Θα συνεχίσει ένα απίστευτο σερί που ξεκίνησε το 2008 στη Βιέννη και συνέχισε στο Γιοχάνεσμπουργκ και το Κίεβο;
Είχε ποιότητα, ομοιογένεια, συνοχή, αντοχή και μεγάλη θέληση. Νομίζαμε ότι οι Ιταλοί θα είχαν μεγαλύτερο κίνητρο για το τρόπαιο αλλά οι παίκτες του Μπόσκε μας διέψευσαν κατηγορηματικά. Ηθελαν με πάθος το κύπελλο και θα το πάνε στη Μαδρίτη έχοντας σκαλισμένο πάνω του το "Espana". Μπράβο στην ΟΥΕΦΑ που έφερε τον καλλιτέχνη-χαράκτη στο Κίεβο.
Το Campeones ηχεί από τώρα σε όλη την Ισπανία. Οι ηττοπαθείς μέχρι πριν από λίγα χρόνια Ισπανοί, το 2004 αποκλείστηκαν στον όμιλο της εθνικής από τον πρώτο γύρο. Από τότε το έβαλαν στόχο να κατακτήσουν την κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Και το κατάφεραν.
Η Ιταλία δεν απέτυχε. Εκανε ένα μεγάλο άλμα και απέδειξε ότι διαθέτει μια νεανική ομάδα που έχει μέλλον. Έφθασε στον τελικό και έχασε από μια καλύτερη ομάδα. Οι ατζούρι θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για διάκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Το τελικό 4-0 ήταν ίσως βαρύ για τελικό αλλά στο ποδόσφαιρο αυτά συμβαίνουν.
Πιθανότατα να περίμεναν από τους Ισπανούς μετά το 80' κι αφού το σκορ ήταν 2-0 και οι Ιταλοί έπαιζαν λιγότεροι από το 62' εξαιτίας του τραυματισμού του Μότα, να "έσβηναν μηχανές". Κάτι που δεν έγινε.
Λίγο πριν την απονομή πάντως όλοι οι Ιταλοί χαιρέτησαν τους νικητές περνώντας ανάμεσα τους και πηγαίνοντας για την απονομή. Όλοι εκτός από τον Μπαλοτέλι. Δικαιολογημένα ο Ράμος έβαλε το δάκτυλο στον κρόταφο και τοπ στριφογύριζε... Οι μεγάλοι παίκτες πρέπει να μάθουν και να χάνουν. Σκεφθείτε δηλαδή να είχε χάσει η Ιταλία στον τελικό όχι από την κορυφαία ομάδα του κόσμου αλλά -για παράδειγμα- από την Ιρλανδία, τι θα έκανε και τι θα έλεγε. Ιδιαίτερα όταν ο ίδιος ήταν απών...
Πηγή: pamesports.gr
Είχε ποιότητα, ομοιογένεια, συνοχή, αντοχή και μεγάλη θέληση. Νομίζαμε ότι οι Ιταλοί θα είχαν μεγαλύτερο κίνητρο για το τρόπαιο αλλά οι παίκτες του Μπόσκε μας διέψευσαν κατηγορηματικά. Ηθελαν με πάθος το κύπελλο και θα το πάνε στη Μαδρίτη έχοντας σκαλισμένο πάνω του το "Espana". Μπράβο στην ΟΥΕΦΑ που έφερε τον καλλιτέχνη-χαράκτη στο Κίεβο.
Το Campeones ηχεί από τώρα σε όλη την Ισπανία. Οι ηττοπαθείς μέχρι πριν από λίγα χρόνια Ισπανοί, το 2004 αποκλείστηκαν στον όμιλο της εθνικής από τον πρώτο γύρο. Από τότε το έβαλαν στόχο να κατακτήσουν την κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Και το κατάφεραν.
Η Ιταλία δεν απέτυχε. Εκανε ένα μεγάλο άλμα και απέδειξε ότι διαθέτει μια νεανική ομάδα που έχει μέλλον. Έφθασε στον τελικό και έχασε από μια καλύτερη ομάδα. Οι ατζούρι θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για διάκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Το τελικό 4-0 ήταν ίσως βαρύ για τελικό αλλά στο ποδόσφαιρο αυτά συμβαίνουν.
Πιθανότατα να περίμεναν από τους Ισπανούς μετά το 80' κι αφού το σκορ ήταν 2-0 και οι Ιταλοί έπαιζαν λιγότεροι από το 62' εξαιτίας του τραυματισμού του Μότα, να "έσβηναν μηχανές". Κάτι που δεν έγινε.
Λίγο πριν την απονομή πάντως όλοι οι Ιταλοί χαιρέτησαν τους νικητές περνώντας ανάμεσα τους και πηγαίνοντας για την απονομή. Όλοι εκτός από τον Μπαλοτέλι. Δικαιολογημένα ο Ράμος έβαλε το δάκτυλο στον κρόταφο και τοπ στριφογύριζε... Οι μεγάλοι παίκτες πρέπει να μάθουν και να χάνουν. Σκεφθείτε δηλαδή να είχε χάσει η Ιταλία στον τελικό όχι από την κορυφαία ομάδα του κόσμου αλλά -για παράδειγμα- από την Ιρλανδία, τι θα έκανε και τι θα έλεγε. Ιδιαίτερα όταν ο ίδιος ήταν απών...
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου