Ο Μαρτίνο θα προπονήσει τη σούπερ παρέα από την Καταλονία και έχει την τύχη να βρει στο «Καμπ Νόου» ένα ιδανικό ρόστερ έτσι ώστε να παρουσιάσει το ποδόσφαιρο που γουστάρει. Εξοντωτική κυκλοφορία, κατοχή, παιχνίδι από τα πλάγια, πολλοί παίκτες να επιτίθενται στο άλλο μισό, συνεχής πίεση και φυσικά κανένας οίκτος και πολλά γκολ στον αντίπαλο.
Μερικούς μήνες πριν, τον είχαν ρωτήσει τι θα έκανε αν είχε παίκτη τον Μέσι. «Δεν θα του έλεγα τίποτα σε προσωπικό επίπεδο, όμως σίγουρα θα του έδινα συμβουλές για το πότε και πως να πιέσει, πότε να γυρίσει πίσω, πράγματα για το ομαδικό παιχνίδι».
Η τακτική πειθαρχία και η προσύλωση στο πλάνο είναι πολύ ψηλά στη λίστα με τα «πρέπει». Η ομάδα παίζει ψηλά, παίρνει ρίσκο για να έχει πλεονέκτημα μπροστά, επιτίθεται και αμύνεται με πολλούς παίκτες, οι οποίοι βρίσκονται συνεχώς σε κίνηση. Εννοείται ότι όλα ξεκινούν από τον τερματοφύλακα. «Ενα από τα θετικά του Τάτα είναι η ικανότητα να προσαρμόζεται, έχει εξαιρετική επικοινωνία με τους ποδοσφαιριστές, ειδικά με αυτούς που δεν είναι βασικοί» είχε πει ο fitness coach του, Ελβιο Παολορόσο.
Στον Μαρτίνο αρέσει να επιτίθεται με πολλά πρόσωπα και υπήρχαν φορές που 6-7 παίκτες της Νιούελς πατούσαν την αντίπαλη περιοχή έτσι ώστε να κερδίζουν αριθμητικό πλεονέκτημα κόντρα στους αμυντικούς και να δημιουργούν πιο εύκολα ευκαιρίες. Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε όμως και στην άμυνα. Οταν η κατοχή χανόταν, όλη η ομάδα έκανε κίνηση προς τα πίσω, εκτός από τον δικό μας, Νάτσο Σκόκο. Εύκολο να το λες, σίγουρα πολύ δύσκολο να τα κάνεις, αφού για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζονται παίκτες με τρομερή αντοχή και φυσικά προσύλωση στο πλάνο.
Στο gif μπορείτε να δείτε την προσέγγιση της Νιούελς ανάλογα με την κατοχή της μπάλας. Το σύστημα είναι κάτι σαν 4-1-4-1 και γίνεται 4-3-3 στην επίθεση και 5-4-1 στην άμυνα. Η στρατιωτική πειθαρχία που επέβαλλε στους Λεπρόσος ο Μαρτίνο τους άλλαξε ουσιαστικά επίπεδο.
«Αν κάποιος μπορεί να τρέξει, μπορεί και να πιέσει…».
Σαν γνήσιος μαθητής του Μαρσέλο Μπιέλσα, δεν θα μπορούσε να μην είναι κολλημένος με το pressing. Οταν δεν υπάρχει κατοχή, στόχος είναι η άμεση επανάκτηση της μπάλας με πίεση με πολλούς παίκτες έτσι ώστε οι αντίπαλοι να οδηγηθούν σε λάθος ή σε τυφλή απομάκρυνση. Στο 4-1-4-1 η ζώνη των τεσσάρων προσπαθεί να κόψει από νωρίς κάθε ενέργεια των αντιπάλων πριν καν πάρει μορφή επίθεσης.
Σύμφωνα με τις τακτικές του Μαρτίνο, η ανάπτυξη από την άμυνα πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Στα ισπανικά αναφέρεται σαν verticalidad, που αποδίδεται ως καθετότητα, και προϋποθέτει ο παίκτης που έχει τη μπάλα να έχει στη διάθεσή του τρεις κατευθύνσεις για πάσα. Ο αμυντικός μέσος -που έρχεται συχνά ανάμεσα στα στόπερ όταν αμύνεται- έχει μπροστά του δύο κεντρικά χαφ και στα πλάγια δύο μπακ για να λειτούργησει σαν deep lying playmaker και να ξεκινήσει την ανάπτυξη.
Οι ομιλίες του δεν διαρκούν σχεδόν ποτέ περισσότερο από 20 λεπτά, γίνονται συνήθως στο ξενοδοχείο και έχουν τον χαρακτήρα υπενθύμισης για τα όσα δουλεύτηκαν στις προπονήσεις όλη την εβδομάδα, ενώ αναφορά γίνεται και στο κίνητρο της νίκης. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι σαφής και άμεση έτσι ώστε οι παίκτες του να καταλαβαίνουν ξεκάθαρα και να εκτελούν αυτά που ζητάει.
Μία ιστορία λέει ότι στη μνήμη του «Τάτα» είναι χαραγμένη μία ομιλία του Μπιέλσα σε ντέρμπι μίσους κόντρα στην Ροζάριο Σεντράλ. Η Νιούελς νίκησε 4-3 και ο Μαρτίνο είχε πει ότι τότε δεν γινόταν να χάσουν μετά τα συναισθήματα που τους έβγαλε ο Μπιέλσα. Αυτό τον επηρέασε πολύ και τον ενέπνευσε ως προς τον τρόπο με τον οποίο μιλάει σήμερα στους παίκτες του.
Σε απόλυτη αντίθεση με τον μέντορά του, Μπιέλσα, ο οποίος εκφράζεται συχνά με πολύπλοκο τρόπο, ο Τάτα είναι ένας ιδιαίτερα απλός άνθρωπος και έχει ψηλά τις αξίες. Δίνει βάση στις λεπτομέρειες και έχει τον σεβασμό πάνω απ' όλα. Στοργικός, κοντά στην οικογένεια και τους φίλους του, ο Μαρτίνο είναι ένα γενναιόδωρο άτομο με όσους βρίσκονται γύρω του και όταν οι περιστάσεις το απαιτούν θα πάρει το ρίσκο των αποφάσεων. Οπως κάνει και στην τακτική του στο ποδόσφαιρο. Εκεί που λέει ότι ποτέ του δεν είχε τύχη, ούτε ως παίκτης, ούτε ως προπονητής.
Εχει όμως την τύχη να είναι παντρεμένος με την Μαρία Ανχέλικα, με την οποία έχει τρία παιδιά. Την Μαρία Νοέλ, την Μαρία Σελέστε και τον Χεράρδο, που έχει το όνομά του. Ο τελευταίος παίζει μπάλα στις μικρές κατηγορίες της Νιούελς και οι ποδοσφαιριστές της πρώτης ομάδας λέει ότι την κλωτσάει καλά.
Για επίλογο θέλω να εκφράσω έναν προβληματισμό-διαφωνία. Διαβάζω σε σχόλια στο gazzetta και στο twitter ότι η Μπαρτσελόνα βρήκε τον καταλληλότερο τεχνικό, αυτόν που έχει ίδια φιλοσοφία και θα την απογειώσει. Το γεγονός ότι οι τακτικές του Μαρτίνο είναι ίδιες με αυτές που χρησιμοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια στο «Καμπ Νόου» δεν εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση στο κλαμπ την επιτυχία. Πρόκειται για έναν προπονητή που δεν έχει δουλέψει ποτέ στην ομάδα αλλά ούτε στις ακαδημίες των Μπλαουγκράνα, όπως είχαν κάνει Ράικαρντ, Γκουαρδιόλα και Βιλανόβα. Μπορεί ο «γάμος» να έχει παρουσιαστεί από αρκετούς ως τέλειος, όμως αν ήταν τέτοιο απίστευτο κελεπούρι ο 50χρονος, δεν θα είχε κινηθεί κάποια μεγάλη ομάδα για να τον πάρει;
Σε ένα από τα μεγαλύτερα ντόμινο στην ιστορία του ποδοσφαίρου, Ρεάλ Μαδρίτης, Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπάγερν Μονάχου, Ιντερ, Νάπολι, Παρί Σεν Ζερμέν άλλαξαν προπονητές το ίδιο καλοκαίρι, όμως ο «Τάτα» δεν ακούστηκε για κανέναν μεγάλο πάγκο. Σίγουρα έχει μεγάλο κίνητρο και σπάνιας ποιότητας υλικό για να πετύχει, όμως τίποτα απολύτως δεν μπορεί να θεωρείται σίγουρο. Ο κύριος στον απέναντι πάγκο, φέτος θα προσπαθήσει να κατακτήσει πρωτάθλημα σε τέταρτη διαφορετική χώρα, ενώ ο «Τάτα» δεν έχει προπονήσει καν στην Ευρώπη...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου