Τα πανό συμπαράστασης στις εξέδρες των γηπέδων στην Ελλάδα είναι
σύνηθες φαινόμενο. Από το λιτό "λευτεριά στον Γιάννη", ή "κουράγιο
Νικόλα", σε κάποια πλήρως διαφωτιστικά όπως "λευτεριά στον άδικα
προφυλακισμένο Παναγιώτη".
Έτσι πάει. Οι ποδοσφαιρικοί αγώνες έχουν ενίοτε και απώλειες. Κάποιον αρπάξανε οι μπάτσοι, το δικαστήριο τον έβαλε μέσα κι οι απ έξω εκφράζουν την αλληλεγγύη τους και τη συμπαράσταση τους. Μέχρι εδώ καλά.
Πριν συνεχίσω, μάλιστα, θέλω να διευκρινίσω για μια ακόμα φορά ότι σε καμιά περίπτωση δεν θεωρώ θέσφατο τις όποιες ανακοινώσεις της όποιας αστυνομίας. Και δη της ελληνικής, με το παρελθόν που τη διακρίνει (με την περιβόητη ζαρντινιέρα πχ), αλλά και τις αφορμές που δίνει στις πάση φύσεως δραστηριότητες της.
Σε διεθνές επίπεδο είχαμε την πρόσφατη συγκλονιστική αποκάλυψη σχετικά με την υπόθεση-Χίλσμπορο και τη Σκότλαντ Γιαρντ. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι κάθε παρέμβαση της αστυνομίας εμπεριέχει τα στοιχεία της αυθαιρεσίας και της σκευωρίας.
Την Κυριακή, λοιπόν, οι σύνδεσμοι του ΠΑΟΚ διοργανώνουν συλλαλητήριο για τους οπαδούς της ομάδας που βρίσκονται άδικα προφυλακισμένοι. Δημοκρατία έχουμε, ο καθείς έχει το δικαίωμα να διαδηλώνει και να εκφράζεται ελεύθερα.
Όταν μιλάμε, όμως, στην προκειμένη περίπτωση για "άδικα προφυλακισμένους", δεν έχουνε να κάνουμε με κάποιον Γιάννη, που ενδεχόμενα τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί οι μπάτσοι. Πιάνουν δηλαδή κάθε φορά δύο-τρεις στην τύχη στα γήπεδα για να δείξουμε ότι κάνουμε κάτι. Κι αυτό πράγματι γίνεται. Όπως και στις διαδηλώσεις.
Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε τη γνωστή υπόθεση του Ιουνίου με τις 34 συλλήψεις στη Θεσσαλονίκη. Για συγκρότηση, ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Με σκοπό τη διάπραξη ληστειών, βαριάς σωματικής βλάβης, εμπρησμού, παραβάσεις σχετικά με εκρηκτικές ύλες, εμπορία ναρκωτικών, παράνομη οπλοκατοχή, οπλοφορία, οπλοχρησία και απόπειρες ανθρωποκτονιών. Μιλάμε δηλαδή για τον μισό Ποινικό Κώδικα και βάλε.
Συνέχεια είχε η λίστα με τα ευρήματα στα σπίτια των συλληφθέντων και σε Συνδέσμου του ΠΑΟΚ: "ένα πιστόλι 7.62μμ, ένα πιστόλι με γεμιστήρα και πέντε φυσίγγια κρότου των 8μμ, ένα πιστόλι των 8μμ με γεμιστήρα, ένας ασύρματος συντονισμένος στις συχνότητες της ΕΛΑΣ, ένα πλαστικό δοχείο περιέχων υδράργυρο μέσα σε νερό, φυσίγγια διαφόρων διαμετρημάτων, σιδερογροθιές, πλήθος μαχαιριών, αστυνομικοί ράβδοι, κλομπ, ξύλινα ρόπαλα, τσεκούρια, φωτοβολίδες, ένα σπρέι αερίου, μπαστούνια του μπέιζμπολ κι ένα αστυνομικό πηλήκιο. Ενδεχομένως επρόκειτο για λάφυρο ύστερα από κάποια μάχη, ίσως όμως κάποιος νοτοταγής πολίτης ήθελε να ντυθεί αατυνομικός στις απόκριες και αγόραζε σιγά σιγά τη στολή αρχίζοντας από το καπέλο.
Βρέθηκαν ακόμα "πλήθος κενών φιαλών, προσφορών για την κατασκευή μηχανισμών και 348 γραμμάρια κάνναβης". Επιπρόσθετα και πάντα σύμφωνα με την αστυνομία, δύο εκ των φερόμενων ως ηγετικών στελεχών της εγκληματικής οργάνωσης, εργάζονταν ως "σεκιουριτάδες" στην Τούμπα και αποφάσιζαν ποια άλλα μέλη των Συνδέσμων θα δούλευαν σαν προσωπικό ασφαλείας στο γήπεδο.
Κι επειδή πρέπει να τα λέμε όλα, υπήρξαν ταυτόχρονα ενστάσεις από την πλευρά των Συνδεσμιτών. Η επιχείρηση και ο θόρυβος που προκλήθηκε είχαν να κάνουν με τις επικείμενες εκλογές και τις κρίσεις στην Αστυνομία. Όσο για τα δήθεν ευρήματα, το μόνο που βρέθηκε ήταν ένα τσεκούρι δίπλα σε μια ξυλόσομπα. Αυτά εν ολίγοις.
Επαναλαμβάνω επίσης για μια ακόμα φορά ότι σε καμία περίπτωση δεν υιοθετώ άκριτα τις όποιες ανακοινώσεις της Αστυνομίας. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, αυτά που έχουν μαζευτεί είναι πολλά. Πάρα πολλά. Δεν λέω ότι οι 34 συλληφθέντες είναι ένοχοι, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ εύκολα ότι πρόκειται για μια καλοστημένη σκευωρία, που έχει σαν αποτέλεσμα την προφυλάκιση 37 αθώων. Αυτό είναι δουλειά της Δικαιοσύνης και επίσης στην Ελλάδα έχει δώσει πολλά δικαιώματα.
Αυτό, λοιπόν, που θέλω να πω είναι για αυτή καθαυτή την αλληλεγγύη. Κι όχι από πλευράς των επικεφαλής των Συνδέσμων, που έτσι ή αλλιώς είναι στο πλευρό των συντρόφων τους. Λέω για τον 17χρονο Νικόλα, τον 17χρονο Πανατγιώτη, τον 15χρονο Ηλία που θα βγουν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης την Κυριακή για να βροντοφωνάξουν "λευτεριά στα αδέρφια μας". Ποια είναι η γνώση τους για την συγκεκριμένη υπόθεση. Ποια είναι η θέση τους για τις ένθεν και εκείθεν επιθέσεις, κατά πόσο έχουν αποδεχθεί και συνειδητοποιήσει ότι είναι οι εν δυνάμει επόμενοι θύτες ή τα επόμενα θύματα, ανάλογα το πως θα το έχει φέρει η περίπτωση; Κι όλα αυτά ισχύον και αφορούν τον κάθε Γιάννη, του κάθε Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ, Ηρακλή και πάει λέγοντας.
Πηγή: Goal
Έτσι πάει. Οι ποδοσφαιρικοί αγώνες έχουν ενίοτε και απώλειες. Κάποιον αρπάξανε οι μπάτσοι, το δικαστήριο τον έβαλε μέσα κι οι απ έξω εκφράζουν την αλληλεγγύη τους και τη συμπαράσταση τους. Μέχρι εδώ καλά.
Πριν συνεχίσω, μάλιστα, θέλω να διευκρινίσω για μια ακόμα φορά ότι σε καμιά περίπτωση δεν θεωρώ θέσφατο τις όποιες ανακοινώσεις της όποιας αστυνομίας. Και δη της ελληνικής, με το παρελθόν που τη διακρίνει (με την περιβόητη ζαρντινιέρα πχ), αλλά και τις αφορμές που δίνει στις πάση φύσεως δραστηριότητες της.
Σε διεθνές επίπεδο είχαμε την πρόσφατη συγκλονιστική αποκάλυψη σχετικά με την υπόθεση-Χίλσμπορο και τη Σκότλαντ Γιαρντ. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι κάθε παρέμβαση της αστυνομίας εμπεριέχει τα στοιχεία της αυθαιρεσίας και της σκευωρίας.
Την Κυριακή, λοιπόν, οι σύνδεσμοι του ΠΑΟΚ διοργανώνουν συλλαλητήριο για τους οπαδούς της ομάδας που βρίσκονται άδικα προφυλακισμένοι. Δημοκρατία έχουμε, ο καθείς έχει το δικαίωμα να διαδηλώνει και να εκφράζεται ελεύθερα.
Όταν μιλάμε, όμως, στην προκειμένη περίπτωση για "άδικα προφυλακισμένους", δεν έχουνε να κάνουμε με κάποιον Γιάννη, που ενδεχόμενα τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί οι μπάτσοι. Πιάνουν δηλαδή κάθε φορά δύο-τρεις στην τύχη στα γήπεδα για να δείξουμε ότι κάνουμε κάτι. Κι αυτό πράγματι γίνεται. Όπως και στις διαδηλώσεις.
Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε τη γνωστή υπόθεση του Ιουνίου με τις 34 συλλήψεις στη Θεσσαλονίκη. Για συγκρότηση, ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Με σκοπό τη διάπραξη ληστειών, βαριάς σωματικής βλάβης, εμπρησμού, παραβάσεις σχετικά με εκρηκτικές ύλες, εμπορία ναρκωτικών, παράνομη οπλοκατοχή, οπλοφορία, οπλοχρησία και απόπειρες ανθρωποκτονιών. Μιλάμε δηλαδή για τον μισό Ποινικό Κώδικα και βάλε.
Συνέχεια είχε η λίστα με τα ευρήματα στα σπίτια των συλληφθέντων και σε Συνδέσμου του ΠΑΟΚ: "ένα πιστόλι 7.62μμ, ένα πιστόλι με γεμιστήρα και πέντε φυσίγγια κρότου των 8μμ, ένα πιστόλι των 8μμ με γεμιστήρα, ένας ασύρματος συντονισμένος στις συχνότητες της ΕΛΑΣ, ένα πλαστικό δοχείο περιέχων υδράργυρο μέσα σε νερό, φυσίγγια διαφόρων διαμετρημάτων, σιδερογροθιές, πλήθος μαχαιριών, αστυνομικοί ράβδοι, κλομπ, ξύλινα ρόπαλα, τσεκούρια, φωτοβολίδες, ένα σπρέι αερίου, μπαστούνια του μπέιζμπολ κι ένα αστυνομικό πηλήκιο. Ενδεχομένως επρόκειτο για λάφυρο ύστερα από κάποια μάχη, ίσως όμως κάποιος νοτοταγής πολίτης ήθελε να ντυθεί αατυνομικός στις απόκριες και αγόραζε σιγά σιγά τη στολή αρχίζοντας από το καπέλο.
Βρέθηκαν ακόμα "πλήθος κενών φιαλών, προσφορών για την κατασκευή μηχανισμών και 348 γραμμάρια κάνναβης". Επιπρόσθετα και πάντα σύμφωνα με την αστυνομία, δύο εκ των φερόμενων ως ηγετικών στελεχών της εγκληματικής οργάνωσης, εργάζονταν ως "σεκιουριτάδες" στην Τούμπα και αποφάσιζαν ποια άλλα μέλη των Συνδέσμων θα δούλευαν σαν προσωπικό ασφαλείας στο γήπεδο.
Κι επειδή πρέπει να τα λέμε όλα, υπήρξαν ταυτόχρονα ενστάσεις από την πλευρά των Συνδεσμιτών. Η επιχείρηση και ο θόρυβος που προκλήθηκε είχαν να κάνουν με τις επικείμενες εκλογές και τις κρίσεις στην Αστυνομία. Όσο για τα δήθεν ευρήματα, το μόνο που βρέθηκε ήταν ένα τσεκούρι δίπλα σε μια ξυλόσομπα. Αυτά εν ολίγοις.
Επαναλαμβάνω επίσης για μια ακόμα φορά ότι σε καμία περίπτωση δεν υιοθετώ άκριτα τις όποιες ανακοινώσεις της Αστυνομίας. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, αυτά που έχουν μαζευτεί είναι πολλά. Πάρα πολλά. Δεν λέω ότι οι 34 συλληφθέντες είναι ένοχοι, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ εύκολα ότι πρόκειται για μια καλοστημένη σκευωρία, που έχει σαν αποτέλεσμα την προφυλάκιση 37 αθώων. Αυτό είναι δουλειά της Δικαιοσύνης και επίσης στην Ελλάδα έχει δώσει πολλά δικαιώματα.
Αυτό, λοιπόν, που θέλω να πω είναι για αυτή καθαυτή την αλληλεγγύη. Κι όχι από πλευράς των επικεφαλής των Συνδέσμων, που έτσι ή αλλιώς είναι στο πλευρό των συντρόφων τους. Λέω για τον 17χρονο Νικόλα, τον 17χρονο Πανατγιώτη, τον 15χρονο Ηλία που θα βγουν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης την Κυριακή για να βροντοφωνάξουν "λευτεριά στα αδέρφια μας". Ποια είναι η γνώση τους για την συγκεκριμένη υπόθεση. Ποια είναι η θέση τους για τις ένθεν και εκείθεν επιθέσεις, κατά πόσο έχουν αποδεχθεί και συνειδητοποιήσει ότι είναι οι εν δυνάμει επόμενοι θύτες ή τα επόμενα θύματα, ανάλογα το πως θα το έχει φέρει η περίπτωση; Κι όλα αυτά ισχύον και αφορούν τον κάθε Γιάννη, του κάθε Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ, Ηρακλή και πάει λέγοντας.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου