Ο Θανάσης Ασπρούλιας και ο Σπύρος Καβαλιεράτος, καταγράφουν τα
ερωτηματικά για τον καλοκαιρινό σχεδιασμό του Παναθηναϊκού, για την
αναγκαιότητα τόσων πολλών αλλαγών και για τη χημεία που
διαταράσσεται....
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ
Πόσο αλλάζει ομάδα που κερδίζει;
Είναι δύσκολο να διαβάσει κανείς τη σκέψη του Αργύρη Πεδουλάκη... Στην πραγματικότητα είναι και δύσκολο να μπει κανείς στη θέση και του Αρτζι... Προφανώς και ξέρει καλύτερα απ΄όλους, είναι δεδομένο πως γνωρίζει την κατάσταση της ομάδας του άπειρες φορές καλύτερα απ'όλους τους λοιπούς. Εντούτοις, οι κινήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό στον Παναθηναϊκό προκαλούν ερωτηματικά. Αρχικά είναι δίκαιο να αναφέρουμε πως η νέα διοίκηση στέκεται στο πλευρό του προπονητή και επιχειρεί να καλύψει τα κενά που αυτός θεωρεί ότι υπάρχουν ή δημιουργούνται. Εστω κι αν έχει κάποιες φορές τη δική της άποψη. Είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός είχε θέματα ανοιχτά τα οποία έπρεπε να λύσει. Πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που μεσούσης της σεζόν, τραυματίζεται ο βασικός σέντερ (Σόφο) και ο παίκτης που ήρθε μετά τιμών κι επαίνων (Ούκιτς) όχι μόνο δείχνει να μην ανταποκρίνεται, αλλά στην πορεία τραυματίζεται κιόλας. Βέβαια, αίναι άλλο πράγμα όμως να γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις σε έναν οργανισμό που παρά τα προβλήματα έδειχνε ότι αναπνέει σωστά, και άλλο να τον χτίσει ουσιαστικά εκ βάθρων. Μέσα σε τρεις μήνες, ο Παναθηναϊκός έχει προσθέσει στο ρόστερ του τον Μπανκς, ήρθε ο Πάνκο, εντός των επόμενων ωρών θα καταφτάσει και ο Γκιστ, ενώ όπως αναφέρει το ρεπορτάζ οι πράσινοι αναζητούν ακόμα έναν παίκτη για να καλύψει τη θέση του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Δηλαδή; Ο Γκιστ υπογράφει στο τριφύλλι για να καλύψει τη θέση "4"... Κατά τη γνώμη μου δεν είναι ούτε σμολ φόργουορντ, ούτε σέντερ. Ο Αμερικάνος (γεννημένος στην Τουρκία), δεν έχει ούτε την τεχνική, ούτε το σουτ (στην πρώτη φάση είχε 9/26 τρίποντα, ποσοστό καλό, που δεν τον καθιστά όμως σουτέρ), ούτε (κατ΄ εμέ) την αντίληψη για να καλύψει τη θέση "4" και παρότι παίζει σε αυτή τη θέση συχνά πυκνά, περισσότερο ταιριάζει στο "5".
Η ουσία είναι ότι για να γίνονται τόσες αλλαγές, στη μέση της σεζόν, προφανώς και κάτι πήγε στραβά στον προγραμματισμό του καλοκαιριού. Η μήπως στην απόκτηση του Καπόνο με την οποία ο Πεδουλάκης ήταν αρχικά αντίθετος; Δύσκολο να απαντήσει κανείς. Οταν όμως, οι παίκτες που προόριζε ο κόουτς για βασικούς σέντερ (Σόφο, Αρμστρονγκ), ο ένας είναι εκτός λόγω τραυματισμού και ο άλλος εκτός ομάδας, όταν ο παίκτης που αποκτήθηκε για να παίζει "4" (Λάσμε), παίζει πλέον φουνταριστός, όταν ο παίκτης που αποκτήθηκε για να ξεκουράζει Ούκιτς και Διαμαντίδη (Κίτσεν) είναι ωσεί παρών κι όταν ο Μήτσος αναγκάζεται να παίζει πάνω από 30-32 λεπτά σε κάθε ματς, ε τότε, είναι προφανές ότι κάτι δεν δούλεψε καλά το καλοκαίρι. Κι όμως αυτή η ομάδα κέρδιζε. Εξασφάλισε παλικαρίσια την πρόκρισή της στην φάση των 16 της Ευρωλίγκα και τώρα, τι; Αποφασίστηκε να έρθει ο Καπόνο. Για να καλύψει ποια θέση; Και μήπως τελικά η αποπομπή του Πάνκο, ήρθε ως συνέπεια της απόκτηση του serial killer; Γιατί; Με τον Μπράμος και τον Μασιούλις να παίζουν πολύ καλά πλέον σε θέση "3", ο Αμερικάνος έπρεπε κάπου να βρει τη θέση του. Ετσι, η αρχική σκέψη θα ήταν να παίξει στο "4", αλλά εκεί ο Καπόνο, αν και θα βοηθούσε πολύ με το εξωτερικό σουτ, θα είχε θέματα στην άμυνα. Αρα, η έλευση Γκιστ και η ταυτόχρονη μετατόπιση του Μασιούλις πια στο "4", θα αφήσει το περιθώριο στον Καπόνο να μοιραστεί την περιφερειακή θέση με τον Μπράμος, και τον Μασιούλις να γίνεται δίδυμο με τον Γκιστ στο "4", καθώς ο πρώην παίκτης της Μάλαγα (μαζί με την υπόλοιπη ομάδα) θα έχει την ευκαιρία να καλύπτει τα αμυντικά κενά που θα δημιουργούνται όταν παίζει ο Καπόνο.
Με την ανταλλαγή του Πάνκο, ο Παναθηναϊκός κερδίζει σε δύναμη, ριμπάουντ και (ενδεχομένως) ταχύτητα, χάνει όμως στο μακρινό σουτ, το οποίο έχει ανάγκη. Δεν έχει σημασία αν πλέον υπάρχει ο μέγας πιστολέρο Τζέισον Καπόνο, ή αν ο Μπανκς θα βάλει το 1/3 τρίποντα που θα επιχειρήσει (ίσως να βάλει και περισσότερα). Ο εκάστοτε παίκτης που βρίσκεται στο "4" πρέπει να έχει την ικανότητα να εκτελέσει από μακριά, ή να βάλει τη μπάλα κάτω και να δημιουργήσει, διότι έτσι θα ανοίξουν οι χώροι για τις φάσεις του Διαμαντίδη, ή για τα ...υπόγεια σουτ του Μπανκς. Οσο περισσότερο κλείνει η άμυνα, τόσο περισσότερο δύσκολο είναι να γεννηθούν φάσεις. Αν μπορώ να ..μελλοντολογήσω, ο εκάστοτε αντίπαλος κόουτς, θεωρώ δεδομένο ότι αν αποφασίσει να ρισκάρει σε κάποιον παίκτη, τότε αυτός θα είναι ο Γκιστ.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει ακόμα ένα θέμα... Ξημερώνει 21/12 και σε έξι μέρες οι πράσινοι έχουν τον πρώτο αγώνα για την φάση του Τοπ 16 της Ευρωλίγκα. Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός θα παρουσιαστεί με τρεις παίκτες, οι οποίοι θα έχουν χρόνο συμμετοχής αλλά θα είναι πολύ φρέσκοι στο ρόστερ. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο ήταν έξυπνο για τον Αρτζι να κάνει τόσες πολλές αλλαγές σε μία ομάδα που μπορεί να μην μάγευε με την απόδοσή της, αλλά είχε βρει τον τρόπο να κερδίζει, αλλά και τη χημεία της. Ουσιαστικά η ομάδα μπαίνει και πάλι στην αφετηρία για να αφομοιώσει τα νέα παιδιά και να χτίσει τη χημεία της (πάλι) μέσα από τους αγώνες. Κάτι που δε συνίσταται.
Αναρωτιέμαι δε, τι ακριβώς θα συμβεί, όταν (με το καλό) θα γυρίσει ο Σχορτσιανίτης. Τότε που οι επιλογές μέσα στη ρακέτα θα είναι πάρα πολλές;
Κι εν κατακλείδι, για ποιο λόγο ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να βρει τη χημεία του κατά τη διάρκεια του Τοπ16, τη στιγμή που θα έπρεπε, σε αυτούς τους αγώνες να δρέπει τους καρπούς της υπερπροσπάθειας που έκανες τους προηγούμενους μήνες να γίνει ομάδα, φτάνοντας σε ένα αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο;
Μπερδευτήκατε; Λογικό. Μα είναι όλη η κατάσταση ένα μεγάλο μπέρδεμα, το οποίο μάλιστα δε συνάδει με την πορεία του Παναθηναϊκού στον πρώτο γύρο.
Υ..Γ. Ο Γκιστ δεν είναι "4"... Δεν είναι και "5" όμως... Είναι κάτι ενδιάμεσο. Προσθέτει εμπειρία όμως...
Υ.Γ.1 Ο Παναθηναϊκός αποκτά πρόσωπα μέσα στη ρακέτα, αλλά κατά τη γνώμη μου, μεγαλύτερη ήταν η ανάγκη για έναν μπακ απ γκαρντ, παρά για τόσους πολλούς ψηλούς... Δε γίνεται ο Διαμαντίδης να παίζει τόσα πολλά λεπτά.
ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ
Καπόνο στο "4"
Είτε από ανάγκη, είτε από... αστοχία στο σχεδιασμό, ο Παναθηναϊκός του Top 16 θα έχει διαφορετική μορφή σε σχέση με ό,τι εμφάνισε ο Αργύρης Πεδουλάκης στην εκκίνηση της σεζόν.
Αλλωστε ο "Αρτζι" φημίζεται για τις πολλές αλλαγές στο ρόστερ εν μέσω της σεζόν και εν τέλει το πράττει και στους πράσινους. Ο Αρμστρονγκ αποχώρησε, ο Κίτσεν είναι εδώ και καιρό υποψήφιος για αποχώρηση, ο Πάνκο φεύγει με ανταλλαγή. Ο Μπανκς και ο Καπόνο αποκτήθηκαν στην πορεία, ο Γκιστ παίρνει θέση - ανταλλαγή με τον Πάνκο - γιατί ο Σχορτσανίτης τέθηκε νοκ άουτ λόγω τραυματισμού...
Ούτως ή άλλως, πάντως, ο ρόλος του Σόφο περιορίστηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης, ο Παναθηναϊκός τον είχε ως βασικό επιθετικό άξονα και στην πορεία τον πέρασε σε δεύτερο ρόλο. Αλλωστε η άφιξη και του Λάσμε βοήθησε προς αυτή την κατεύθυνση, ο Γκαμπονέζος έκανε πολύ πιο αθλητικό τον Παναθηναϊκό, τον βοήθησε σε άμυνα και επίθεση και κυρίως στα ριμπάουντ. Το τελευταίο ματς με τον Πανιώνιο, ήταν ένα ρεσιτάλ επιθετικών ριμπάουντ για τον Λάσμε, που έκανε ό,τι ήθελε κάτω από τις δύο ρακέτες.
Οι αλλαγές στα ρόστερ είθισται να βοηθούν τις ομάδες, το είδαμε και πέρυσι και φέτος με τον Ολυμπιακό. Ενα χρόνο πριν, οι ερυθρόλευκοι πήραν τον Λο και τον Ντόρσεϊ και με δύο κανονικούς ξένους μεταμορφώθηκαν. Φέτος, χρειάστηκε να φύγει ο Ντόρσεϊ, να έρθει στη θέση του ο Πάουελ για να βελτιωθεί η εικόνα. Το νέο απόκτημα έδωσε ώθηση και στην επίθεση και περισσότερο βοήθησε να επιστρέψει η ηρεμία στους πρωταθλητές Ευρώπης. Από την ημέρα που τον πήραν, οι ερυθρόλευκοι είναι αήττητοι.
Ομως ο Ολυμπιακός έκανε φέτος μία αλλαγή και πέρυσι δύο, ο Παναθηναϊκός πριν καν φτάσουμε στη μέση της σεζόν έχει κάνει δύο προσθήκες και θα προχωρήσει σε τρίτη, την ίδια στιγμή που σκέφτεται να πάρει και σέντερ μόνο για την Ευρωλίγκα. Εδώ, λοιπόν, είναι το θέμα: Την ώρα που οι πράσινοι έδειχναν να βρίσκουν το ρυθμό τους, ο Μπανκς έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αλλαγή την εικόνας, σε συνδυασμό βέβαια με τον ρόλο που ανέλαβε ο Λάσμε, έρχεται σειρά αλλαγών. Η μία απ' αυτές είναι η παρουσία του Καπόνο, στο ματς με τον Πανιώνιο έκανε το ντεμπούτο του.
Εννοείται πως δεν μπορεί να βγει συμπέρασμα από ένα ματς, αλλά εικόνα για τον Αμερικανό σαφώς και υπάρχει. Αποκτήθηκε για να βοηθήσει στο μακρινό σουτ, αυτό είναι το μεγάλο του όπλο, έστω κι αν στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο το χάι λάιτ ήταν το πέρασμα κάτω από το καλάθι και το ανάποδο λέι απ. Το θέμα είναι τι ακριβώς χρειάζεται ο Παναθηναϊκός, έναν σουτέρ στο "3" που δεν θα μπορεί να κάνει άλλες δουλειές; Ετσι όπως προχωράει ο σχεδιασμός, αν για παράδειγμα φύγει ο Πάνκο για να αποκτηθεί ο Γκιστ, οι πράσινοι έχουν να λύσουν ένα σημαντικό πρόβλημα: Ποιος θα παίξει το ρόλο του Πάνκο στο "4". Ποιος θα σουτάρει για να μεγαλώσουν οι αποστάσεις στο παρκέ; Ο Γκιστ είναι δεν είναι κακός από τα 6.75 (σουτάρει με 35%), αλλά δεν είναι κλασικός σουτέρ, είναι 4-5, που φημίζεται κυρίως για τις αθλητικές του ικανότητες. Ο Τσαρτσαρής έχει το σουτ αλλά οδεύει στα 35 και δεν είναι δυνατόν να τα βγάλει πέρα μόνος του. Τι απομένει; Ο Μασιούλις; Μπορεί να παίξει το ρόλο του Πάνκο; Ισως σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι όμως πάντα. Δεν είναι 4αρι ο Λιθουανός, είναι 3αρι.
Εδώ ίσως βρίσκεται και η λύση στο θέμα Καπόνο: Ο Αμερικανός ως 4αρι με σουτ μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερο τον Παναθηναϊκό απ' ό,τι ως 3αρι. Θα είναι πολύ πιο εύκολο για τον Καπόνο να βρει πεδίο δράσης ως πάουερ φόργουορντ, έστω κι αν θα έχει πρόβλημα στην άμυνα. Ομως το ίδιο πρόβλημα θα υπήρχε και στο "3" ως προς το αμυντικό κομμάτι, συνεπώς ο "πονοκέφαλος" για τον Πεδουλάκη μπορεί και να περάσει εύκολα.
Οπως και να έχει, όμως, το πράγμα μπερδεύεται πλέον για τον Παναθηναϊκό, που θα έχει περισσότερες λύσεις, αλλά θα χρειαστεί πάλι χρόνο για να αποκτήσει χημεία.
Πόσο αλλάζει ομάδα που κερδίζει;
Είναι δύσκολο να διαβάσει κανείς τη σκέψη του Αργύρη Πεδουλάκη... Στην πραγματικότητα είναι και δύσκολο να μπει κανείς στη θέση και του Αρτζι... Προφανώς και ξέρει καλύτερα απ΄όλους, είναι δεδομένο πως γνωρίζει την κατάσταση της ομάδας του άπειρες φορές καλύτερα απ'όλους τους λοιπούς. Εντούτοις, οι κινήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό στον Παναθηναϊκό προκαλούν ερωτηματικά. Αρχικά είναι δίκαιο να αναφέρουμε πως η νέα διοίκηση στέκεται στο πλευρό του προπονητή και επιχειρεί να καλύψει τα κενά που αυτός θεωρεί ότι υπάρχουν ή δημιουργούνται. Εστω κι αν έχει κάποιες φορές τη δική της άποψη. Είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός είχε θέματα ανοιχτά τα οποία έπρεπε να λύσει. Πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που μεσούσης της σεζόν, τραυματίζεται ο βασικός σέντερ (Σόφο) και ο παίκτης που ήρθε μετά τιμών κι επαίνων (Ούκιτς) όχι μόνο δείχνει να μην ανταποκρίνεται, αλλά στην πορεία τραυματίζεται κιόλας. Βέβαια, αίναι άλλο πράγμα όμως να γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις σε έναν οργανισμό που παρά τα προβλήματα έδειχνε ότι αναπνέει σωστά, και άλλο να τον χτίσει ουσιαστικά εκ βάθρων. Μέσα σε τρεις μήνες, ο Παναθηναϊκός έχει προσθέσει στο ρόστερ του τον Μπανκς, ήρθε ο Πάνκο, εντός των επόμενων ωρών θα καταφτάσει και ο Γκιστ, ενώ όπως αναφέρει το ρεπορτάζ οι πράσινοι αναζητούν ακόμα έναν παίκτη για να καλύψει τη θέση του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Δηλαδή; Ο Γκιστ υπογράφει στο τριφύλλι για να καλύψει τη θέση "4"... Κατά τη γνώμη μου δεν είναι ούτε σμολ φόργουορντ, ούτε σέντερ. Ο Αμερικάνος (γεννημένος στην Τουρκία), δεν έχει ούτε την τεχνική, ούτε το σουτ (στην πρώτη φάση είχε 9/26 τρίποντα, ποσοστό καλό, που δεν τον καθιστά όμως σουτέρ), ούτε (κατ΄ εμέ) την αντίληψη για να καλύψει τη θέση "4" και παρότι παίζει σε αυτή τη θέση συχνά πυκνά, περισσότερο ταιριάζει στο "5".
Η ουσία είναι ότι για να γίνονται τόσες αλλαγές, στη μέση της σεζόν, προφανώς και κάτι πήγε στραβά στον προγραμματισμό του καλοκαιριού. Η μήπως στην απόκτηση του Καπόνο με την οποία ο Πεδουλάκης ήταν αρχικά αντίθετος; Δύσκολο να απαντήσει κανείς. Οταν όμως, οι παίκτες που προόριζε ο κόουτς για βασικούς σέντερ (Σόφο, Αρμστρονγκ), ο ένας είναι εκτός λόγω τραυματισμού και ο άλλος εκτός ομάδας, όταν ο παίκτης που αποκτήθηκε για να παίζει "4" (Λάσμε), παίζει πλέον φουνταριστός, όταν ο παίκτης που αποκτήθηκε για να ξεκουράζει Ούκιτς και Διαμαντίδη (Κίτσεν) είναι ωσεί παρών κι όταν ο Μήτσος αναγκάζεται να παίζει πάνω από 30-32 λεπτά σε κάθε ματς, ε τότε, είναι προφανές ότι κάτι δεν δούλεψε καλά το καλοκαίρι. Κι όμως αυτή η ομάδα κέρδιζε. Εξασφάλισε παλικαρίσια την πρόκρισή της στην φάση των 16 της Ευρωλίγκα και τώρα, τι; Αποφασίστηκε να έρθει ο Καπόνο. Για να καλύψει ποια θέση; Και μήπως τελικά η αποπομπή του Πάνκο, ήρθε ως συνέπεια της απόκτηση του serial killer; Γιατί; Με τον Μπράμος και τον Μασιούλις να παίζουν πολύ καλά πλέον σε θέση "3", ο Αμερικάνος έπρεπε κάπου να βρει τη θέση του. Ετσι, η αρχική σκέψη θα ήταν να παίξει στο "4", αλλά εκεί ο Καπόνο, αν και θα βοηθούσε πολύ με το εξωτερικό σουτ, θα είχε θέματα στην άμυνα. Αρα, η έλευση Γκιστ και η ταυτόχρονη μετατόπιση του Μασιούλις πια στο "4", θα αφήσει το περιθώριο στον Καπόνο να μοιραστεί την περιφερειακή θέση με τον Μπράμος, και τον Μασιούλις να γίνεται δίδυμο με τον Γκιστ στο "4", καθώς ο πρώην παίκτης της Μάλαγα (μαζί με την υπόλοιπη ομάδα) θα έχει την ευκαιρία να καλύπτει τα αμυντικά κενά που θα δημιουργούνται όταν παίζει ο Καπόνο.
Με την ανταλλαγή του Πάνκο, ο Παναθηναϊκός κερδίζει σε δύναμη, ριμπάουντ και (ενδεχομένως) ταχύτητα, χάνει όμως στο μακρινό σουτ, το οποίο έχει ανάγκη. Δεν έχει σημασία αν πλέον υπάρχει ο μέγας πιστολέρο Τζέισον Καπόνο, ή αν ο Μπανκς θα βάλει το 1/3 τρίποντα που θα επιχειρήσει (ίσως να βάλει και περισσότερα). Ο εκάστοτε παίκτης που βρίσκεται στο "4" πρέπει να έχει την ικανότητα να εκτελέσει από μακριά, ή να βάλει τη μπάλα κάτω και να δημιουργήσει, διότι έτσι θα ανοίξουν οι χώροι για τις φάσεις του Διαμαντίδη, ή για τα ...υπόγεια σουτ του Μπανκς. Οσο περισσότερο κλείνει η άμυνα, τόσο περισσότερο δύσκολο είναι να γεννηθούν φάσεις. Αν μπορώ να ..μελλοντολογήσω, ο εκάστοτε αντίπαλος κόουτς, θεωρώ δεδομένο ότι αν αποφασίσει να ρισκάρει σε κάποιον παίκτη, τότε αυτός θα είναι ο Γκιστ.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει ακόμα ένα θέμα... Ξημερώνει 21/12 και σε έξι μέρες οι πράσινοι έχουν τον πρώτο αγώνα για την φάση του Τοπ 16 της Ευρωλίγκα. Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός θα παρουσιαστεί με τρεις παίκτες, οι οποίοι θα έχουν χρόνο συμμετοχής αλλά θα είναι πολύ φρέσκοι στο ρόστερ. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο ήταν έξυπνο για τον Αρτζι να κάνει τόσες πολλές αλλαγές σε μία ομάδα που μπορεί να μην μάγευε με την απόδοσή της, αλλά είχε βρει τον τρόπο να κερδίζει, αλλά και τη χημεία της. Ουσιαστικά η ομάδα μπαίνει και πάλι στην αφετηρία για να αφομοιώσει τα νέα παιδιά και να χτίσει τη χημεία της (πάλι) μέσα από τους αγώνες. Κάτι που δε συνίσταται.
Αναρωτιέμαι δε, τι ακριβώς θα συμβεί, όταν (με το καλό) θα γυρίσει ο Σχορτσιανίτης. Τότε που οι επιλογές μέσα στη ρακέτα θα είναι πάρα πολλές;
Κι εν κατακλείδι, για ποιο λόγο ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να βρει τη χημεία του κατά τη διάρκεια του Τοπ16, τη στιγμή που θα έπρεπε, σε αυτούς τους αγώνες να δρέπει τους καρπούς της υπερπροσπάθειας που έκανες τους προηγούμενους μήνες να γίνει ομάδα, φτάνοντας σε ένα αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο;
Μπερδευτήκατε; Λογικό. Μα είναι όλη η κατάσταση ένα μεγάλο μπέρδεμα, το οποίο μάλιστα δε συνάδει με την πορεία του Παναθηναϊκού στον πρώτο γύρο.
Υ..Γ. Ο Γκιστ δεν είναι "4"... Δεν είναι και "5" όμως... Είναι κάτι ενδιάμεσο. Προσθέτει εμπειρία όμως...
Υ.Γ.1 Ο Παναθηναϊκός αποκτά πρόσωπα μέσα στη ρακέτα, αλλά κατά τη γνώμη μου, μεγαλύτερη ήταν η ανάγκη για έναν μπακ απ γκαρντ, παρά για τόσους πολλούς ψηλούς... Δε γίνεται ο Διαμαντίδης να παίζει τόσα πολλά λεπτά.
ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ
Καπόνο στο "4"
Είτε από ανάγκη, είτε από... αστοχία στο σχεδιασμό, ο Παναθηναϊκός του Top 16 θα έχει διαφορετική μορφή σε σχέση με ό,τι εμφάνισε ο Αργύρης Πεδουλάκης στην εκκίνηση της σεζόν.
Αλλωστε ο "Αρτζι" φημίζεται για τις πολλές αλλαγές στο ρόστερ εν μέσω της σεζόν και εν τέλει το πράττει και στους πράσινους. Ο Αρμστρονγκ αποχώρησε, ο Κίτσεν είναι εδώ και καιρό υποψήφιος για αποχώρηση, ο Πάνκο φεύγει με ανταλλαγή. Ο Μπανκς και ο Καπόνο αποκτήθηκαν στην πορεία, ο Γκιστ παίρνει θέση - ανταλλαγή με τον Πάνκο - γιατί ο Σχορτσανίτης τέθηκε νοκ άουτ λόγω τραυματισμού...
Ούτως ή άλλως, πάντως, ο ρόλος του Σόφο περιορίστηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης, ο Παναθηναϊκός τον είχε ως βασικό επιθετικό άξονα και στην πορεία τον πέρασε σε δεύτερο ρόλο. Αλλωστε η άφιξη και του Λάσμε βοήθησε προς αυτή την κατεύθυνση, ο Γκαμπονέζος έκανε πολύ πιο αθλητικό τον Παναθηναϊκό, τον βοήθησε σε άμυνα και επίθεση και κυρίως στα ριμπάουντ. Το τελευταίο ματς με τον Πανιώνιο, ήταν ένα ρεσιτάλ επιθετικών ριμπάουντ για τον Λάσμε, που έκανε ό,τι ήθελε κάτω από τις δύο ρακέτες.
Οι αλλαγές στα ρόστερ είθισται να βοηθούν τις ομάδες, το είδαμε και πέρυσι και φέτος με τον Ολυμπιακό. Ενα χρόνο πριν, οι ερυθρόλευκοι πήραν τον Λο και τον Ντόρσεϊ και με δύο κανονικούς ξένους μεταμορφώθηκαν. Φέτος, χρειάστηκε να φύγει ο Ντόρσεϊ, να έρθει στη θέση του ο Πάουελ για να βελτιωθεί η εικόνα. Το νέο απόκτημα έδωσε ώθηση και στην επίθεση και περισσότερο βοήθησε να επιστρέψει η ηρεμία στους πρωταθλητές Ευρώπης. Από την ημέρα που τον πήραν, οι ερυθρόλευκοι είναι αήττητοι.
Ομως ο Ολυμπιακός έκανε φέτος μία αλλαγή και πέρυσι δύο, ο Παναθηναϊκός πριν καν φτάσουμε στη μέση της σεζόν έχει κάνει δύο προσθήκες και θα προχωρήσει σε τρίτη, την ίδια στιγμή που σκέφτεται να πάρει και σέντερ μόνο για την Ευρωλίγκα. Εδώ, λοιπόν, είναι το θέμα: Την ώρα που οι πράσινοι έδειχναν να βρίσκουν το ρυθμό τους, ο Μπανκς έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αλλαγή την εικόνας, σε συνδυασμό βέβαια με τον ρόλο που ανέλαβε ο Λάσμε, έρχεται σειρά αλλαγών. Η μία απ' αυτές είναι η παρουσία του Καπόνο, στο ματς με τον Πανιώνιο έκανε το ντεμπούτο του.
Εννοείται πως δεν μπορεί να βγει συμπέρασμα από ένα ματς, αλλά εικόνα για τον Αμερικανό σαφώς και υπάρχει. Αποκτήθηκε για να βοηθήσει στο μακρινό σουτ, αυτό είναι το μεγάλο του όπλο, έστω κι αν στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο το χάι λάιτ ήταν το πέρασμα κάτω από το καλάθι και το ανάποδο λέι απ. Το θέμα είναι τι ακριβώς χρειάζεται ο Παναθηναϊκός, έναν σουτέρ στο "3" που δεν θα μπορεί να κάνει άλλες δουλειές; Ετσι όπως προχωράει ο σχεδιασμός, αν για παράδειγμα φύγει ο Πάνκο για να αποκτηθεί ο Γκιστ, οι πράσινοι έχουν να λύσουν ένα σημαντικό πρόβλημα: Ποιος θα παίξει το ρόλο του Πάνκο στο "4". Ποιος θα σουτάρει για να μεγαλώσουν οι αποστάσεις στο παρκέ; Ο Γκιστ είναι δεν είναι κακός από τα 6.75 (σουτάρει με 35%), αλλά δεν είναι κλασικός σουτέρ, είναι 4-5, που φημίζεται κυρίως για τις αθλητικές του ικανότητες. Ο Τσαρτσαρής έχει το σουτ αλλά οδεύει στα 35 και δεν είναι δυνατόν να τα βγάλει πέρα μόνος του. Τι απομένει; Ο Μασιούλις; Μπορεί να παίξει το ρόλο του Πάνκο; Ισως σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι όμως πάντα. Δεν είναι 4αρι ο Λιθουανός, είναι 3αρι.
Εδώ ίσως βρίσκεται και η λύση στο θέμα Καπόνο: Ο Αμερικανός ως 4αρι με σουτ μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερο τον Παναθηναϊκό απ' ό,τι ως 3αρι. Θα είναι πολύ πιο εύκολο για τον Καπόνο να βρει πεδίο δράσης ως πάουερ φόργουορντ, έστω κι αν θα έχει πρόβλημα στην άμυνα. Ομως το ίδιο πρόβλημα θα υπήρχε και στο "3" ως προς το αμυντικό κομμάτι, συνεπώς ο "πονοκέφαλος" για τον Πεδουλάκη μπορεί και να περάσει εύκολα.
Οπως και να έχει, όμως, το πράγμα μπερδεύεται πλέον για τον Παναθηναϊκό, που θα έχει περισσότερες λύσεις, αλλά θα χρειαστεί πάλι χρόνο για να αποκτήσει χημεία.
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου