Μα καλά, ο Σιμεόνε εκτός;

Ο Γιώργος Καραμάνος σχολιάζει τη μέγιστη αδικία της FIFA που άφησε τον προπονητή της Ατλέτικο Μαδρίτης εκτός υποψηφίων για τον κορυφαίο της χρονιάς. Οι πλέον κλασικοί αντιμαχόμενοι Κριστιάνο-Μέσι, ο Ριμπερί που τα πήρε όλα ή ο δαιμονισμένος Ιμπρα; Η λίστα με τους υποψήφιους για την «Χρυσή Μπάλα» παρουσιάστηκε και ξεκίνησε το σχετικό κουβεντολόι που θα τραβήξει μέχρι τις 13 Γενάρη, όταν και θα ανακοινωθεί στην Ζυρίχη ο νικητής. Ρίχνοντας μία ματιά στους υποψηφίους, όλοι οι καλοί βρίσκονται εκεί. Κοιτάζοντας όμως λίγο πιο κάτω στην σχετική παρουσίαση της FIFA, σε πρώτη κιόλας ανάγνωση μπορεί να διακρίνει κάποιος την τεράστια αδικία.
Πρόκειται για τη 10άδα των κορυφαίων προπονητών. Εκει λοιπόν για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν συμπεριλαμβάνεται το όνομα του Ντιέγο Σιμεόνε! Ναι, για ορισμένους... μπαλαδόρους στην Παγκόσμια Ομοσπονδία, ο κόουτς που έχει κάνει ξανά μεγάλη την Ατλέτικο Μαδρίτης δεν αξίζει μία θέση στη λίστα των τεχνικών που ούτως ή άλλως περιλαμβάνει κάποια παράδοξα.
Ας ασχοληθούμε όμως πρώτα με τον αδικημένο Τσόλο. Οταν ανέλαβε τους Ροχιμπλάνκος τον Δεκέμβριο του 2011, εκείνοι παρέπαιαν κυριολεκτικά. Το τέλος της σεζόν τους βρήκε ωστόσο, να έχουν κατακτήσει το Κύπελλο UEFA και λίγο αργότερα προσέθεσαν και το Σούπερ Καπ Ευρώπης στο παλμαρέ τους. Ωστόσο, επειδή μιλάμε μόνο για τα επιτεύγματα του 2013, καθώς αυτό που μετράει είναι οι φετινές επιδόσεις του καθενός, ο Σιμεόνε έχει πραγματικά απογειώσει τους Μαδριλένους.
Σύμφωνα λοιπόν με τους φωστήρες της FIFA, δεν έχει καμία απολύτως η κατάκτηση του Κυπέλλου Ισπανίας κόντρα στη Ρεάλ και μάλιστα εντός «Σαντιάγο Μπερναμπέου» ούτε το ότι πρόσφατα οδήγησε την ομάδα του σε νίκη στο Clasico (ξανά εκεί μέσα) μετά από 14 χρόνια. Δεν έχει καμία σημασία το 3X3 που η Ατλέτικο τρέχει για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Τσάμπιονς Λιγκ ή το ότι κυνηγάει στα ίσα το πρωτάθλημα κόντρα στη Μπαρτσελόνα, πραγματοποιώντας το καλύτερο ξεκίνημα όλων των εποχών της.
Ολα αυτά για κάποιους μπορεί να θεωρηθούν κάπως ασήμαντα, μιας και ως κερδισμένος τίτλος υπάρχει μόνο το ταπεινό εγχώριο... Κυπελλάκι. Ωστόσο, το πραγματικό επίτευγμα του 43χρονου Αργεντινού είναι το ότι η ολοκληρωτικά ΔΙΚΗ ΤΟΥ ομάδα έχει ως μέγιστο κέρδος την καθολική αναγνώριση του ποδοσφαιρικού κόσμου που συνδυάζεται με τον σεβασμό -έως φόβο- των αντιπάλων. Οι Ροχιμπλάνκος παίζουν πολύ καλή μπάλα και το κάνουν χωρίς τα μεγάλα αστέρια που έχουν εκείνοι τους οποίους ανταγωνίζεται.
Μετά και την αποχώρηση του Φαλκάο, ο Σιμεόνε συνέχισε αυτό που με τόση ευκολία κάνει: να αναδεικνύει τους παίκτες του και να εισπράττει το μέγιστο από το ταλέντο τους. Αυτό δεν συμβαίνει άλλωστε με τον καυτό Ντιέγκο Κόστα, τον Αρντά Τουράν, τον 21χρονο θαυματουργό Κόκε, το Μάριο Σουάρεθ, την σούπερ στιβαρή αμυντική γραμμή ή ακόμα και τον αναγεννημένο Τιάγκο; Η ημέρα που ο Τσόλο θα πάρει προαγωγή για κάποιον μεγάλο σύλλογο δεν θα αργήσει και μαζί και η καταξίωση. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως επειδή τώρα βρίσκεται στην Ατλέτικο, θα πρέπει να μένει εκτός, μόνο και μόνο για να μπαίνουν στη λίστα λόγω ονομάτων ο Ζοσέ Μουρίνιο ή ο Αρσέν Βενγκέρ.
Το θέμα αυτής της βράβευσης δεν είναι η συνολική πορεία στο άθλημα, αλλά το τι έκαναν μέσα στο 2013. Αλήθεια, τι καλύτερο παρουσίασαν στη σεζόν ο Ζοσέ, ο Αλσατός και ακόμα περισσότερο οι δύο ομοσπονδιακοί εκλέκτορες της 10άδας (Ντελ Μπόσκε, Σκολάρι) και μάλιστα σε χρονιά που δεν είχε EURO ή Μουντιάλ; Οσο για το ποιος θα πρέπει να είναι ο νικητής, νομίζω πως η ομοφωνία θα είναι πρωτοφανής...
ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΗΣ FIFA
Κάρλο Αντσελότι
Ράφαελ Μπενίτεθ
Αντόνιο Κόντε
Βιθέντε Ντελ Μπόσκε
Αλεξ Φέργκιουσον
Γιουπ Χάινκες
Γίργκεν Κλοπ
Ζοσέ Μουρίνιο
Λουίς Φελίπε Σκολάρι
Αρσέν Βενγκέρ
Πηγή: gazzetta.gr