Είδα στον ΟΤΕ TV το βράδυ του
Σαββάτου το Σούπερ Καπ της Γερμανίας σε μια εποχή που με βρίσκει να
διαβάζω ένα βιβλίο που αναλύει επιστημονικά την δουλειά του Πεπ
Γκουαρδιόλα στην Μπαρτσελόνα. Κι ήρθε η εικόνα της Μπάγερν σε αυτό το
ματς με την Ντόρτμουντ να είναι τόσο, μα τόσο ξένη με την εικόνα της
μνήμης μου από την ομάδα που εξέλιξε ο Πεπ στη Βαρκελώνη και από την
ανάλυση που διαβάζω αυτές τις μέρες, που ήταν λες και ο Γκουαρδιόλα
ήθελε να “εξηγήσει”, μέσα από αυτό το παιχνίδι, προς την παγκόσμια
κοινωνία του ποδοσφαίρου πόσο δύσκολο είναι και πόσο επίπονη μπορεί να
αποδειχθεί η διαδικασία μετασχηματισμού της Μπάγερν ώστε να της πάρει
ποδόσφαιρο της δικής του ιδέας στο μέλλον.
Ναι, είναι αρκετά τα ελαφρυντικά των απουσιών, μαζί με το βασικό, του λίγου χρόνου που δουλεύει με αυτούς τους ποδοσφαιριστές ο νέος προπονητής. Τα τραύματα όμως προκλήθηκαν. Τα δύο γκολ που έφαγε για πλάκα σε διάστημα μερικών δευτερολέπτων, τα τέσσερα συνολικά, αυτή η τόσο ξένη με την Μπάγερν του Χάινκες εικόνα σε ένα ματς με τη Ντόρτμουντ, το οποίο κρίνει, έστω τον ελαφρύτερο, τίτλο, είναι τραύματα που πληγώνουν το γόητρο της Μπάγερν, τα οποία μπορεί να εξελιχθούν σε πληγές και, τελικώς, ο Γκουαρδιόλα να τα βρει μπροστά του.
Ενα μεγάλο μέρος της ανάλυσης του σαββατιάτικου αγώνα στα γερμανικά media ξοδεύτηκε στην εμβάθυνση της παρατήρησης της γλώσσας του σώματος του Γκουαρδιόλα. Πολύ φυσιολογικά οι Γερμανοί έψαξαν να αντιληφθούν πώς το έζησε ο Πεπ το ματς, ώστε να καταλάβουν πώς θα διαχειριστεί αυτή την ήττα. Διότι ναι, είναι δοκιμασμένος, δοκιμάστηκε στη Βαρκελώνη, αλλά εκεί είναι Μόναχο και ο Γκουαρδιόλα δεν έχει ξαναδουλέψει μακριά από τον τόπο του ώστε να υπάρχει η εγγύηση προσαρμογής του και αποτελεσματικότητας των μεθόδων του μακριά από τα μέρη του.
Πιθανόν ένα μέρος των αναλύσεων, σχετικά με την επίδραση αυτής της ήττας και της απώλειας του πρώτου τίτλου στην εκκίνηση της καριέρας του Γκουαρδιόλα να αποδειχθεί υπερβολικό. Ομως συζητάμε για την Μπάγερν, δηλαδή “μια Ρεάλ” και όχι “μια Μπαρτσελόνα”, δηλαδή για έναν σύλλογο που αγοράζει τους καλύτερους, δίχως φιλοσοφία για το είδος του ποδοσφαίρου, τον τρόπο. Ακριβώς επειδή δεν αποφάσισε ξαφνικά να γίνει “μια Μπαρτσελόνα”, η Μπάγερν δεν θα έχει το πείσμα και την επιμονή στην στήριξη αυτού που θα βάλει στον σύλλογο φιλοσοφικές προδιαγραφές για το ποδόσφαιρο που θα παράγει. Η Μπάγερν αγοράζει αποτελέσματα. Τρόπαια. Οχι ποδόσφαιρο α λα Μπαρτσελόνα που να εξελιχθεί σε βάθος χρόνου σε αποτελεσματικό και να φέρει τρόπαια. Αμφιβάλλω πολύ για την πιθανότητα να διαβάσω στο μέλλον ένα βιβλίο αντίστοιχο όσων έχουν γραφτεί για τον καιρό του στην Μπαρτσελόνα το οποίο να αφορά τη δουλειά του Γκουαρδιόλα στη Μπάγερν. Στη Γερμανία ή που θα τυπωθεί ένα άλμπουμ με φωτογραφίες που θα τον απεικονίζουν κατά την άρση τροπαίων, ή τίποτα.
Ναι, είναι αρκετά τα ελαφρυντικά των απουσιών, μαζί με το βασικό, του λίγου χρόνου που δουλεύει με αυτούς τους ποδοσφαιριστές ο νέος προπονητής. Τα τραύματα όμως προκλήθηκαν. Τα δύο γκολ που έφαγε για πλάκα σε διάστημα μερικών δευτερολέπτων, τα τέσσερα συνολικά, αυτή η τόσο ξένη με την Μπάγερν του Χάινκες εικόνα σε ένα ματς με τη Ντόρτμουντ, το οποίο κρίνει, έστω τον ελαφρύτερο, τίτλο, είναι τραύματα που πληγώνουν το γόητρο της Μπάγερν, τα οποία μπορεί να εξελιχθούν σε πληγές και, τελικώς, ο Γκουαρδιόλα να τα βρει μπροστά του.
Ενα μεγάλο μέρος της ανάλυσης του σαββατιάτικου αγώνα στα γερμανικά media ξοδεύτηκε στην εμβάθυνση της παρατήρησης της γλώσσας του σώματος του Γκουαρδιόλα. Πολύ φυσιολογικά οι Γερμανοί έψαξαν να αντιληφθούν πώς το έζησε ο Πεπ το ματς, ώστε να καταλάβουν πώς θα διαχειριστεί αυτή την ήττα. Διότι ναι, είναι δοκιμασμένος, δοκιμάστηκε στη Βαρκελώνη, αλλά εκεί είναι Μόναχο και ο Γκουαρδιόλα δεν έχει ξαναδουλέψει μακριά από τον τόπο του ώστε να υπάρχει η εγγύηση προσαρμογής του και αποτελεσματικότητας των μεθόδων του μακριά από τα μέρη του.
Πιθανόν ένα μέρος των αναλύσεων, σχετικά με την επίδραση αυτής της ήττας και της απώλειας του πρώτου τίτλου στην εκκίνηση της καριέρας του Γκουαρδιόλα να αποδειχθεί υπερβολικό. Ομως συζητάμε για την Μπάγερν, δηλαδή “μια Ρεάλ” και όχι “μια Μπαρτσελόνα”, δηλαδή για έναν σύλλογο που αγοράζει τους καλύτερους, δίχως φιλοσοφία για το είδος του ποδοσφαίρου, τον τρόπο. Ακριβώς επειδή δεν αποφάσισε ξαφνικά να γίνει “μια Μπαρτσελόνα”, η Μπάγερν δεν θα έχει το πείσμα και την επιμονή στην στήριξη αυτού που θα βάλει στον σύλλογο φιλοσοφικές προδιαγραφές για το ποδόσφαιρο που θα παράγει. Η Μπάγερν αγοράζει αποτελέσματα. Τρόπαια. Οχι ποδόσφαιρο α λα Μπαρτσελόνα που να εξελιχθεί σε βάθος χρόνου σε αποτελεσματικό και να φέρει τρόπαια. Αμφιβάλλω πολύ για την πιθανότητα να διαβάσω στο μέλλον ένα βιβλίο αντίστοιχο όσων έχουν γραφτεί για τον καιρό του στην Μπαρτσελόνα το οποίο να αφορά τη δουλειά του Γκουαρδιόλα στη Μπάγερν. Στη Γερμανία ή που θα τυπωθεί ένα άλμπουμ με φωτογραφίες που θα τον απεικονίζουν κατά την άρση τροπαίων, ή τίποτα.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου