδα που έπαιζαν φίλοι μου. Μου φέρθηκαν πολύ καλά και ήμουν ευτυχισμένος».
Ούτε εκεί, όμως, θα έμενε πολύ. Οι σκάουτερ της Βαλένθια εκτίμησαν το ταλέντο του περισσότερο από εκείνους στην Βαρκελώνη και με 6.000 ευρώ τον απέκτησαν! Έμεινε για ένα χρόνο στη δεύτερη ομάδα των «νυχτερίδων», ψήθηκε για μια σεζόν στην Ταραγόνα και επέστρεψε το 2009 για να αρχίσει την πραγματική του καριέρα! «Είχα πάρει τα στοιχεία από την Μπαρτσελόνα που θα με βοηθούσαν στην καριέρα μου. Να παίζω γρήγορα, να σκέφτομαι πριν υποδεχτώ τη μπάλα. Έμαθα τα πάντα».
Το παιδί του Έμερι!
Ένας αριστερός χαφ μέτριων προδιαγραφών με καριέρα κυρίως σε ομάδες δεύτερης κατηγορίας και με ελάχιστες συμμετοχές στην Primera Division, θα ήταν εκείνος που θα του άλλαζε την καριέρα. «Ό,τι έχω κατορθώσει, το χρωστάω στον Έμερι. Είναι ο προπονητής που με σημάδεψε, με βοήθησε και πρέπει να τον ευγνωμονώ για πάντα», δηλώνει ο Ζόρντι Άλμπα, που θα έκανε ντεμπούτο στη μεγάλη κατηγορία στις 13 Σεπτεμβρίου του 2009. Στην πρώτη του σεζόν θα παίξει συνολικά σε 26 παιχνίδια και ένα είναι εκείνο που θα αλλάξει τα δεδομένα της πορείας του.
«Ήταν στο παιχνίδι με την Βέρντερ Βρέμης. Ο Μαθιού ήταν τραυματίας και ο Αλέξις χτύπησε στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ουνάι γύρισε και μου είπε «θα παίξεις εσύ». Είχα κάνει μια φορά προπόνηση σε αυτή τη θέση, αλλά τίποτα περισσότερο». Στις 11 Μαρτίου του 2010, ο επιθετικός που ξεκίνησε στο Χοσπιταλέτ, εκείνος που έγινε μέσος στην Μπαρτσελόνα, θα γινόταν αμυντικός. Και από τότε ξεκίνησε η κατακόρυφη άνοδός του. «Μου άλλαξε τη ζωή. Ακόμα και εγώ εξεπλάγην που τα κατάφερα. Τότε στη Βαλένθια ήταν ο Βιθέντε, ο Μάτα, ο Σίλβα, ήταν πολύ δύσκολο να βρω χώρο να παίξω. Έπαιζα σε όλες τις θέσεις μέχρι τότε, όπου υπήρχε ανάγκη. Έπαιρνα, όμως, λεπτά συμμετοχής και αυτό με βοήθησε».
Ο Έμερι θα τον καθιέρωνε στο αριστερό άκρο της άμυνας. Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις θα τον οδηγούσαν στην Εθνική ομάδα, με την οποία έκανε ντεμπούτο στις 30 Σεπτεμβρίου του 2011. Πρόλαβε να παίξει μόλις σε δύο επίσημα ματς πριν έρθει η ώρα για το Euro. «Νομίζω ότι βρήκαμε έναν ειδικό για τη θέση που έχει μπροστά του ένα λαμπρό μέλλον», θα ανάγκαζε τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε να δηλώσει και δεν θα ήταν ο μόνος που θα υποκλινόταν στην αξία του.
Ο Πεπ Γκουαρντιόλα, ο Ζεράρ Πικέ, ο Τσάβι, ο Αντρές Ινιέστα, ο Σεσκ Φάμπρεγκας και ο Νταβίντ Βίγια θα τον καλωσόριζαν στο νέο του σπίτι, μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για την αξία του και τον χαρακτήρα μου. «Είμαι ευτυχισμένος που γυρίζω σπίτι», θα έλεγε λεπτά μετά την συμφωνία της Βαλένθια με την Μπαρτσελόνα. Ο Ζόρντι Άλμπα κάποτε άξιζε 6.000 ευρώ και κόπηκε γιατί ήταν 1μ.70. Μετά από 14 εκ. ευρώ, ένα γκολ στον τελικό του Euro και ένα τίτλο πρωταθλητή Ευρώπης, μπορεί να νιώθει όσο ψηλός θέλει!
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου