• Ωστόσο, με αφορμή αυτή την πληροφορία η, έστω φήμη, σε συνδυασμό με την απολύτως εξακριβωμένη πληροφορία περί σοβαρού ενδιαφέροντος της Σταντάρ Λιέγης για το Σιόβα, θα μπορούσε να γίνει ένα σχόλιο.
• Διότι, όταν βρίσκεται ένας σύλλογος από το Βέλγιο να συζητάει να δώσει ένα εκ. Ευρώ για το Σιόβα, που δεν είναι ούτε στέλεχος της εθνικής, ούτε ο πιο βασικός σέντερ μπακ του Ολυμπιακού, τότε έρχονται σκέψεις στο μυαλό, για το πώς θα μπορούσε να αξιοποιήσει ο Ολυμπιακός παίκτες «τύπου Σιόβα». Δηλαδή, Έλληνες (ίσως και ξένους), που δεν του είναι αυτό που λέμε απαραίτητοι και τέλος πάντων δεν θα τον «χαλάσει» να τους πουλήσει.
• Κι έρχομαι στο παράδειγμα του Τάτου: ποια θα ήταν αυτή την στιγμή η χρηματιστηριακή αξία του Τάτου, εάν στον Ολυμπιακό έπαιρνε κάποιες ευκαιρίες κατά τη διάρκεια της σεζόν; Έπαιζε ρε παιδί μου 12 παιχνίδια πρωταθλήματος και δύο τρία ευρωπαϊκά-γιατί πόσα νομίζετε έπαιξε ο Σιόβας; 13 στο πρωτάθλημα και τέσσερα στην Ευρώπη.
• Όταν λοιπόν ένας σέντερ μπακ του Ολυμπιακού, 24 στα 25, έχει τιμή ένα εκ. Ευρώ, ποια μπορεί να είναι η τιμή ενός 24χρονου πλέϊ μέϊκερ του Ολυμπιακού; Μήπως μπορεί να είναι δύο εκ. Ευρώ;…
• Κι ερχόμαστε ακριβώς εδώ στη διαχείριση ενός προπονητή και γενικότερα μίας ομάδας απέναντι σε ένα κατά κοινή ομολογία καλό μεσοεπιθετικό παίκτη της: να παίρνει ευκαιρία να παίζει μόλις ένα ημίχρονο στους έξι μήνες και στους άλλους έξι μήνες να πηγαίνει δανεικός…
• Που θέλω να καταλήξω: ο Ολυμπιακός έχει παίκτες, που μπορεί να μην είναι παικταράδες, ίσως και να μην είναι για τη βασική ενδεκάδα του, αλλά μπορεί να παίξουν κάπου στην Ευρώπη και να δώσουν πολύτιμα έσοδα στο σύλλογο, έσοδα που στη συνέχεια μπορεί να ενδυναμώσουν τον Ολυμπιακό για άλλες μεταγραφικές κινήσεις του. Με τη διαφορά ότι θα πρέπει να τους δίνονται έστω κάποιες ευκαιρίες…
Πηγή: Sportfm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου