Η δουλειά του πολιτικού είναι
να μιλάει. Όλη του η σκέψη, όλη του η δραστηριότητα είναι στο τι θα πει.
Γιατί; Απευθύνεται στο πόπολο. Και περισσότερο στους απελπισμένους, που
περιμένουν την καλή κουβέντα. Και το μπινελίκι, όμως.
Παίζει με το στόμα ο πολιτικός. Δεν είναι κορόϊδο. Γνωρίζει, δηλαδή, ότι ο κόσμος δεν είναι σε θέση να κρίνει τον άλλον από τις πράξεις του. Από τα έργα του. Απεναντίας, εντυπωσιάζεται από τα σάλια του πολιτικού. Εκεί τα δίνει όλα ο πολιτικός. Στα σάλια. Να καλοπιάνει τον φουκαρά ψηφοφόρο, που τον θέλει για πάντα φουκαρά.
Αν ο κόσμος στέκεται μόνος του στα πόδια του, αλλά κι αν δεν συμβαίνει αυτό, αν έχει συνείδηση ότι δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από το κράτος, από την κυβέρνηση, τότε ο πολιτικός καθίσταται περιττός. Έστω ότι περιορίζεται δραστικά ο ρόλος του. Να, γιατί δυστυχία του πολιτικού είναι να σταματήσει ο κοσμάκης να ‘ναι ματιασμένος.
Αυτή ειδικά την περίοδο παίζει πολύ πολιτικολογία σε κάποιες ΠΑΕ. Όχι, ρε. Πρόεδροι ΠΑΕ το παίζουν Σαμαράδες και Βενιζέλοι. Λένε. Λόγια. Τι άλλο να πούνε; Λόγια λένε. Και με πολλά «Θα». Ας περιοριστούμε στα δυο σήμερα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Στον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό. Στον Αλαφούζο και τον Σαββίδη.
Λάθος! Δεν κάνουν μόνον αντιπολίτευση στον Μαρινάκη οι κομματάρχες Σαββίδης και Αλαφούζος, αλλά το παίζουν και συμπολίτευση. Αλά Σαμαράς. Θα πάμε καλά. Θα πάμε καλύτερα από πέρυσι.
Αυτά τα παραμύθια που δεν στηρίζονται πουθενά λέει ο Σαμαράς. Ότι θα ξελασπώσουμε. Ότι πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο. Ότι πάμε καλά. Το ίδιο και ο Αλαφούζος. Σα γνήσιος πολιτικός αγνοεί τα καυτά προβλήματα του Παναθηναϊκού που τον κρατούν πίσω και λέει ότι οργανωνόμαστε, ότι ελπίζουμε. Αέρα πατέρα, δηλαδή.
Ο δε Σαββίδης, όπως ο Σαμαράς, μόλις γλυτώσει και από τον Κουβέλη του ΠΑΟΚ, ε, τότε θα μας πει ότι τώρα είμαστε πιο δυνατοί, πιο σίγουροι.
Μήπως πάρουν τα σώβρακα του Χουμπ Στέφενς στον ΠΑΟΚ, γράφει ο apodytiriakias.gr
Παίζει με το στόμα ο πολιτικός. Δεν είναι κορόϊδο. Γνωρίζει, δηλαδή, ότι ο κόσμος δεν είναι σε θέση να κρίνει τον άλλον από τις πράξεις του. Από τα έργα του. Απεναντίας, εντυπωσιάζεται από τα σάλια του πολιτικού. Εκεί τα δίνει όλα ο πολιτικός. Στα σάλια. Να καλοπιάνει τον φουκαρά ψηφοφόρο, που τον θέλει για πάντα φουκαρά.
Αν ο κόσμος στέκεται μόνος του στα πόδια του, αλλά κι αν δεν συμβαίνει αυτό, αν έχει συνείδηση ότι δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από το κράτος, από την κυβέρνηση, τότε ο πολιτικός καθίσταται περιττός. Έστω ότι περιορίζεται δραστικά ο ρόλος του. Να, γιατί δυστυχία του πολιτικού είναι να σταματήσει ο κοσμάκης να ‘ναι ματιασμένος.
Αυτή ειδικά την περίοδο παίζει πολύ πολιτικολογία σε κάποιες ΠΑΕ. Όχι, ρε. Πρόεδροι ΠΑΕ το παίζουν Σαμαράδες και Βενιζέλοι. Λένε. Λόγια. Τι άλλο να πούνε; Λόγια λένε. Και με πολλά «Θα». Ας περιοριστούμε στα δυο σήμερα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Στον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό. Στον Αλαφούζο και τον Σαββίδη.
Λάθος! Δεν κάνουν μόνον αντιπολίτευση στον Μαρινάκη οι κομματάρχες Σαββίδης και Αλαφούζος, αλλά το παίζουν και συμπολίτευση. Αλά Σαμαράς. Θα πάμε καλά. Θα πάμε καλύτερα από πέρυσι.
Αυτά τα παραμύθια που δεν στηρίζονται πουθενά λέει ο Σαμαράς. Ότι θα ξελασπώσουμε. Ότι πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο. Ότι πάμε καλά. Το ίδιο και ο Αλαφούζος. Σα γνήσιος πολιτικός αγνοεί τα καυτά προβλήματα του Παναθηναϊκού που τον κρατούν πίσω και λέει ότι οργανωνόμαστε, ότι ελπίζουμε. Αέρα πατέρα, δηλαδή.
Ο δε Σαββίδης, όπως ο Σαμαράς, μόλις γλυτώσει και από τον Κουβέλη του ΠΑΟΚ, ε, τότε θα μας πει ότι τώρα είμαστε πιο δυνατοί, πιο σίγουροι.
Μήπως πάρουν τα σώβρακα του Χουμπ Στέφενς στον ΠΑΟΚ, γράφει ο apodytiriakias.gr
Είμαι της επίθεσης εγώ, αυτοσυστήθηκε ο νέος προπονητής του ΠΑΟΚ Χουμπ Στέφενς. Είναι καλό αυτό ή, κακό; Οπωσδήποτε στον ΠΑΟΚ ταιριάζει το ποδόσφαιρο με φωτιά και τσεκούρι, όχι το ψηφιακό, το τεχνοκρατικό. Ένα ποδόσφαιρο με φλόγα και δύναμη που να συναρπάζει την εξέδρα.
Τι θα πει «Είμαι της επίθεσης»; Γενικά ο εν λόγω Ολλανδός προπονητής θεωρείται λάτρης του ολοκληρωτικού, εκείνο του πάλαι ποτέ Άγιαξ της δεκαετίας του ’70. Του απόλυτα επιθετικού ποδοσφαίρου. Τι, λοιπόν, σημαίνει ότι κάποιος αντιπαθεί το κατενάτσιο; Όχι, βέβαια, ότι κυρίως και πρωτίστως τον ενδιαφέρει η επίθεση.
Δεν ξέρεις πώς σκέπτεται ο άλλος. Άσε τι λέει. Δεν θα βγάλεις συμπέρασμα απ’ αυτά που έχει έτοιμα στο στόμα του. Ο καθένας ό,τι θέλει λέει, στο φινάλε.
Το ποιος είναι ο Στέφενς θα το δούμε στο γήπεδο. Εκεί θα φανεί η δουλειά του. Μιλάμε προπονητικά, όχι οπαδικά. Η δουλειά του προπονητή κάνει μπαμ στην απόδοση της ομάδας, όχι τόσο στα αποτελέσματα. Στο χορτάρι, λοιπόν, θέλει δεν θέλει ο Στέφενς θα ανοίξει τα χαρτιά του, ποια είναι η προπονητική του σκέψη και τι ψάρια πιάνει στον ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ ξεκινάει με αληθινό στόχο να πρωταγωνιστήσει. Άρα, είναι αδύνατον να μη φωτογραφήσουμε τον προπονητή του. Δεν γίνεται να μάς κρυφθεί ο Στέφενς. Φως φανάρι θα μιλάει η παραγωγή έργου και η σχέση του με τους παίκτες.
Να προχωρήσουμε την κουβέντα. Είμαι της επίθεσης σημαίνει ότι ξεκινώ από την άμυνα! Το δόγμα. Περισσότερο για την άμυνα του θα προβληματιστεί ο επιθετικός προπονητής. Πολύ περισσότερο σε σύγκριση με τον αμυντικό προπονητή. Κατανοητό για όσους έχουν ένσημα στα τσιμέντα της κερκίδας. Κι έχουν ρουφήξει τα διδάγματα ζωής.
Ο αμυντικός προπονητής κατά βάσιν δεν ενδιαφέρεται να φύγει από το γήπεδο με τη νίκη. Μονάχα να μη χάσει. Από την άλλη, ο επιθετικός προπονητής κάνει μια τρύπα στο νερό αν τα δώσει όλα στην επίθεση με συνέπεια να συλλαμβάνεται ακάλυπτος στα νώτα του. Πρόκειται περί στρατηγική ηλιθιότητας.
Αυτός που πάει για πολλά, και για υψηλά στη ζωή του, για τη μεγάλη καριέρα, γνωρίζει ότι το προσωπικό του στοίχημα θα κριθεί στην επίθεση. Θα προδώσει, όμως, τις φιλοδοξίες του αν δεν «πατήσει» στην άμυνα ο επιθετικός του προσανατολισμός.
Τα σώβρακα θα του πάρουν του Στέφενς αν δεν φροντίσει πρώτα να δέσει αμυντικά τον ΠΑΟΚ. Αν δεν ρίξει το βάρος πρώτα στην αμυντική λειτουργία όλης της ομάδας. Μόνον αν και οι ένδεκα σκέπτονται και αμυντικά θα έχει αποτελεσματικότητα το επιθετικό πνεύμα που επιθυμεί να περάσει στον ΠΑΟΚ.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου