Ο Σταύρος Κόλκας γράφει τα επεισόδια στο ΑΕΚ-Πανθρακικός, τον Ολυμπιακό,
το επίπεδο της Superleague που είναι στάτους Μπεζεντάκου και εξηγεί οτι
η Θεσσαλονίκη έχει αποδείξει πλέον πως δεν σηκώνει τρεις ομάδες υψηλού
επιπέδου
Τι αγωνιστική ήταν αυτή. Ακόμη και μία μέρα μετά ψωμί μας δίνει. Σας
έχω πει για εκείνο το μηχάνημα που πήραμε, αυτό το Vis Track το οποίο
μετράει τις επιδόσεις των αθλητών. Μετρήσαμε μέσω βίντεο, πριν από λίγο,
το σπριντ του δεύτερου βοηθού στο ΟΑΚΑ ο οποίος για να φτάσει στη
φισούνα, διάνυσε 80 μέτρα σε 7,12 δευτερόλεπτα. Κρατώντας και το
σημαιάκι μάλιστα, με τεχνική σκυταλοδρομίας.
Το εντυπωσιακό πάντως για τον βοηθό, δεν είναι τόσο η ταχύτητα του
σπριντ, αλλά η μελέτη που έχει κάνει στη πορεία που επέλεξε έτσι ώστε να
μην φάει αυτός τα κλωτσομπούνια.
Επιλέγει την εξωτερική πλευρά του πάγκου του τέταρτου διαιτητή,
κερδίζοντας κάποια μέτρα και βάζοντας ουσιαστικά άλλους την ταμπέλα της
πρώτης επιλογής. Απ ότι φαίνεται στο βίντεο, παρότι ήταν αυτός που είχε
τις περισσότερες πιθανότητες να φάει τα σούτια και να μείνει εκεί για
πολύ ώρα, ήταν ο μοναδικός που γλίτωσε.
Αυτό το τεστ, της σωστής απόφασης υπό τεράστια πίεση, προσφέρεται μόνο
στο προϊόν της Σούπερ Λίγκας. Αυτό που αναβάθμισε ο Μόραλης φέτος και οι
άλλοι μεγαλοπαράγοντες.
Μπορούμε να πούμε πολλά για τις καταστάσεις που βιώνουμε, αλλά αυτό που
συμβαίνει στο Καραϊσκάκη με συναδέλφους, έχει ξεφύγει από κάθε όριο.
Είναι δείγμα της κρίσης ταυτότητας που περνάει ο οπαδισμός στην Ελλάδα.
Δηλαδή είναι μαγκιά να βαράς έναν άνθρωπο που πήγε να κάνει τη δουλειά
του;
Βέβαια το χειρότερο όλων, είναι πως ο Ολυμπιακός όντας το πιο ισχυρό
προϊόν της Λίγκας σε επίπεδο εμπορικότητας, αισθάνεται πως δεν μπορεί να
τον κουνήσει κανένας και το δικαίωμα αυτό το παίρνει από τους ίδιους
τους διευθυντές των εφημερίδων και των σάιτ. Οι περισσότεροι, δεν έχουν
καταγράψει τα περιστατικά και βγαίνει η ΕΣΗΕΑ και ο ΠΣΑΤ να καταδικάσει
τα γεγονότα, χωρίς να δώσει την έκταση που μπορεί γιατί οι ανακοινώσεις
θάβονται.
Έλα όμως που αποδεικνύεται πως ούτε στον Ολυμπιακό κάνουν καλό αυτές οι
πρακτικές. ο Ολυμπιακός ζει με τις δάφνες του μονοπωλίου του, πήρε το
πρωτάθλημα και χωρίς να το καταλάβει έχασε αγωνιστική δυναμική σε τέτοιο
βαθμό που φαντάζει αδύνατο να ανακάμψει άμεσα.
Δεν είναι πως δεν μπορεί να αγοράσει παίκτες, αλλά η αλήθεια είναι πως
έχει δεσμευτεί πως θα διατηρήσει κάποιους από τους παίκτες που απέκτησε
στο ρόστερ του από τη νέα σεζόν. Πήρε ότι κουνιόταν και θα έχει πρόβλημα
στη μοιρασιά. Ο Ντε Βισέντι θα δεχτεί να πάει δανεικός; Αν όχι, ο
Σάμαρης τι θα κάνει; Ο Τάτος που έκανε το αγροτικό του; Θα γυρίσει;
Αναφέρομαι σε τρία 8άρια που διαθέτει ο Ολυμπιακός αλλά δεν τα έχει
εντάξει στο ρόστερ του. Και το βασικό ερώτημα. Αν τους διατηρήσει, αυτοί
μπορούνε να αλλάξουν το στάτους της ομάδας;
Οι γιούχες στο Καραϊσκάκη χαρακτηρίστηκαν αχαριστία από την ΠΑΕ, αλλά
όλοι αντιλαμβανόμαστε πως όταν ένα κοινό μάθει να μην προβληματίζεται,
όταν του βάλεις δύσκολα θα αντιδράσει.
Έτσι κι έγινε, αφού ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ανεχτεί πως μία ομάδα
που στη Τούμπα πχ δεν έκανε φάση, στο Καραϊσκάκη έκανε έξι κλασικές.
Το κοινό του Ολυμπιακού είναι εκπαιδευμένο με τρόπο τέτοιο, που
οποιαδήποτε απόκλιση από την απόλυτη κυριαρχία του συλλόγου του αποτελεί
αποτυχία. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως στρώνεις κοιμάσαι.
Χρησιμοποιώ το παράδειγμα του Ολυμπιακού που λόγω δυναμικής έχει ορίσει
τους κανόνες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, για να καταγράψω το εξής
απλό πράγμα. Ήρθε η ώρα να μπούνε κανόνες και όσοι αντέξουν.
Γιατί για να υπάρχει προϊόν, θα πρέπει να γεμίσουμε υγιείς εταιρίες που
έχουν ως στόχο την κερδοφορία. Η ΑΕΚ πληρώνει το μάρμαρο τώρα, όμως σε
δύο χρόνια από σήμερα το μόνο που θα της έχει μείνει είναι πως έπεσε μια
φορά σε χαμηλότερη κατηγορία. Βαρύ, αλλά αναμενόμενο με όσα εγκλήματα
έκαναν παράγοντες και οπαδοί της.
Σε δύο χρόνια από σήμερα όμως, χωρίς χρέη και μέσα σε ένα περιβάλλον
υγιές, θα μπορεί να διεκδικεί. Κάτι που σήμερα και έτσι όπως είχε
διαμορφωθεί η κατάσταση, δεν θα μπορούσε να κάνει με τίποτα.
Το ίδιο ισχύει και για άλλες ομάδες. Ας θεσπιστούν κανόνες και ας έχω
τον Πλατανιά στην Σούπερ Λίγκα. Δε με χαλάει αφού θα ξέρω πως θα έρθει η
ώρα που ομάδες με πραγματική δυναμική θα είναι σε θέση να εξοστρακίσουν
αντιπάλους που από σπόντα βρέθηκαν ψηλά.
Μέσα από ένα υγιές περιβάλλον, θα γίνουν και σοφότερες επιχειρηματικές
επιλογές. Πχ, στον Βόλο, η Νίκη και ο Ολυμπιακός μισιούνται, αλλά αν
αποφασίσουν κάποιοι οικονομικοί παράγοντες της περιοχής να κάνουν μία
ομάδα, τότε ο Βόλος θα έχει πάντοτε εκπρόσωπο στη Σούπερ Λίγκα. Και θα
υπάρχει κερδοφορία, με δεδομένο πως υπάρχει και ένα Πανθεσσαλικό στάδιο.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ και τον Εργοτέλη, το
ίδιο μπορεί να συμβεί και σε ολόκληρες περιοχές όπως πχ η Πελοπόννησος
που κάποτε είχε τέσσερις ομάδες στη Λίγκα και τώρα έχει μία που
φιλοξενείται μάλιστα στον πιο αντιποδοσφαιρικό νομό της.
Και δεν βγάζω από αυτή τη λογική τη Θεσσαλονίκη, η οποία έχει αποδείξει
πλέον πως δεν σηκώνει τρεις ομάδες υψηλού επιπέδου. Αν το πράγμα στηθεί
σωστά, ούτε η Αθήνα θα τις σηκώνει καλά – καλά.
Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, θα πρέπει να μπούνε κανόνες ελεύθερης
αγοράς, μακριά από μικροσυμφέροντα παραγόντων, πολιτείας κτλ.
Ακόμη και σήμερα, αυτές οι πρακτικές συνεχίζονται με αποτέλεσμα του
χρόνου να έχουμε 18 ομάδες στη Λίγκα, τη στιγμή που φέτος με δύο
λιγότερες το επίπεδο άγγιζε στάτους Μπετζεντάκου. Και όλα αυτά, για να
τσιμπήσουν κανά ευρώ παραπάνω από τον ΟΠΑΠ, οι μεγαλοπαράγοντές μας και
να κάνει δημόσιες σχέσεις ο Γιάννης Ιωαννίδης.
Όμως πλέον, το τι πρέπει να συμβεί φωνάζει. Και επειδή το καράβι
βουλιάζει, αν δεν επιλέξουν τη σωστή λύση θα είναι υπεύθυνοι για την
διάλυση του ποδοσφαίρου. Ότι τουλάχιστον έχει απομένει από αυτό.
πηγή: sportdog.gr
Τρίτη 16 Απριλίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου